İçeriğe atla

Hüseyin Bağcı

Hüseyin Bağcı
Doğum29 Aralık 1959 (64 yaşında)
Uzunköprü
EğitimBonn Üniversitesi

Hüseyin Bağcı, (d. 29 Aralık 1959, Uzunköprü, Edirne), Türk akademisyen, Dış Politika Enstitüsü Başkanı. ODTÜ'de uluslararası ilişkiler bölümü öğretim üyesi olarak görev yapmaktadır.

İlkokul ve ortaokulu Uzunköprü Atatürk ilköğretim, liseyi Uzunköprü Lisesinde okuyan Bağcı, Alman Konrad Adenauer Derneği'nin eğitim bursuyla 1979 yılında gittiği Almanya’da Bonn Üniversitesi’nde yüksek öğrenimini tamamlamış ve doktora çalışmaları için 1988 Mart ayında Türkiye’ye dönmüştür. “Demokrat Parti Döneminin Dış Politikası” konulu doktora tezi ile 1992 yılında doçent, 1998 yılında ise profesör olmuştur. ODTÜ tarafından 2000'de yılın en başarılı akademisyeni ve 2005'te yılın profesörü ödüllerine layık görülmüştür. Almanca ve İngilizce bilmektedir.

Türkiye'de televizyon ve radyolarda dış politika konusunda yorumlar yapmaktadır. Çokça kitap ve yayını bulunmaktadır.[1]

