Japonya'nın ulusal bayrağı, beyaz bir zemin üzerinde ortasında koyu kırmızı bir kurs bulunan, 2:3 oranına sahip bir bayraktır. Japoncada resmî olarak Nisshōki veya daha yaygın olarak Hinomaru adıyla da bilinmektedir. Ayrıca ülkenin Doğan Güneş'in Ülkesi sloganını da betimlemektedir.
Edo dönemi veya Tokugawa dönemi , Japonya tarihinde 1603-1868 yıllarını kapsayan dönemdir. Bu dönem 24 Mart 1603 tarihinde Edo'da Tokugawa Ieyasu tarafından Tokugawa Şogunluğu'nun kurulmasıyla başlar ve 3 Mayıs 1868'de Meiji Restorasyonu'nun başlamasıyla sona ermektedir. Bu dönemde Japonya Tokugawa Şogunluğu ile 300 yerel daimyōnun yönetimindeydi. Edo dönemi Japonya'nın ilk modern dönemi olarak tanımlanmaktadır ve bu yıllar arasında Japonya dış dünyaya kapalı kalmış olup ekonomik büyüme, sıkı toplumsal düzen, istikrarlı bir nüfus ile sanat ve kültür alanında gelişmeler yaşanmıştır.
Meiji Restorasyonu, Meiji Ishin, Islah, Devrim, Reform ya da Meiji Yenilenmesi olarak da bilinen, 1868 yılında İmparator Meiji idaresi altındaki Japonya'nın imparatorluk yönetimini yenileyen bir olaylar zinciridir. Yeni Meiji hükümdarları, iktidarı o zamanlarda Güneş Tanrıçası Amaterasu'nun soyundan geldiğine inanılan İmparator Meiji'ye iade etmişlerdir. Meiji Restorasyonu'ndan önce de imparatorlar başa gelmiş olsa da bu olaylar uygulamadaki kabiliyetini yenilemiş ve politik sistemi Japonya İmparatorluğu altında birleştirmiştir.
Japon İmparatorluk Deniz Kuvvetleri ,, Japon İmparatorluğu'nun deniz kuvvetleri. Hukuken Japonya'nın silahlı kuvvetlerine sahip olmasını yasaklayan Japon Anayasası'nın uygulamaya konulduğu 3 Mayıs 1947'ye kadar varlığını sürdürmüştür. Japon İmparatorluk Kara Kuvvetleri'ne bağlı bulunmaktaydı.
Kamakura dönemi, Japonya tarihinde 1185-1333 yılları arasında Kamakura şogunluğunun iktidarını kapsayan dönemdir. Kamakura dönemi Japonya'da feodalizmin başladığı ve samurayların ortaya çıktığı dönemdir.
Sakoku, Edo döneminde Japonya'nın dış dünyadan soyutlanma politikasıydı. Bu politika ile ülkeye yabancı uyrukluların girişini ve Japon uyrukluların ülkeye giriş ve çıkışını kısıtlamış olup ülkeye izinsiz giriş veya çıkışın cezası ölümdü. Bu politika Tokugawa şogunluğu döneminde Tokugawa Iemitsu zamanında 1633-1639 yıllarında uygulanmaya başlanmış ve Amerikalı Komodor Matthew C. Perry'nin Japonya'ya gelişi ile ülkenin Batı ticaretine açılmaya başlanmasından sonra resmi olarak 1866 yılına kadar uygulanmıştır.
Edo Kalesi, 1457 yılında Edo'da inşa edilen bir düz arazi kalesiydi. Kale, Tokugawa Ieyasu'nun Tokugawa şogunluğunu kurduğu yer olup şogunun ikametgâhı ve ayrıca Edo döneminde Japonya'nın askeri başkentiydi. Meiji Restorasyonu'nun ardından Tokyo İmparatorluk Sarayı haline geldi.
Matsumae Kalesi, Japonya'nın Matsumae kasabasında bulunan bir kaledir. Kale, Hokkaidō'daki tek geleneksel tarz Edo dönemi kalesi ve Japonya'nın en kuzeyindeki kale olup Matsumae boyu hanının ana ikametgâhıydı.
Fudai daimyō, Japonya'nın Tokugawa şogunluğunda Sekigahara Muharebesi'ndan önce Tokugawa boyunun kalıtsal vasalları olan bir daimyō sınıfı idi. Fudai daimyō ve onların soyundan gelenler, tozama daimyōlara karşı Tokugawa yönetiminin saflarını doldurdu ve Edo döneminde Japonya'daki gücün çoğunu ellerinde tuttular.
