İçeriğe atla

Hans-Hermann Hoppe

Hans-Hermann Hoppe
2024'te Hoppe
Doğumu2 Eylül 1949 (75 yaşında)
Peine, Batı Almanya
EvlilikGülçin İmre Hoppe[1]
Alma materJohann Wolfgang Goethe Üniversitesi
ÖdüllerGary G. Schlarbaum Ödülü (2006)[2]
Franz Cuhel Anma Ödülü (Prag Politik Ekonomi Konferansı 2009)[3][4]
OkuluAvusturya Okulu
Kıta felsefesi
KurumlarıLas Vegas Nevada Üniversitesi İşletme Fakültesi
Mises Enstitüsü
Mülkiyet ve Özgürlük Derneği
İlgi alanlarıSiyaset felsefesi · Ekonomi · Epistemoloji · Ekonomi felsefesi · Kültür felsefesi
Önemli fikirleriArgümantasyon etiği
Liberteryen demokrasi eleştirisi
Etkilendikleri
Etkiledikleri
    • Hülsmann
    • Kinsella
    • Land
    • Van Dun
    • Woods
    • Yarvin
İmzası
İnternet sitesihttp://www.hanshoppe.com

Hans-Hermann Hoppe (2 Eylül 1949), Avusturya Okulu'na mensup Alman-Amerikan iktisatçı, filozof ve siyaset teorisyenidir.[5][6][7] Las Vegas Nevada Üniversitesi'nde (UNLV) Emeritus Ekonomi Profesörü, Ludwig von Mises Enstitüsü Kıdemli Üyesi ve Mülkiyet ve Özgürlük Derneği'nin kurucusu ve başkanıdır.[8][9]

Hoppe kendisini austro-liberteryen[10][11] ve anarko-kapitalist olarak tanımlamaktadır ve Demokrasi: Başarısız Olan Tanrı adlı kitabında demokrasiye karşı ve gönüllü birleşme ve ayrışmayı destekleyen kapsamlı yazılar yazdı.[12]

Hayat ve iş

Hoppe'nin akıl hocam ve ustam dediği Murray Rothbard

Hoppe, Batı Almanya'nın Peine kentinde doğdu. Lisans eğitimini Saarland Üniversitesi'nde tamamlamış,[13] yüksek lisans ve doktora derecelerini Frankfurt Goethe Üniversitesi'nden almıştır.[9] İkinci Dünya Savaşı sonrası dönemin önde gelen Alman entelektüellerinden Jürgen Habermas'ın öğrencisi oldu, ancak zamanla Habermas'ın fikirlerini ve genel olarak Avrupa solculuğunu "entelektüel açıdan kısır ve ahlaki açıdan iflas etmiş" olarak görerek reddetmeye başladı.[14]

1976-1978 yılları arasında Ann Arbor'daki Michigan Üniversitesi'nde doktora sonrası araştırmacı olarak bulunmuş ve 1981 yılında Frankfurt Üniversitesi'nden Sosyoloji ve Ekonominin Temelleri alanında habilitasyon derecesini almıştır. Daha sonra Batı Almanya ve İtalya'da öğretmenlik yaptı.[7] Hoppe, 1986'dan[15] 2008'de[3] emekli olana kadar Las Vegas Nevada Üniversitesi İşletme Fakültesi'nde profesör olarak görev yapmıştır. Çalışmalarının çoğunun yayıncısı olan liberteryen bir düşünce kuruluşu olan Mises Enstitüsü'nün Seçkin Üyesidir ve çeşitli Mises Enstitüsü süreli yayınlarının editörlüğünü yapmıştır.[16]

Hoppe, Murray Rothbard'ın "başlıca öğretmeni, akıl hocası ve ustası" olduğunu söylemiştir.[3] Hoppe, Rothbard aracılığıyla Liberter Çalışmalar Merkezi'nin bursuyla Amerika Birleşik Devletleri'ne geldi ve Rothbard da Hoppe'yi UNLV'de kurdu.[17] Hoppe, "onunla yan yana çalıştığını ve yaşadığını, sürekli ve anında kişisel temas halinde olduğunu" söyledi ve 1985'ten Rothbard'ın 1995'teki ölümüne kadar Rothbard'ı "en sevgili baba dostu" olarak gördüğünü belirtti..[18] Hoppe aynı zamanda Ludwig von Mises ile de yakın arkadaştı.[19]

Hoppe, Avusturya ekolünden bir ekonomist ve otelci olan eşi Gülçin İmre Hoppe ile birlikte Türkiye'de yaşamaktadır.[8][15][20]

Mülkiyet ve Özgürlük Derneği

Ana madde: Mülkiyet ve Özgürlük Derneği

Hoppe 2006 yılında, "sosyalist" olarak aşağıladığı Milton Friedman etkisindeki Mont Pelerin Topluluğu'na karşı bir tepki olarak Mülkiyet ve Özgürlük Topluluğu'nu ("PFS") kurmuştur. PFS'nin beşinci yıldönümünde Hoppe hedeflerini değerlendirdi:[21] "Bir yandan, olumlu olarak, özgür, devletsiz bir doğal düzenin yasal, ekonomik, bilişsel ve kültürel gerekliliklerini ve özelliklerini açıklamak ve aydınlatmaktı. Öte yandan, olumsuz anlamda, Devletin maskesini düşürmek ve gerçekte ne olduğunu göstermekti: katiller, yağmacılar ve hırsızlardan oluşan çeteler tarafından yönetilen, etrafı gönüllü cellatlar, propagandacılar, dalkavuklar, sahtekarlar, yalancılar, soytarılar, şarlatanlar, kandırılmışlar ve kullanışlı aptallarla çevrili bir kurum - dokunduğu her şeyi kirleten ve lekeleyen bir kurum."

Hoppe, Jared Taylor ve neo-Nazi Richard B. Spencer gibi beyaz milliyetçi konuşmacıları PFS'de konuşmaya davet ettiği için eleştirildi.[22] Akademisyenler Quinn Slobodian ve Dieter Plewhe'ye göre grup "neoliberal evren içindeki bölünmenin" bir parçasını temsil ediyor ve Hoppe "ırkçı sağcı bir liberter" olarak tanımlanıyor.[23]

Mises Enstitüsü ve John Randolph Kulübü

Hans-Hermann Hoppe, Murray Rothbard, Ludwig von Mises ve diğer Avusturyalı iktisatçıların ekonomik çalışmalarının bir sonucu olarak Mises Enstitüsü, 1982 yılında Lew Rockwell, Burton Blumert ve Murray Rothbard[24] tarafından Cato Enstitüsü ile Cato Enstitüsü'nün kurucularından biri olan Rothbard arasındaki ayrılığın ardından kurulmuştur.[25]

