İçeriğe atla

Gustavo Díaz Ordaz

Gustavo Díaz Ordaz
56. Meksika Devlet Başkanı
Görev süresi
1 Aralık 1964 (1964-12-01) - 30 Kasım 1970 (1970-11-30)
Yerine geldiğiAdolfo López Mateos
Yerine gelenLuis Echeverría
Kişisel bilgiler
Doğum Şablon:Birth doğum tarihi[1]
San Andrés, Puebla, Meksika
Ölüm 15 Temmuz 1979 (68 yaşında)
Cerrada del Risco 133, Jardines del Pedregal,
Meksiko, Meksika
Milliyeti Meksikalı
Partisi Kurumsal Devrimci Parti
Evlilik(ler)
Guadalupe Borja
(e. 1937; ö. 1974)
Çocuk(lar)
  • Gustavo
  • Guadalupe
  • Alfredo
Bitirdiği okul Puebla Üniversitesi
Mesleği Siyasetçi

Gustavo Díaz Ordaz Bolaños (12 Mart 1911 - 15 Temmuz 1979) Meksikalı siyasetçi ve Kurumsal Devrimci Parti (PRI) üyesi. 1964 ile 1970 yılları arasında Meksika başkanı olarak hizmet verdi.

Díaz Ordaz, San Andrés Chalchicomula'da doğdu ve 1937 yılında Puebla Üniversitesi'nde hukuk derecesini tamamladı. 1943 ile 1946 yılları arasında Vekiller Meclisi'nde Puebla'nın 1. bölgesini temsil etti. Sonrasında aynı eyaleti Cumhuriyet Senatosu'nda 1946 ile 1952 ı arasında temsil ederken o zaman senatör olan Adolfo López Mateos ile yakınlaştı.

Díaz Ordaz, Adolfo Ruiz Cortines'in 1952 seçim kampanyasına katıldı ve ardından Ángel Carvajal Bernal'in altında İçişleri Bakanlığı'nda çalıştı. López Mateos'un 1958 seçimini kazanmasının ardından bakan oldu ve başkanın yokluğunda de facto yürütme yetkisi kullandı, özellikle Küba Füze Krizi sırasında. 1963'te PRI 1964 seçimi için Díaz Ordaz'ı aday göstereceğini açıkladı ve seçimde oyların %88,81'ini aldı.

Hükûmeti 1968'deki öğrenci protestoları ve bu protestoların ordu ve eyalet güçlerince baskılandığı, silahsız protestocuların öldürüldüğü Tlatelolco katliamı ile anılır.[2][3][4]

Başkanlığı kendi İçişleri Bakanı'na (Luis Echeverría) aktardıktan sonra Díaz Ordaz kamu hayatından emekliye ayrıldı. Kısa süreliğine 1977'de İspanya Büyükelçisi oldu. Medya tarafından eleştirilip protesto edilince istifa etti. 15 Temmuz 1979'da kalın bağırsak kanseri yüzünden 68 yaşında öldü.

Gençliği ve eğitimi

Díaz Ordaz Bolaños, San Andrés Chalchicomula'da (günümzüde Ciudad Serdán, Puebla) dört çocuklu bir ailenin ikinci çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası Ramón Díaz Ordaz Redonet muhasebeciydi. Ancak on yıl boyunca Başkan Porfirio Díaz'ın kurduğu sistemde çalışıp jefe político ve San Andrés Chilchicomula polis sorumlusu olmuştu. Díaz Mayıs 1911'de Meksika Devrimi'nin başında devrimci kuvvetlerce devrilince rejim değişikliğinden sonra siyasi görevini kaybetti. Bundan dolayı ailenin mali durumu dengesizleşti ve Díaz Ordaz'ın babası çeşitli işlere girdi ve aile sürekli taşındı.[5] Soyunun konkistador tarihçisi Bernal Díaz del Castillo'ya dayandığını iddia eder.[6] Gustavo'nun annesi Bolaños Cacho de Díaz Ordaz "sert ve dindar" diye tasvir edilen bir öğretmendi. Gustavo ve abisi Rámon'un ufak çenesi, büyük çıkıntılı dişleri ve zayıf bir vücudu vardı. "Annesi sıklıkla çevresindekileri 'Oğlum nasıl da çirkin!' derdi."[7] Yakışıklı olmasından dolayı Meksika başkanı olduğunda kendisiyle alay edildi.

