İçeriğe atla

Hırvatistan'daki Yahudilerin tarihi

Rijeka'da bir sinagog

Hırvatistan'daki Yahudilerin tarihi 3. yüzyıla kadar dayanmasına rağmen 10. yüzyıl ve 15. yüzyıla kadar az bilgi bulunur. II. Dünya Savaşı'ndan evvel 20,000 kişilik cemaatin hemen hemen hepsi Holokost'ta yok edildi. Savaştan sonra sağ kalanların yarısı İsrail'e göç ederken 2500 Yahudi Hırvatistan'da yaşamayı tercih etti.[1] Bu rakam tahmini bir rakam olup 1500 kişilik Zagreb Yahudi cemaatinin %80'i karışık evliliklerin çocukları olduğu hesaba katıldığında bu nüfusun daha da fazla olduğu düşünülür. Holokost'tan kurtulanların torunlarının çoğunun dede veya ninelerinden sadece bir tanesi Yahudidir.[2]

Cemaatin tarihçesi

Antik cemaat

Yahudiler ilk olarak, Roma'nın İmparatorlukta serbest dolaşım kanununu çıkarmasından sonra, miladın ilk yüzyıllarında bugünkü Hırvatistan'ın kuzeyine yerleşti.[3] Yahudiler bölgeye ticaret amacıyla yerleşti.[4] Arkeolojik kazılarda Osijek'te 3.yy'a ait bir sinagog bulunmuştur, bunun dışında 13. yüzyıla kadar Yahudilerin bölgedeki varlığıyla ilgili çok az kaynak bulunur.[5]

Orta Çağın sonları

13. ve 14.yy'larda cemaat gelişti, varlık sahibi oldular ve Hırvat komşularıyla iyi ilişkiler içerisindeydiler.[6] Fakat bu durum 1456'da değişti; Yahudiler Katolik olayan diğer Hırvatlarlar birlikte kovuldular; bunun akabinde 200 yıl boyunca Yahudilerle ilgili bilgi bulunmamaktadır.[6]

İspanyol mültecilerinin varışı

Ayrıca bakınız: Türkiye'de Yahudilik

15. yüzyılda İspanya'nın Reconquista ile aldığı topraklarda Yahudilere karşı zulüm arttı. İspanyol ve Portekiz Engizisyonlarından kaçan Yahudiler Osmanlı'nın Balkanlardaki toprakları olan Makedonya ve Bosna-Hersek'e yerleşti. Göçmenlerden bazılarıysa Hırvatistan'daki Dalmaçya kıyılarında bulunan Split ve Dubrovnik'e yerleşti.[4]

Habsburg hakimiyeti

17. yüzyılda Yahudilerin hala Hırvatistan'da yerleşme hakları yoktu. Yahudiler Hırvatistan'a tüccar olarak genelde Macaristan'dan geliyordu. Genelde sadece birkaç gün kalma hakları vardı.[3] Yüzyılın başlarında Hırvatistan meclisi Yahudi ailelerin Durdevac'te yerleşme yasağını yineledi.[3]

Her ne kadar resmi olarak yasaklanmış olsa da Varaždin Bölgesi kumandanı General Beck Yahudilerin Bjelovar, Koprivnica ve Varaždin'e yerleşmesine izin verdi. Yahudilerin durumunu düzene sokmak için Varazdin Kral dairesinin emriyle Kont Franjo Patacic'in yazdığı raporda "çoğu tüccardır ve ticaret şehri geliştirir" yazmıştır.[3]

Kuzey Hırvatistan'daki Yahudilerin yerleşme yasağı 1782'de Habsburg Monarşi İmparatoru II. Joseph'in çıkardığı Hoşgörü Bildirisiyle 1783'te son buldu. Yahudilerin Hırvatistan'a yerleşmesine izin verilmesine rağmen toprak sahibi olma, bazı şeylerin ticaretini yapma ve tarımla uğraşma yasağı getirildi.[3] Bu yasaklamalara rağmen Yahudiler Zagreb ve Varaždin'e yerleşti.

1840'ta Hırvatistan meclisi Yahudilere 33 senede tamamlanacak olan "yavaşça" eşitlik hakları vermeye karar kıldı.