Yayınları

  • Bağcı, Hüseyin; Gaudino, U. (2020). Involving Turkey in EU Common Foreign, Security and Defence Policies. Eurasian Research Journal, 2 (1), 7-27
  • Bağcı, Hüseyin. "Uçan Profesör"ün Anıları. Orion Kitabevi, Aralık 2019.
  • Bağcı, Hüseyin. "Türkische Sicherheitspolitik Mittelpunkt des neuen geopolitischen Kordi- natensystems". Internationale Politik, 111/198, pp. 29–34.
  • Bağcı, Hüseyin, and Erdurmaz, Serdar. "Die Türkei als friedensmacheroderordnungsbrecher im syrischen Bürgerkrieg" in Türkei - Schlüsselakteur für die EU? Eine schwierige Partnerschaft in turbulenten Zeiten, Schriftenreihe des Arbeitskreises Europäische Integration. (Band 103, Nomos, Baden-Baden 2018. ISBN 978-3-8487-4497-8)
  • Bağcı, Hüseyin, Yeni Güvenlik Politikalari ve Risk Analizi Çerçevesinde Balkanlar 1991-1993. Dis Politika Enstitüsü, Mart 1994, 141 sayfa, ISBN 975-7832-06-5. (New Security Policy and Risk Analysis in the Case of the Balkans 1991-1993, Foreign Policy Institute Publications, March 1994,141 pp. Ankara.)
  • Bağcı, Hüseyin, Almanya: Yeni Bir Dünya Gücü, Dis Politika Enstitüsü Almanya Arastirmalari Çalisma Grubu Yayini, No.1, Mayis 1992. 22 s. (Germany: A New World Power?, Foreign Policy Institute Research Group Germany Publication.) Number 1, May 1992, 22 pp.
  • Bağcı, Hüseyin, Demokrat Parti Dönemi Dis Politikasi 1950-1960. Imge Yayinevi Kasim 1990. Ankara. 184 s. (Turkish Foreign Policy During Menderes Government 1950-1960, Imge Publishing House, November 1990, Ankara, 184 pp.)
  • Bağcı, Hüseyin, "Demokratik Bir Arnavutluk: Türkiye için Yeni Bir Ortak" Strateji, No.1, Ocak 1995, Ankara, s.35-46. ("A Demokratik Albania: A New Partner For Turkey"), Strateji, Number 1, January 1995, Ankara, 35-46.
  • Bağcı, Hüseyin, "Turken in Duitsland: Wegbereiders van een Multiculturele Maatschappij?" (Turks in Germany, the Peacemaker for a Multicultural Soceity?) in Zicht op Duitsland edited by J. De Piere and D. Rochtus (red.) Leuven-Apeldoorn. 1994, pp. 193–201.
  • Bağcı, Hüseyin, "Bosna-Hersek: Soguk Savas Sonrasi Anlasmazliklara Giris," DTCF Dergisi, Cilt XVI, Sayi 27, Ankara 1994 s.257-279. ("Bosnia-Herzegovina: Introduction into the Conflicts After the Cold War," Publication of Faculty Letters,Ankara University, D.T.C.F.Journal, Vol. XVl, Number 27, Ankara,1995.
  • Bağcı, Hüseyin, "Demokrat Partinin Ortadogu Politikasi", in: Faruk Sönmezoglu Türk Dis Politikasinin Analizi, Der Yayinlari, Istanbul 1994, S.89-121 (The Middle East Policy of Democrat Party from 1950 to 1960)
  • Bağcı, Hüseyin, Balkanlardaki Gelismeler ve Türkiye, Türk Demokrasi Vakfi Bülteni, Mart 1993, Ankara, Sayi.14, s.26-32 (The Developments in the Balkans and Turkey).
  • Bağcı, Hüseyin, Integration ohne Assimilation, Im Gespräch, Herausgegeben von der Konrad-Adenauer-Stiftung, 3.Vierteljahr 3-1993, Sankt Augustin, Ss.24-25.
  • Bağcı, Hüseyin, "Turkey's Foreign Policy Options" in the New International Security Environment, Folk Ogforsvar- Kontaktblad Nr. 1, 1993, Oslo, pp. 13–16 (Translated into Norwegian Language)
  • Bağcı, Hüseyin, & Kaymakçılar, Murat. "Privatization of Security and Its Impact on National and International Security", Biannual Journal of the Foreign Policy Institute, Temmuz 2016, 43 (1). 31-56.
  • Bağci, Hüseyin. "Die Probleme der Türkischen Grand Strategy in einer sich verändernden Sicherheitsumwelt: Gestern und Heute". na, 2000.
  • Bağcı, Hüseyin. "Changing geopolitics and Turkish foreign policy". Internat. Inst. für Liberale Politik Wien. 2009.
  • Bagci, Hüseyin. "Türkische Außenpoltik nach dem Luxemburger EU-Gipfel vom Dezember 1997: Europäisch ohne Europa?." Jahrbuch für internationale Sicherheitspolitik. 1999. 579-603.
  • Bagci, Hüseyin. "Die Turkei und die NATO-Osterweiterung: Innen und Aussenpolitische Reaktionen". Die Debatte über die Kosten dr NATO-Osterweiterung. 1998. 133-141.
  • Bağcı, Hüseyin. "11 Eylül Sonrası Dönemde Türk Dış ve Güvenlik Politikalarındaki Gelişmeler ve Yeni Parametreler." (Eds. İçli, Tülin Günşen, & Karaosmanoğlu, Fatih). Uluslararası Polislik ve İç Güvenlik . 2006. 939-945.
  • Bağcı, Hüseyin, and Aydın, Aziz. "Dünyada ve Türkiye'de Düşünce Kuruluşu Kültürü." Türkiye'de Stratejik Düşünce Kültürü ve Stratejik Araştırma Merkezleri: Başlangıcından Bugüne Türk Düşünce Kuruluşları. (Eds. Karaosmanoğlu, Hasan Ali, & Kanbolat, Hasan). Ankara, Nobel (2009): 57-124.
  • Bağcı, Hüseyin. "Reaction by Hüseyin Bağcı to Turkey's identity and strategy–a game of three-dimensional chess by Baran, Zeyno, and Ian O. Lesser " Powers and Principles: International Leadership in a Shrinking World. (Eds. Schiffer, Michael, & Shorr, David). 2009. 197-224.