Aile Oaxaca'da yaşarken genç Díaz Ordaz, Benito Juárez ve Porfirio Díaz'ın mezun olduğu Sanat ve Bilimler Akademisi'ne gitti. Ciddi bir öğrenciydi ama ailesinin maddi durumundan dolayı ihtiyaç duyduğu ders kitaplarını alamadığı durumlar oldu. Bir noktada aile Oaxaca eyalet çalışanı dayısının yanında yaşamaya başladı. Eve önemli misafirler geldiğinde ailenin evden çıkmaları gerekiyordu. Gustavo enstitüye giderken abisi Ramón İspanya'da eğitim gördükten sonra enstitüde Latince dersleri vermeye başladı. Bir öğrenci Profesör Ramón Díaz Ordaz'ın çirkinliğiyle dalga geçince Gustavo abisini şiddet uygulayarak savundu.[7] Díaz Ordaz Puebla Üniversitesi'nden 8 Şubat 1937'de hukuk derecesiyle mezun oldu. Üniversitede profesör oldu ve 1940 ile 1941 arasında rektör yardımcılığı yaptı.

Siyasi kariyerinin başlangıcı

1938'de Başkan Lázaro Cárdenas'ın arkasında genç Díaz Ordaz

1938 yılında bir fotoğrafta Díaz Ordaz önde ve ortada oturan Başkan Lázaro Cárdenas'ın arkasında görülür. Fotoğrafta Meksika'nın gelecekteki iki başkanı, Manuel Avila Camacho ve Miguel Alemán da görülür. Siyasi kariyeri mütevazı bir şekilde başladı. Devrim'de savaşmamıştı ve babası Porfirio Díaz'ın rejiminin bir parçasıydı. Bu yüzden siyasette yükselişi dolambaçlı oldu. 1932 ile 1943 arasında Puebla hükûmetinde görev aldı. 1943'te Vekiller Meclisi'ne Puabla birinci bölgeden girdi ve 1946'dan 1952'ye kadar aynı eyaleti senatör olarak temsil etti. 1958 ile 1964 arasında Meksika Başkanı Adolfo López Mateos'un kabinesinde İçişleri Bakanı (Gobernación) olarak çalışarak ulusal düzeyde şöhret kazandı.[8] 18 Kasım 1963'te Kurumsal Devrimci Parti'nin (PRI) başkan adayı oldu.[9] Göstermelik muhalefete rağmen mazlummuş gibi seçim çalışması yaptı.[10] Başkanlık seçimini 5 Temmuz 1964'te kazandı.

Başkanlık

Díaz Ordaz başkanlık görevine 1 Aralık 1964'te Güzel Sanatlar Sarayı'nda başladı. Burada Alfonso Martínez Domínguez'in başkanlığındaki Birlik Kongresi'nde yemin etti. Eski başkan Adolfo López Mateos başkanlık kuşağını devretti ve Díaz Ordaz yemin töreni konuşmasını yaptı.

İç politika

Başkan olarak Díaz Ordaz kabinesini ve ülkeyi otoriter bir tavırla yönetmesiyle hatırlanır. Sertliği görev süresince çıkan protestoları yönetmesinde ve protestolarda endüstriyel harekete geçen demiryolu işçileri, öğretmenler ve doktorların kovulmasında görülür. Bu yeni otoriter yaklaşım ilk defa tıpçıların düzenlediği bir eylemin şiddetle bastırılmasında görüldü. Kamu Personeli için Sosyal Güvenlik ve Hizmetler Enstitüsü'nün tıpçıları özellikle doktorlar ve stajyerler daha iyi çalışma koşulları ve zam için grev düzenledi.[11] Otoriter yönetim tarzına karşı Guerrero eyaletinde ortaya çıkan gerilla hareketi gibi direnişler çıktı.[12] Mali açıdan Díaz Ordaz devrinde büyüme yaşandı.[13] 1965'te Meksika Petrol Endüstrisi'ni kurdu. Bu önemli bir adımdı çünkü petrol Meksika'nın en verimli endüstrilerinden biriydi.

Öğrenci hareketi

Díaz Ordaz'ın 2009 yılında hükümet karşıtı bir protesto gösterisindeki kuklası. pankartta, "Komünist ve terörist olmakla suçladığım öğrencileri öldürdüm. Arkadaşım Calderón, örneğimi çok iyi takip ediyorsun!" yazıyor (Calderón yönetimi tarafından başlatılan tartışmalı Uyuşturucu Savaşı'na atıf).

Üniversite öğrencileri Meksiko'da hükûmetin çalışmalarını 1968 Yaz Olimpiyatları'na kısa bir süre kalmışken protesto edince Díaz Ordaz Meksika Ulusal Özerk Üniversitesi'nin işgal edilmesine ve bazı öğrencilerin tutuklanmasına izin verdi. Bu olaylar 2 Ekim 1968'de Meksiko'nun merkezinde silahsız yüzlerce protestocunun vurulduğu Tlatelolco katliamına yol açtı. Bazı insanlar yıllarca hapis yattı. Olaylar Díaz Ordaz'ın haleflerince kınandı ve sıradan Meksikalılar silahsız öğrencilere saldırılmasını gaddarlık olarak gördü. Bu leke PRI üstünde uzun süre kaldı.