YılHükümler[3]
1843Yahudilerin yapabileceği meslekler arttırıldı
1846"Hoşgörü vergisi"yle özgürlüklerini satın alma imkânı sunuldu
1859Yahudilere ev ve toprak satın alma hakkı verildi
1873Tam yasal eşitlik sağlandı

1867'de Zagreb Sinagogu açılıp Dr.Hosea Jacobi Zagreb Hahambaşılığına getirildi. 1873'te, Ivan Mažuranić'in imzaladığı bildirgeyle tüm dinlere eşit haklar verilip cemaat enstitülerine devlet hazinesinden yardımlar yapıldı.[7]

1880'de Hırvatistan'da 13,488 olan Yahudi nüfusu 1900'de 20,032'ye çıktı. 20. yüzyılın başlarında en büyükleri 3000 kişilik üyeleriyle Zagreb ve Osijek olmak üzere Hırvatistan'da 21 adet Yahudi cemaati bulunmaktaydı. Halkla entegre olan Yahudi cemaati başarılı oldu. Zagreb Yahudilerinin %54'ü ve tüm Hırvatistan Yahudilerinin %35'inin anadili Hırvatçaydı. Az sayılarına rağmen endüstri ve toptancılıkta orantısız şekilde başarılıydılar. Bazı Yahudi aileler Hırvatistan'ın varlıklı ailelerindendi. Bu görünen varlığa rağmen Yahudilerin çoğu orta sınıf bir hayat yaşayıp ardından gelen ikinci nesil hukuk ve tıbba ilgi gösterdi.

I.Dünya Savaşı

I.Dünya Savaşı'nın ardından Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nun çökmesiyle bölgedeki Yahudi cemaatlerinde panik başladı. Savaştan sonra Hırvatistan, Slovenya, Sırbistan (Vardar Makedonya ve Karadağ dahil) ve Bosna-Hersek'le birleşerek Yugoslavya Krallığı'nı oluşturdular.

II.Dünya Savaşı'ndan evvel özellikle Zagreb Yahudi cemaati Yugoslavya'nın seçkin cemaatlerindendi. 1940'ta Zagreb'deki 11,000 Yahudinin %76'sını Aşkenazlar, %5'ini Sefaradlar oluştururken %17'si kendilerini bir gruba dahil görmemekteydi, geriye kalanlar ise Haredi Yahudilisiydi.[3]

Holokost

Ayrıca bakınız: Hırvatistan'da Holokost ve II. Dünya Savaşı'nda Sırplara yönelik zulüm
Jasenovac toplama kampına vardığıdna zorla yüzüğü çıkartılan bir Yahudi tutuklu.

II.Dünya Savaşı patlak verdiğinde Hırvatistan'da 23,000 Yahudi vardı.[8]

25 Mart 1941'de Sırp asıllı Yugoslavya Prensi Paul Mihver Devletleriyle ittifak kurdu. Bu durum Sırp nüfusunun tepkisine yol açtı ve Yugoslavya Krallığı'nın başkenti Belgrad'da gösteriler başladı. Prens Paul'a darbe düzenlendi ve Almanya karşıtı II. Petar ve Dušan Simović hükûmetin başına geçti. Yeni hükûmet Mihver Devletlerine olan desteğini çekmesine rağmen ittifak antlaşmasıdan çekilmedi. Nazi Almanyası 1941'de Yugoslavya Krallığı'nı işgal etti.

Nazi Almanyası'nın işgali Hırvatistan Yahudileri için sonun başlangıcı oldu.

Alman hakimiyetindeki Hırvatistan'da aşırı milliyetçi Ustaşa hareketi başa geçti. Hırvat faşistler Hırvatistan Bağımsız Devleti (NDH)'ni kurdu. Antisemitliğiyle bilinen Ustaşa vakit geçirmeden anti-Yahudi kararları yürürlüğe soktu. Hatta, Ustaşa üyesi olan NDH İçişleri Bakanı Andrija Artuković, "NDH hükümeti Yahudi sorununu Alman hükümeti gibi çözecektir" demiştir.[9]

Hırvatistan'da Yahudi rozeti (Davud'un Yıldızı ve Ž harfi) takan iki çocuk.
1942-1943 yıllarında Zagreb'de, Yahudilerin takmak zorunda oldukları rozet (Žid kelimesi Ž harfiyle yazılır)

