İçeriğe atla

Hasanlu Aşıkları

Bulunduğu yerde fotoğraflanan Hasanlu Aşıkları - Penn Müzesi Resim #97482

Hasanlu Aşıkları, 1972 yılında Pennsylvania Üniversitesinden Robert H. Dyson liderliğindeki bir ekip tarafından İran'ın Batı Azerbaycan Eyaleti'ndeki Solduz Vadisi'nde bulunan Teppe Hasanlu arkeolojik sit alanında bulunan bir çift insan kalıntısıdır.[1][2] İskeletler, ilk kazıldıklarından beri tartışma konusu olmuştur.[3][4] 1974'ten 1980'lerin ortalarına kadar Penn Müzesinde sergilendi.[5]

İki insan iskeleti, kazılar sırasında bir çöp kutusu içinde birlikte bulundu ve görünüşe göre ölüm anında kucaklaşmaktaydılar.[3] Bölgede toplamda yaklaşık 246 iskelet bulunmuştur.[6]

Sağdaki iskelet (SK 335 olarak anılır) sırt üstü yatmaktadır. Dişleri üzerinde yapılan çalışmalara göre SK 335'in muhtemelen 19-22 yaşları arasında genç bir yetişkin olduğu anlaşılmıştır. Araştırmacılar, pelvise dayanarak iskeletin erkek olduğunu düşünmektedir. İskeletin hastalık geçirdiğine ya da yaşam boyucu kalıcı bir bir yaraya sahip olduğuna dair bir bulgu elde edilmemiştir.[1][2][3]

Soldaki iskelet (SK 336), SK 335'e bakar bir şekilde sol tarafta yatmaktadır. Yaklaşık 30-35 yaşlarındadır. Cinsiyet belirleme bu iskelet için daha az kesin olsa da kanıtlar, SK 336'nın da erkek olduğunu gösteriyor. Bireyin yaşarken sağlıklı olduğu düşünülmektedir ve iskeletin kalıcı bir yaraya sahip olmadığı düşünülmektedir.[1][2][3] Kazı sırasında, bu iskelet başlangıçta kadın olarak tanımlanmıştır.[4]

İskelet çifti, bir iskeletin başının altındaki taş levhadan başka hiçbir nesnenin olmadığı çöp kutusu benzeri bir yapıda bulundu.[7] Hasanlu'nun son yıkımı sırasında, MÖ 800 civarında, birlikte öldükleri düşünülmektedir.[3] Her iki iskelette de öldürülmeye dair yaraya sahip değilken boğularak öldürüldükleri düşünülmektedir.[4]

İzotopik imzalar, Hasanlu sakinlerinin buğday, arpa, koyun ve keçi gibi beslenme biçimlerinin çeşitlilik gösterdiğini ve Hasanlu sakinlerinin büyük ölçüde kırsal kesimde doğup büyüdüğünü göstermektedir.[8]

Kaynakça

  1. ^ a b c The Culture and Social Institutions of Ancient Iran. Cambridge; New York City: Cambridge University Press. 1989. ISBN 978-0521321075. 
  2. ^ a b c Dyson, Jr. (1973). "Survey of Excavations in Iran 1971–72". Iran: Journal of the British Institute of Persian Studies. 11: 195. doi:10.2307/4300498. 
  3. ^ a b c d e "The Lovers - Hasanlu". Penn Müzesi. 24 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2017. 
  4. ^ a b c Koehl, Robert B., (Ed.) (31 Temmuz 2013). Amilla: The Quest for Excellence. Studies Presented to Guenter Kopcke in Celebration of His 75th Birthday. 43. INSTAP Academic Press (Institute for Aegean Prehistory). doi:10.2307/j.ctt5vj90s.30. ISBN 978-1-62303-313-2. 23 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2022. 
  5. ^ "Gazette: Changing Times: 1961-1981 (July/August 2002)". www.upenn.edu. 7 Ağustos 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2020. 
  6. ^ Muscarella, Oscar W. "Warfare at Hasanlu in the Late 9th Century B.C." Expedition Magazine 31.23 (1989): Expedition Magazine. Penn Müzesi, 1989 Web. 31 Jul 2020 http://www.penn.museum/sites/expedition/?p=2478
  7. ^ "Penn Museum Blog". Penn Müzesi. s. 20. 14 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2014. 
  8. ^ Measurement of inclusion biases in archaeological skeletal collections: A case study of Hasanlu. 2005. ISBN 978-0-542-15412-6. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<i>Davut</i> (Michelangelo)

