İçeriğe atla

Harvard mimarisi

Harvard Mimarisi

Harvard mimarisi, veri ve komutların Merkezi İşlem Birimine (MİB veya sık kullanılan ismiyle CPU) giden kanallarının ayrılması ile oluşturulmuş MİB mimarisidir. İsmini ilk kez bu mimariyi kullanan bilgisayar Harvard Mark I'den almıştır. Bu mimariyi kullanan makinalar, veriler ile komutlar arasında herhangi bir köprü bulundurmazlar. Veri adresi 8-bit iken program (komut) adresi genellikle 14-bittir.[1]

Günümüz bilgisayarlarında tam anlamıyla kullanıldığı söylenilemez. Yine de Von Neumann mimarisi ve Harvard mimarisinden ortak özellikler günümüz teknolojisinde kullanılmaktadır.

Bellek adresleme

Harvard mimarisinde, veriler ve komutların bellek adreslemeleri belleklerde farklı özellik gösterebilir. Komutlar okunabilir belleklerde genellikle tutulurken, veriler yapıları geneliyle okunur-yazdırılabilir belleklerde tutulur. Harvard mimarisi, adreslemelerde farklılıklara olanak tanır.

Diğer mimarilerle kıyaslanması

Von Neumann mimarisiyle kıyaslanması

Von Neumann mimarisinde, işlemcinin doğası gereği ya komutlarla ya da verilerle uğraşması zorunluluğu vardır. Çünkü ikisi de aynı belleği paylaşmaktadır. İkisinin aynı anda olması durumu söz konusu değildir. Harvard mimarisini kullanan bir bilgisayarda ise komut ve veriler ayrı tutulduğu için, işlemci aynı esnada hem komutları değerlendirip hem verileri işleyebilir. Bir önbelleğe de gerek yoktur. Bu Harvard mimarisine bir avantaj olsa da; Von Neumann mimarisinde komutlar verilerle bir tutulduğundan, program kendi kendine değişim gösterebilir. Harvard mimarisinde ise komutlar ile veriler arasında bir kanal yoktur bu yüzden kodların içine veri gömülmüş programlar çalıştırılırken veya kendi kendine değişim gösterilecek programlar için Von Neumann mimarisi baz alınır.

Ayrıca, bellek adresleri açısından Harvard mimarisi iki ayrı adres kullandığından; boş komut adresi boş veri adresinden de farklı olacaktır. Von Neumann mimarisinde ise ikisi aynı adresi paylaşır.

Değiştirilmiş Harvard mimarisi

Değiştirilmiş Harvard mimarisi, Harvard mimarisindeki veri-komut bağlantısının eksikliğini gidermesi amacıyla yapılan düzenlemelere verilen isimdir. İşlemci halen veri ve komut erişimine de sahip olsa da aralarında bağlantılar vardır. Bu düzenlemelerden en önemlisi aynı bellek adresi tarafından desteklenen ayrı iki önbellek kullanmaktır. Biri komutları, biri verileri tutar. Önbellekte işlem yapılırken alınırken Harvard mimarisinin, asıl bellekte işlem yapılırken Von Neumann mimarisinin uygulandığını söyleyebiliriz. Günümüz teknolojilerinde buna benzer mimariler sıkça kullanılmaktadır fakat isimlendirilmesinde ne Von Neumann ne de Harvard demek doğru değildir.

Ayrıca komutları, okunabilir verilermiş gibi göstermek de değiştirilmiş Harvard mimarisine örnek gösterilebilir. Günümüzdeki Atmel AVR mikrodenetleyiciler de dahil olmak üzere, mikrodenetleyicilerden bazıları bu şekilde çalışmaktadır. Bu konuda Atmel, C dilindeki kütüphanelerinde düzenlemelerde bulunmuş ve Harvard Mimarisine uygun olmayan bu işlemi mümkün hale getirmişlerdir.[2]

Hız

İşlemci / Bellek performans oranı

Son yıllarda, işlemcilerin çalışma hızları çok büyük oranda ilerlerken belleklerde aynı oran görülmemektedir. Verilen her komutun bellekten bir veriyle çalışması gerektiğini düşünürsek, daha hızlı çalışan işlemciler belleklere daha sık erişimde bulunmak durumunda kalsalar da bellek bu duruma yeterince cevap veremez. Aynı durum Von Neumann mimarisinde daha büyük bir sorun oluşturur çünkü bu sefer işlemci belleği beklemek zorunda kalır.[3]