Ustaşa, Kerestinac, Jadovna, Metajna ve Slana'da toplama kampları inşa etti. Ülkedeki akıllara sığmayan ölçüde Yahudilere ve Sırplara karşı vahşet Pag ve Jasenovac toplama kamplarında gerçekleşti. Sadece Jasenovac'ta binlerce kişi öldürüldü; bunların çoğu Sırp olmakla birlikte 20,000'i Yahudiydi.[10]

Hırvat (ve Yugoslav) Yahudilerine karşı ilk soykırım Temmuz 1941'de başladı. Ustaşa ve Nazi Almanyası on binlerce Sırp yaklaşık 20,000 Romen (Çingene) ve yaklaşık 25,000 Hırvat Yahudisinin 20,000'i dahil olmak üzere 32,000 Yahudi öldürdü.[11]

Holokost'ta yıkılan Hırvat Yahudi cemaatinden sadece 5000 Yahudi kurtulabildi, bunların çoğu ya Josip Broz Tito'nun Yugoslav Partizanları ordusunda asker ya da İtalya işgal bölgesine sürgüne gönderilen kişilerdi. İtalya Mihver Devletlerine teslim olduktan sonra sağ kalan Yahudiler Yugoslav Partizanlarına ait topraklarda yaşadı.[3]

1945'te Yugoslavya bağımsızlığını kazanınca Hırvatistan yeni kurulan Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti'ne katıldı.

Savaş sonrası cemaat

1945'ten sonra Yugoslavya ve Hırvatistan resmi politika olarak ateizmi benimsedi. Hırvatistan'da 1990'ların ortalarında kadar haham bulunmamaktaydı. Çoğu Yahudi Yugoslav, Sırp veya Hırvat olarak kategorize ediliyordu.[12] Savaştan kurtulan Yahudilerin yarısı (kanunlar gereği) Yugoslav ve Hırvat vatandaşlığından çıkıp İsrail'e göç etti. Ülkeyi terkedip İsrail'e gidenler tüm mal varlıklarını, topraklarını ve gayri menkullerini Yugoslavya'ya bıraktıklarına dair belge imzaladılar.

Savaş sonrası Yahudi cemaati yüksek derecede asimile olmuştur; Zagreb'in 1500 Yahudisi ya karışık evliliklerin ürünüdür ya da karışık evlilik yapmış kişilerdir. 1991'de Hırvatistan'da 2000 Yahudi bulunmaktaydı.

Bugün

2001 itibarıyla Hırvatistan'da 495 Yahudi yaşamaktadır ve bunların 323'ü Zagreb'dedir. Primorje-Gorski Kotar, Osijek ve Dubrovnik'te yirmişer Yahudi bulunmaktadır.[13] Fakat bu nüfus sayımı, Yahudiler gerçek kimliklerini ifşa etmekten korktukları için, gerçek rakamları göstermeyebilir.

Hırvatistan Yahudi cemaati 10 Yahudi "belediye"ye bölünmüştür (Hırvatça: Židovska općina); belediyelerin bulundukları şehirler Čakovec, Daruvar, Dubrovnik, Koprivnica, Osijek, Rijeka, Slavonski Brod, Split, Virovitica ve Zagreb'dir. 2005'te bir grup Yahudi ana Yahudi cemaatinden ayrılıp "Bet Israel" adında kendi cemaatlerini kurdular. Ayrıca Zagreb'de Chabad örgütünün varlığı da bilinmektedir.

Bölgesel cemaatler

Dalmaçya

Yahudi cemaatinin varlığı Hırvat kıyıları Dalmaçya'da 14. yüzyıla dayanır. 1326'da yazılmış bir mektupta Dubrovnik'te Yahudi bir doktordan bahsedilir. Sayı olarak az olmalarına rağmen (100-330 üye) ticaret ve tıpta ilerlemişlerdir. 1421'de İspanya'dan gelenler ve 1492'de İspanyol ve Portekiz Engizisyonlarından kaçıp gelen Yahudilerle bölgedeki Yahudi cemaati genişlemiştir.[14]

Katolik Kilisesi ve Venedik kanunlarından kaynaklanan antisemitik tavırlar Dubrovnik ve Split'te gettolarda yaşayan cemaat için sorun oluşturdu. Napolyon'un Dalmaçya'yı işgal etmesiyle bölgedeki Yahudilere ilk defa yasal eşitlik sağlandı.[14] 1814'te Avusturya İmparatorluğu Dalmaçya'yı ilhak ettiği zaman Yahudilere verilen yasal eşitlik hakları tekrar kaldırıldı. Yahudilere eşitlik Hırvat kanunları altında 19. yüzyılda verildi.[3]