Davut, 1501 ile 1504 yılları arasında Michelangelo tarafından yapılan, İtalyan Rönesans mimar sanatının mermerden bir şaheseridir. Davut, 5,17 metre yüksekliğiyle Yüksek Rönesans döneminde yapılan ilk devasa mermer heykeldir ve klasik antik çağdan bu yana 16. yüzyıl ve sonrası için bir emsal teşkil etmektedir. Davut, başlangıçta Floransa Katedrali'nin doğu ucunun çatı hattı boyunca konumlandırılmak üzere on iki peygamberden oluşan bir dizi heykelden biri olarak sipariş edildi, ancak bunun yerine Floransa'daki sivil yönetimin merkezi olan Palazzo della Signoria'nın önündeki halka açık meydana yerleştirildi ve burada 8 Eylül 1504'te açıldı. Heykel, 1873 yılında Floransa'daki Galleria dell'Accademia'ya taşındı ve 1910 yılında heykelin bir kopyası meydandaki orijinal yerine yerleştirildi.

<span class="mw-page-title-main">Ali Hamenei</span> 2. İran dinî lideri

Seyyid Ali Hüseyni Hamenei, İranlı din ve siyaset adamı, Şii merci-i taklid ve 1989'dan beri İran'ın ikinci yüce lideri. 1981-1989 yılları arasında İran'ın üçüncü cumhurbaşkanı olarak görev yapmıştır. Hamenei, Orta Doğu'da en uzun süre görev yapan devlet başkanı ve Şah Muhammed Rıza Pehlevi'den sonra geçen yüzyılın en uzun süre görev yapan ikinci İran lideri olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Kaşkaylar</span>

Kaşkaylar, Güneydoğu İran'ın Fars Eyaleti'nde özellikle Şiraz çevresinde yaşayan ve hâlâ ağırlıklı olarak göçebe bir Türk halkıdır. Azerbaycanlılardan sonra İran'daki en kalabalık Türk grubudur.

<span class="mw-page-title-main">İskelet</span> vücudun destek yapısını oluşturan kısmı

İskelet, çoğu hayvanın vücudunu destekleyen yapısal çerçevedir. Farklı iskelet türleri vardır: bir organizmanın vücut şekline yapısal destek sağlayan sert bir dış kabuk olan dış iskelet; organların ve yumuşak dokuların bağlı olduğu iç sert bir çerçeve olan iç iskelet; ve vücut sıvılarının basıncı ile desteklenen esnek bir iç yapı olan hidroskelet.

<span class="mw-page-title-main">Güney Azerbaycan</span> İranın kuzeybatı bölgesi

Azerbaycan, Güney Azerbaycan veya İran Azerbaycanı, İran'ın kuzeybatısında yer alan tarihi bölge. Günümüzde İran'ın Doğu Azerbaycan, Batı Azerbaycan, Erdebil və Zencan Eyaletlerini Kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Medler</span> Antik İranlılar

Medler, İran'ın kuzeybatı bölgesinde yaşayan eski İran halklarından biridir. Yunanlar bu halkın yaşadığı bölgeye Medya adını vermişlerdir. Medler ilk kez Asur kralı III. Salmaneser'in dönemindeki yazılarda "Mada" adı ile kaydedilmişlerdir. Medler'in şu anki adı Antik Yunan dilindeki Mêdos'tan (Μῆδος) gelmektedir. Asurlular "Medyan ülkesi", Kurmada, Mata veya Manda olarak kendilerinden bahsederken, Babiller onları Ummān-manda olarak adlandırdılar.

<span class="mw-page-title-main">Farslar</span> Çoğunlukla İranda yaşayan halk

Farslar, Persler veya Osmanlıcadaki tabirle Âcemler, çoğunlukla İran'da yaşayan İranî bir halktır.

