Japonca, Japonlar tarafından konuşulan Japon dil ailesine bağlı bir dildir. Başta Japonya ve Japon diasporasındakiler olmak üzere yaklaşık 128 milyon kişi tarafından konuşulmaktadır. Japonya'da de facto millî dil olarak kabul edilip Palau'da tanınmış azınlık dilidir.
Nishiki-e, bir Japon çok renkli ahşap baskı tekniğidir. Teknik öncelikle ukiyo-e'de kullanılmaktadır. 1760'larda icat edildi ve 1765 ile beş yıl sonra ölümü arasında birçok nishiki-e baskısı üreten matbaacı Suzuki Harunobu tarafından mükemmelleştirildi ve popüler hale getirildi.
Kanagawa Oki Nami Ura , Japon ukiyo-e ustası Katsushika Hokusai'nin tanınmış tahta baskı eseridir.
Japon kültürü, ülkenin tarih öncesi dönemdeki Jōmon döneminden Asya, Avrupa ve Kuzey Amerika'dan gelen etkileri sentezleyen çağdaş modern kültürüne kadar değişmiştir. Japonya sakinleri, Kara Gemiler ve Meiji dönemi gelene dek Japonya'nın Çin misyonlarından sonra Tokugawa şogunluğu sırasında dış dünya ile uzun bir süre görece izolasyon yaşadı.
Shunga, Japon erotik sanatı için bir terimdir. Çoğu shunga, bir ukiyo-e türüdür ve genellikle ahşap baskılar üzerine yapılır. Nadiren de olsa, ukiyo-e hareketinden önce var olan erotik boyalı el kitapları da bulunmaktadır.
Vincent van Gogh'un yaptığı kopyalar, ressamın 1887 ila 1890 yılları arasında yaptığı resimler arasında önemli bir grubu oluşturur. Vincent van Gogh Saint-Rémy-de-Provence'de kendi isteğiyle yattığı Saint-Paul akıl hastanesinde iken uzun süren kış ayları boyunca resim yapacak konu bulmak için çabaladı. Sanatsal açıdan yeniden canlanma çabasıyla sevdiği ressamların eserlerini temel alan 30'dan fazla kopya yaptı. Bunların yirmi biri Jean-François Millet'nin eserlerinden yapılan kopyalardır. Birebir kopyalamaktan çok van Gogh kopyaladığı resimlerin konu ve kompozisyonlarını kendi perspektifi, renkleri ve tekniği ile yansıtmaya çalışmıştır. Spiritüel anlam ve duygusal rahatlık sembolizm ve renk ile ifade edilmiştir. Kardeşi Theo van Gogh bu resimlerden bazılarının Vincent'ın en iyi resimleri olduğunu belirtmiştir.
Japon sanatı, Japonya'daki insan yerleşiminin başlangıcı olan MÖ 10. binyıldan günümüze kadar uzanan uzun bir geçmişe sahiptir. Japon sanatı, antik çömlekçilik, heykeltıraş, ipek ve kâğıt üzerinde mürekkep boyama ve kalligrafi, ukiyo-e ve ahşap baskı, kirigami, origami, dorodango ve daha yakın geçmişte manga dahil olmak üzere çok çeşitli sanat stillerini kapsamaktadır.
Sen no Rikyū veya kısaca Rikyū, Japon çay seremonisinin gelişmesinde büyük bir etkisi olmuş bir Japon çay ustasıydı. Aynı zamanda törenin, sadeliği, yaklaşımı yönetme ve benliğin dürüstlüğü gibi çeşitli önemli yönlerini vurgulayan ilk kişiydi. Sengoku döneminden ve Azuchi-Momoyama döneminden başlayan çay töreninin bu yönleri devam etmektedir.
Donald Lawrence Keene ,Amerikalı-Japon çevirmen, Japonbilimci ve eğitimcidir.
Aka-e tamamen ya da ağırlıkla kırmızı renkte basılan ukiyo-e türüdür. Aka-e'nin, özellikle şeytan bastıran Shōki'nin suretini içeriyorsa, çiçek hastalığına karşı muska olarak kullanıldığı söylenmektedir. tasarımın önemli bir bölümünde kırmızı renk kullanılan ahşap baskıların da aka-e olarak değerlendirilebilmesi mümkündür.
Tsukioka Yoshitoshi, Japon ukiyo-e sanatçısı. Yoshitoshi, tahta baskı ve boyamanın ukiyo-e türünün son büyük ustası olarak geniş çapta kabul görmüştür. Ayrıca formun en büyük yenilikçilerinden biri olarak kabul edilir. Kariyeri, Japonya'nın Edo döneminin son yılları ve Meiji Restorasyonu'nu izleyen modern Japonya'nın ilk yılları olmak üzere iki dönemi kapsıyordu. Birçok Japon gibi, Yoshitoshi de dünyanın geri kalanından yeni şeylerle ilgileniyordu, ancak zamanla geleneksel Japon kültürünün, aralarında geleneksel tahta baskının da bulunduğu birçok yönünün kaybolmasıyla giderek daha fazla ilgilenmeye başladı.