Kaynakça

  1. ^ "European Jewish Congress -Croatia". 13 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2010. 
  2. ^ "Croatia's census forces Jews to confront identity crisis". 30 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2010. 
  3. ^ a b c d e f g h i "Excerpts from Jews in Yugoslavia - Part III". 23 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2010. 
  4. ^ a b "Synagogues Without Jews - Serbia and Croatia". 29 Nisan 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2010. 
  5. ^ "Excerpts from Jews in Yugoslavia - Part III (Osijek)". 23 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2010. 
  6. ^ a b "Jewish Virtual Library (Croatia)". 9 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2010. 
  7. ^ "Jewish Encyclopedia - Croatia". 15 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2010. 
  8. ^ "Jews Without Synagogues - Serbia and Croatia". 29 Nisan 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2010. 
  9. ^ Jews of Yugoslavia 1941-1945 Victims of Genocide and Freedom Fighters, Jasa Romano
  10. ^ Jews of Yugoslavia 1941-1945 Victims of Genocide and Freedom Fighters, Jasa Romano, p7
  11. ^ "Jewish Virtual Library - Croatia". 9 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2010. 
  12. ^ "Croatia's census forces Jews to confront identity crisis, Vlasta Kovac". 30 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2010. 
  13. ^ "Population by Religion, by Towns/Municipalities, Census 2001". 14 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2010. 
  14. ^ a b "Excerpts from Jews in Yugoslavia - Part I". 16 Temmuz 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2010. 
  • "Excerpts from Jews in Yugoslavia - Part III", Centropa Reports [1]
  • "The Virtual Jewish History Tour - Croatia", Stephanie Persin, Jewish Virtual Library [2]9 Kasım 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Hırvatistan</span> Balkanlarda bir ülke

Hırvatistan, resmî adıyla Hırvatistan Cumhuriyeti (Hırvatça: Republika Hrvatska

<span class="mw-page-title-main">Ustaşa</span> 1929-1945 yılları arasında etkin olmuş faşist örgüt

Ustaşa - Hırvat Devrimci Hareketi, bilinen adıyla Ustaše, 1929-1945 yılları arasında faaliyet gösteren Hırvat, faşist, aşırı milliyetçi örgüt. Üyeleri, yüzbinlerce Sırp, Yahudi, ve Roman asıllı insanı ve II. Dünya Savaşı sırasında Yugoslavya'daki siyasi muhalifleri öldürdü. Genellikle kurbanlarına işkence etmeleri ve onların vücutları parçalama gibi acımasız ve sadist infaz yöntemleri ile tanınıyorlardı.

<span class="mw-page-title-main">Hırvatistan Savaşı</span>

Hırvatistan Savaşı ya da Hırvatistan Bağımsızlık Savaşı, 1991-1995 yılları arasında Yugoslavya'dan bağımsızlığını ilan etmiş Hırvat hükûmetine bağlı birliklerle Sırp kontrolü altındaki Yugoslav Halk Ordusu (JNA) ve yerel Sırp güçleri arasında gerçekleşen savaş. JNA Hırvatistan'daki operasyonlarını 1992 yılında bitirdi. Hırvat kaynaklarında Domovinski rat olarak adlandırılan bu savaş Sırp kaynaklarında genellikle Rat u Hrvatskoj olarak geçer.

<span class="mw-page-title-main">Yugoslavya Krallığı</span> 1918den II. Dünya Savaşının sonuna kadar Balkanların batısında var olmuş devlet

Yugoslavya Krallığı, Güneydoğu ve Orta Avrupa'da 1918'den 1941'e kadar var olan bir devletti. 1918'den 1929'a kadar resmî olarak Sırplar, Hırvatlar ve Slovenler Krallığı olarak adlandırıldı, ancak kökenleri nedeniyle Yugoslavya terimi onun günlük konuşma dilindeki adıydı. Devletin resmi adı 3 Ekim 1929'da Kral I. Aleksandar tarafından Yugoslavya Krallığı olarak değiştirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Hırvatistan tarihi</span>

