Güneşsel aydınlatma gücü 
Uzlaşımsal olarak, Güneş'in aydınlatma gücüne eşittir: 3.827 × 1026 W veya 3.827 × 1033erg/s.
Watt, SI'de, uluslararası standart güç birimidir.
Trevélez, İspanya'nın on yedi özerk bölgesinden, ülkenin en çok nüfusa sahip olan ve güney sınırında bulunan, Endülüs otonom bölgesine bağlı sekiz eyaletinden Akdeniz'e kıyısı bulanan Granada'ya bağlı 170 belediyeden biridir. Trevélez belediyesinin nüfusu 2005 yılı nüfus sayımlarına göre 827 kişidir.
Kırmızı (al) üstdevler, tayf tipi K-M ve aydınlatma gücü sınıfı I olan üstdev yıldızlardır. Hacim olarak evrenin en büyük yıldızlarıdırlar.
Eddington aydınlatma gücü, küresel bakışım koşullarında, hidrostatik dengede bulunan bir gaz katmanından geçebilen en yüksek aydınlatma gücüdür. Kütle-aydınlatma gücü bağıntısı kullanılarak bir yıldızın en yüksek olası kütlesinin belirlenmesinde kullanılabilir.
Aydınlatma gücü, kullanıldığı bilim dalına göre farklı anlamlar taşımaktadır.
Üstündevler veya hiperdevler, olağanüstü büyüklüğe sahip, çok nadir görülen yıldızlardır. İzgeleri geniş bir atmosfer varlığını belirtmektedir. Üstündevler en az üstdevler kadar büyük olup kütleleri 100 Güneş kütlesine ulaşabilmektedir.
Dev yıldız, aynı yüzey sıcaklığına sahip bir anakol yıldızından önemli ölçüde daha büyük bir yarıçapa ve aydınlatma gücüne sahip olan yıldızdır. Büyük bir boyut mutlaka büyük kütle anlamına gelmez, dev bir yıldızın yoğunluğu bazen çok düşük olabilir. Hertzsprung-Russell diyagramındaki anakolun tepesinde yer alırlar ve aydınlatma sınıfları II ve III'e karşılık gelir. Dev ve cüce terimleri, 1905 civarında Ejnar Hertzsprung tarafından benzer sıcaklık veya tayf tipine rağmen oldukça farklı aydınlatma gücüne sahip olan yıldızlar için türetilmiştir.
Karina Bulutsusu, çevresindeki açık yıldız kümesiyle birlikte büyük ve parlak bir bulutsu. Eta Carinae ve HD 93129A, Samanyolu içindeki en büyük kütleli ve parlak yıldızlardır. Bulutsu, Karina takımyıldızı yönünde Dünya'dan yaklaşık olarak 6.500 ilâ 10.000 ışık yılı uzaklıkta bulunmaktadır ve çoklu O-tipi yıldızlar içerir.
Gökbilimde yüzey parlaklığı, gökadalar ve bulutsular gibi geniş cisimlerin veya gece gökyüzü arka planının, birim başına görünür büyüklüğü veya akı yoğunluğu miktarıdır. Bir nesnenin yüzey parlaklığı, yüzey parlaklığı yoğunluğuna, yani birim yüzey alanı başına yayılan aydınlatma gücüne bağlıdır. Görünür ve kızıl ötesi gökbilimde yüzey parlaklığı, belirli bir filtre bandında veya fotometrik sistemde, genellikle yay-saniye kare başına büyüklük olarak verilir.
Işık yayan diyot lambası, ışık kaynağı olarak Işık yayan diyotlar (LED'ler) kullanan katı hal lambasıdır. "LED lambası" genellikle Organik ışık yayan diyotlar (OLED) veya polimer ışık yayan diyotlar (PLED) teknolojileri gibi, geleneksel yarı iletken ışık yayan diyotları ifade ederken OLED ve PLED teknolojileri ticari olarak kullanılmaya başladı.
NGC 827, Yeni Genel Katalog'da yer alan bir galaksidir. Gökyüzünde Balina takımyıldızı yönünde bulunur. Sbc tipi bir çubuklu sarmal galaksidir. İngiliz astronom William Herschel tarafından 1784 yılında 47,5 cm çaplı aynalı tip bir teleskopla keşfedilmiştir.
