Hans Delbrück
| Hans Delbrück | |
|---|---|
 | |
| 1902'den önce Hans Delbrück | |
| Reichstag üyesi | |
| Görev süresi 28 Ekim 1884 - 20 Şubat 1890 | |
| Seçim bölgesi | Stralsund |
| Prusya Temsilciler Meclisi üyesi | |
| Görev süresi 4 Kasım 1882 - 5 Eylül 1885 | |
| Seçim bölgesi | Bergen |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 11 Kasım 1848 Rügen, Bergen, Prusya |
| Ölüm | 14 Temmuz 1929 (80 yaşında) Berlin, Almanya |
| Partisi | Hür Muhafazakâr Parti (Freikonservative Partei) |
| Evlilik(ler) | Lina Thiersch |
| Çocuk(lar) | Max Delbrück dahil 7 |
| Bitirdiği okul | Heidelberg Üniversitesi Bonn Üniversitesi |
| Mesleği | Tarihçi |
| İmzası |  |
Hans Gottlieb Leopold Delbrück (11 Kasım 1848, Rügen, Bergen, Prusya - 14 Temmuz 1929, Berlin, Almanya) bir Alman tarihçisiydi. Delbrück, araştırma yöntemini, askerî kurumların evrimini izlemek için, demografi ve ekonomi gibi yardımcı disiplinleri kullanarak, eski disiplinlerin analizini ve karşılaştırmasını tamamlamak için eski kaynakların eleştirel incelemesine dayandıran ilk modern askerî tarihçilerden biriydi.
Yaşamı
Delbrück, Rügen adasında Bergen'de doğdu; Heidelberg Üniversitesi ve Bonn Üniversitesi'nde okudu. Bir asker olarak, Fransa-Prusya Savaşı'nda savaştı ve 1874'te, birkaç yıllığına II. Wilhelm'in kardeşi Prens Waldemar'a öğretmenlik yaptı.[1] 1882'den 1883'e kadar Reichstag'da görev yaptı ve 1883'te tanınmış bir siyasi dergi olan Preussische Jahrbücher'in editörü oldu.[2] 1889'da bu yayının sorumluluğunu üstlendi ve 1920 yılına kadar bu kapasitede çalışmaya devam etti.[1]
1885 yılında derslerinin çok popüler olduğu Berlin Humboldt Üniversitesi'nde modern tarih profesörü oldu.[1] 1884'ten 1890'a kadar Alman Reichstag üyesiydi.[3] Delbrück, Prusya hükûmetinin Danimarkalılar ve Polonyalılar ile başa çıkma politikasına şiddetle karşı çıktı ve bunun sonucunda iki kez Prusya'da profesör ve memur olarak disiplin cezalarına maruz kaldı. Preussen Jahrbücher'in editörü olarak rolü, Almanya'nın Rusya ile diplomatik ilişkisine artan bir ilgi için bir alan sağladı.[4] 1890'lardaki turlardan elde edilen bulgular, kendilerine ait Slav topraklarını ele geçirerek Rusya'nın ırksal parçalanma politikasını oluşturdu. Birinci Dünya Savaşı'nın erken bir aşamasında, o askeri ve politik bir strateji ve tamamen savunmacı bir karakterin taktikleri hariç zafer olasılığı konusunda kötümser hale geldi. Ahlaki nedenlerden ziyade taktiksel olarak, yoğun denizaltı savaşının zorlu bir rakibi idi ve Amerika'yı savaşa getireceği inancını gizlemedi. Savaşı sona erdiren Versay Barış Konferansı sırasında Alman Heyetinin bir üyesiydi ve burada Almanya'nın savaşın patlak vermesinden tek başına sorumlu olamayacağını kanıtlamaya çalıştı. Berlin'de öldü. Fizikte öncü çalışmalar yapan ve 1969'da Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü kazanan Max Delbrück'un babasıydı.
Hipotezleri
Delbrück'ün çalışmaları askeri tarihi genel tarih çerçevesine yerleştirmeye çalıştı. Savaşı, evrim geçiren, ekonomi ve politik sistemden etkilenen toplumların kültürel bir özelliği olarak görüyordu. Eserleri bir süre İngilizce'ye çevrilmedi, bu nedenle İngilizce konuşulan ülkelerdeki profesyonel askeri teorisyenler arasındaki itibarı Clausewitz ile aynı itibar veya öneme sahip değildir.
Antik savaşlar
Antik çağlardaki ordulara ilişkin rakamların orijinal kaynaklarda şişirildiğini ve çoğu yazıda belirtilenlerin aksine, bir savaştaki kazananın genellikle kaybedenden daha fazla birliğe sahip olduğunu göstermeye çalıştı Sonuç olarak, Roma'nın "barbarlar" üzerindeki avantajının disiplinlerinde ve rafine edilmiş taktiklerinde olduğuna karar vermek yerine üstün lojistik desteğe dayandığına dair, Maraton, Gaugamela ve Zama gibi ünlü savaşlara tamamen farklı yorumlar yaptı.[5] "Barbarlar" sayılarıyla eşleşemezken, Romalılar sahada büyük ordular yetiştirip koruyabildi.
Dipnotlar
- ^ a b c
Gilman, D. C.; Thurston, H. T.; Colby, F. M., (Ed.) (1905). "Delbrück, Hans". New International Encyclopedia (İngilizce) (1. bas.). New York: Dodd, Mead. - ^ Yukarıdaki metinlerin bir veya birden fazla yerinde şu anda belirtilen kamu malı kaynaktan metinler bulunmaktadır: |}}Rines, George Edwin, (Ed.) (1920). "Delbrück, Hans". Encyclopedia Americana.
- ^ Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Delbrück, Hans". Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press.
- ^ Fischer, s.125
- ^ Welch, Kathryn (31 Aralık 2009). Julius Caesar as Artful Reporter: The War Commentaries as Political Instruments (İngilizce). Classical Press of Wales. s. 187. ISBN 978-1-910589-36-6. 8 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
His [Delbrück's] analysis of the Gallic campaigns of Caesar effectively brought out the logistic problems facing both sides. His thesis was that Caesar, because of Rome's civilisation and long sophistication in the art of war, was able to gain a numerical superiority in virtually every battle, which inevitably enabled him to overcome the raw courage of militarily naive and unsophisticated natives.
Kaynakça
- Bucholz, Arden (1985): ''Hans Delbrück and the German Military Establishment: War Images in Conflict'', Iowa City.
- Bucholz, Arden (1993): ''Hans Delbrück and Modern Military History - German Military Historian'': The Historian 55 (March 1993), 517-26.
- Pöhlmann, Markus (2002): ''Kriegsgeschichte und Geschichtspolitik: Der Erste Weltkrieg: Die amtliche deutsche Militärgeschichtsschreibung'' 1914-1956, Paderborn.
- Thimme, Annelise (1955): ''Hans Delbrück als Kritiker der Wilhelminischen Epoche'', Düsseldorf.
