Japonya Uzay Araştırma Ajansı,, Japonya'nın ulusal havacılık ve uzay ajansıdır. 1 Ekim 2003'te NASDA, ISAS ve NAL adlı üç kurumun birleştirilmesiyle kurulmuş olup bilimsel araştırma, teknoloji geliştirme ve yörüngeye uyduların fırlatılması ve yerleştirilmesinden sorumludur ve asteroid keşifleri ve olası insanlı Ay keşifleri gibi çok daha gelişmiş görevlerde yer almaktadır. Merkezi Tokyo'nun Chōfu kentinde bulunan Chōfu Havacılık Merkezi'nde yer almaktadır.
Nagoya Chūbu bölgesi'nin en büyük şehri, en çok nüfuslu dördüncü şehri ve 2020'de 2.3 milyonluk nüfusuyla Japonya'nın en kalabalık üçüncü kentsel bölgesidir. Ülkenin en büyük adası Honshū'adasının orta-güney kesiminde ve Pasifik Okyanusunun kıyısındadır. Nagoya, Aichi Eyaleti'nin başkenti ve en kalabalık şehridir. Şehir, Tokyo, Osaka, Kobe, Yokohama ve Chiba ve Hakata birlikte Japonya'nın en önemli liman şehirlerinden biridir. Nagoya, 2020'deki 10.11 milyon nüfuslu Japonya'nın en kalabalık üçüncü metropolitan alanı Chūkyō metropolitan alanının ana şehridir.
Mitsubishi Regional Jet (MRJ), Mitsubishi Heavy Industries ile Toyota Motor Corporation ortaklığı ve Toyota'ya bağlı Fuji Heavy Industries'in tasarım yardımıyla Mitsubishi Aircraft Corporation tarafından üretilen 70-90 kişilik bir bölgesel jet uçağıdır. Uçağın ilk uçuşu 11 Kasım 2015'te ve ilk teslimatların 2017 yılında yapılması planlanılmaktadır. MRJ, 1960'larda üretilen NAMC YS-11'den sonra Japonya'da tasarlanan ve üretilen ilk yolcu uçağı olacaktır.
Falcon Heavy, SpaceX tarafından tasarlanmış ve üretilmiş, kısmen yeniden kullanılabilen bir ağır yük fırlatma aracıdır. Falcon Heavy, Falcon 9 fırlatma aracının bir uyarlamasıdır ve Falcon 9 roket çekirdeğinin yanı sıra, Falcon 9 ilk aşamasından türetilmiş olan, fazladan iki adet sonradan eklenen roketten oluşmaktadır. Bu yapılandırma Alçak Dünya yörüngesine (ADY) çıkarılabilen görev yükü miktarını yaklaşık 54 tona yükseltecektir, bununla karşılaştırılacak olursa Falcon 9 v1.1 aracı 13 ton'a kadar görev yükünü ADY'ye çıkarabilmektedir. Falcon Heavy için ilk fırlatma 6 Şubat 2018 tarihinde başarılı olarak gerçekleşmiştir.
Uzay yolculuğu alanında fırlatma aracı ya da taşıyıcı roket bir görev-yükünü Dünya'nın yüzeyinden uzaya taşımak için kullanılan bir rokettir. Bir fırlatma sistemi fırlatma aracından, fırlatma rampasından ve diğer çeşitli altyapı bileşeninden oluşmaktadır. Genelde taşıyıcı roketler yörüngeye yapay uydu yerleştirmek için kullanılırken, araştırma roketi gibi bazı uzay uçuşları Yörünge-altı uzay uçuşu olarak sınıflandırılır. Bazı roketler ise bir uzay aracının Dünya'nın yörüngesinden tamamen kurtulamasını sağlarlar.
