Halhal, kadınların ayak bileklerine taktıkları halka.[1]
Anadolu'da genellikle güneydoğuda yaygın halhal, tarih öncesi dönemlerden bu yana Hindistan ve Mısır'da kullanılmaktadır. Günümüzde Hint düğünlerinin yaygın objelerinden biridir.
Erdebil Eyaleti,, İran'ın 31 eyaletinden birisidir.
Külkedisi, ünlü bir Avrupa halk masalının baş kahramanı genç kızın adıdır. Masalda kıskanç üvey annesi ve üvey kız kardeşleri tarafından kötü davranılan bir genç kız (Külkedisi), ona yardım eden bir iyilik perisi ve onunla evlenip Külkedisi'nin tüm hayatını değiştiren yakışıklı bir prens anlatılır. Dünyada sayısız kez işlenen bu öykünün sadece Avrupa'da 550'yi aşkın değişik biçimi anlatılır.
Halhalca, Bursa ilinin İnegöl ilçesine bağlı bir mahalledir.
Anseba Eritre'deki altı bölgeden biridir. Ülkenin iç batı kısmında bulunur. Başkenti Keren'dir ve 23 000 km²'lik alana sahiptir. Irmağın bölgeden geçmesinden dolayı bu ismi aldı. Irmak Eritre'nin merkezindeki yüksek paltolardan başlar, başkent Asmara'nın kuzey batısındaki varoş mahallelerine ve kuzeye doğru Rora Habab ve Sahel dağlarının arasından akarak komşusu Sudan'ın yakınlarındaki Suakin körfezinden Kızıldeniz'e dökülür. Bu bölgedeki diğer kasaba Halhal'dır. Güneyde Gash-Barka, güney doğuda Merkez bölgesi, kuzey ve batıda Kuzey Kızıldeniz bölgesi ve batıda Sudan ülkesi bulunur.
Azerbaycan hanlıkları, Güney Kafkasya'da 1747-1844 yılları arasında fiilen bağımsız olan ve çoğunlukla Türk (Azerbaycanlı) kökenli hanedanlarca yönetilen hanlıklardır.
Seyid Cafer Pişeveri,, İranlı Azeri. İran'ın ilk Marksistlerinden, yenilikçi, gazeteci, yazar ve Azerbaycan Demokrat Fırkası'nin başkanı olarak 1945-46 arasında Tebriz başkentli Marksist Azerbaycan Millî Hükûmeti'ni kurdu.
Givi veya Kivi, İran'ın Erdebil Eyaleti'nde şehir.
Halhal şehristanı, İran'nde Erdebil Eyaleti'nin 10 şehristanından birisidir.
Rizvanşehr şehristanı, İran'ın Gilan Eyaleti'ne bağlı olan 16 şehristandan birisidir.
Halhal veya Herovabad, İran'ın kuzeyinde Erdebil Eyaleti'nde şehir.
Halhal merkezî bahşı, İran'ın Erdebil Eyaleti'nde bulunan Halhal şehristanı'nın 3 bahşından birisidir.
Horşrüstem bahşı, İran'ın Erdebil Eyaleti'nde bulunan Halhal şehristanı'nın 3 bahşından birisidir.
Karayolu 22, İran'ın kuzeyi boyunca yer alan bir kara yoludur.
Heşecin (Farsça:هشجين), İran'ın Erdebil Eyaleti'nde şehir.
Külür, İran'ın Erdebil Eyaleti'nde şehir.
Azerbaycan'ın arazisi, Kafkasya arazisinin tamamı gibi, Alplerin kıvrımlı kuşağına ait olup karmaşık tektonik yapıya sahiptir. Azerbaycan Cumhuriyeti arazisinde son 13-15 bin yıl içinde yer alan jeolojik ve jeomorfolojik süreçler, iklim şartları ve denizin toplu olarak gerilemesi eşsiz yer şekillerini oluşturmuştur. Kayaçların yaşı, Alt Pliyosenden başlayarak çağdaş döneme kadar tüm zamanlarda insanların dikkatini çekmiştir. Azerbaycan arazisinde en eski kayaçlar, Alt Paleozoik, karmaşık metamorfik şistler çökelimidir. Azerbaycan Cumhuriyetinin arazisi paleontolojik ve mineralojik anıtlarla zengindir. Volkanik-magmatik ve tortul kökenli, paleontolojik koşulları yansıtan zaman ve mekân içinde değişen faktörler, aynı zamanda doğal zenginlikler bu kayaçların yaşını belirlemek için imkân sağlamaktadır. Kabuk içeren sapkın kayalar, onların Kretase ve Kretase sonrası dönemleri için yaşlarının tarihini belirlemeye yardımcı oluyor.
Halhal Hanlığı 1747 yılında bugünkü İran'ın Erdebil Eyaleti'nin Halhal şehrinde kurulmuştur. Hanlığın kurucusu Emirguna Han'dır. Hanlığın ikinci ve son hanı Muhammed Hüseyin Han'dır. Zend Hanedanı'na karşı savaşmışlardır. Ancak Kaçar Hanedanı tarafından 1828 de yıkılmıştır.
Gilan Hanlığı, 1747 yılında İran'ın Gilan bölgesinde başkenti Reşt olan Azerbaycan Hanlıkları'ndan biridir.
Mardin Müzesi, Mardin'de yer alan arkeoloji ve etnografya müzesidir. Yörenin tarihsel ve kültürel zenginliklerini yansıtan, arkeolojik ve etnografik koleksiyonlara sahiptir. Arkeolojik koleksiyonları arasında Bronz Devri, Asurn, Urartu, Helenistik, Ahameniş İmparatorluğu, Roma İmparatorluğu, Bizans İmparatorluğu, Selçuklu Hanedanı, Artuklular ve Osmanlı İmparatorluğu dönemlerine ait tabletler, silindir ve damga mühürler, kült kapları, figürinler, metalden bızlar, takılar, seramikler, altın, gümüş ve bakır sikkeler, gözyaşı şişeleri ve kandiller yer alırken etnografya kısmındaysa Mardin ve çevresine ait gümüş işlemeciliğinin örnekleri olan kolyeler, küpe, bilezik, halhal, alınlık, saçlığın yanı sıra, eski giysiler, kılıçlar, kahve (mırra) takımları, hamam eşyaları, tespihler, ısınma araçları ve bakır eşyalar da sergilenmektedir.