  • Bağcı, Hüseyin, and Kurç. Çağlar. "Turkey's strategic choice: buy or make weapons?." Defence Studies 17, (1). 2017. 38-62.
  • Bağcı, Hüseyin, and Açıkalın, Şuay Nilhan. "From Chaos to Cosmos: Strategic Depth and Turkish Foreign Policy in Syria." Chaos, Complexity and Leadership 2013. Springer, Cham, 2015. 11-25.
  • Bağcı, Hüseyin. "Strategic Depth in Syria from the Beginning to Russian Intervention". Valdai Papers 37. December 2015.
  • Bağcı, Hüseyin, and Kardaş, Şaban. "Post-September 11 Impact: The Strategic Importance of Turkey Revisited." CEPS/IISS for the European Security Forum, Brussels, Belgium. 2003.
  • Bagci, Hüseyin, and Erdurmaz, Serdar. "Libya and Turkey's expansion policy in Africa." JANUS. NET, e-journal of International Relations 8.2 (2017).
  • Bagci, Hüseyin, and Erdurmaz, Serdar. "Turkey-Russia Relations in the Era of the Justice and Development Party (AK Party). From Honeymoon to Separation and Reconciliation Again." Security Narratives in Europe. Nomos Verlagsgesellschaft mbH & Co. KG, 2017.
  • Günay, Mehmet, et al. "Die Türkei zwischen Europäischer Union und Mittlerem Osten. Diskussion mit Mehmet Günay, Christiane Schlötzer, Hüseyin Bağcı." (2017). 63-84.
  • Bağcı, Hüseyin. "11 Eylül Sonrası Dönemde Türk Dış ve Güvenlik Politikalarındaki Gelişmeler ve Yeni Parametreler." 21. Yüzyıl'da Türk Dış Politikası. (Ed. İdris Bal). 2006. 939-945.
  • Bağcı, Hüseyin. Zamanın ruhu: Küresel Politikalar ve Türkiye Yazıları. Orion Yayınevi, 2007.
  • Bağcı, Hüseyin. Zeitgeist: Global Politics and Turkey. Orion Kitabevi, 2008.
  • Bağcı,Hüseyin. "Türkiye'ye Soğuk Savaşta Biçilen Elbise Artık Dar Gelmektedir". Mülakatlarla Türk Dış Politikası. Cilt 4. USAK. 2011. 1-16.
  • Bağcı, Hüseyin, and Kurç. Çağlar. "Nur Probleme: Wie die Türkei wieder zu einem ehrlichen Makler im Nahen Osten werden kann". Konrad Adenauer Stiftung: Aufstieg und Fall regionaler Mächte. 3. 2016. 36-47.
  • Bağcı, Hüseyin. "Hüseyin Bağcı'nın Değerlendirmeleri ve Konuşması". Ortadoğu'da Yaşanan Gelişmeler ve Yansımalar: Yuvarlak Masa Toplantısı. Türkiye Barolar Birliği Yayınları, 2016. 125-127.
  • Bağcı, Hüseyin. "Turkish Reaction to the EU Approach". Looking into the Future of Cyprus-EU Relations. (Ed. Susanne Baier-Allen). 1999. 39-50.
  • Bağcı, Hüseyin. "Die Türkische Aussenpolitik 1945-1956". Nationale Aussen-und Bündnispolitik der NATO-Mitgliedstaaten.(Eds. Wiggershaus, Norbert, and Heinemann, Winfried). Vol. 2. Oldenbourg Verlag, 2000.
  • Bağcı, Hüseyin, and Güllü, Hasan Hilmi. "Year 2015: the moment of truth for the "Resolution Process" of the Kurdish issue in Turkey." JANUS 2015-2016-Integração regional e multilateralismo (2016): 82-83.
  • Bağcı, Hüseyin. "The Prospects for the Future Turkey-European Union Relations". Die Türkei, der Deutsche Sprachraum und Europa. (Eds. Arntz, Reiner, and Gehler, Michael, and Öncü, Mehmet Tahir). 2014. 403-418.
  • Bağcı, Hüseyin. "Turkish foreign policy in post cold war era: New Problems and Opportunities." Turkish foreign policy in post cold war era. (Ed. and İdris Bal.). 2004. 97-118.
  • Bağcı, Hüseyin. & Sinkaya, Bayram. "The Greater Middle East Initiative and Turkey: the AKP's Perspective". The Importance of Being European. (Eds. Goreni, Nimrod, and Nachmani, Amikam). 2007. 165-177.
  • Whelan, Richard. "El-Kaidecilik, İslam‟ a Tehdit, Dünya‟ ya Tehdit." Çev: Hüseyin Bağcı, Bayram Sinkaya ve Pınar Arıkan. Ankara: Platin Yayınları. 2006.
  • Kühnhardt, Ludger. Devrim Zamanları. Çev: Hüseyin Bağcı, Ankara: ASAM Yayınları. 2002.
  • Kinder, H., and W. Hilgemann. "Dünya Tarihi Atlası". (Ed. Hüseyin Bağcı). Çev: Leyla Uslu." Ankara: ODTÜ Yayıncılık. 2006.
  • Bağcı, Hüseyin., & Erçetin, Şefika Şule. (Eds.). Handbook of Research on Chaos and Complexity Theory in the Social Sciences. Information Science Reference. 2016.
  • Bağcı, Hüseyin, and Kardaş, Şaban. "Exploring Turkey's role in peace operations: Towards a framework of analysis." Contemporary Issues in International Politics: Essays in Honour of Seyfi Tashan. 125-145
  • Bağcı, Hüseyin, "Turken in Duitsland: Wegbereiders vaneenMulticulturele Maatschappij?" (Turks in Germany, the Peacemaker for aMulticulturalSoceity?) in Zicht op Duitsland edited by J. De Piere and D. Rochtus (red.) Leuven-Apeldoorn. 1994, pp. 193–201.
  • Bağcı, Hüseyin, "EuropasiehtDeutschland: Türkei und Deutschland – Nachbarn, Partner, Freunde?" in Neue Fragen and den Rechtsstaat edited by R.Rollinger and H.Buch, V&R Uni Press,2009, pp. 117–126.
  • Bağcı, Hüseyin, and Erdurmaz, Serdar, "Die Türkei als 'Friedensmacher' oder 'Ordnungsbrecher' im syrischen Bürgerkrieg in Türkei – Schülüsselakteur für die EU? Edited by B.Neuss and A.Nötzold (eds.), Baden – Nomos, 2018, pp. 275–290.