Hoppe, Rothbard tarafından organize edilen ve Rockford Enstitüsü ile ilişkili olan paleoliberteryenler ve paleo-muhafazakârlardan oluşan aşırı sağcı bir ittifak olan John Randolph Kulübü'nde aktifti.[15] Kulüp 1990'larda ayrılıkçı ve neo-Konfederasyoncu görüşleri desteklemesiyle biliniyordu.[15]

Argümantasyon etiği

2005'te Hoppe

Liberty dergisinin Eylül 1988 sayısında Hoppe,[26] argümantasyon etiği adını verdiği yeni bir teori geliştirerek liberteryen etik için a priori ve değerden bağımsız bir gerekçe oluşturmaya çalışmıştır.[27] Hoppe, herhangi bir açıdan liberteryen ilkelerle çeliştiği iddia edilen herhangi bir argümanın mantıksal olarak tutarsız olduğunu ileri sürmüştür.[28]

Hoppe, siyaset ya da herhangi bir konu hakkında tartışırken insanların, şiddete başvurma yasağı da dahil olmak üzere, belirli tartışma normlarını benimsediklerini ileri sürmüştür. Hoppe daha sonra bu argümanı genel olarak siyasi hayata uyarlamış ve argümantasyonu yöneten normların tüm siyasi bağlamlarda geçerli olması gerektiğini savunmuştur. Hoppe, tüm siyasi felsefeler arasında sadece anarko-kapitalist liberteryenizmin saldırgan şiddetin başlatılmasını yasakladığını saldırmazlık ilkesi iddia etmiştir; Bu nedenle, anarko-kapitalist liberteryenizm dışındaki herhangi bir siyasi felsefeye yönelik herhangi bir argüman mantıksal olarak tutarsızdır.

Bir sonraki sayıda Liberty, on liberteryenin yorumlarını[29] ve ardından Hoppe'nin bir yanıtını yayınladı.[27] Hoppe'nin arkadaşı ve Mises Enstitüsü danışmanı Murray Rothbard, Liberty için yazdığı yorumda, Hoppe'nin teorisinin "genel olarak siyaset felsefesi ve özel olarak liberteryenizm için göz kamaştırıcı bir atılım" olduğunu ve Hoppe'nin "Skolastiklerden bu yana felsefenin başına bela olan ve modern liberteryenizmi bıktırıcı bir çıkmaza sokan meşhur amaç/olgu, olgu/değer ikilemini aşmayı başardığını" yazdı.[27] Ancak, Liberty tarafından yapılan ankete katılan Hoppe'nin meslektaşlarının çoğunluğu onun teorisini reddetmiştir. Hoppe verdiği yanıtta, kendisini eleştirenleri "faydacılar" olarak nitelendirerek alay etmiştir.[27]

Mises Enstitüsü Kıdemli Üyesi Roderick T. Long, Hoppe'nin liberteryenizmin a priori formülasyonunun Misesyan praxeolojinin temel ilkesini reddettiğini belirtmiştir. Faydacılık konusunda Long şöyle yazmıştır: "Hoppe'nin argümanı, eğer işe yarasaydı, amaçlarımız ne olursa olsun bizi liberteryen hakları tanımaya ve saygı göstermeye bağlardı - ancak bir praksiyolog olarak, herhangi bir pratik gerekliliğin bir araç-sonuç yapısından ayrı olarak nasıl gerekçelendirilebileceğini görmekte zorlanıyorum."[30] Liberteryen filozof Jason Brennan, Hoppe'nin argümanını reddederek şöyle demiştir: "Hoppe'nin argümanı özgürlük hakkı ile talep hakkını yasadışı bir şekilde birleştirmektedir ve bu nedenle başarısız olmaktadır."[31]

Bir başka eleştirmen, Hoppe'un "ahlaki değerleri, durumların belirli şekillerde ortaya çıkmasına yönelik 'salt' öznel tercihler yerine, uzlaşmaya dayalı argüman yoluyla tesis edildiği kabul edilmesi gereken bir şey olarak görmemiz gerektiğine" dair dairesel olmayan herhangi bir neden sunmadığını ileri sürmüştür. Başka bir deyişle, teori "kabul edilmesinin kendisi 'değerden bağımsız' bir akıl yürütmenin sonucu olamayacak belirli sezgilerin varlığına dayanmaktadır."[32]

Demokrasiye ilişkin görüşler

Hoppe'nin 2001'de yayımlanan Demokrasi: Başarısız Olan Tanrı adlı kitabında demokrasinin uygarlığın gerilemesine neden olduğunu savunmaktadır.[33] Kitaptaki pasajlar genel oy hakkına karşı çıkmakta ve "doğal seçkinleri" desteklemektedir.[15] Kitapta Hoppe, çeşitli sosyal ve ekonomik sorunlar için demokratik yönetim biçimlerini suçlamakta ve demokrasinin başarısızlıklarını hükûmet harcamalarını ve düzenlemelerini artırmaya çalışan baskı gruplarına bağlamaktadır. Hoppe, ayrılma, hükûmetin adem-i merkezileştirilmesi ve "tam sözleşme, işgal, ticaret ve göç özgürlüğü" dahil olmak üzere alternatifler ve çareler önermektedir.[34] Hoppe, monarşinin bireysel özgürlüğü demokrasiden daha etkili bir şekilde koruyacağını savunmaktadır.[12] Kitap, Hoppe'nin aşırı sağda popülerleşmesine yardımcı oldu, özellikle de kitabın siyasi rakiplerin sınır dışı edilmesi çağrısında bulunan bir bölümü.[15][35]

Demokrasi ve sanatla ilgili olarak Hoppe, 2013 yılında "demokrasinin güzellik kavramının ve evrensel güzellik standartlarının yıkılmasına ve nihayetinde ortadan kalkmasına yol açtığını" ileri sürmüştür. Güzellik, sözde 'modern sanat' tarafından batırılmış ve su altında bırakılmıştır."[36]

Hoppe'nin Mises Enstitüsü'ndeki meslektaşlarından Walter Block, Hoppe'nin argümanlarının "savaşlardan yoksulluğa, enflasyondan faiz oranlarına ve suça kadar tarihsel olaylara" ışık tuttuğunu ileri sürmektedir. Block, Hoppe'nin 21. yüzyıl demokrasilerinin eski monarşilerden daha müreffeh olduğunu kabul etmekle birlikte, günümüzün siyasi liderlerinin yerini soyluların ve kralların alması halinde, onların bir ülkenin refahına uzun vadeli bakma becerilerinin "meseleleri iyileştireceğini" savunduğunu belirtiyor. Block ayrıca Hoppe'nin zaman tercihleri, göç ve liberteryenizm ile muhafazakârlık arasındaki uçurumla ilgili tezlerine yönelik küçük eleştirilerini de paylaştı.[37]