Gama Doradus değişenleri, yüzeylerinde radyal olmayan zonklamalarla aydınlatma gücü farklılaşan değişen yıldızlardır. Bu yıldızlar, genellikle genç erken F veya geç A tipi ana kol yıldızlarıdır. Parlaklık dalgalanmaları, 0,4-3 gün süresinde 0,1 kadirdir. Prototipi Gama Doradus, 1963 yılında bir sebep olmadan değişen yıldız olarak tanımlanmıştır. İlk olarak 1990'ların ikinci yarısında karakterize edilen bu tip değişen yıldızların altında yatan fiziksel nedenler ise hâlen araştırılmaktadır.
Parlak devler, Yerkes Tayf Sınıflandırmasına göre aydınlatma sınıfı II olan yıldızlardır. Bu kategoride, devler ve süperdevler arasındaki sınırda bulunan her iki yıldız tipi de yer alır. Sınıflandırmada genel olarak son derece yüksek aydınlatma gücüne sahip dev yıldızlar yer alır fakat süperdev olarak sınıflandırılacak kadar yeterince parlak ve büyük değildirler.
Pi4 Orionis (π4 Ori, π4 Orionis), Avcı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 1.047 ışık yılı uzaklıkta bulunan spektroskopik ikili yıldızdır. Sistemin birincil bileşeni B-tipi mavi bir dev yıldız, ikincil bileşen ise bir altdev yıldızdır ve yörüngesini 9,519 günde tamamlar. Toplam aydınlatma gücü ile bilinen en aydınlık yıldızlardan biridir. Orion OB1 Birliği'nin bir parçasıdır.
Alnitak, Avcı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 815 ışık yılı uzaklıkta bulunan üçlü yıldız sistemidir. Mintaka ve Alnilam ile birlikte bu üç yıldız, eski kültürler arasında pek çok isimle de bilinen Avcı'nın Kuşağı'nı oluştururlar.
Eta Scorpii, Akrep takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 73 ışık yılı uzaklıkta bulunan F-tipi sarı-beyaz bir altdev yıldızdır. 3,33 kadir görünen büyüklüğüyle Akrep'in en parlak üyelerinden birisidir
Mavi üstdev, bilimsel olarak OB üstdevleri olarak adlandırılan sıcak parlak yıldızlardır. Parlaklık sınıfı I ve spektral sınıf B9 veya daha öncekilere sahiptirler.
827-828 yıllarındaki Siraküza Kuşatması, Ağlebiler'in o zamanlar bir Bizans bölgesi olan Sicilya'daki Siraküza şehrini fethetmeye yönelik ilk girişimidir. Ağlebi ordusu, görünüşte asi Bizans generali Euphemius'u desteklemek için Sicilya'ya fethe çıkmadan sadece aylar önce gelmişti. Yerel güçleri mağlup edip Mazara kalesini aldıktan sonra Roma ve Bizans egemenliği altındaki adanın başkenti Siraküza'ya yürüdüler. Kuşatma 827–828 kışı boyunca ve yaza kadar sürdü, bu sırada kuşatma yiyecek eksikliğine sebep olan ve komutanları Esed ibn el-Furat'ın hayatına mal olan bir salgın patlak verdi. Bizans takviyeleri karşısında, yeni Arap lider Muhammed ibn Abi'l-Jawari, kuşatmayı bırakarak adanın ellerinde kalan güneybatı kısmına çekildi. Oradan, 877-878'de başka bir uzun kuşatmadan sonra Siraküza'nin düşmesine yol açan Sicilya'nın fethini sürdürdüler ve 902'de Taormina'nın düşüşüyle sonuçlandı.
Rogno, İtalya'nın Lombardiya bölgesine bağlı Bergamo ilinde bulunan bir komündür. Komünün nüfusu 31 Aralık 2007 tarihi itibarıyla 3.827'dir.
Cüce küremsi gökada, çok az toza ve çok yaşlı bir yıldız popülasyonuna sahip, küçük ve zayıf aydınlatma gücündeki bir gökada türüdür. Çok düşük yüzey parlaklıklarından dolayı nispeten yeni keşfedilmişlerdir. Yerel Grup söz konusu olduğunda öncelikle Samanyolu ve M31'in yakınlarında bulunurlar. Görünüşü ve özellikleri bakımından cüce eliptik gökadalara benzeseler de, yaklaşık olarak küremsi şekilli ve genellikle daha düşük aydınlatma gücüne sahiptirler.