Kaynakça

  1. ^ "Hüseyin Bağcı | Uluslararası İlişkiler Bölümü". ir.metu.edu.tr. 4 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2022. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Ehl-i Hak, Yâresânizm veya Kaka'ilik, 14. yüzyılın sonlarında İran'ın batısında Sultan Sahak tarafından kurulan senkretik bir dini öğretidir. Toplam Ehl-i Hak nüfusunun 2 milyon ila 3 milyon arası olduğu tahmin edilmektedir. Esas olarak batı İran ve doğu Irak'ta bulunurlar ve çoğunlukla etnik Goran Kürtleridirler, ancak daha küçük gruplar halinde Türk, Fars, Lur, Azeri ve Arap inananları da bulunur. Irak'taki bazı Yarsanilere Kaka'i denir. Yarsaniler, bazen aşağılayıcı bir şekilde "Aliilahiler" veya "Aliyyullahiler" olarak da adlandırılabilirler. Birçok Yarsaninin, İran'daki İslami yönetimin baskısı nedeniyle dinlerini sakladığı tahmin edilir ve bu yüzden nüfuslarının kesin istatistikleri bulunmamaktadır.

Oral Sander, Türk akademisyen. Uluslararası ilişkiler bölümü, siyasi tarih anabilim dalı profesörü.

Neo-faşizm, II. Dünya Savaşı sonrasında bazı Avrupa ülkelerinde görülmüş "yeni faşist" akımdır. Faşizmin bu türü belli bir zümrenin değil bütün milletin kendini diğer milletlerden üstün görerek öne çıkma çabası olarak da tanımlanabilir. Neonazizm ile beraber Avrupa'da ve ABD'de neo-faşist oluşumlar bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Adiyy bin Müsafir</span>

Adî bin Musafir veya Adî bin Müsafir veya Adî bin Misafir, "Adâvv’îyye" Sûfî tarikâtı'nın kurucusudur. Şeyh Adî olarak da bilinir.

Mustafa Türkeş, öğretim üyesi, profesör. ODTÜ Senatosu İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi seçilmiş üyesi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü Öğretim Üyesidir.

İmâmet ya da İmâmîlik İslam'ın bir kolu olan Şiiliğin temel ilkelerinden birisidir. Sünnilik imâmeti imanın esaslarından biri olarak saymaz.