Bu sorunun çözümü için bellek teknolojisinin hızlandırılması düşünülebilir fakat bu fiyat, güç ve benzeri nedenlerden dolayı mümkün değildir. Performansın düzeltilmesi adına işlemci ile bellek arasındaki bu gel gitlerin azaltılması gerekir. Bu yüzden bilgisayarlarda önbellek kullanımı artırılmıştır. Önbellek, son kullanılan verileri içinde barındırır ve işlemci bu verilere ihtiyaç duyduğunda belleğe ulaşmak zorunda kalmaz. Herhangi bir gecikmeye uğramadan işleme alınır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2016. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2016. 
  3. ^ Von Neumann Dar Geçidi

İlgili Araştırma Makaleleri

Komut kümesi mimarisi, CPU'nun yazılım tarafından nasıl kontrol edileceğini tanımlayan bilgisayar soyut modelinin bir parçasıdır. ISA, işlemcinin ne yapabileceğini ve bunu nasıl yapacağını belirterek donanım ve yazılım arasında bir arayüz gibi davranır.

<span class="mw-page-title-main">Derleyici</span> kaynak kodunu bilgisayarın işleyebileceği koda dönüştüren program

Derleyici, kaynak kodu makine koduna dönüştüren yazılımdır. Bir programlama dilinin derleyicisi, o programlama dili kullanılarak yazılmış olan kodu hedef işlemci mimarisine göre uygun şekilde makine koduna derler ve genellikle çıktı olarak yürütülebilir dosyanın oluşturulmasını sağlar. Bu eyleme derleme denir. Bir başka ifadeyle derleyici, bir tür yazı işleyicidir; girdi olarak yazı alır ve çıktı olarak yazı verir.

<span class="mw-page-title-main">Mikrodenetleyici</span>

Mikrodenetleyici bir VLSI entegre devre çipinde küçük bir bilgisayar'dır. Mikrodenetleyici, bellek ve programlanabilir giriş/çıkış çevre birimleri ile birlikte bir veya daha fazla CPU kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Merkezî işlem birimi</span> bir bilgisayar programının talimatlarını, talimatlar tarafından belirtilen temel aritmetik, mantıksal, kontrol ve giriş/çıkış (G/Ç) işlemlerini gerçekleştirerek yürüten ve diğer bileşenleri koordine eden bir bilgisayar içindeki elektro

Merkezî işlem birimi, dijital bilgisayarların veri işleyen ve yazılım komutlarını gerçekleştiren bölümüdür. Çalıştırılmakta olan yazılımın içinde bulunan komutları işler. Mikroişlemciler ise tek bir yonga içine yerleştirilmiş bir merkezî işlem birimidir. 1970'lerin ortasından itibaren gelişen mikroişlemciler ve bunların kullanımı, günümüzde MİB teriminin genel olarak mikroişlemciler yerine de kullanılması sonucunu doğurmuştur.

Bellek bilgisayarı oluşturan 3 ana bileşenden biridir.. İşlemcinin çalıştırdığı programı, lar ve programa ait bilgiler bellek üzerinde saklanır. Bellek geçici bir depolama alanıdır. Bellek üzerindeki bilgiler güç kesildiği anda kaybolurlar. Bu nedenle bilgisayarlarda programları daha uzun süreli ve kalıcı olarak saklamak için farklı birimler mevcuttur.

<span class="mw-page-title-main">Intel 80286</span>

Intel 80286 veya i286, 8086/8088'dan sonraki intel işlemcisidir.

<span class="mw-page-title-main">Arabellek</span>

Arabellek ya da tampon bellek, bir cihazda verilerin topluca yazılmadan önce biriktirildikleri bellektir. Bu işlemdeki amaç, ilgili belleğin o anda başka bir işle uğraşırken o işin bitmesini beklemeden emir verebilmek, başka bir deyişle hızı artırmaktır. Bir önbellekten farklı olarak bir arabellekteki tüm veriler er ya da geç ilgili belleğe yazılacaktır. Birçok donanım ve yazılımda arabellek kullanılır:

<span class="mw-page-title-main">Pentium</span>

Pentium, Intel’den beşinci nesil x86 mimarisi bir mikroişlemcisidir. 486 serisinin ardılıydı ve ilk olarak 22 Mart 1993 tarihinde duyurulmuştu.

<span class="mw-page-title-main">Mikroişlemci</span> ana işlem biriminin fonksiyonlarını tek bir yarı iletken tümdevrede birleştiren programlanabilir sayısal elektronik bileşen

Mikroişlemci, işlemci olarak da bilinen, merkezî işlem biriminin (CPU) fonksiyonlarını tek bir yarı iletken tüm devrede (IC) birleştiren programlanabilir bir sayısal elektronik bileşendir.

Boru hattı yöntemi bilgisayar mimarisi ve diğer sayısal ürünlerin tasarımında başarımı artırmak için uygulanan bir yöntemdir. Komutları, boru hattı yöntemi ile işleyip daha kısa süre içinde bitmesini sağlar. Asıl amacı saat sıklığını artırarak başarımı artırmaktır. Farklı kaynakları aynı anda, farklı işler tarafından kullanarak çalışır.