Alberto Benegas-Lynch Jr. Hoppe'nin monarşinin demokrasiye tercih edilebileceği yönündeki tezini eleştirmiştir.[38] Buenos Aires Üniversitesi'nde ekonomi profesörü olan Benegas-Lynch,[39] modern monarşilerin modern demokrasilerden çok daha fakir olma eğiliminde olduğunu gösteren ampirik kanıtlar sunmuştur. Buna karşılık Hoppe, monarşilerin demokrasilerden daha fakir olmasının bu siyasi sistemlerin kendine has özelliklerinden değil, çalışmada kullanılan monarşilerin, çoğunlukla Afrika ülkeleri, demokrasilerin ise çoğunlukla Avrupa ülkeleri olmasının çalışmada bir çarpıtmaya yol açtığını ileri sürmüştür.[40] Günümüzdeki bir demokrasinin zaman tercihi derecesi geçmişteki bir demokrasiden daha düşük olacaktır ve gelecekteki bir demokraside daha da düşük olacaktır. Her iki hükûmet türünü karşılaştıran bir çalışmanın tutarlı olabilmesi için, kültürel farklılıklar, cinsiyet farklılıkları, zaman farklılıkları gibi mümkün olduğunca çok değişkeni ortadan kaldırmak gerekir.[38] Hoppe, değişkenlerin uygun şekilde elenmemesinin, B-L'nin çalışmasında Avrupa'daki demokrasiler ile Afrika'daki monarşileri karşılaştırırken çarpıtmalara yol açtığını savunmaktadır. 2021'de The Intercept tarafından kendisine siyasi cinayetleri kutlayan aşırı sağcı internet memlerine dahil edilmesi sorulan Hoppe, sorunun cahilce olduğunu belirterek, "Özel mülkiyet hakkının, serbest piyasaların, sözleşme ve örgütlenme özgürlüğünün ve barışın entelektüel bir savunucusu oldum" ve "Ne bilebilirim ki? Dışarıda bir sürü deli insan var!"[35]

Eşcinsellerin ve muhaliflerin sınır dışı edilmesi

Mülk sahiplerinin ırk ayrımcılığı yapan liberteryen topluluklar kurma hakkına olan inancı ve toplulukların kabul ve kabul için özel kriterler belirleyebileceği iddiası özellikle bölücü olmuştur.[41][42]

Demokrasi'de Hoppe, bu topluluğun doğasını tanımlayan bir anlaşma imzalayan sakinlerden oluşan "antlaşma toplulukları "ndan oluşan tamamen liberteryen bir toplum tanımlamaktadır. Şöyle yazıyor: "Sol-liberteryenler için çok değerli olan 'hoşgörü' ve 'açık fikirlilik' ya çok az olacak ya da hiç olmayacaktır. Bunun yerine, özel mülkiyet kurumunda ima edilen örgütlenme ve dışlama özgürlüğünün yeniden tesis edilmesi yönünde doğru bir yol izlenmiş olacaktır." Kasaba ve köylerde "dilenciler, serseriler ya da evsizlerin yanı sıra eşcinseller, uyuşturucu kullananlar, Yahudiler, Müslümanlar, Almanlar ya da Zulular da giremez" şeklinde uyarı levhaları bulunabileceğini savunuyor.[43][44]

Hoppe ayrıca, yaşam tarzlarının belirli topluluklar kurma amacıyla uyumsuz olduğu düşünülen kişilerin fiziksel olarak ortadan kaldırılması da dahil olmak üzere belirli ayrımcılık biçimlerinin uygulanmasının kendi sistemiyle tamamen uyumlu olduğuna inandığını açıkça belirtmektedir.

Hoppe şöyle yazıyor: "Mülk sahibi ve topluluk kiracıları arasında özel mülkiyetlerini korumak amacıyla yapılan bir sözleşmede, özgür (sınırsız) konuşma hakkı diye bir şey yoktur, . . . doğal olarak hiç kimsenin demokrasi ve komünizm gibi özel mülkiyeti koruma ve muhafaza etme sözleşmesinin amacına aykırı fikirleri savunmasına izin verilmez. Liberteryen bir toplumsal düzende demokratlara ve komünistlere karşı hoşgörü olamaz. Fiziksel olarak ayrılmaları ve toplumdan kovulmaları gerekecektir. Aynı şekilde, aileyi ve akrabaları korumak amacıyla kurulan bir antlaşmada, bu hedefle bağdaşmayan yaşam tarzlarını alışkanlık haline getirenlere karşı hoşgörü gösterilemez. Bireysel hazcılık, asalaklık, doğaya-çevreye tapınma, eşcinsellik ya da komünizm gibi alternatif, aile ve akraba merkezli olmayan yaşam tarzlarının savunucuları da, özgürlükçü bir düzen sürdürülmek isteniyorsa, toplumdan fiziksel olarak uzaklaştırılmalıdır."[41][45]

Amerikan Üniversite Profesörleri Birliği'nden Martin Snyder bu pasajla ilgili olarak Hoppe'nin sözlerinin "ayrımcılık, apartheid, toplama kampları, sarı yıldızlar ve pembe üçgenler konusunda Hoppe'den daha iyi bir hafızaya sahip olanları" rahatsız edeceğini söyledi.[45] Hoppe ayrıca eşcinselliği pedofili, uyuşturucu kullanımı, pornografi, çok eşlilik ve müstehcenliğe benzer bir "sapkınlık veya anormallik" olarak nitelendirerek tartışmalara yol açmıştır.[46]

Walter Block, Hoppe'nin eşcinsellerin liberteryen bir siyasi topluluktan fiziksel olarak uzaklaştırılması çağrısında bulunan ifadesinin "liberteryenizmle bağdaştırılmasının son derece zor" olduğunu yazdı.[47]

Göçmenlik kısıtlamalarına destek ve eleştiriler

Kendisini ulus-devletin ortadan kaldırılmasından yana olan bir anarko-kapitalist olarak tanımlayan Hoppe, eleştirmenlerin liberteryenizm ve anarko-kapitalizmle çeliştiğini savunduğu göçmenlik yasalarının hükûmet tarafından uygulanmasına verdiği destek nedeniyle de tartışmalara neden olmaktadır.[22][48] Hoppe, devletler var olduğu sürece göç konusunda bazı kısıtlamalar getirmeleri gerektiğini savunmaktadır. Serbest göçü, yerli halkların haklarını ihlal eden "zorunlu entegrasyon" ile eş tutmuştur, çünkü toprak özel mülkiyete ait olsaydı, göç engellenemezdi, ancak özel mülk sahiplerinin rızasıyla gerçekleşirdi.[49]