Hırvatistan tarihi, bugünkü Hırvatistan topraklarının tarih öncesi dönemlerden günümüze kadar uzanan tarihini kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Ante Pavelić</span>

Ante Pavelić, Hırvat faşist siyasetçi. II. Dünya Savaşı'nda Almanya ve İtalya'nın uydusu olan Hırvatistan Bağımsız Devleti'nin başkanlığını yaptı. Savaşın ardından Nazi kaçış yolları sayesinde Arjantin'e kaçabilmiştir, ömrünün kalan günlerini işlediği savaş suçlarından dolayı yargılanmadan sığındığı Franco İspanyası'nda tamamlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Krayina Sırp Cumhuriyeti</span> tanınmayan ülke

Krayina Sırp Cumhuriyeti (Sırp-Hırvatça: Република Српска Крајина / Republika Srpska Krajina or РСК / RSK ya da Sırp Krayina ya da kısaca Krayina olarak bilinen Krayina Sırp Cumhuriyeti, kendi kendini ilan eden bir Sırp proto-devletiydi, yeni bağımsızlığını kazanmış Hırvatistan Cumhuriyeti içinde bir bölgeydi. Uluslararası alanda tanınmadı. Krayina adı, önemli bir Sırp nüfusuna sahip olan ve 19. yüzyılın sonlarına kadar var olan Habsburg monarşisinin tarihi askeri sınırından alınmıştır. Krayina Sırp hükûmeti, Franjo Tuđman'ın ilan ettiği bağımsız Hırvatistan'ın bir parçası olmayı reddederek, etnik Sırpların Hırvatistan'dan bağımsızlığı, Federal Yugoslavya Cumhuriyeti ve Sırp Cumhuriyeti ile birleşmesi için bir savaş yürüttü.

<span class="mw-page-title-main">Bağımsız Hırvatistan Devleti</span>

Bağımsız Hırvatistan Devleti, II. Dünya Savaşı sırasında Yugoslavya'nın Nazi Almanyası tarafından işgali üzerine kurulan kukla devlettir. NDH'nin kuruluşu 10 Nisan 1941'de Zagreb'de ilan edildi. Almanlar Bosna, Hersek ve Srem'i Hırvatistan'a bağlayarak Ustaşa lideri Ante Paveliç'in yönetiminde faşist bir rejim kurdular. Hırvat faşistler Bağımsız Hırvatistan Devleti'nde çok sayıda Sırp, Yahudi ve Çingene nüfusunu öldürerek ortadan kaldırdılar.

İspanyol Engizisyonuyla başlayıp Holokost'la neredeyse yok olmaya yüz tutan, II.Dünya Savaşı ve Yugoslav savaşlarını atlatan Bosna-Hersek'teki Yahudilerin zengin bir tarihi vardır.

Kosova'daki Yahudilerin tarihi bazı istisnalar hariç Sırbistan'daki Yahudilerin tarihinin aynasıdır. İstisnalardan biri Holokost sırasında İtalya hakimiyetindeki Arnavutluk'a bağlı Kosova döneminde yaşananlar ve bir diğer istisna da 1999'da Sırbistan'dan ayrılırken gerçekleşen 1998-1999 Kosova Savaşı dönemidir.

II. Dünya Savaşı'nda Sırplara yönelik zulüm, 1941-1945 yılları arasında Faşist ve Nazi destekli unsurların Sırplar'a karşı yürüttüğü etnik temizlik uygulamasıdır. Belgrad Üniversitesi Profesörü Ljubodrag Dimic'in yayınladığı incelemedeki rakamlara göre Sırp tarafının toplam kaybı 1.000.000'dur. Hırvatistan Bağımsız Devleti, Sırp halkın büyük çoğunluğunu Ortaçağ Engizisyonu yöntemleriyle öldürdü. Papa XII. Pius, Zagreb başpiskoposu Alojzije Stepinac, Saraybosna başpiskoposu Ivan Šarić, reis-ül ulema Fehim Spaho, Zagreb müftüsü Ismet Muftić, Kudüs Baş Müftüsü Muhammed Emin el-Hüseyni ve başka Katolik-Müslüman din adamları, NDH'deki katliamları desteklediler. II. Dünya Savaşı boyunca Ustaşa rejimi sırasında 700.000 Sırp'ı öldürmüş, 400.000'i göç etmek ve 250.000'i de Katolik olmak zorunda kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Hırvatistan'ın ilçeleri</span>

