İçeriğe atla

Hans Fritzsche

Hans Fritzsche
Kişisel bilgiler
Doğum 21 Nisan 1900(1900-04-21)
Bochum, Alman İmparatorluğu
Ölüm 27 Eylül 1953 (53 yaşında)
Köln, Batı Almanya
Partisi Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi (NSDAP)
Evlilik(ler) Hildegard Fritzsche
Mesleği Gazeteci, Devlet Memuru

Hans Fritzsche (tam adı: Hans George Fritzsche; d. 21 Nisan 1900; Bochum - ö. 27 Eylül 1953; Köln), Alman gazeteci. Nazi Almanyası döneminde Propaganda Bakanlığı üst düzey görevlisi.

1917 yılında Alman ordusunda görev yaptı.

DNVP (Alman Ulusal Halk Partisi) Başkanı Alfred Hugenberg'in altında gazeteci olarak çalışmadan önce birkaç üniversitede kısa süre okudu ve daha sonra Alman hükûmeti için çalışan, radyo, yeni medya ya dahil oldu. Eylül 1932 yılında Drahtloser Dienst (kablosuz haber servisi) başkanı yapıldı.

1 Mayıs 1933'te NSDAP'a üye olmuş ve Nazilerin iktidara geçmesinden sonra Joseph Goebbels tarafından Propaganda Bakanlığı (Reichsministerium für Volksaufklärung und Propaganda) Gazetecilik Başkanlığı (Leiter des Nachrichtenwesens)'na getirilmiştir. 1938'de Deutsche Presse bölümü başkanı ve 1942'de yayın bölümü başkanı olmuştur.

Adolf Hitler ve Joseph Goebbels'in intihar etmesinden sonra 2 Mayıs 1945'te Berlin'de Sovyetler ile Almanya'nın teslimatı için müzakere etmek amacıyla tek başına Kızıl Ordu'ya teslim olmuştur. Kendisine göre Lubyanka Cezaevi'nde sorgulama için Moskova'ya gönderildi ve oraya vardıklarında üç altın diş ağzından çekilmiştir.

Fritzsche Nürnberg'e gönderildi ve Nürnberg Uluslararası Askerî Ceza Mahkemesi tarafından yargılandı. Savaş suçları, insanlığa ve barışa karşı işlenmiş suçları işlemek ile suçlandı. Eylül 1950 yılında serbest bırakıldı ve 1953'te kanser nedeniyle öldü. Karısı Hildegard Fritzsche ise aynı yıl ölmüştür.

Kariyeri

Fritzsche, Bochum'da (Ruhr Bölgesi'ndeki bir şehir) Prusyalı bir posta memurunun çocuğu olarak dünyaya geldi. 1917'de Alman Ordusunda özel bir asker olarak gönüllü oldu[1] ve Flanders'ta görev yaptı. Savaştan sonra Greifswald ve Berlin üniversitelerinde okudu, ancak mezun olmadı. Nazilerden pek de farklı olmayan milliyetçi görüşleri destekleyen Hugenberg Press için 1923'te gazeteci oldu.[1] Eylül 1932'de yayıncılık kariyerine Drahtloser Dienst'in (bir devlet kurumu) başkanı olarak başladı ve "Hans Fritzsche konuşuyor" (Es spricht Hans Fritzsche) adlı bir program sundu.[2]

1929[2] veya Mayıs 1933'te[1] Nazi Partisi'ne ve daha sonra Sturmabteilung'a (SA) katıldı. Aynı zamanda Alman Hukuk Akademisi üyesiydi.[3]

1 Mayıs 1933'te Wireless News, Joseph Goebbels'in başkanlığını yürüttüğü Propaganda Bakanlığı'na dahil edildi. 1938'de Fritzsche Basın Bölümünün başına geçti. Kasım 1942'de Radyo Bölümünün başına geçti. Savaş sırasında, Fritzsche Almanya'nın en önde gelen radyo yorumcusuydu.[4]

