İçeriğe atla

Hakkâri Emirliği

Hakkarî Emirliği
Mîrektîya Hekarîya
میرنشینی حەکاری (Kürtçe)
1133-1849
Hakkarî Emirliği bayrağı
1835 yılında Kürt beylikleri
1835 yılında Kürt beylikleri
Başkentİmadiye (?-1133)
Çölemerik (1133-1849)
Resmî dil(ler)Kürtçe
Tanınan bölgesel dil(ler)Arapça,Süryanice,Farsça

Yaygın dil(ler)Farsça (edebiyat dili), Türkçe (Osmanlı idaresinde yazışma dili)
Etnik gruplar
Kürtler,Nesturiler, Yezîdîler, Ermeniler,Keldaniler,Yahudiler
Resmî din
İslam
HükûmetEmirlik
Emir 
• 1133-1145
Ali El-Hakkarî (ilk)
• 1825-1849
Nurullah Bey (son)
Tarihçe 
• Kuruluşu
1133
• Dağılışı
1849
Öncüller
Ardıllar
Abbasiler
Osmanlı İmparatorluğu

Hakkâri Emirliği (Kürtçe: Mîrektiya Hekariya), yedi asır boyunca Hakkâri bölgesinde hüküm sürmüş Hakkâri Emirlerinin iktidarını ifade etmektedir. Hakkâri bölgesi günümüz Hakkâri şehrinin sınırlarını aşan bir bölgedir. Batı'da Cizre'ye sınırı olan, doğu'da Urmiye gölüne kadar uzanan, kuzeyde Van'ı içerisine dahil eden Hakkâri Bölgesi güneyde Erbil'e kadar uzanmaktadır. Günümüzde Türkiye sınırları içerisinde Hakkâri diye bilinen şehir ise Colemêrg olarak bilinen Hakkâri Emirliği'nin, İmadiye'den sonraki ikinci merkezi görevi üstlenmiştir.[2][3]

Hakkâri Emirleri'nin her ne kadar hükmettikleri topraklar, tarih sürecinde değişiklik göstermiş olsa dahi günümüz Van, Şırnak, İran ve Irak sınırlarını içerisine dahil eden geniş bir bölgeye hükmettikleri bilinmektedir.[4] Hakkâri Emirliği tarih boyunca kendilerini nesep olarak Abbasi halifelerine dayandırmış olan Şembo Hanedanı tarafından yönetilmiş bir Kürt Emirliği'dir.[5] Hakkâri Emirleri'nin nesebi hakkında ilk bilgileri aktaran Fadlullah el- Ömeri'dir. Lakin Fadlullah el- Ömeri'nin kendi döneminde aktardığı bilgiler dahilinde ise bu Emirlerin nesep olarak Ebu Sufyan el-Emevi'ye dayandığını görmekteyiz.[6]

Bu sebepten ötürü tarih boyunca hanedanın nesebi tartışılan bir konu olmuştur. Şenbo Beyleri olarak nitelendirilen Hakkâri Emirleri, isimlerini şerefname'de anlatıldığı üzere; Akkoyunlu ve Dumbıli aşireti ile olan savaşları neticesinde yaşamış oldukları fetret devri sonrası almışlardır.[5] Şerefhan'ın aktardıklarına göre; Akkoyunlular'dan aldıkları destek ile Hakkâri'ye hakim olan Dumbıli aşireti, Hakkâri Emirler'inin bir fetret devri yaşamalarına sebebiyet verirler. Bu fetret devri neticesinde Nesturiler, Hakkâri Emirlerinden olan Memlük Kumandanı Esededdin Bey öncülüğünde bir Cumartesi gecesi Hakkâri'yi Akkoyunlu ve Dımbıli işgalinden kurtarırlar. Bunun üzerine Kürtçede Şemî anlamına gelen Cumartesi, Hakkâri Emirleri ile Hakkârililer için kutsal sayılmış ve Hakkâri Emirleri bu olay üzerine Şembo ismiyle olarak ün kazanmışlardır.[5]