Mitsubishi F-1, Mitsubishi Heavy Industries ile Fuji Heavy Industries tarafından ortak geliştirilen avcı uçağıdır. Uçak, ilk uçuşunu 3 Haziran 1975 tarihinde gerçekleştirmiş olup 1978 yılında hizmete girmiştir. F-1, Japonya'nın II. Dünya Savaşı'ndan sonra geliştirdiği ilk savaş uçağıdır. Uçağın ana rolü anti-gemi saldırı, ikinci rolü ise zemin saldırı olup ek olarak sınırlı havadan-havaya saldırı yeteneği bulunmaktadır.
Naro-1 veya daha önceki adıyla Korea Space Launch Vehicle (KSLV), Güney Kore yapımı iki kademeli katı yakıtlı bir fırlatma roketidir. Naro-1, Güney Kore'nin ilk fırlatma roketi olup aynı zamanda yörüngeye ulaşan ilk Güney Kore yapımı fırlatma aracıdır.
Tanegashima (種子島), Kagoshima Eyaleti, Japonya'ya ait Ōsumi Adaları'ndan biridir. Yüzölçümü 444,99 km2 'lik yüzölçümü ada, Ōsumi Adaları'nın ikinci en büyüğüdür ve 33,000 kişilik nüfusu vardır. Adaya ulaşım feribotla veya Yeni Tanegashima Havaalanı'na hava yoluyla yapılır. İdari olarak ada, Nishinoomote şehri ve Nakatane ile Minamitane adlı iki kasabaya ayrılır. Kasabalar Kumage Bölgesi'ne aittir.
Mitsubishi H-60, Mitsubishi Heavy Industries tarafından üretilen, S-70 helikopter ailesinin bir üyesi olan Sikorsky SH-60 Seahawk temelli çift turboşaftlı helikopterdir. Helikopter Japonya Öz Savunma Kuvvetleri tarafından kullanılmaktadır. SH-60J/K Japon Deniz Öz Savunma Kuvvetleri için denizaltısavar devriye modeli, UH-60J Japon Hava Öz Savunma Kuvvetleri ile Japon Deniz Öz Savunma Kuvvetleri için arama-kurtarma modeli ve UH-60JA Japon Kara Öz Savunma Kuvvetleri için çok maksatlı modelidir.
Atlas V, aktif olarak sürmekte olan fırlatma sistemlerinden Atlas Füzesi ailesi içerisinde bulunmaktadır. Roket ilk başlarda sadece Lockheed Martin şirketinin desteğiyle sürmesine karşın, devreye Boeing, United Launch Alliance'nin (ULA), Amerikan Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA)'nin de girmesiyle hız kazanmıştır. Atlas V'in motoru Rus yapımı RD-180 dir ve yakıt olarak kerosen ile sıvı oksijen kullanmaktadır. Atlas V roketinin çapı 7.2 m olup, yüksekliği ise 32.3 m dir. Roket Decatur, Alabama ve Harlingen, Teksas'ta monte (üretim) yapılmıştır.
Bu yörünge fırlatma sistemlerinin bir karşılaştırmasıdır. Aşağıda geleneksel yörünge fırlatma sistemlerinin tam listesi sunulmuştur. Geleneksel fırlatıcı aileleri kısa, basit listesi için bkz: Yörünge fırlatma aileleri karşılaştırması.
PSLV, Hindistan yapımı dört kademeli bir fırlatma roketidir. Roket Hindistan Uzay Araştırma Örgütü (ISRO) geliştirilmiş olup önceki Sovyet yapımı roketlerin yerini almıştır. PSLV, küçük boyutlu uyduları yer durağan aktarım yörüngesine fırlatma özelliğine sahiptir.
H-II Transfer Aracı (HTV) veya Kōnotori, Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) tarafından geliştirilen bir otomatik kargo uzay aracıdır. HTV, Japon Deney Modülü Kibō'yu (JEM) ve Uluslararası Uzay İstasyonu'nu (ISS) ikmal amacıyla tasarlanmıştır.