Rinpa okulu, 17. yüzyılda Kyoto'da Hon'ami Kōetsu ve Tawaraya Sōtatsu tarafından erken Edo döneminde kurulmuş bir Japon ressamlık okuludur. Rinpa okulu, Japon resminin en önemli tarihi okullarından biridir. Yaklaşık 50 yıl sonra, stil Ogata Kōrin ve Ogata Kenzan kardeşler tarafından pekiştirildi.
Tawaraya Sōtatsu, geç Muromachi döneminde yaşamış Japon ressam ve mobilya tasarımcısı.
Japon ressamlığı, Japonya'ya özgü ressamlıktır. Japon ressamlığı, Japon görsel sanatlarının en eski ve en gelişmişlerinden biridir ve çok çeşitli tür ve stilleri kapsar. Genel olarak Japon sanatlarının tarihinde olduğu gibi, Japon ressamlığının uzun tarihi, yerli Japon estetiği ile özellikle birkaç noktada özellikle etkili olan Çin ressamlığından ithal edilen fikirlerin uyarlanması arasındaki sentez ve rekabeti sergiler. Önemli bir Batı etkisi ancak 16. yüzyılın sonlarından itibaren gelir ve Japon sanatının Batı'yı etkilemesiyle aynı zamanda başlamaktadır.
Utagawa Kunisada veya Utagawa Toyokuni III , Edo döneminde yaşamış Japon ukiyo-e sanatçısıydı. 19. yüzyıl Japonya'sında ukiyo-e tahta baskıların en popüler, üretken ve ticari olarak başarılı tasarımcısı olarak kabul edilir. Kendi zamanında, itibarı çağdaşları Hokusai, Hiroshige ve Kuniyoshi'ninkinden çok daha fazlaydı.
Surimono, bir Japon ahşap baskı türüdür. Yeni Yıl gibi özel günler için özel olarak yapılırlar. Çoğunlukla eğitimli bir okur kitlesi için küçük sayılarda üretilen surimono, ticari baskılardan çok konu ve işleme açısından daha deneysel ve baskı tekniğinde abartılı idi. 1790'lardan 1830'lara kadar en popüler tekniklerden biriydi ve birçok önde gelen sanatçı tarafından yapıldılar. Surimono üretmeye başlayan en ünlü tahta sanatçılarından biri, daha sonra Nishiki-e'nin tanıtılmasının arkasındaki deha olarak kabul edilen Suzuki Harunobu'ydu.
Ahşap baskı, Doğu Asya'da yaygın olarak kullanılan ve antik çağda Çin'de tekstil ve daha sonra kâğıt üzerine baskı yöntemi olarak kullanılan metin, resim veya desenleri basma tekniğidir. Her sayfa veya görüntü, orijinal düzeyde yalnızca bazı alanlar ve çizgiler bırakacak şekilde ahşap bir blok oyularak oluşturulur; bir kabartma baskı işleminde mürekkeplenen ve baskıda gösterilen bunlardır. Blokları oymak yetenekli ve zahmetli bir iştir, ancak daha sonra çok sayıda baskı basılabilir.
Suzuki Harunobu, Edo döneminde yaşamış Japon ukiyo-e sanatçısıydı. Hayatı hakkında çok şey bilinmesede 1765'te nishiki-e tam renkli baskılar üreten ve eski iki ve üç renkli baskı modlarını geçersiz kılan ilk kişi olan bir yenilikçiydi. Harunobu birçok özel teknik kullanmış ve klasik şiirlerden çağdaş güzelliklere kadar çok çeşitli konuları işlemiştir. Zamanının birçok sanatçısı gibi Harunobu da bir dizi shunga veya erotik eserler yarattı. Hayatı boyunca ve kısa bir süre sonra birçok sanatçı onun tarzını taklit etti. Shiba Kōkan gibi birkaç kişi, büyük ustanın eserini oluşturma yetenekleriyle övündü.
Utagawa okulu veya Utakagawa ekolü, Utagawa Toyoharu tarafından kurulan ukiyo-enin ana okullarından biriydi. Döneminin en büyük ukiyo-e okuluydu. Ana stiller bijin-ga ve uki-e idi. Öğrencisi Toyokuni, Toyoharu'nun ölümünden sonra yönetimi devraldı ve grubun 19. yüzyılın geri kalanında en ünlü ve güçlü ahşap baskı okulu olmasına yol açtı.
Utagawa Toyokuni veya Utagawa Toyokuni I, Edo döneminde yaşamış Japon ukiyo-e sanatçısıydı. Ünlü Utagawa okulunun ikinci lideriydi ve 19. yüzyılın geri kalanında süren büyük ün ve güç konumuna yükselten sanatçıydı. Özellikle özellikle kabuki aktör baskılarıyla tanınmaktaydı.