Hırvatistan ilk kez Orta Çağ'da bölgelere bölünmüştür. İdari bölümler zaman içinde Osmanlı fetihlerinde kaybedilen topraklar, bu toprakların özgürlüğünü kazanması, Dalmaçya, Dubrovnik ve Istria bölgelerindeki politik statünün değişmesine bağlı olarak zaman içinde değişmiştir. Bu geleneksel bölünme 1920'lerde Sloven, Hırvat ve Sırp Krallığı, ardından Yugoslavya Krallığı'nın oluşturduğu oblastlar ve banovinalar nedeniyle tamamen ortadan kalkmıştır. Komünist yönetimindeki Hırvatistan, II. Dünya Savaşı'nda etken bir güç olan Yugoslavya'yı meydana getiren öğelerden biriydi ve bu dönemde idari yapılanma tümden değiştirilerek ülke 100 kadar belediyeye bölündü. 1992'de çıkarılan bir yasayla birlikte tekrar 1920'den önceki idari birimlere, bölgelere bölündü ancak 1918'de Translithanya'da oluşturulan 8 bölge ve merkezleri Bjelovar, Gospić, Ogulin, Požega, Vukovar, Varaždin, Osijek ve Zagreb'in yanında 7 bölge daha oluşturarak bölgeyi 15 bölgeye böldü.

<span class="mw-page-title-main">Hırvatistan'da İslam</span>

İslam, Hristiyanlıktan sonra Hırvatistan'daki en büyük ikinci inançtır. 2011 nüfus sayımına göre ülke nüfusunun %1.47'si Müslüman iken, %91.06 Hristiyan ve %4.57 dindar olmayan, ateistler, agnostikler ve şüpheciler bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Hırvat milliyetçiliği</span>

Hırvat milliyetçiliği, Hırvatların milliyetini savunan ve Hırvatların kültürel birliğini destekleyen milliyetçiliktir.

<span class="mw-page-title-main">Hırvatistan-Sırbistan ilişkileri</span>

Hırvatistan-Sırbistan ilişkileri, Hırvatistan ile Sırbistan arasındaki dış ilişkilerdir. İki ülke, Hırvatistan Kurtuluş Savaşı'nın sona ermesinin ardından 9 Eylül 1996'da diplomatik ilişkiler kurdu.

<span class="mw-page-title-main">Karadağ milliyetçiliği</span>

Karadağ milliyetçiliği, Karadağlıların bir millet olduğunu iddia eden ve Karadağlıların kültürel birliğini teşvik eden milliyetçiliktir.

<span class="mw-page-title-main">Amerika Birleşik Devletleri-Hırvatistan ilişkileri</span>

Hırvatistan ile ABD arasındaki diplomatik ilişkiler, Hırvatistan'ın Yugoslavya'dan bağımsızlığını kazanmasının ardından 7 Nisan 1992'de kuruldu. Karşılıklı ilişkiler samimi, dostane ve çok yakın olmaya devam ediyor.

<span class="mw-page-title-main">Hırvatistan Sırpları</span>

Hırvatistan Sırpları veya Hırvat Sırpları Hırvatistan'daki en büyük ulusal azınlığı oluşturmaktadır. Topluluk, Roma Katoliği olan Hırvatların aksine, din açısından ağırlıklı olarak Doğu Ortodoks Hristiyanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Hırvatistan'ın bağımsızlığı</span>

Hırvatistan'ın bağımsızlığı, 1990 yılında siyasi sistemdeki değişiklikler ve anayasal değişikliklerle başlayan ve Hırvatistan Sosyalist Cumhuriyeti'ni Hırvatistan Cumhuriyeti'ne dönüştüren, bunun sonucunda Noel Anayasasını ilan eden ve 1991 Hırvatistan bağımsızlık referandumunu düzenleyen bir süreçti.

Kütük Devrimi 17 Ağustos 1990 tarihinde Hırvatistan Cumhuriyeti'nde etnik Sırpların yoğun olarak yaşadığı bölgelerde başlayan bir ayaklanmadır. Olaylar Hırvatistan Bağımsızlık Savaşı'na dönüşmeden önce, küçük çatışmalar ve sabotajlarla birlikte gerilim dolu bir yıl geçti.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.