H-II, Japon yapımı bir fırlatma roketidir. Roket, 1990'larda daha büyük uyduları fırlatma imkânı sunmak amacıyla NASDA ve Mitsubishi Heavy Industries tarafından geliştirilmiş olup Japonya'nın yalnızca yerel teknolojiler kullanılarak üretilen ilk iki aşamalı sıvı yakıtlı roketidir. 1994-1999 yılları arasında kullanıldıktan sonra güvenilirlik ve maliyet konular nedeniyle H-IIA roketi geçildi.
Epsilon, Japon yapımı bir fırlatma roketidir. Roket, JAXA tarafından 2007 yılında geliştirilmiş olup M-V roketinin yerini almıştır. Alçak Dünya yörüngesine 1,2 ton yük yükleyebilecek şekilde tasarlanmıştır.
H-IIA (H2A), Japon yapımı bir sıvı yakıtlı fırlatma roketidir. Roket, JAXA ve Mitsubishi Heavy Industries tarafından geliştirilmiş olup uyduları jeostatik yörüngeye göndermek, ay yörüngesine uzay aracı göndermek ve Venüs'e gezegenler arası bir uzay sondası göndermek amacıyla kullanıldı. H-IIA, güvenilirliği artırmak ve maliyetleri en aza indirgemek için büyük ölçüde yeniden tasarlanan daha önceki H-II roketinin bir varyantıdır.
Hayabusa2 , Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) tarafından yürütülen asteroit numunesi toplama görevidir. Haziran 2010'da ilk kez asteroit numuneleri toplayan Hayabusa görevinin ardılıdır. Hayabusa2, 3 Aralık 2014'te fırlatıldı ve 27 Haziran 2018'de Dünya'ya yakın asteroit 162173 Ryugu ile uzay buluşmasını gerçekleştirdi. Asteroidi bir buçuk yıl boyunca araştırdı ve numuneler topladı. Kasım 2019'da asteroitten ayrıldı ve 5 Aralık 2020 UTC'de numuneleri Dünya'ya geri getirdi. Görevi, hızla dönen küçük asteroit 1998 KY26 ile buluşacağı en az 2031 yılına kadar uzatıldı.
IKAROS, Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) tarafından geliştirilen bir uzay sondasıdır. 20 Mayıs 2010 tarihinde H-IIA roketi ile Tanegashima Uzay Merkezi'nden Akatsuki ve diğer dört uzay aracı ile birlikte fırlatıldı. IKAROS, gezegenler arası alanda uzay yelkeni teknolojisini başarıyla deneyen ilk uzay aracıdır.
BepiColombo, Avrupa Uzay Ajansı (ESA) ve Japonya Uzay Araştırma Ajansı'nın (JAXA) Merkür gezegeni ortak görevidir. Görev, birlikte fırlatılan Mercury Planetary Orbiter (MPO) ve Mio uydularından oluşmaktadır. Merkür'ün manyetik alanı, manyetosferi ve hem iç hem de yüzey yapısının nitelendirmesi de dahil olmak üzere kapsamlı bir çalışma gerçekleştirilecek. 20 Ekim 2018, 01.45 UTC'de Ariane 5 roketiyle fırlatıldı ve bir Dünya uçuşu, iki Venüs uçuşu ve altı Merkür uçuşunun ardından, 5 Aralık 2025'te Merkür'e varması bekleniyor. Görev, Avrupa Uzay Ajansı Horizon 2000+ programının bir parçası olarak yıllarca süren teklif ve planlamadan sonra Kasım 2009'da onaylandı. Programın fırlatılan son görevidir.
H-I, Japon yapımı bir sıvı yakıtlı fırlatma roketidir. Roket, 1980'lerde daha büyük uyduları fırlatma imkânı sunmak amacıyla McDonnell Douglas ve Mitsubishi Heavy Industries tarafından geliştirilmiş olup lisanslı olarak üretildi. 1986-1992 yılları arasında kullanıldıktan sonra yerini Mitsubishi Heavy Industries'in tamamen kendi geliştirdiği H-II roketi aldı.