Lakin Hakkâri Emirlerinin tarihini anlatmakta olan “Muhtasar Ahvalü’l-Ümera” adlı eserin Osmanlıca çevirisinde Hakkâri Emirleri için İrisan Beyleri denilmiştir.[not 2] Osmanlı Arşiv belgelerinde ise Hakkâri Emirleri'ne atıfta bulunara; Hakkâri Beyi,[8] Hakkâri Hakimi,[9] Hakkâri Müdürü ifadeleri kullanılmıştır. Hakkâri Emirliği tarih süreci boyunca Selçuklular, İlhanlılar, Akkoyunlular ve Karakoyunlular gibi devletlere karşı pek çok savaş vermiş ve bölgedeki varlığını sürdürmeyi başarmıştır. Hakkâri Emirliği, 23 Ağustos 1514 senesinde Osmanlı İmparatorluğu ile Safevi Şahlığı arasında yaşanan Çaldıran Meydan Muharebesi ile bölgeye gelen Osmanlı İmparatorluğu tarafında yer almış ve böylelikle Osmanlı İmparatorluğu'na bağlı otonom bir Emirlik mahiyetini almıştır. Osmanlı'ya bağlı otonom bir Emirlik olarak varlığını sürdüren Hakkâri Emirliği, 19. yüzyılda artan taht kavgaları, bölgede yaşayan Nesturi halk ile olan problemler, Osmanlı İmparatorluğu idari yapısında yaşanan değişikler ve isyan etme sebeplerinden ötürü 1849 senesinde dağılmıştır.

Notlar

  1. ^ Abbasi Hanedanlığını temsilen[1]
  2. ^ Eserin Farsça Orijinalinde İrisan beyleri ibaresi geçmemektedir. Ancak Osmanlıcaya çeviri yapan Hüseyin Hilmi İstanbuli neden bu ismi tercih ettiği de bilinmemektedir. İrisan/Erisan; bugün Hakkâri merkezinde Biçer ve Bağlar mahallesi olarak bilinen, Hakkâri Emirlerinin hüküm sürdüğü Bay ve Mir kaleleri arasındaki bölgeye denilir. “Ayrıca Van’ın Başkale ilçesine 5 km uzaklıkta Ortayol köyünün adı da İrisan’dır. Bu doğrultuda bakıldığında bölge isminden ötürü çeviriye İrisan Beyleri olarak geçmiş olması yüksek bir ihtimaldir [7]

Kaynakça

  1. ^ Dündar 2006, s. 45.
  2. ^ Derviş Yusuf Hasan Hırori, Biladu Hakkâri, (Kürtçeye Çev.: Musaddak Tovi), Duhok, 2010, 29-32.
  3. ^ Yakut el-Hamevî, Mu'cemü'l-Büldan, Beyrut, 2010, 5.Cilt, s.408, ISBN:9782745114327
  4. ^ "Hakkâri Beyleri'nin Tarihi 30 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.", Hasan Tan, Yüksek Lisans Tezi, Mardin Artuklu Üniversitesi,2017.
  5. ^ a b c Şeref Han, (2009). Şerefname. (Çev.: Vedii İlmen), İstanbul: Yaba Yayınları. III.cilt s.99-103, ISBN:9789753861359
  6. ^ Hakkâri İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, "Hakkâri Beyleri ve Beyler'in kökeni 15 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.";İbn Fazlullah el-Ömerî, et-Ta’rif bi’l-Mustalahi’ş-Şerif, (Thk.: Muhammed Hüseyin Şemseddin, Beyrut, 1988, 58.
  7. ^ Dündar Kılıç & Abbasi Devletinden Hakkâri Beyliğine İrisan Beyleri 2006, s. 49.
  8. ^ BOA, HAT., 800/37069, Hicri:11 Rebeülahir 1233. Miladi:18 Şubat 1818
  9. ^ BOA, Bab-ı Asafi Divan-ı Hümâyûn Sicillatı Mühimme Defterleri (A.DVNSMHM.d), 2/423, Hicri:17 Cemaziyelevvel 963. Miladi: 23 Mart 1556.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Van</span> Van ilinin merkezi olan şehir

Van, Türkiye'nin Van ilinin merkezi olan şehirdir. Anadolu'nun en büyük kapalı havzası olan Van Gölü kıyısında toprakları verimli, akarsuları bol, iklim koşulları oldukça elverişli bir yerleşim merkezidir. Dünya'nın hâlâ yaşanılan en eski kentlerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Hakkâri</span> Hakkâri ilinin merkezi olan şehir

Hakkâri, Hakkâri ilinin merkezi olan şehirdir. Türkiye'nin en güneydoğusundadır.