Hoppe'nin Mises Enstitüsü'nden meslektaşı Walter Block, Hoppe'yi, tüm kamu mallarının devlet tarafından vergi mükelleflerinden "çalınmasına" rağmen, "devletin göçmenlerin kamu mallarını kullanmasına izin vererek adaletsizliği artırdığını ve böylece asıl sahiplerin özel mülkiyet haklarını daha da "işgal ettiğini" savunan" bir "açık göç karşıtı aktivist" olarak nitelendirmiştir.[50] Ancak Block, Hoppe'nin görüşlerini liberteryanizmle bağdaşmadığı gerekçesiyle reddeder. Hoppe'nin mantığının, fuhuş ve uyuşturucu kullanımına ilişkin düzenlemeler gibi açıkça liberteryen olmayan yasaların "vergi ödeyen birçok mülk sahibinin bu tür davranışları kendi özel mülklerinde istemeyeceği temelinde savunulabileceğini" ima ettiğini ileri sürmektedir.[51] Liberteryen Makaleler için yazan bir başka liberteryen yazar Simon Guenzl ise şunları savunmaktadır: "Devletin bir göç bekçisi olarak meşru rolünü desteklemek, Rothbardcı ve Hoppeci liberter anarşizmin yanı sıra devletin toplumdaki rolünün her zaman ve her durumda azaltılmasını savunan stratejiyle de tutarsızdır."[48]

Hoppe, belirli göçmenlik kısıtlamaları açısından, uygun bir politikanın ABD'ye gelen göçmenlerin "üstün ortalamanın üzerinde entelektüel performans ve karakter yapısının yanı sıra uyumlu bir değerler sistemine" ek olarak İngilizce yeterliliği göstermelerini gerektireceğini savunmuştur.[52] Bu kriterlerin "sistematik bir Avrupa yanlısı göç önyargısına" yol açacağını öne sürdü. Özgürlüğün Geleceği Vakfı'ndan Jacob Hornberger, Hoppe'nin savunduğu göçmenlik testinin muhtemelen Amerika Birleşik Devletleri'ne gelen Latin Amerikalı göçmenlere karşı önyargılı olacağını savundu.[53]

Eşcinseller ve akademik özgürlük hakkında açıklamalar

Hoppe'nin ırk ve eşcinsellikle ilgili açıklamaları ve fikirleri, liberteryen meslektaşları ve UNLV'deki meslektaşları arasında defalarca tartışmalara yol açmıştır. 4 Mart 2004 tarihinde Las Vegas Nevada Üniversitesi'nde (UNLV) zaman tercihi üzerine verdiği dersin ardından bir öğrenci, Hoppe'un eşcinsellerin, kısmen çocuk sahibi olmamaları nedeniyle, para biriktirme ve ekonomik plan yapma konusunda heteroseksüellerden daha öngörüsüz olma eğiliminde olduklarını ileri sürerek düşmanca bir sınıf ortamı yarattığından şikayetçi olmuştur.[54] Hoppe ayrıca John Maynard Keynes'in eşcinselliğinin onun ekonomik görüşlerini açıklayabileceğini öne sürmüştür ki Hoppe buna katılmamıştır.[55] Hoppe ayrıca çok genç ve çok yaşlı insanlar ile çocuksuz çiftlerin gelecek için plan yapma olasılıklarının daha düşük olduğunu belirtmiştir. Hoppe bir muhabire, yorumların 75 dakikalık bir dersin sadece 90 saniyesini kapsadığını, o derste hiçbir öğrencinin yorumları sorgulamadığını ve dünyanın her yerinde aynı dersi verdiği 18 yıl boyunca daha önce bu konuda hiç şikayet almadığını söyledi. Üniversite yetkililerinin talebi üzerine Hoppe sınıftan özür diledi. "İtalyanlar Almanlardan daha fazla spagetti yeme eğilimindedir ve Almanlar İtalyanlardan daha fazla lahana turşusu yeme eğilimindedir" dedi ve genelleme yaptığını açıkladı. Bunun üzerine Hoppe muhabire, öğrencinin Hoppe'nin şikâyeti ciddiye almadığını iddia ettiğini ve resmi bir şikâyette bulunduğunu söyledi. Hoppe muhabire, olayda kendisini mağdur gibi hissettiğini ve öğrenciye "büyümesinin" söylenmesi gerektiğini ifade etti.[56] Bir soruşturma yürütülmüş ve üniversitenin rektörü Raymond W. Alden III, 9 Şubat 2005 tarihinde Hoppe'ye "Üniversitenin cinsel yönelim ayrımcılığına ilişkin politikalarını ihlal ederek düşmanca veya korkutucu bir eğitim ortamı yarattığı" tespitiyle disiplin dışı bir talimat mektubu vermiştir. Alden ayrıca Hoppe'ye "... görüşlerini nesnel gerçek olarak nitelendirmekten vazgeçmesi" talimatını vermiş ve Hoppe'nin görüşlerinin hakemli akademik literatür tarafından desteklenmediğini söylemiştir.[57]

Hoppe, üniversitenin kendisine karşı "sözleşmeden doğan yükümlülüklerini açıkça ihlal ettiğini" söyleyerek karara itiraz etti ve eylemi "akademik özgürlük hakkıma anlamsız bir müdahale" olarak nitelendirdi.[58] Kendisi, yasal işlem tehdidinde bulunan Amerikan Sivil Özgürlükler Birliği tarafından temsil edildi.[56][59] Nevada ACLU icra direktörü şunları söyledi: "Hans'ın teorilerine katılmıyoruz ve bazı öğrencilerin bunları neden saldırgan bulduğunu kesinlikle anlıyoruz... Ancak akademik özgürlük, profesörlerin müfredatlarıyla ilgili bilimsel fikirleri sunma hakkını korumadığı sürece hiçbir anlam ifade etmez" dedi.[56] Alden'in kararı Fox News ve çeşitli bloglar tarafından ele alındı ve liberteryenler üniversite ile iletişime geçmek için bir kampanya düzenledi.[59] Üniversite iki hafta boyunca kötü bir reklam aldı ve Geçici Rektör (Nevada Yükseköğretim Sistemi) Jim Rogers "ifade özgürlüğünü engellemeye yönelik her türlü girişim" konusundaki endişelerini dile getirdi.[60]

Jim Rogers, Hoppe'nin bir yıllık ücretli izin talebini reddetti.[61] UNLV Başkanı Carol Harter, 18 Şubat 2005 tarihinde Hoppe'nin itirazı üzerine harekete geçti ve Hoppe'nin görüşlerinin, ana akım dışı veya tartışmalı olsa bile, kınanmasına neden olmaması gerektiğine karar verdi. Hoppe aleyhindeki ayrımcılık şikayetini reddetti ve disiplinsizlik yazısı Hoppe'nin personel dosyasından geri çekildi.[45] "Özgürlükler ve sorumluluklar arasındaki dengede ve ikisi arasında belirsizliğin olabileceği durumlarda, akademik özgürlük en nihayetinde en önde gelmelidir" diye yazmıştır.[62]

Hoppe daha sonra bu olay ve UNLV soruşturması hakkında "Düşünce Polisi ile Savaşım" başlıklı bir makale kaleme aldı.[63] Amerikan Üniversite Profesörleri Birliği'nden Martin Snyder, "görüşlerini özgürce ifade ettiği için cezalandırılmaması" gerektiğini yazdı.[45]