<span class="mw-page-title-main">İmamet (İsnâaşeriyye öğretisi)</span>

Onikicilik / On ikiciler İlâhiyatı ya da On İki İmamcılık; Şiîliğin "İsnâaşeriyye" meşrebi içerisinde mevcûd olan On İki İmamcı tüm tarikat ve mezheplerin ortak itikadını tanımlamak maksadıyla kullanılan bir fıkıh deyimi olup, Ca'feriyye, Alevîlik, Bektaşîlik ile Arap Aleviliği'ni de kapsamı altına almaktadır. Şiîliğin "İsnâaşerîyye" ya da "On ikiciler" şubesine göre "On İki İmam", Muhammed bin Abdullah'ın ruhani ve siyâsi takipçileri olarak kabul edilmektedirler. Onikiciler'in İlâhiyâtı'na göre, Muhammed ile tâkipçilerinden oluşan toplam "On Dört Masum" insan (Muhammed, Fâtıma ve On İki İmâm) sadece toplumu adaletle yönetmekle kalmayıp, ayni zamanda şeriatın tefsiri ve Kur'an-ı Kerîm'in bâtınî te'vilini yapmakla selâhiyetlendirilmişlerdir. Toplum için birer rehber ve model olma husûsiyeti taşıyan peygamber ve imâmlar hatadan ve günahtan arındırılmış şahsiyetler olup, Allah tarafından ilâhî bir hüküm yani nass neticesinde seçilerek tâyin edilmişlerdir. On ikiciler'in itikadına göre, müslümanları ilgilendiren itikadî ve fıkhî konuların hepsi üzerinde tam bir mutlak otorite sahibi olan ve Cenâb-ı Hak tarafından ilâhî olarak atanmış olan bir "Mehdî" her çağda mevcûttur. Bu sıra içerisinde Ali birinci sırada yer almakta ve arkasından on bir tane imâm daha gelmektedir. (Bu kural Ehl-i Sünnet tarikat için de geçerli olup, orada yalnızca imâma, "Hazreti Üstâd", "Efendi", ya da "Pîr" gibi ünvânlar verilmekte olup, fıkhî ve diğer hususlarda bu hazreti üstâd efendiler tam bir mutlak otoriteye sahip bulunmaktadırlar.) Bunlar Muhammed bin Abdullah'ın neslinden olup, onun kızı olan Fâtıma'nın erkek çocuklarının soyundan gelmektedirler. Her bir "İmâm-ı Zamân" evvelkinin erkek çocuğu olmak zorundadır ve silsile bu şekilde devam etmektedir. Burada istisnâi kural sadece Hasan el-Mûctebâ'nın erkek kardeşi olan Hüseyin için geçerlidir. On İkinci ve son imâm olan Mehdî'nin ise hâlâ sağ olduğuna ve gayba halinde gizlendiğine inanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Ortak Dışişleri ve Güvenlik Politikası</span> Avrupa Birliğini resmen kuran Maastricht Antlaşması uyarınca ABnin üç sütunundan birisi

Ortak Dışişleri ve Güvenlik Politikası ya da ODGP 7 Şubat 1992 tarihinde imzalanan Maastricht Antlaşması'yla Avrupa Birliği'nin üç sütunundan biri olarak kabul edilmiştir. 1 Mayıs 1999 tarihinde yürürlüğe giren Amsterdam Antlaşması bu politika üzerinde daha büyük yenilikler yapmış ve politikayı genişletmiştir. 2009 yılında yürürlüğe giren Lizbon Antlaşması'yla sütun özelliği sona ermiştir. Ortak Dışişleri ve Güvenlik Politikası, 1986 yılında Avrupa Tek Senedi'nin oluşturduğu Avrupa İş Birliği Kurumunun yerini almıştır.

İmamîye Şiası, Şiîlik meşrebi içerisinde mevcut olan tüm tarikât ve mezheplerin ortak i'tikatlarını tanımlamak maksadıyla kullanılan bir fıkıh deyimi olup, Aşırı Ghulât (Radikal dinci fırkalar), Keysanîlik (Dörtçüler), Zeydîlik (Beşçiler), İsmailîlik (Yedicilik/Yedi İmamcılık) (Mustâlîlik ve Nizarîlik) ve İsnâaşerîyye (Onikicilik/On İki İmamcılık) (Câferiyye Şiîliği ve Anadolu Alevîliği) ile Arap Aleviliği'ni de kapsamı altına alan bir şekilde tanımlanmaktadır.

Nasyonal sosyalizm döneminde tehdit altındaki yüzlerce kişi Nazi Almanyası'ndan Türkiye'ye sığınmacı olarak geldi. Naziler tarafından yurttaşlıktan atılanlar veya başka nedenlerle vatansız olanların pasaportlarına kısmen "heimatlos" damgası vuruldu. Bu da sığınmacı statüsüyle eş anlamlıydı ve Türkçeye "haymatlos" terimi olarak girdi.

