İçeriğe atla

Hüseyin Hilmi Işık

Hüseyin Hilmi Işık
Doğum8/21 Mart 1911[1][2]
Eyüpsultan, İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm26 Ekim 2001 (90 yaşında)
İstanbul, Türkiye
Defin yeriEyüpsultan Mezarlığı, İstanbul
Dinİslam (Sünni)
Evlilik
Nefise Siret Işık
(e. 1940; ö. 2001)
Kariyeri
EtkiledikleriIşıkçılar Cemaati

Hüseyin Hilmi Işık (d. 8/21 Mart 1911[1][2] - ö. 26 Ekim 2001), Türk din adamı. İslam dini hakkında yazdığı kitaplarla tanınmıştır. Ölümünden sonra fikir ve görüşleri doğrultusunda "Işıkçılar Cemaati" oluşmuştur.

Hayatı

8 Mart 1327 Rumî ve 21 Mart 1911 tarihinde (H. 1329) İstanbul, Eyüp Sultan’da doğdu. Babası Saîd Efendi ve dedesi İbrâhîm Pehlivân, Plevne’nin Lofça kasabası, Tepova köyünden, annesi Âişe Hanım ve annesinin babası Hüseyin Ağa da, Lofça kasabasındandılar. Babası Said Efendi, Doksanüç Harbi denilen 1877 Osmanlı-Rus Harbi'nde muhâcir olarak İstanbul’a gelip, Eyüp Vezirtekke’ye yerleşti.[1]

Dini eğitimi

"Seâdet-i Ebediyye" kitabının gördüğü alaka ve devamlı gelen suâller sebebi ile, kitabının her baskısına yeni ilâveler yaparak 1248 sayfalık bir eser meydana getirdi. Eserin İngilizceye tercümesi yapılmış ve "Endless Bliss" ismi verilerek Hakîkat Kitabevi tarafından beş cilt olarak bastırılmıştır.[3]

Ölümü

Arapça, Farsça, Fransızca ve Almanca bilen Hüseyin Hilmi Işık, 26 Ekim 2001 tarihinde öldü. Cenazesi Eyüpsultan Mezarlığı'ndaki Kâşgârî Dergâhı yanında defnedildi.[4]

Hüseyin Hilmi Işık'ın eşi Nefise Siret Işık 28 Şubat 2009 tarihinde öldü ve eşi Hüseyin Hilmi Işık'ın yanına defnedildi.[5][6] Hüseyin Hilmi Işık'ın biri erkek, diğeri kız iki evladı vardı. İhlas Holding'in kurucusu Enver Ören'in kayınpederidir.[]

Eserleri

  • Cevâb Veremedi (Diyâ-ül Kulûb) (Harputlu İshak Efendi)[7]
  • Dinde Reformcular[8]
  • Ehl-i Sünnet Yolu
  • Eshâb-ı Kirâm (Ahmed Fârûk)[9]
  • Fâideli Bilgiler (Ahmed Cevdet Paşa)[10]
  • Hak Sözün Vesîkaları
  • Herkese Lâzım Olan Îmân (Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî)[11]
  • İngiliz Casûsunun İ'tirâfları (ve İngilizlerin İslâm Düşmanlığı)[12]
  • İslâm Ahlâkı
  • Kıyâmet ve Âhıret (İmâm-ı Gazâlî)[13]
  • Kıymetsiz Yazılar (Kıymeti bulunamıyan yazılar) (İmâm-ı Rabbânî Ahmed Fârûkî Serhendi ve Muhammed Ma'sûm)[14]
  • Mektûbât Tercemesi (İmâm-ı Rabbânî Ahmed-i Fârûkî Serhendi)[15]
  • Menâkıb-ı Çihâr Yâr-i Güzîn (Dört Halîfenin Üstünlükleri) (Seyyid Eyyûb bin Sıddîk)[16]
  • Mısır'lı Bir Din Adamının Din Düşmanlığı
  • Namâz Kitâbı
  • Şevâhid-ün Nübüvve (Peygamberlik Müjdeleri) (Mevlânâ Abdürrahmân Câmî)[17]
  • Tam İlmihâl Se'âdet-i Ebediyye
  • Yüzkarası

Eleştiriler

Kendisi de Hüseyin Hilmi Işık gibi Abdülhakim Arvasi'nin sohbetlerinde bulunan[18] Necip Fazıl Kısakürek'in bir yazısında Hüseyin Hilmi Işık'tan "şeyh müsveddesi" şeklinde bahsettiği ve Işık'ın icazetinin sahte olduğundan bahsettiği görülür: "teşrih ve teşhir yazısını kaleme aldık ve merkum şeyh müsveddesinin Büyük Velî'ye nispetinden icazetine, ilminden eserlerinin kendisine aidiyetine kadar her tarafının sahte olduğunu, Abdülhakîm Arvâsi Hazretlerinin Seyyid kanını taşıyan yakınlarının şehadetiyle ve ayrıca kendi vesikalarımızla ve yine bir laboratuvar katiyetiyle ispat ettik ve artık susmaya karar verdik."[19]