Shugo, Japonya'da Kamakura ve Muromachi dönemlerinde çeşitli yerel askerî valilerdi. Her biri şogun tarafından bir veya daha fazla vilayeti denetlemek üzere atanırdı. Shugo, sadece şogunluk adına vali olarak hizmet etmek yerine toprakların kendileri üzerinde iktidarı talep etmeye başladığından, pozisyon 15. yüzyılın sonlarında daimyōların ortaya çıkışına yol açtı.
Gokaidō, Japonya'da Edo döneminde şogunluk merkezi olan Edo'yu diğer vilayetlere bağlayan merkezi olarak yönetilen beş yol idi. Tokugawa şogunu Tokugawa Ieyasu, 1601'de ülke üzerindeki kontrolünü artırmak için bu beş güzergahın inşasına başladı, ancak Ieyasu'nun torunu olan dördüncü şogun Tokugawa Ietsuna döneminde ana güzergahlar olarak belirlendi. Yol boyunca yolcuların dinlenmesi ve malzeme satın alması için posta istasyonları kuruldu. Yollar, daimyōların Edo'ya giden rotalar boyunca alternatif yıllarda seyahat etmesini gerektiren sankin-kōtai politikasıyla geliştiler.
Sankin-kōtai, Japonya'da Edo döneminin çoğunda Tokugawa şogunluğunun bir politikasıydı. Amaç, daimyōların üzerindeki merkezi kontrolü güçlendirmekti. Daimyōların kendi bölgelerinde ve şogunluğun merkezi Edo'da bir yıl boyunca yaşamlarını değiştirmelerini gerektiriyordu.
Tokyo tarihi, Japonya'nın başkenti ve en büyük kentsel merkezinin büyümesini göstermektedir. Tokyo'nun doğu kısmı, günümüz Saitama prefektörlüğü, Kawasaki şehri ve Yokohama'nın doğu kısmı ile birlikte ritsuryō sistemi altındaki prefektörlüklerden biri olan Musashi vilayetini oluşturan Kantō bölgesinde toprakları kapsamaktadır.
Tenpō Reformları, Japonya'daki Tokugawa şogunluğu tarafından 1841-1843 yılları arasında uygulamaya konulan bir dizi ekonomik politikaydı. Bu reformlar, askeri, ekonomik, tarımsal, mali ve dini sistemlerde algılanan sorunları çözme çabalarıydı.
Takasugi Shinsaku, Japonya'da Edo döneminin sonlarında yaşamış Chōshū beyliğinden bir samuraydı. Faaliyetlerini Tokugawa şogunluğundan gizlemek için birkaç takma ad kullanmış olup Meiji Restorasyonu'na önemli ölçüde katkıda bulundu.
Aoki Konyō (青木昆陽) Japonya'nın erken Edo döneminde Konfüçyüsçü bir bilgin, küçük hatamoto ve öncü rangaku bilginiydi. Ayrıca tatlı patates ekimini Japonya'nın birçok yerine tanıtmasıyla da tanınır.
Japon İşaret Dili, Japonya'da duyma engelliler tarafından konuşulan bir işaret dilidir. Japonya Sağırlar Federasyonu tarafından düzenlenmektedir.
Enomoto Takeaki, Bakumatsu dönemi Japonya'sının Tokugawa donanmasının amirali ve Ezo Cumhuriyeti'nin cumhurbaşkanı olan Japon samurayıydı. Başlangıçta Tokugawa şogunluğuna sadık kaldı ve Boshin Savaşı'nın sonuna kadar yeni Meiji hükûmetine karşı savaştı. Daha sonra Meiji hükûmetinde Japon İmparatorluk Donanması'nın kurucularından biri olarak görev yaptı.
Maruoka Kalesi, Japonya'nın Fukui prefektörlüğüne bağlı Sakai kentinde bulunan bir hirayama kalesidir. Kale, 16. yüzyılda Shibata Katsutoyo tarafından inşa edilmiştir. Efsaneye göre düşman kaleye yaklaştığında yoğun bir sis belirip onu gizlediği için Kasumi-ga-jō olarak da anılır.
Imabari Kalesi, Japonya'nın Imabari kentinde bulunan bir kaledir. Kale, 16. yüzyılın başında Tōdō Takatora tarafından inşa edilmiş olup Edo döneminde Tokugawa şogunluğu altında Imabari Beyliği'nin merkeziydi ve tarihinin büyük bölümünde Hisamatsu-Matsudaira boyunun bir kolu tarafından yönetildi.