Hoppe meselesi ve Harvard Üniversitesi Başkanı Lawrence Summers'ın açıklamaları da dahil olmak üzere akademik özgürlükle ilgili çeşitli tartışmalar, Las Vegas Nevada Üniversitesi'ni Ekim 2005'te akademik özgürlükle ilgili bir konferans düzenlemeye sevk etti.[64] 2009 yılında UNLV, önyargı ile karşılaştığını düşünen kişilerin raporlama yapmasının teşvik edilmesini içeren yeni bir politika önermiştir.[65] Önerilen politika Nevada ACLU ve Hoppe olayını hatırlayan bazı öğretim üyeleri tarafından akademik özgürlüğe aykırı olduğu gerekçesiyle eleştirildi.[65][66]

Etki

Hoppe, Mencius Moldbug olarak da bilinen neoreaksiyoner monarşist blog yazarı Curtis Yarvin üzerinde etkili olmuştur.[67][68]

Kaynakça

  1. ^ Deist, Jeff (March-April 2020). "Vol 6, No 2" (PDF). The Austrian. Auburn, AL: Mises Institute. s. 12. 18 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Ocak 2022. 
  2. ^ "The Gary G. Schlarbaum Prize". Mises Institute Awards. Ludwig von Mises Institute. 18 Ağustos 2014. 10 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2022. 
  3. ^ a b c Wile, Anthony (27 Mart 2011). "Dr. Hans-Hermann Hoppe on the Impracticality of One-World Government and the Failure of Western-style Democracy". The Daily Bell. 12 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2022. 
  4. ^ History of PCPE 25 Mayıs 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., CEVRO Institute, Prague
  5. ^ Martland, Keir (2015). Liberty from a Beginner: Selected Essays. s. 61. 
  6. ^ Chakraverty, S. (2014). Mathematics of Uncertainty Modeling in the Analysis of Engineering and Science Problems. IGI Global. s. 38. ISBN 978-1466649910. 
  7. ^ a b Dieterle, David A. (2013). Economic Thinkers: A Biographical Encyclopedia. Greenwood. s. 145. ISBN 978-0313397462. 
  8. ^ a b "Hans-Hermann Hoppe". Ludwig von Mises Institute. 20 Haziran 2014. 13 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2022. 
  9. ^ a b "UNLV Catalog" (PDF). s. 47. 5 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Nisan 2013. 
  10. ^ newvalleymedia (7 Ekim 2007). "Coming of Age with Murray". Mises Institute (İngilizce). 23 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2022. 
  11. ^ Share, Cade (31 Ağustos 2012). "A Defense of Rothbardian Ethics via a Mediation of Hoppe and Rand". The Journal of Ayn Rand Studies. Penn State University Press. 12 (1): 117-150. doi:10.2307/41607996. JSTOR 41607996. 26 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  12. ^ a b David Gordon, Review of Hans-Hermann Hoppe, Democracy: The God that Failed 19 Eylül 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., "The Mises Review" of Ludwig von Mises Institute, Volume 8, Number 1, Spring 2002; Volume 8, Number 1.
  13. ^ Jeff Tucker interviews Hans-Hermann Hoppe 3 Ekim 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (1 October 2011)
  14. ^ Lew Rockwell, introduction to Hoppe's A Short History of Man (2015), Auburn, Mississippi: Mises Institute, p. 9
  15. ^ a b c d e f Slobodian, Quinn (2023). Crack-up capitalism: market radicals and the dream of a world without democracy (First bas.). New York: Metropolitan Books, Henry Holt and Company. ISBN 978-1-250-75390-8. 
  16. ^ Hans Herman Hoppe, The Economics and Ethics of Private Property 26 Kasım 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Second Edition, Mises Institute, p. xii, 978-0945466406.
  17. ^ Slobodian, Quinn; Plehwe, Dieter (2019). "Neoliberals Against Europe". William Callison, Zachary Manfredi (Ed.). Mutant Neoliberalism: Market Rule and Political Rupture. United Kingdom: Fordham University Press. s. 2019. ISBN 9780823285730. 
  18. ^ Hoppe, Hans-Hermann (1995). L. Rockwell (Ed.), from Murray Rothbard, In Memoriam 23 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Auburn, AL: Ludwig von Mises Institute. pp. 33–37
  19. ^ Ketcham, Christopher (4 Şubat 2021). "What the Far-Right Fascination With Pinochet's Death Squads Should Tell Us". The Intercept. The Intercept. 3 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2023. Hoppe’s claim to fame in the small world of libertarian economics was as second-stringer and all-around gopher to his hero and intimate friend, Ludwig von Mises 
  20. ^ Salihovic, Elnur (2015). Major Players in the Muslim Business World. Universal Publishers.
  21. ^ Hoppe, Hans Hermann. "The Property And Freedom Society – Reflections After Five Years". lewrockwell.com. 28 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2013. 
  22. ^ a b Ganz, John (19 Eylül 2017). "Perspective – Libertarians have more in common with the alt-right than they want you to think". The Washington Post. 7 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2017. 
  23. ^ Plehwe, Dieter; Slobodian, Quinn (2020). Nine Lives of Neoliberalism. Londra: Verso. s. 16. ISBN 9781788732550. 
  24. ^ "The Story of the Mises Institute". Ludwig von Mises Institute. 19 Eylül 2018. 23 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2022. 
  25. ^ "Think Tanks and Liberty". Ludwig von Mises Institute. 27 Nisan 2012. 26 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2023. 
  26. ^ Hoppe, Hans-Hermann (September 1988). "The Ultimate Justification of the Private Property Ethic" (PDF). Liberty. 2 (1): 20-22. 9 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Eylül 2023. The mere fact that an individual argues presupposes that he owns himself and has a right to his own life and property. This provides a basis for libertarian theory radically different from both natural rights theory and utilitarianism. 
  27. ^ a b c d Symposium (November 1988). "Hans-Hermannn Hoppe's Argumentation Ethics: Breakthrough or Buncombe?" (PDF). Liberty. 2 (2): 44-54. 12 Ekim 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  28. ^ Hans-Hermann Hoppe's Argumentation Ethic: A Critique 31 Temmuz 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Robert Murphy and Gene Callahan. Relevant text on Page 3: "Therefore, [Hoppe] concludes that the libertarian view of property rights is the only one that can possibly be defended by rational argument."
  29. ^ Kinsella, Stephan (13 Mart 2009). "Revisiting Argumentation Ethics". Mises Economics Blog. Ludwig von Mises Institute. 28 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2023. [A] number of thinkers weighed in, including Rothbard, ... Conway, ... D. Friedman, ... Machan, ... Lomasky, ... Yeager, ...Rasmussen, and others.... 
  30. ^ Long, Roderick T. "The Hoppriori Argument". 24 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2013. 
  31. ^ Jason Brennan (12 Aralık 2013). "Hoppe's Argumentation Ethics Argument Refuted in Under 60 Seconds". Bleeding Heart Libertarians. 18 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2019. 
  32. ^ J. Mikael Olsson, Austrian Economics as Political Philosophy 31 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Stockholm Studies in Politics 161, p. 157, 161.
  33. ^ Sedgwick, Mark, (Ed.) (2019). "Mencius Moldbug and Neoreaction". Key Thinkers of the Radical Right: Behind the New Threat to Liberal Democracy. United States: Oxford University Press. s. 191. ISBN 9780190877606. 
  34. ^ R.M. Pearce, Book Review: Democracy: the God That Failed 28 Ağustos 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The National Observer (Australia), No. 56, Autumn 2003.
  35. ^ a b Ketcham, Christopher (4 Şubat 2021). "What the Far-Right Fascination With Pinochet's Death Squads Should Tell Us". The Intercept (İngilizce). 3 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2023. 
  36. ^ Fonseca, Joel (1 August 2013). "The Brazilian Philosophy Magazine Dicta & Contradicta Interviews Hans-Hermann Hoppe" 4 Temmuz 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Mises Institute Brazil