Nisan 1945'te Adolf Hitler ve Goebbels'in son günlerinde Berlin Führerbunker'de bulundu. Hitler'in 30 Nisan 1945'teki intiharından sonra Goebbels, Hitler'in şansölye rolünü üstlendi.[5] 1 Mayıs'ta Goebbels, şansölye olarak tek resmî görevini tamamladı. Sovyet Ordusu Generali Vasili Çuykov'a geçici bir ateşkes talep eden bir mektup yazdı ve Alman General Hans Krebs'e bunu teslim etmesini emretti. Çuykov, Berlin'in merkezindeki Sovyet kuvvetlerine komuta etti.[6] Bu reddedildikten sonra, Goebbels daha fazla çabanın boşuna olduğuna karar verdi.[7] Goebbels daha sonra teslim olmak isteyen generalleri azarladı ve onlara Hitler'in teslim olmalarını yasakladığını hatırlattı. Fritzsche, meseleyi kendi eline almaya çalışmak için odadan ayrıldı. Wilhelmplatz yakınlarındaki ofisine gitti ve Sovyet Komutan Georgi Jukov'a hitaben bir teslim mektubu yazdı. Öfkeli ve sarhoş General Wilhelm Burgdorf, Fritzsche'yi ofisine kadar takip etti. Orada Fritzsche'ye Berlin'i teslim etmek isteyip istemediğini sordu. Fritzsche tam da bunu yapacağını söyledi. Burgdorf, Hitler'in teslim olmayı yasakladığını ve bir sivil olarak bunu yapmaya yetkisinin olmadığını haykırdı. Burgdorf daha sonra Fritzsche'yi vurmak için tabancasını çekti, ancak bir radyo teknisyeni silahı çaldı ve ateşlenen kurşun tavana çarptı. Birkaç adam daha sonra Burgdorf'u ofisten dışarı attı ve o sığınağa geri döndü.[8] Fritzsche daha sonra ofisinden ayrıldı, Sovyet hatlarına gitti ve şehri teslim etmeyi teklif etti.[8]

Kaynakça

  1. ^ a b c Eugene Davidson: The Trial of the Germans. University of Missouri Press, 1997. [1] 1 Mayıs 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. ^ a b "Hans Fritzsche | German journalist". Encyclopedia Britannica (İngilizce). 22 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2021. 
  3. ^ "Hans Fritzsche, 53, Hitler Radio Chief". New York Times. 29 Eylül 1953. s. 29. 
  4. ^ Gassert, Philipp (2001). ""This is Hans Fritzsche": A Nazi Broadcaster and His Audience". Journal of Radio Studies. 8: 81-103. doi:10.1207/s15506843jrs0801_8. 
  5. ^ Kershaw, Ian (2008). Hitler: A Biography, pp. 949–950, 955.
  6. ^ Fest, Joachim (2004) [2002]. Inside Hitler's Bunker, pp. 135–137.
  7. ^ Vinogradov, V. K. (2005). Hitler's Death: Russia's Last Great Secret from the Files of the KGB, p. 324.
  8. ^ a b Fest (2004) [2002]. Inside Hitler's Bunker, pp. 137–139.

Ayrıca bakınız

Hans Fritzsche (Nürnberg Uluslararası Askerî Ceza Mahkemesi)
Birinci sıra, soldan sağa: Göring, Heß, Ribbentrop, Keitel, Kaltenbrunner, Rosenberg, Frank, Frick, Streicher, Funk, Schacht, İkinci sıra, soldan sağa: Dönitz, Raeder, Schirach, Sauckel, Jodl, Papen, Seyß-Inquart, Speer, Neurath, Fritzsche, Üçüncü sıra MP'ler.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Joseph Goebbels</span> Alman siyasetçi

Dr. Paul Joseph Goebbels, 1933-1945 yılları arasında Halkı Aydınlatma ve Propaganda Bakanlığı yapmış Alman politikacı ve Nazi Almanyası'nın ikinci şansölyesi. Adolf Hitler'in en yakın arkadaşlarından biri ve en sadık yandaşıydı. Kendisi coşkulu ve enerjik hitabet yeteneği, topluluk önünde konuşma becerisi, sert anti-semitik görüşleri ve kitlesel propagandanın Büyük Yalan olarak bilinen tekniğini kullanmadaki ustalığıyla bilinirdi. Hitler intihar ettikten sonra bir günlüğüne III. Reich'in başına geçmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Magda Goebbels</span>

Johanna Maria Magdalena Goebbels, Nazi Almanyası'nda Propaganda Bakanı olarak görev yapan Joseph Goebbels'in eşi. Magda Goebbels Adolf Hitler'e olan hayranlığıyla da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Helmuth Weidling</span> Nazi Almanyası Wehrmacht Generali

Helmuth Otto Ludwig Weidling, II. Dünya Savaşı'nda Alman general.