Mustafa Aydın, Türk akademisyen. 2010-2018 yıllarında Kadir Has Üniversitesi rektörlüğü görevini yürütmüştür. Avrupa Bilimler ve Sanat Akademisi ve OECD Yüksek Öğretimin Uluslararası Yönetimi Programı Yönetim Kurulu üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Kudret Özersay</span> Kıbrıslı Türk siyasetçi

Kudret Özersay (d. 16 Aralık 1973, Alaminyo, Larnaka) Kıbrıs Türkü akademisyen, uluslararası hukuk uzmanı, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı'nın uzun süreli müzakerecisi, Toparlanıyoruz Hareketi kurucusu. 2015 yılında Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı adayı oldu. Halkın Partisi Genel Başkanı. 2 Şubat 2018 itibarıyla KKTC Başbakan Yardımcısı ve Dışişleri Bakanı. 2020 Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti cumhurbaşkanlığı seçimi'ne bağımsız aday olarak katılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Avrupa Komşuluk Politikası</span> Avrupa Birliğinin dış ilişkiler politikası

Avrupa Komşuluk Politikası - ENP, Avrupa Birliği'nin (AB) dış politika programı olarak Avrupa Komisyonu tarafından 12 Mayıs 2004'te strateji belgesinde takdim edilmiştir. Bu programın stratejik hedefi Avrupa'nın sınırlarında olan ülkelerle dostluk ilişkileri kurmak ve bu ülkelerde istikrarın oluşturulmasına destek vermektir.

<span class="mw-page-title-main">Belçika-Türkiye ilişkileri</span>

Belçika-Türkiye ilişkileri, Belçika Krallığı ve Türkiye Cumhuriyeti arasındaki dış ilişkileri kapsamaktadır. Belçika'nın Ankara'da büyükelçiliği, İstanbul'da konsolosluğu bulunmaktadır. Türkiye'nin ise Brüksel'de büyükelçiliği bulunmaktadır. İki ülke de NATO üyesidir. Ayrıca Belçika AB'ye tam üye, Türkiye ise tam üyeliğe aday bir ülkedir.

Metin Aksoy, Türk akademisyen.

<span class="mw-page-title-main">Robert Gascoyne-Cecil, 3. Salisbury Markisi</span>

Robert Arthur Talbot Gascoyne-Cecil, 3. Salisbury Markizi, Britanyalı devlet adamıdır.

<span class="mw-page-title-main">Özbekistan-Türkiye ilişkileri</span>

Türkiye-Özbekistan ilişkileri, Türkiye ile Özbekistan arasındaki dış ilişkilerdir. Özbekistan'ın Sovyetler Birliği'nden bağımsızlığını takiben Türkiye, özellikle Özbekistan'da ekonomik projeler ve sosyal, kültürel ve diplomatik girişimler yürütme konusunda aktif olmuştur. 16 Aralık 1991'de Türkiye Özbekistan'ı tanıyan ilk ülke oldu ve Taşkent'te büyükelçilik açan ilk ülke oldu.

Rüdiger Benninghaus, Alman etnologdur. Peter Alford Andrews'la Türkiye'deki etnik gruplar kitabıyla tanınmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Laos-Türkiye ilişkileri</span>

Laos-Türkiye ilişkileri Laos ile Türkiye arasındaki dış ilişkilerdir. Diplomatik ilişkiler ilk olarak 1947'de kuruldu, ardından 1958'de büyükelçilik rütbesine yükseldi. 27 Aralık 2017 tarihinde Türkiye Laos'un başkenti Vientiane'de yerleşik bir büyükelçilik kurdu.

<span class="mw-page-title-main">Nijerya-Türkiye ilişkileri</span>

Yasal düzeyde diplomatik ilişkiler 1958 yılında kuruldu ve daha sonra 1960'ta büyükelçi rütbesine yükseldi. Türkiye, 1962'de Nijerya'nın başkenti Lagos'ta bir büyükelçilik açtı. Türkiye Büyükelçiliği, Nijerya'nın Abuja'yı yeni başkent ilan etmesinden sonra 2001 yılında Abuja'ya taşındı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.