  37. ^ Walter Block, Review of Democracy: The God that Failed: The Economics and Politics of Monarchy, Democracy, and Natural Order, The American Journal of Economics and Sociology, Vol. 61, No. 3, July 2002.
  38. ^ a b Hoppe, Hans-Hermann (1997). "On Theory and History. Reply to Benegas-Lynch Jr." 24 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Published in Gerard Radnitzky, ed., Values and the Social Order, Vol. 3 (Aldershot: Avebury, 1997).
  39. ^ "Alberto Benegas Lynch." 28 Ağustos 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Cato.org
  40. ^ Hoppe, Hans-Hermann (1997). "On Theory and History. Reply to Benegas-Lynch Jr" (PDF). Values and the Social Order. 3: 1-8. 24 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Eylül 2023 – HansHoppe.com vasıtasıyla. 
  41. ^ a b Hoppe, Democracy: The God That Failed, pp. 216–218
  42. ^ kanopiadmin (11 Nisan 2005). "My Battle With The Thought Police". Mises Institute. 26 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2017. 
  43. ^ Hoppe, Hans-Hermann (2001). Democracy: The God That Failed: The Economics and Politics of Monarchy, Democracy and Natural Order, Transaction Publishers, p. 211. 1412815290
  44. ^ Block, Walter (2007). "Plumb-Line Libertarianism: A Critique of Hoppe" 1 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Reason Papers.
  45. ^ a b c d Snyder, Martin D. (1 Mart 2005). "Birds of a Feather?". Academe. American Association of University Professors. doi:10.2307/40253419. JSTOR 40253419. Erişim tarihi: 17 Nisan 2013. []
  46. ^ Hoppe, Hans-Hermann (2011). Democracy: The God That Failed: The Economics and Politics of Monarchy, Democracy and Natural Order. Transaction Publishers. s. 206. ISBN 978-1412815291. Did this not imply that vulgarity, obscenity, profanity, drug use, promiscuity, pornography, prostitution, homosexuality, polygamy, pediphilia or any other conceivable perversity or abnormality, insofar as they were victimless crimes, were no offenses at all but perfectly normal and legitimate activities and lifestyles? 
  47. ^ Walter Block (Loyola University New Orleans), "Libertarianism is unique; it belongs neither to the right nor the left: a critique of the views of Long, Holcombe, and Baden on the left, Hoppe, Feser and Paul on the right" 21 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., undated, published at Ludwig von Mises Institute website, pp. 22–23.
  48. ^ a b Guenzl, Simon (23 Haziran 2016). "Public Property and the Libertarian Immigration Debate". Libertarian Papers. 8. I conclude that supporting a legitimate role for the state as an immigration gatekeeper is inconsistent with Rothbardian and Hoppean libertarian anarchism, as well as with the associated strategy of advocating always and in every instance reductions in the state's role in society. 
  49. ^ Hans Hoppe, On Free Immigration and Forced Integration 28 Ağustos 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., LewRockwell.com, 1999.
  50. ^ Anthony Gregory and Walter Block On Immigration: Reply to Hoppe 17 Ağustos 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Journal of Libertarian Studies, Volume 21, No. 3, Fall 2007, pp. 25–42.
  51. ^ Block, Walter (2008). Labor Economics From A Free Market Perspective: Employing The Unemployable. World Scientific. s. 225. ISBN 978-9814475860. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2018. 
  52. ^ Walter Block and Gene Callahan, Is There a Right to Immigration?: A Libertarian Perspective 10 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Human Rights Review, October–December 2003.
  53. ^ Jacob Hornberger, Let's Stick with Traditional American Values! 17 Ekim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Future of Freedom Foundation, 1 February 2000.
  54. ^ Snyder, Martin. "Birds of a Feather?". Academe. 91 (2). s. 127. ISSN 0190-2946. So what ignited the controversy in Nevada? In March 2004, a student formally accused Hoppe of creating a hostile classroom environment during a lecture on time preference, a notion in economics identifying individuals' varying degrees of willingness to defer the immediate consumption of goods in favor of saving and investment. Hoppe opined that certain demographic groups, for instance homosexuals, tend to be more shortsighted in their economic outlook than those who have children. 
  55. ^ Snyder, Martin. "Birds of a Feather?". Academe. 91 (2). s. 127. ISSN 0190-2946. He also suggested that the economic theories of John Maynard Keynes might be explained by Keynes's reputed homosexuality. 
  56. ^ a b c Richard Lake, "UNLV accused of limiting free speech". Archived from the original on 9 Şubat 2005. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2013.  Las Vegas Review-Journal, 5 February 2005.
  57. ^ Alden, III, Raymond W. (9 Şubat 2005). "Findings and non-disciplinary letter of instruction" (PDF). Mises Institute. 14 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 9 Eylül 2023. 
  58. ^ Justin Chomintra, Professor, ACLU may sue UNLV 3 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Rebel Yell, 10 February 2005; reprinted by Stephen Kinsella at Mises.org, 10 February 2005.
  59. ^ a b "Efforts to punish UNLV professor gains exposure". Las Vegas Sun. 8 Şubat 2005. 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2013. 
  60. ^ "Exoneration sought for UNLV professor". Las Vegas Sun. 21 Şubat 2005. 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2013. 
  61. ^ "Rogers nixes Hoppe sabbatical". Las Vegas Sun. 23 Şubat 2005. 9 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2013. 
  62. ^ Carol Harter (18 Şubat 2005). "Statement of Dr. Carol Harter, President of UNLV, regarding Professor Hans-Hermann Hoppe" (PDF). 31 Mart 2005 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  63. ^ Hans-Hermann Hoppe, "My Battle With the Thought Police", Ludwig von Mises Institute web site, 12 April 2005.
  64. ^ The role of academic tenure was included during the conference. "Teachers' tenure on front burner". Las Vegas Sun. 13 Ekim 2005. 31 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2013. 
  65. ^ a b The proposed policy defined "bias incidents" as "'verbal, written, or physical acts of intimidation, coercion, interference, frivolous claims, discrimination, and sexual or other harassment motivated, in whole or in part, by bias" based on characteristics including actual or perceived race, religion, sex (including gender identity or gender expression or a pregnancy-related condition), physical appearance and political affiliation.' Hsu, Charlotte (25 Nisan 2009). "ACLU airs free speech concerns on bias policy: Faculty express concern; UNLV official says proposal would encourage expression". Las Vegas Sun. 31 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2013. 
  66. ^ Policy on Bias Incidents and Hate Crimes (Final draft) 29 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., University of Nevada, Las Vegas, Office of the Vice President for Student Affairs, Department of Police Services, Office of the Vice President for Diversity and Inclusion Policy on Bias Incidents and Hate Crimes.
  67. ^ Tait, Joshua (2019). "Mencius Moldbug and Neoreaction". Sedgwick, Mark (Ed.). Key thinkers of the radical right: behind the new threat to liberal democracy. New York, NY: Oxford University Press. ss. 187-203. ISBN 978-0-19-087760-6. 
  68. ^ Lanard, Noah (7 Eylül 2022). "Newly uncovered emails show Blake Masters' long history of hating democracy". Mother Jones (İngilizce). 7 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2023. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ekonomistler listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bu sayfada tanınmış iktisatçıların bir listesi bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Ludwig von Mises</span> Avusturyalı-Amerikalı ekonomist (1881 – 1973)