<span class="mw-page-title-main">Manna Krallığı</span> Mannalar

Manna devleti, , Minni veya Manas — MÖ IX yüzyıldan MÖ VI yüzyıla kadar tarihi Azerbaycan topraklarında, günümüz Güney Azerbaycan'ın kuzeybatısında Urmiye Gölü'nün kıyısında kurulmuş eski bir devlettir. Manna, yazılı kaynaklarda bahsedilen ilk merkezi devlet olarak kabul edilir. Başkenti İzirtu şehridir. Manna devleti, eski geleneklere sahip bir bölgede, eski tarihin çok geniş bir döneminde ekonomik ve kültürel açıdan önde gelen bir bölgede ortaya çıkmıştı. Manna, MÖ III-II binyıllarda bu bölgede var olmuş Kuti, Lullubi, Turukki kabilelerinin ve diğer kabilelerin doğrudan mirasçısıydı. Manna devleti MÖ. 615-613 yılları arasında Medya Devleti'ne katılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Pehlevî Hanedanı</span> 1925-1979 yılları arasında İranı yöneten hanedan

Pehlevî Hanedanı, İran Şahanşah Devleti'ne 54 yıl boyunca hükmetmiş Mazenderan kökenli hanedan.

<span class="mw-page-title-main">İran halkları</span> çeşitli Hint-Avrupa etno-linguistik grubu

İran halkları, Hint-Avrupa dil ailesine bağlı Hint-İran dillerinin, bir alt grubu olan İran dillerini konuşan dilsel ve etnik toplulukların bir toplamıdır. İran platosu boyunca Hindukuş Dağları'ndan Anadolu'ya kadar ve Orta Asya'dan Basra Körfezi'ne dek yayılmışlardır. İran halkları veya İrani halklar ifadeleri, bugünkü İran devletinin sınırları içinde yaşayan İran vatandaşları ile karıştırılmaması için "İranlı" yerine kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Sumgayıt Pogromu</span>

Sumgayıt Katliamı veya Sumgayıt Olayları, Şubat 1988'de Azerbaycan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'nin Sumgayıt kentinde Azeriler tarafından işlenen ve Ermeni sakinlerini hedef alan pogrom.

<span class="mw-page-title-main">Cro-Magnon</span>

Cro-Magnon, modern insanın atasıdır. Avrupa'da bulunan en eski Cro-Magnon benzeri insan kalıntılarının radyokarbon tarihleme yöntemi ile 43000-45000 yıl öncesine ait olduğu hesaplanmıştır. Bulunan en eski Cro-Magnon benzeri insan kalıntıları İtalya ve İngiltere'de bulunmuştur. Cro aslında bu eski insanların saklanmaları için kullandıkları Fransa'da bulunan bir mağaradır. Sonraları bilim insanları bu mağaranın adını eski Magnon kabilesinden etkilenip Cro-Magnon olarak değiştirmiştir.

Evrimin kanıtları ve canlıların ortak atadan geldiği, bilim insanlarının uzun yıllar boyunca çeşitli alanlar ve disiplinlerde canlıların akrabalık derecesi ve ortak kökenine dair çalışmalarda ortaya çıkarılmış olup bu kanıtlar, evrimsel süreçlerin meydana geldiğini göstererek evrimin bir olgu olarak gerçekliğini doğrulamış ve Dünya üzerindeki yaşamın türlülük ve çeşitliliğine neden olan doğal süreçler hakkında bir bilgi zenginliği sağlamıştır. Bu kanıtlar, yaşamın zaman içinde nasıl ve neden değiştiğini açıklayan ve bilimsel bir kuram olan modern evrimsel sentezi desteklemektedir. Evrimsel biyologlar, test edilebilir varsayımlarda bulunup hipotezleri test ederek ve nedenlerini açıklayan ve gösteren kuramlar geliştirerek ortak atayı belgelerler.

<span class="mw-page-title-main">Çoğa Zenbil</span>

Çoğa Zenbil, Elam dilince Dur Untaşı, İran'ın Huzistan eyaletinde, Susa şehrinin 30 km güneydoğusunda ve Ahvaz'ın 80 km kuzeyinde bulunan Elam İmparatorluğu arkeolojik sit alanı. Özellikle orta Elam dönemine tarihlenen kalıntılarıyla tanınır.