<span class="mw-page-title-main">Hans Krebs</span> Nazi Almanyası Heer Genelkurmay Başkanı

Hans Krebs, II. Dünya Savaşı sırasında Nazi Almanyası Piyade Generali ve OKH başkanıydı.

<span class="mw-page-title-main">Wilhelm Burgdorf</span> Nazi Almanyasında Piyade Orgenerali

Wilhelm Emanuel Burgdorf, II. Dünya Savaşı sırasında Alman Ordusu'nda komutan ve kurmay subay olarak görev yapan bir Alman generaliydi. Ekim 1944'te Burgdorf, Ordu Personel Ofisi şefi ve Adolf Hitler'in baş emir subayı rolünü üstlendi. Bu sıfatla Mareşal Erwin Rommel'in intihara zorlanmasında rol oynamıştır. Burgdorf, Berlin Muharebesi'nin sonunda 2 Mayıs 1945'te Führerbunkerde intihar etti.

<i>Führerbunker</i> Nazi Almanyası Führeri Adolf Hitlerin Berlindeki yer altı sığınak kompleksi

Führerbunker, Nazi Almanyası lideri Adolf Hitler'in ve eşi Eva Braun'un II. Dünya Savaşı'nın son aylarını geçirdiği ve 30 Nisan 1945'te birlikte intihar ettikleri Berlin'de bulunan yer altı sığınağıdır. İki aşamalı olarak inşa edilen ve 1936 ve 1944'te tamamlanan bir yer altı sığınak kompleksinin parçasıydı. İkinci Dünya Savaşı sırasında Adolf Hitler tarafından kullanılan Führer Karargahının (Führerhauptquartiere) sonuncusuydu.

<span class="mw-page-title-main">Halkı Aydınlatma ve Propaganda Bakanlığı</span>

Halkı Aydınlatma ve Propaganda Bakanlığı, Nazi Almanyası'nda nasyonal sosyalist ideolojiye göre hareket eden bakanlıktı. Kurulduğu günden kapandığı güne kadar bakanlığını Joseph Goebbels yapmıştır. O zamanki Alman halkı bu bakanlığı sadece "Halkı Aydınlatma Bakanlığı" olarak biliyordu.

Gerhard Boldt, II. Dünya Savaşı sırasında yaşadığı deneyimler hakkında kitap yazmış olan Alman Ordusu'nda (Heer) bir subaydı.

<span class="mw-page-title-main">Werner Naumann</span>

Werner Naumann, Üçüncü Reich sırasında Joseph Goebbels'in başkanlığını yürüttüğü Kamu Aydınlanma ve Propaganda Bakanlığı'nda Devlet Sekreteri idi. Goebbels Reichskanzler'e (başbakan) terfi ettikten sonra, Adolf Hitler tarafından Propaganda Bakanlığı'nın başına getirilmiştir. Naumann Nisan 1945'ün sonlarında Berlin'de Führerbunker'de bulundu.

Hans-Erich Voss, 1945 yılında Berlin Savaşında Führerbunker'in son kalanlarından biri olan bir Alman amiraliydi. Ayrıca, Adolf Hitler ve Joseph Goebbels'i intihar etmeden önce canlı gören son kişiler arasındaydı.

Helmut Kunz, Adolf Hitler'in intihar etmesinden sonra Joseph Goebbels'in altı çocuğuna öldürülmeden önce anestezi uygulanması için emir vermiş bir SS diş hekimi idi.

Hans Refior, II. Dünya Savaşı sırasında Alman Ordusu'nda görevli bir subaydı. Refior, Berlin şehri üzerindeki Sovyet kuvvetlerinin son saldırısı sırasında "Berlin Savunma Alanı" nın son iki Alman komutanı tarafından görevlendirildi.