Gazeteci Ergun Göze, cemaat tarafından Hüseyin Hilmi Işık'ın birçok bilginin yanında "safsata ile dolu" ilmihalinin sabahçı kahvelerinde, köy kahvelerinde satıldığını yazmıştır.[20]

Ayrıca bakınız

Konuyla ilgili yayınlar

  • "Ebedî Seâdet Yolunda Bir Ömür Hüseyn Hilmi Işık", Ekrem Buğra Ekinci, 2018, İhlas Vakfı Yayınları[21]

Kaynakça

  1. ^ a b c "Hüseyin Hilmi Işık - Hayatı - 1". 24 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2021. 
  2. ^ a b "Hüseyin Hilmi Işık". 8 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2021. 
  3. ^ "Kitabevimiz". 19 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2012. 
  4. ^ "İslam Ansiklopedisi, Hüseyin Hilmi Işık maddesi". 3 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2019. 
  5. ^ "Hüseyin Hilmi Işık - Hayatı - 3". 3 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2021. 
  6. ^ "Nefise Siret Işık Hanımefendi DUALARLA DEFNEDİLDİ". Türkiye Gazetesi. 2 Mart 2009. 20 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  7. ^ "Cevâb Veremedi". 10 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2021. 
  8. ^ "Dinde Reformcular". 14 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2021. 
  9. ^ "Eshâb-ı Kirâm". 19 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2021. 
  10. ^ "Fâideli Bilgiler". 19 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2021. 
  11. ^ "Herkese Lâzım Olan Îmân". 19 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2021. 
  12. ^ "İngiliz Casûsunun İ'tirâfları". 19 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2021. 
  13. ^ "Kıyâmet ve Âhıret". 19 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2021. 
  14. ^ "Kıymetsiz Yazılar". 19 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2021. 
  15. ^ "Mektûbât Tercemesi". 3 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2021. 
  16. ^ "Menâkıb-ı Çihâr Yâr-i Güzîn". 19 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2021. 
  17. ^ "Şevâhid-ün Nübüvve". 19 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2021. 
  18. ^ "İslam Ansiklopedisi, Abdülhakim Arvâsî maddesi". 3 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2021. 
  19. ^ Büyük Doğu Dergisi, 17 Şubat 1971, S.7, s.5
  20. ^ Ergun Göze, Yaşasın Hatıralar, s. 248-249.
  21. ^ "Ebedi Seadet Yolunda Bir Ömür: Hüseyin Hilmi Işık". 28 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2019. 

Dış bağlantılar


İlgili Araştırma Makaleleri

Kadirilik ya da Kadiriyye, Seyyid Abdülkâdir Geylânî tarafından 12. yüzyılın başlarında kurulan tarikattır.

Seyyid Fehîm Arvâsî (1825-1896) 19. yüzyılda yaşamış din bilginidir.

Hâlidîlik, İslam'ın Sünnîlik mezhebine bağlı bir tarîkat olan Nakşibendîliğin en yaygın kollarından biridir. Kol, adını Kürt İslam âlimi Halid Bağdadî'den alır. Türkiye'de etkinlik gösteren Nakşibendî şeyhleri genellikle Halidî'dir.

Şiilik veya Şia, Muhammed'den sonra devlet yönetiminin Ali'ye ve onun soyundan gelenlere ait olduğu fikrini savunan; Ali ile birlikte onun soyundan gelen imamların günahsızlığına, yanılmazlığına ve bizzat Allah tarafından imam olarak seçildiklerine dair inanışların ortak adıdır. İslam dünyası içerisinde Müslüman nüfusun yüzde 10-15'lik kısmını oluşturur. Siyasi saiklerle ortaya çıkan bu ayrılık, zaman içinde fıkhi ve itikadi bir alt yapı kazanarak mezhepleşmiştir.

Abdülhakîm Arvâsî Üçışık , Türk İslam âlimi.

<span class="mw-page-title-main">İsmaililik</span> İslâmın Şiilik koluna bağlı bir mezhep

İsmâilîlik, adını İsmâil b. Ca'fer es-Sâdık'tan alan Şii mezhebi.

<span class="mw-page-title-main">II. Abbas Hilmi Paşa</span>

II. Abbas Hilmi Paşa, son Mısır hidividir.

<span class="mw-page-title-main">Yusuf Hemedanî</span> Din bilgini

Yusuf Hemedani, (1048-1140) önde gelen din bilginlerindendir. Rey ile Hamedan arasında Bûzencird adlı bir köyde doğmuştur. Merv şehrinde türbesi bulunmaktadır. Ebû Yakûb Yusuf Hemedanî, Hoca Ahmed Yesevî ile Abdülhâlik Gucdüvânî'nin hocasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Nizarîlik</span> Şii İslamın bir kolu

Nizârîlik, İslam'ın Şia mezhebi olan İsmâilîyye mezhebinin alt kollarından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Zeynelâbidîn</span> Alinin torunu, Muhammedin torununun oğlu

Zeynelâbidîn, Ali bin Hüseyin veya Ali el-Asgar, İslam peygamberi Muhammed'in torunu olan Hüseyin'in oğullarından biridir. Annesi ise İran'ın fethinden sonra Müslüman olup, Hüseyin ile evlenen son Sasani İmparatoru III. Yezdigirt'in kızı olan Sasani-Pers prensesi Şehri Bânû Gazele'dir. İsnâaşeriyye’nin dördüncü ve İsmâiliyye’nin üçüncü imamı kabul edilir, tâbiîndendir.