Ludwig Heinrich Edler von Mises Avusturyalı-Amerikalı Avusturya Okulu ekonomisti, tarihçi, mantıkçı ve sosyolog. Mises, klasik liberalizmin toplumsal katkıları ve tüketicilerin gücü üzerine kapsamlı yazılar yazdı ve dersler verdi. En çok komünizm ve kapitalizmi karşılaştıran praksiyoloji çalışmalarıyla tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Anarko-kapitalizm</span> ekonomik teori ve politik felsefe

Anarko kapitalizm özel mülkiyet hakkına, iktidar müdahalesinin reddine ve temel toplumsal etkileşim mekanizması olarak rekabete dayalı serbest piyasanın savunusuna dayanan siyasal düşüncedir. Anarko-kapitalizm, özel mülkiyeti şu şartlarda meşru görür: bir emek ürünü ise, ticaret etkinliğinin bir sonucu ise veya hediye olarak elde edilmiş ise. Ekole göre, anarko kapitalist toplumda; serbest piyasa işleyişini, toplumsal kurumları, yasa uygulamalarını, güvenliği ve altyapıyı, devlet yerine kâr amaçlı rekabete dayalı şirketlerin, yardım derneklerinin veya gönüllülüğe dayanan birliklerin düzenlemesi öngörülür.

<span class="mw-page-title-main">Özel mülkiyet</span> bir şeyi kendi yolunda kullanma, ondan yararlanma ve elden çıkarma hakkı

Özel mülkiyet, hükûmet dışı hükmi şahısların yasal mülkiyet sahipliğidir. Özel mülkiyet, devlet varlığının sahip olduğu kamu mülkiyeti ve hükûmet dışı varlıkların sahip olduğu kolektif veya kooperatif mülkiyet ile aynı şey değildir. Anarşizm ve sosyalizm gibi belirli siyasi felsefeler özel ve kişisel mülkiyet arasında bir fark görürken diğerlerini ikisini bir tutar. Özel mülkiyet bir ülkenin siyasi sistemi tarafından tanımlanan ve uygulanan yasal bir kavramdır.

Neoliberalizm veya neo-liberalizm, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra gerileme yaşayan serbest piyasa kapitalizmiyle ilişkilendirilen 19. yüzyıl fikirlerinin 20. yüzyılın sonlarında yeniden ortaya çıkması için kullanılan bir terimdir. Muhafazakar ve liberteryen örgütlerin, siyasi partilerin ve düşünce kuruluşlarının yükselişinde önemli bir faktör olan neoliberalizm, genellikle ekonomik liberalleşme politikalarıyla ilişkilendirilir. Bu politikalar arasında özelleştirme, düzenlemelerin kaldırılması, küreselleşme, serbest ticaret, para politikası, kemer sıkma politikaları ve devlet harcamalarının azaltılması gibi unsurlar yer alır. Bu politikalarla ekonomi ve toplumda özel sektörün rolünün artırılması amaçlanır. Neoliberal proje aynı zamanda kurumların tasarlanmasına odaklanmakta ve bir siyasi boyutu bulunmaktadır. Neoliberalizmin düşünce ve pratikte belirleyici özellikleri, büyük ölçüde akademik tartışmanın konusu olmuştur.

Avusturya Okulu sosyal olguların yalnızca bireylerin motivasyonlarından ve eylemlerinden kaynaklandığı kavramı olan metodolojik bireyciliğe sıkı sıkıya bağlı kalmayı savunan heterodoks bir ekonomik düşünce okuludur. Avusturya Okulu teorisyenleri, ekonomik teorinin yalnızca insan eyleminin temel ilkelerinden türetilmesi gerektiğini savunmaktadır.

Liberteryenizm, özgürlüğün ve özgürlüğün bileşenlerinin siyaset içerisinde en önemli değer olduğuna inanan bir siyaset felsefesidir. Liberteryen felsefeye göre insanlar özgür olduğunda herkes için daha güvenli, daha iyi ve daha adil bir dünya yaratılabilir. Liberteryenizmin bazı türleri ise negatif özgürlüğe daha çok odaklanır. Liberteryenler otonomi ve seçme özgürlüğünü maksimize etmeye çalışır; seçim özgürlüğü, gönüllü iş birliği ve bireysel karar önceliğini vurgular, bu doğrultuda da devletin minimize edilmesini savunur. Popüler anlamda, otoriterlik ile zıt anlamda kullanılır. Liberteryenler otorite ve devlet iktidarı konusunda aynı şüpheciliği paylaşıyorlar, ancak bazıları mevcut ekonomik ve politik sistemlere muhalefetlerinin kapsamı konusunda farklılaşıyor. Çeşitli liberteryen düşünce okulları, devletin ve özel iktidarın meşru işlevlerine ilişkin bir dizi görüş sunar ve genellikle zorlayıcı sosyal kurumların sınırlandırılmasını veya tasfiye edilmesini ister.

<span class="mw-page-title-main">Ekonomi felsefesi</span> Felsefe dalı

Ekonomi felsefesi veya iktisat felsefesi, ekonomi ile ilgili konuları inceleyen felsefe dalıdır. Ayrıca, alternatif olarak ahlaki bir bilim olarak kendi kurumunu ve durumunu inceleyen ekonomi dalıdır.