Theodor von Dufving Theoderich Heinrich August Wilhelm von Dufving, II. Dünya Savaşı sırasında Wehrmacht'ın bir Alman subayı idi. Mayıs 1945'te Adolf Hitler'in ölümünden kısa süre sonra Führerbunker'den çıkan son Almanlardan biriydi.

Ewald Lindloff, II. Dünya Savaşı sırasında Hitler'in intihar ettiği 30 Nisan 1945'te Führerbunker'de bulunan bir Waffen-SS subayı idi. Hitler'in cesedini elden geçirmekle görevlendirildi. Lindloff, daha sonra Berlin'de ağır ateş altında Weidendammer Köprüsü'nü geçerken 2 Mayıs 1945'te patlak veren olay sırasında öldürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Hitler'in ölümü</span> Adolf Hitlerin ölümüne genel bakış

Adolf Hitler, 1921'den 1945'e kadar Nazi Partisinin lideri, 1933'ten 1945'e kadar Almanya Şansölyesi ve 1934'ten 1945'e kadar Nazi Almanyası'nın Führer'i ('Lider') olan Avusturyalı-Alman bir politikacıydı. Adolf Hitler, 30 Nisan 1945'te Berlin'deki yer altı sığınağı Führerbunker'de kendini vurarak intihar etti. Kendisiyle birlikte eşi Eva Braun da siyanür alarak kendini öldürdü. Hitler'in daha önceden vermiş olduğu talimatlar doğrultusunda cesetleri, aynı gün öğleden sonra sığınağın acil çıkışının merdivenlerinden dışarı çıkarıldı ve Reichskanzlei'nin bahçesinde üzerine benzin dökülerek ateşe verildi. Sovyet arşivlerindeki kayıtlar, yanmış kalıntıların 1946 yılına kadar toparlandığını ve birbirini takip eden yerlere defnedildiğini göstermektedir. 1970 yılında yeniden mezardan çıkarılıp yakıldı ve külleri dağıtıldı.

<span class="mw-page-title-main">Avrupa'da II. Dünya Savaşı'nın sonlanması</span>

Avrupa'da II. Dünya Savaşı'nın sonlanması, Almanya'nın Nisan ayında başlayarak Mayıs ortalarına kadar Sovyetler Birliği ve Batılı Müttefiklerine teslim olmasıyla savaşın sona ermesidir.

<span class="mw-page-title-main">Helmuth Reymann</span> Alman general

Hellmuth Reymann, II. Dünya Savaşı sırasında Alman Ordusu'nda (Heer) bir subaydı. Reymann, Berlin şehri üzerindeki Sovyet kuvvetlerinin son hücumunda Berlin Savunma Alanının son komutanlarından biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Nazi Almanyası'nda propaganda</span>

Nazi Almanyası'nda propaganda, NSDAP'nin iktidara gelmeden önce çoğunlukla Joseph Goebbels'in ve Adolf Hitler'in yürüttüğü II. Dünya Savaşı'nın öncesinde ve savaştaki zaman zarfını teşkil eden dönemde nasyonal sosyalizm öğütleri doğrultusunda yapılan antisemitik, antikapitalist ve antikomünist konuşmalar ve propagandalardır.

<i>Hitlerin Son 10 Günü</i>

Hitler'in Son 10 Günü, Adolf Hitler'in intiharına giden günleri anlatan 1973 yapımı İngiliz-İtalyan biyografik drama filmi. Filmde Alec Guinness ve Simon Ward rol alıyor ve Alistair Cooke tarafından sunulan bir tanıtım yer alıyor. Orijinal müzik Mischa Spoliansky tarafından bestelendi. Film, Hitler'in Son Günleri: Führerbunker'den kurtulan Alman Ordusu subayı Gerhard Boldt'un Göz Gören Hesabı adlı kitabına dayanıyor. Filmin çekim yerleri arasında Roma'daki De Laurentiis Stüdyoları ve İngiltere'nin bir kısmı bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Hitler'in son dileği ve vasiyeti</span>

Adolf Hitler, son vasiyetini, eşi Eva Braun ile intihar etmeden önceki gün 29 Nisan 1945'te Berlin'deki yeraltı sığınağı olan Führerbunker'de imzalamıştır.