Ekrem Buğra Ekinci Türk akademisyen. Hukuk tarihi alanında çalışmaları bulunmaktadır. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesinde ders vermekte ve Türkiye gazetesinde köşe yazısı yazmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Eski Cami</span>

Eski Cami, Türkiye'nin Edirne ilinin merkezinde yer alan cami. Edirne'de zamanımıza ulaşmış ilk orijinal abidevi yapı olarak da bilinir. Caminin yan kapısı üzerindeki kitâbeye göre mimarı Konyalı Hacı Alâaddin, kalfası ise Ömer ibn-i İbrahim'dir. Cami dokuz kubbelidir. Caminin, kuzey ve kuzeydoğu kısımlarında birer minaresi bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Ahmed Sirhindî</span> Hint İslam âlimi

İmâm-ı Rabbânî veya diğer adıyla Ahmed Sirhindî,, Hindistan'da yaşamış İslâm âlimi ve tasavvuf önderi.

Işıkçılar Cemaati veya Işıkçı Cemaati, Kaşgarî Dergâhı'nın müridi Hüseyin Hilmi Işık'ın yolunda giden bir cemaattir.

<span class="mw-page-title-main">Lâmiî Çelebi</span>

Lâmiî Çelebi (1472-1532), divan şairi ve mürit. Asıl adı Mahmut'tur.

Mektûbât veya Mektûbât-ı Rabbani, Ahmed Sirhindî kitabı. İmam-ı Rabbani, mektuplarını yazdıktan sonra mektupları toplanarak Mektubat olarak derlendi.

Vech-î Dîn Nâsır-ı Hüsrev’in, İsnâ‘aşer’îyye Şiî'liğinin Câferî Mektebi yerine İsmailî Mektebi'nin rehberi mahiyetinde olup farklı İslamî-Bâtınî düşünce ve uygulamaları hakkındaki te'villerini muhteva eden bir eseridir.

Nizari fıkhı, İsmâil’îyye mezhebinin bir kolu olan Nizarîlik şubesinin kendine has İslâmî hukûk, ilke ve kurallarını tanımlayan, temelleri Meymûn’ûl-Kaddâh ve oğulları tarafından atılan Bâtınî fıkıh öğretisi. Bu fıkha göre İmâmet sona ermemiş olup hâlâ babadan oğula geçmektedir. Günümüzdeki imâmları Nizârîlik mezhebinin Kırk Dokuzuncu İmâm-ı Zamânı olan IV. Ağa Han'dır. Nizârî mezhebinin âkidesine göre İmâmet babadan oğula geçmek suretiyle hiç kesintiye uğramadan günümüze kadar ulaşmıştır. Nizar'ın Mısır'dan ayrılması ve vefât etmesinden sonra ise oğlu El-Hâdî bin el-Nizâr'ın Elemût Kalesi'nde Gayba halinde "Gizlenen-İmâm" olarak İmâmet'i devam ettirdiğine inanılmaktadır.

İmam Mehmed Efendi, Osmanlı şeyhülislamı.

<span class="mw-page-title-main">Yemen imamları</span> Yemeni yönetmiş Zeydi imamlar

Yemen imamları ve daha sonra Yemen kralları, Yemen'de Zeydi Şii İslam'ının kutsanmış dini ve siyasi liderleridir. Tarihçi İbn Haldun imamlardan başa gelmelerini sağlayan kabileden, Banu Rassi veya Rassiler, telaffuza göre Banu Ressî veya Ressîler olarak bahseder. Orijinal Arap kaynaklarında Rassi terimi pek kullanılmaz. El-Mansur el-Kasım bin Muhammed'in kurduğu Rassidilerin alt kolu olan Kasımîler olarak da bilinir. 897'den itibaren Yemen'in bazı bölgelerinde dini ve siyasi yönetimini ellerinde tuttular. Bazen yönetim gücü imamlara değil, Memlûklerin, Osmanlıların valilerine aitti. İmamların; dini ilimler konusunda bilgili olması, savaşlarda Yemen'in reisi olduğunu kanıtlaması gerekiyordu. İmamlık iddiasında bulunanlar İslam'a çağrıda bulunurlardı. Bazen aynı anda iki imam olabiliyordu fakat bu durum çok nadirdir. Birçok İmami'nin aksine, Zeydiler İmamlarına ilahi veya insanüstü nitelikler atfetmezler. Zeydîler’in, kendine özgü bir sosyokültürel yapısı olan Yemen bölgesine intikal edip devlet kurmalarından itibaren günümüze kadar devam eden varlığı, siyasî bakımdan dönem dönem muğlak ve istikrarsız bir seyir izleyerek kesintilere uğramıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.