Şerefname Kürt sülalelerinin ayrıntılı tarihçesidir. Şeref Han tarafından 1597 tarihinde Farsça olarak kaleme alınmıştır. Kürt tarihine ilişkin en önemli özgün kaynaklardan biridir.

<span class="mw-page-title-main">Han Mahmud</span>

Han Mahmud 19. yüzyılda yaşamış bir Kürt Emiridir. Müküs Beylerinin Eyyubhanbegi koluna mensuptur. Cizreli Bedirhan Bey ve Hakkârili Nurullah Bey gibi isimlerle çağdaştır. Van'ın Müküs Sancağında doğmuş ve genç yaşta Sancak Beyi olmuştur. 1847 yılında sürgün olarak gittiği Silistre Eyaletine bağlı Rusçuk kentinde, 19 senelik sürgün hayatından sonra 22 Teşrin-i sani 1282 günü ölmüştür. Han Mahmud, Müküs sancak beyi olduktan sonra bu küçük beyliği kısa sayılabilecek bir sürede genişleterek, bir nevi kardeş federasyonu kurarak Van Gölü havzasından İran sınırına kadar büyük bir bölgeyi denetimi altına almıştır. Bölge tarihi açısından gerçekleştirdiği en önemli olay 1830'lu yıllarda ünlü Hoşap Kalesini alarak kadim Mahmudi Emaretine son vermesi olmuştur. Bu onu Kürdistan coğrafyasının en güçlü Mirlerinden biri hâline getirmiş, ayrıca İran ile hemhudud olması hasebiyle İran canibinde de üne kavuşmasına vesile olmuştur. Han Mahmud bu genişleme hareketini hem Osmanlı Devletinin bölge paşalarına hem de büyük nüfuz sahibi olan Botan ve Hakkâri Emirlerine rağmen başarabilmiştir. Müküs Emiri Han Mahmud, 1838 ve 1847 yıllarında Osmanlı Devleti ile karşı karşıya gelmiş, sürgünle sonuçlanan bu isyanlarda, ilk sürgününde Dersaadet'te (İstanbul) bir yıla yakın kalmış, son sürgününde ise Tuna Nehri kenarındaki Rusçuk kentinden memleketine bir daha geri dönememiştir.

<span class="mw-page-title-main">Canik beylikleri</span> Türk beyliği

Canik beylikleri, bugünkü Orta Karadeniz ve Doğu Karadeniz'in bir kısmına 14. ve 15. yüzyıllarda hakim olan ikinci dönem Anadolu beyliklerine verilen ad.

<span class="mw-page-title-main">Bedirhan Bey</span> Kürt lider

Bedirhan Bey, Botan Emiri.

<span class="mw-page-title-main">Şeref Han</span> Kürt tarihçisi

Şeref Han ya da Şeref Han Bitlisi, , Kürt devlet adamı, siyasetçi, edebiyatçı, şair ve tarihçi. Şerefname'nin yazarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Hamitoğulları Beyliği</span> Eğirdir ve Isparta bölgesinde kurulan 2. Dönem Anadolu Beyliklerinden beylik

Hamidoğulları Beyliği, Anadolu Selçuklu Devleti'nin yıkılmasından sonra Eğirdir ve Isparta bölgesinde kurulan 2. Dönem Anadolu Beylikleri'ndendir. Beyliğin kurucusu Feleküddin Dündar Bey, babası İlyas ile dedesi Hamid zamanında da bu bölgede bulunmuşlardı. Bu nedenle bu bölgenin yabancısı değildi. Hamidoğulları'nın bir diğer önemli özelliği ise topraklarının bir kısmını para karşılığı Osmanlı Devleti'ne satmasıdır.

Bu listede, tarihte Kürtler tarafından kurulmuş devletler, hanedanlıklar ve otonomiler bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Bitlis Emirliği</span>

Bitlis Emirliği Bitlis'in 24 aşiretinin birleşmesiyle oluşan bir Müslüman Kürt beyliğidir.