<span class="mw-page-title-main">İran Anayasası</span>

İran Anayasası, 3 Aralık 1979'da referandumla kabul edildi ve 1906 İran Anayasası'nın yerine yürürlüğe girdi. 28 Temmuz 1989'da değiştirildi. Anayasa teokratik ve demokratik unsurlardan oluşan melez bir yapıya sahip deniliyor. Birinci ve ikinci maddeler İran'ın teokratik temelini belirler, altıncı madde cumhurbaşkanlığı ve parlamento için popüler seçimleri zorunlu kılıyor. Bununla birlikte, tüm demokratik usuller ve haklar, Anayasa Koruma Konseyi'ne ve sekizinci bölümde yetkileri açıklanan Dini Lider'e bağlıdır.

<span class="mw-page-title-main">Hîre Muharebesi</span>

Hîre Muharebesi, yılında Râşidîn Halifeliği ile Sasani İmparatorluğu arasındaki savaştır. Bu, Müslümanların İran'ı fethinin ilk savaşlarından biridir.

<span class="mw-page-title-main">İran felsefesi</span> Doğu felsefesinin bir kolu

İran felsefesi veya Fars felsefesi, Doğu felsefesinin bir parçası olup, oldukça zengin ve eski bir tarihe sahiptir. İran felsefesi'nin kökeni eski İran'da Hint-İran kökleriyle ortaya çıkan ve Zerdüşt öğretilerinden büyük ölçüde etkilenen, felsefi gelenek ve düşünceler zamanına kadar uzanmaktadır. Pers bölgesinde bağımsız felsefi düşüncenin ortaya çıkışını, M.Ö. 1500’ler de Avesta metinleri aracılığı ile tarihleyen Hint-İranlılar’dan öğrenmekteyiz. Zerdüşt'ün görüşlerinin, Yahudilik ve Orta Platonizm dönemi fikirleri aracılığıyla, Batı Avrupa kültürlerini de etkilediğini görmekteyiz.

<span class="mw-page-title-main">Alepotrypa mağarası</span>

Alepotrypa mağarası, Mora yarımadasının Manya bölgesinde bulunan bir arkeolojik sit alanıdır. Sit alanı, ilk çiftçilerin yaşadığı bir yer olmasının yanı sıra, mezar alanı ve ibadet alanı olarak da kullanılmıştır. Arkeolojik kanıtlar, mağara alanının Avrupa'da günümüze kadar bulunan en büyük Neolitik mezar alanlarından biri olduğunu ortaya koydu. Bölgede MÖ 4. binyıla tarihlenen bir mezardan iki yetişkin insan iskeleti ve en az 170 ayrı kişiye ait kalıntılar bulundu. Arkeologlar, MÖ 2. binyıla tarihlenen ve Alepotrypa'da yeniden gömüldüğü anlaşılan bir Miken mezarını ortaya çıkardılar. Yeniden defin işleminin nedeni ortaya çıkarılamadı. Doğrudan bir kanıt bulunmamakla birlikte, mezar alanının Alepotrypa'yı klasik mitolojide Hades'in Tainaron'a giriş yaptığı kapıya bağladığına inanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Arses (Pers hükümdarı)</span> MÖ 338den 336ya kadar on ikinci Ahameniş kralıdır

Arses, krallık adıyla da bilinen IV. Artaserhas, MÖ 338'den 336'ya kadar on ikinci Ahameniş Kralların kralıydı.

<span class="mw-page-title-main">Penn Müzesi</span>

Başlangıçta Pensilvanya Üniversitesi Arkeoloji ve Antropoloji Müzesi olarak bilinen Penn Müzesi, Pensilvanya Üniversitesi'nde bulunan bir arkeoloji ve antropoloji müzesidir. Philadelphia'nın University City semtinde, 33rd ve South Streets'in kesiştiği noktada Penn'in kampüsünde yer almaktadır. 1,3 milyondan fazla eser barındıran müze, dünyanın en kapsamlı orta ve yakındoğu sanat koleksiyonlarından birine sahiptir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.