Sağ liberteryenizm, siyasi analistler, akademisyenler ve medya kaynakları tarafından öz-sahipliği, sınırlı hükûmeti savunan, özel mülkiyet haklarını ve serbest piyasayı destekleyen laissez faire eğimli liberteryen felsefeleri tanımlamada kullanılan bir terimdir. İlk olarak klasik liberalizm üzerinden yola çıkmıştır ve günümüzde bu düşüncenin daha uç şekli olarak kabul edilir.

Liberteryen sosyalizm veya özgürlükçü sosyalizm, güdümsüz, ekonomik ya da toplumsal katmansız, birey özgürlüğüne ve eşitliğine dayalı, her tür bilgiye erişmede ve kullanmada fırsat eşitliği sağlayan, anarşist özelliklere sahip bir sosyalizm anlayışıdır.

<span class="mw-page-title-main">Murray Rothbard</span> Amerikalı ekonomist (1926 – 1995)

Murray Newton Rothbard, Avusturya Okulu'na mensup Amerikalı bir iktisatçı, iktisat tarihçisi, siyaset teorisyeni ve aktivisttir. Rothbard, 20. yüzyıl Amerikan liberteryen hareketinin, özellikle de sağ kanat kollarının merkezi bir figürüydü ve anarko-kapitalizmin kurucusu ve önde gelen teorisyenlerinden biriydi. Siyaset teorisi, tarih, ekonomi ve diğer konularda yirmiden fazla kitap yazdı.

Doğal düzen, doğa yasalarının ahlaki kaynağı olarak ifade edilen felsefi terim. Doğal düzen, doğadaki canlıların diğer canlılarla olan doğal ilişkilerini kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Cato Institute</span>

Cato Institute veya Türkçesi ile Cato Enstitüsü veya Kato Enstitüsü; merkezi Washington D.C.'de bulunan liberteryen bir ABD düşünce kuruluşudur. 1974 yılında Ed Crane, Murray Rothbard ve Charles Koch tarafından Charles Koch Vakfı olarak kurulmuş, 1976 Temmuz'unda adı Cato Enstitüsü olarak değiştirilmiştir. 2017 Global Go To Think Tank Index raporuna göre Cato, "Dünya Çapında En İyi Düşünce Kuruluşları"nda 15, "Amerika Birleşik Devletleri'ndeki En İyi Düşünce Kuruluşları" sıralamasında 10. sırada yer almıştır.

Paleoliberteryenizm, liberteryen bir siyasi aktivizm stratejisi. Amerikan anarko-kapitalist teorisyenleri Murray Rothbard ve Lew Rockwell tarafından Soğuk Savaş'ın sona ermesinden sonra Amerikan siyasi bağlamında geliştirildi. 1989'dan 1995'e kadar, zamanın işçi ve orta sınıf insanlarının erişebileceği mesajları kullanarak hükûmet müdahalesine karşı liberteryen muhalefet kavramlarını iletmeye çalıştılar. Genellikle sağ popülizm olarak tanımlanan bu yaklaşım, vatandaşları devlete karşı radikalleştirmeyi amaçlıyordu. Bu aktivizm tarzı için seçtikleri isim, modern liberteryenizmin köklerini, dolayısıyla paleo ön ekini çağrıştırdı. Bu kurucu hareket, 20. yüzyılın ilk yarısında Eski Sağ'ın savaş karşıtı ve New Deal karşıtı duygularını paylaşan Amerikan klasik liberalizmiydi.

Ludwig von Mises Avusturya Ekonomisi Enstitüsü, veya Mises Enstitüsü, merkezi Auburn, Alabama, Amerika Birleşik Devletleri'nde bulunan bir liberteryen kâr amacı gütmeyen düşünce kuruluşudur. Adını Avusturya Okulu ekonomisti Ludwig von Mises'ten almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Burton Blumert</span> Amerikalı yayıncı ve yazar (1929 – 2009)

Burton S. Blumert Burlingame, Kaliforniya'daki Özgürlükçü Çalışmalar Merkezi'nin başkanı, Mises Enstitüsü'nün kurucu ortağı ve başkanı ve LewRockwell.com'un yayıncısıydı. 2008'de emekli olana kadar yaklaşık 50 yıl süren kariyerinde Camino Coin Company'nin sahibi olarak değerli metaller alıp satmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Henry Hazlitt</span> Amerikalı gazeteci ve yazar (1894 – 1993)

Henry Stuart Hazlitt d. 28 Kasım 1894 - ö. 9 Temmuz 1993), The Wall Street Journal, The Nation, The American Mercury, Newsweek ve New York Times gibi yayınlar için iş ve ekonomi hakkında makaleler yazmış Amerikalı bir gazetecidir.

<span class="mw-page-title-main">George Reisman</span> Amerikalı ekonomist

George Gerald Reisman d. 13 Ocak 1937), Amerikalı bir ekonomist. Pepperdine Üniversitesi 'ndeFahri Ekonomi Profesörüdür ve hem FA Hayek hem de Henry Hazlitt tarafından övülen The Government Against the Economy (1979) ve Capitalism: A Treatise on Economics (1996) adlı kitapların yazarıdır. Serbest piyasa veya bırakınız yapsınlar kapitalizminin savunucusu olarak bilinir.

Mülkiyet ve Özgürlük Derneği (PFS) Bodrum'da bulunan anarko-kapitalist bir siyasi örgüttür. Mayıs 2006'da Rothbardcı bir siyaset teorisyeni ve Nevada Üniversitesi, Las Vegas İşletme Okulu'nda Emeritus Ekonomi Profesörü olan Hans-Hermann Hoppe'nin yönetiminde kurulan PFS, kendisini serbest piyasacı Mont Pelerin Topluluğu'na karşı daha radikal bir sağ-liberteryen alternatif olarak sunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Amerika Birleşik Devletleri'nde liberteryenizm</span>

Amerika Birleşik Devletleri'nde özgürlükçülük yahut liberteryenizm, bireysel özgürlüğü destekleyen bir politik felsefedir. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki muhafazakarlık ve liberalizmin ortak anlamlarına göre, özgürlükçülük ekonomik konularda muhafazakar ve kişisel özgürlük konusunda liberal olarak tanımlanır; ve genellikle müdahalesizliğe dayalı bir dış politikayla ilişkilendirilir. Genel olarak, liberteryenizm içinde dört temel gelenek vardır: 20. yüzyılın ortalarında, New Deal ile ilişkilendirilen liberalizmden sonra Amerika Birleşik Devletleri'ndeki klasik liberalizmin yeniden canlanma geleneğinden gelişen liberteryenizm; Avusturya Okulu ekonomisi ve öznel değer teorisi lehine değer; 1970'lerde Robert Nozick tarafından geliştirilen ve Amerikan ve Avrupa klasik liberal geleneklerinde temelleri atılan liberteryenizm; ve 1971'de kurulan, David Nolan ve Ron Paul gibi politikacıların da dahil olduğu Özgürlükçü Parti ile bağlantılı liberteryenizm


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.