<span class="mw-page-title-main">Botan Emirliği</span> Osmanlı İmparatorluğunda bir Kürt beyliği

Botan Emirliği, 1338-1855 yılları arasında Osmanlı İmparatorluğuna bağlı Güneydoğu Anadolu'da topraklarında bulunan Kürt Emirliklerinden birisidir. Cizre, Şırnak ve Siirt'in Eruh ilçesini içine almaktadır. Emirliğin adını aldığı Bûhtî Kürtleri Orta Çağlarda günümüz Hakkâri ili ile Musul arasında yaşamışlardır. Ayrıca Bûhtî Kürtleri, bazı tarihçiler nezdinde köken olarak Mervani hanedanının kurucusu olan Humeydi Kürtleri ile ilişkilendirilmişlerdir. 16. Yüzyılda yaşamış olan Kürt tarihçi Şerefhan-ı Bitlisi kaleme aldığı Şerefname adlı eserinde; Botan Emirliğinin, isminin cesaret ve savaşçılıklarıyla tanınmış olan Bûhtî aşiretinden aldığını ifade etmektedir. Antropolog Martin van Bruinessen, Botan Emirliğinin askerî gücünün Şıllet ve Çoxsor olarak ikiye ayrıldığını söylemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Palu Beyliği</span>

Palu Beyliği, 16. yüzyıl'ın başında günümüz Türkiye sınırları içerisinde yer almakta olan doğu'da Bingöl ile Genç, kuzey'de Karakoçan ile Kiğı, Batı'da Uluova ve güney'de Akdağ ile çevrili Elazığ ilinin Palu ilçesi merkez olmak üzere kurulmuş ve yönetiminde nesep itibarıyla Abbasiler'e dayanan Sancak Beyleri tarafından 19. yüzyıl başlarına kadar yönetilmiş bir Osmanlı Hükümetidir. Osmanlı döneminde “hükümet sancak” olarak yerli hanedanlardan Cemşid Bey'e Yavuz Sultan Selim döneminde evlada intikal edecek şekilde mülkiyet üzere verilmiştir.

Hasankeyf Emirliği, Eyyubiler'in 1260'de dağılmasıyla birlikte bağımsız olan bir emirliktir. Eyyubi Hanedanının Soyundan Gelmektedir Eyyubiler'in dağılmasından sonra kurulan emirlikler arasında en uzun süre varlığını koruyabilenidir. 1462'de Akkoyunlular'ın işgaline uğramıştır ve 1482'de Salih II. Halil'in bölgeyi almasıyla birlikte Akkoyunlu işgalinden kurtulmuştur. 1511'de ise Şah ismail' tarafından kuşatılmış fakat bu kuşatma başarısızlıkla sonuçlanmıştır. Bunun üzerine Salih II. Halil tuzağa çekilmiş, bölgeyi Ustacalı Mehmet'e bırakmıştır.

Eğil Beyliği veya Eğil Emirliği, Emir Mansur'un neslinden Pir Bedir tarafından, Mirdasi aşireti ile Diyarbakır yöresinde Zazalar ve bazı Kürt aşiretlerinin yardımıyla 1049 yılında kurulan ve günümüz Eğil ve çevresinde hüküm süren beyliktir.

Mahmudi Beyliği, Hoşap'ta hüküm sürmüş Mahmudi aşiretinin kurmuş olduğu Kürt beyliktir. Mahmudi aşiretinin bölgeye nereden geldiği hakkında ihtilaflı bilgiler mevcuttur. Şerefname'de, Karakoyunlular döneminde Kara Yusuf tarafından Şam'dan veyahut Azerbaycan'dan bölgeye getirildikleri yönünde bilgiler yer almaktadır. Ayrıca Mahmudi aşireti reisi Mahmud Ağa'nın Cizre'den, Azerbaycan'a gittikleri ifade edilmiştir.

Hezo Emirleri, 11. yüzyıl ve 16. yüzyıllar aralığında merkezleri Hezo ve Sason olmak üzere Erzen bölgesini ellerinde tutmuş bir Kürt Beyliğidir.

Şirvan beyliği ya da Küfe beyliği, 1264-1845 yılları arasında var olmuş bir beyliktir.

Suveydi veya Bingöl Emirliği (1231-1864) yılları arasında Bingöl bölgesinde hüküm süren bir Kürt emirliğiydi.

<span class="mw-page-title-main">Salmas Muharebesi (1616)</span>

Salmas Muharebesi, 1615-1618 Osmanlı-Safevî Savaşı'nda evre.

<span class="mw-page-title-main">Van Kuşatması (1633)</span>

Kuskunkıran Muharebesi, 1623-1639 Osmanlı-Safevî Savaşı'nda evre.