<span class="mw-page-title-main">Bilgisayar mimarisi</span>

Bilgisayar mimarisi, en küçüğe ve en başarılıya ulaşmayı hedeflerken aynı zamanda maliyeti de göz önünde bulundurduğu için sanat ve bilimin ortak buluştuğu nokta olarak da tanımlanır. Bilgisayar Mimarisi, bilgisayar parçalarının iç yapıları ve aralarındaki haberleşme bağlantıları ile ilgilidir.

<span class="mw-page-title-main">Neumann mimarisi</span>

Von Neumann mimarisi veri ve komutları tek bir yığıncak (depolama) biriminde bulunduran bilgisayar tasarı örneğidir. Paralel mimariler dışında Turing makinesi'nin ilkelerini uygulayan her bilgisayarı tanımlamak için kullanılır. Merkezi işlem biriminin bağımsızlığı dolaylı olup, "saklı yazılım bilgisayarı" ile eşanlamlı olarak kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">IBM POWER mimarisi</span>

IBM POWER, IBM tarafından geliştirilen RISC tabanlı bir komut kümesi mimarisidir. POWER serisi mikroişlemcileri ana işlemci olarak birçok IBM sunucusunda, küçük bilgisayarlarda, iş istasyonlarında ve süper bilgisayarlarda kullanılıyor. POWER3 ve sonrasında gelen POWER mikroişlemci serilerinde tamamıyla 64-bit PowerPC mimarisi uygulanmıştır. POWER3 ve üstü mikroişlemcilerde eski POWER komutları uygulanmamıştır.

Çok çekirdekli işlemci, ikiden fazla işlemciden (çekirdek) oluşan bir hesaplama birimi. Bilgisayarlarda temel komut kümesi işlemlerini gerçekleştirir.

<span class="mw-page-title-main">Tek komut tek veri akışı</span>

TKTV terimi tek işlemciye sahip ve tek bir bellekteki veriyi işlemek için belirli bir anda tek bir komut işleten bilgisayar mimarisidir. Neumann mimarisi ne karşılık gelmektedir.

İşlem kodu, bilgisayar teknolojisinde makine dili komutunun, gerçekleştirilecek işlemi belirten kısmıdır. Bunların özellikleri ve biçimi, söz konusu işlemcinin komut kümesinde ortaya koyulur. Bir komutta, normalde işlem kodundan yanı sıra üzerinde işlem gerçekleştirilmesi gereken bir veya daha fazla belirteçleri vardır. Fakat bazı işlemlerde örtük (implicit) işlem kodları olabilir veya hiçbir işlem kodu olmayabilir. İşlem kodları ve işlenen (operand) belirteçleri için neredeyse tekdüze alanları olan komut setleri vardır. Bazılarında ise daha karmaşık ve çeşitli uzunluk yapıları vardır.

<span class="mw-page-title-main">Harvard Mark I</span> II. Dünya Savaşının sonlarına doğru kullanılmış bir elektromekanik bilgisayar

Harvard Mark I, Harvard Üniversitesi'nde geliştirilmiş ve II. Dünya Savaşı'nın sonlarına doğru kullanılmış bir elektromekanik bilgisayardır. Merkezi İşlem Birimi 'nde kullanılan yeni mimariye ismini vermiştir. MİB, veri ve komutları birbirinden farklı kanallarla işler.

<span class="mw-page-title-main">Von Neumann Dar Geçidi</span> belleğe göre daha hızlı olan işlemcinin komutları aldıktan sonra bellekten verileri kullanmak için beklemeye başlaması

Von Neumann dar geçidi, Von Neumann mimarisinin günümüz teknolojisi ilerledikçe büyüyen bir sorunudur. İşlemci hızlarının artmasıyla oluşur. Belleğe göre daha hızlı olan işlemci, komutları aldıktan sonra bellekten verileri kullanmak için beklemeye başlar. Teknoloji ilerledikçe hızlanan işlemcilere yetişemeyen bellek teknolojisi bu sorunun büyüklüğünü artırmıştır.

Bilgisayar mimarisinde 32-bit bilgi işlem, 32-bit birimlerde veriyi işleyen işlemci, bellek ve diğer önemli sistem bileşenlerini içeren bilgisayar sistemlerine verilen addır. Daha küçük bit boyutlarıyla karşılaştırıldıklarında, 32-bit bilgisayarlar daha büyük hesaplamaları daha verimli yapabilir ve bir işlemci saat döngüsünde daha fazla veriyi işleyebilir. Tipik 32-bit kişisel bilgisayarlar ayrıca 32-bit adres veriyoluna sahiptir ve önceki nesil sistem mimarilerinin izin verdiği miktardan çok daha fazla olan 4 GB'a kadar RAM'e erişime izin verir.