Her yıl Tlatelolco katliamının yıl dönümünde Díaz Ordaz'ın Zapopan, Jalisco'daki heykelinin üstüne bir kova kırmızı boya dökülür.[14]

PRI'yi demokratikleştirme girişimi

Díaz Ordaz'ın otoriter tutumu PRI'yi demokratikleştirme girişimlerini engelledi. PRI'nin başkanı Carlos Madrazo partinin tabanını güçlendirmek için parti içi seçimler yapılması girişiminde bulundu. Girişimi başarısız olunca istifa etti.[15]

Dış politika

Amerika Birleşik Devletleri

Díaz Ordaz hükûmeti sırasında ABD ile ilişkiler genellikle uyumluydu ve çeşitli karşılıklı anlaşmalar imzalandı.[16] Diaz Ordaz'ın şerefine Richard Nixon Washington, D.C. dışındaki ilk Beyaz Saray devlet yemeğini San Diego'daki Hotel del Coronado'da 3 Eylül 1970'te düzenledi.

Ancak ABD ile ihtilafa düşülen olaylar da yaşandı. ABD tarafından uyuşturucuya karşı düzenlenen Operation Intercept bunlardan biridir; Eylül ve Ekim 1969 arasında ABD'ye Meksika'dan giren bütün araçlar incelendi.[17] Meksika karışmama doktrinini benimsedi ve Díaz Ordaz ABD'nin Dominik Cumhuriyeti'nin başkenti Santo Domingo'yu işgalini kınadı.[16]

Tlatelolco Anlaşması

Hükûmeti sırasında imzalanan Tlatelolco Anlaşması Latin Amerika'da nükleer silahların üretimi, bulundurulması ve kullanılmasını yasaklar. Sadece nükleer enerjinin barışçıl kullanımına izin verilir. Anlaşma sayesinde Latin Amerika nükleer silahsız bölge oldu.[18]

Başkanlığı devri

12 Ekim 1969'da Díaz Ordaz İçişleri Bakanı Luis Echeverría'yı halefi olarak seçti. Bu bir başkanın yerine geçecek kişiyi olaysız bir şekilde yedinci seçişi oldu. Diğer olası adaylar arasında Alfonso Corona de Rosal, Emilio Martínez Manatou ve Antonio Ortiz Mena vardı.[19] Ayrıca San Luis Potosí eyaletinin valisi ve eski Başsavcı Antonio Rocha Cordero'yu ve Jesús Reyes Heroles'i de değerlendirdi. Rocha Cordero yaşından dolayı (58), Reyes Heroles'in de bir ebeveyni Meksika dışında, İspanya'da, doğduğu için anayasanın 82. maddesi bu durumda adaylığı yasakladığı için elendi. Siyaset bilimci Jorge G. Castañeda'nın analizine göre Echeverría, Díaz Ordaz tarafından eleme sonucunda seçilmişti.[20]

Başkanlıktan sonra

Başkan Gustavo Díaz Ordaz (solda) ABD Başkanı Richard Nixon ile birlikte San Diego'da başkanlık konvoyunda

Görev süresi bitince Díaz Ordaz ve ailesi kamuoyunun önünden tamamen kayboldu; adı gazetelerde ara sıra(genellikle aşağılayıcı şekilde), nadiren röportaj verdi ve genellikle seçimlerde oy kullanırken görüntülendi.

1977'de bu gizlilik 38 yıl sonra İspanya'ya ilk defa atanan Büyükelçi olmasıyla bölündü. İki ülke arasındaki ilişki İspanya İç Savaşı'nın Franco'nun kazanmasıyla kesilmişti. Kısa süren Büyükelçiliği sırasında hem İspanyol hem Meksika basınının saldırılarına maruz kaldı. Başkanlığı sırasında yaptıkları hakkında sürekli sorular soruldu. Sağlık sorunları nedeniyle birkaç ay sonra istifa etti. Halk arasındaki hoşnutsuzluk slogana dönüştü: "Al pueblo de España no le manden esa araña" (İspanya halkı o örümceği geri yollamasın).

Meksiko'da kalın bağırsak kanserinden hayatını kabetti.

Mirası ve kamuoyu görüşü

Puerto Vallarta'daki Licenciado Gustavo Díaz Ordaz Uluslararası Havalimanı'na adı verilmiştir.

Díaz Ordaz yönetimi ve mirası hakkındaki kamuoyu görüşü günümüzde de olumsuzdur. Díaz Ordaz, Tlatelolco katliamı ve ardından gelen PRI yönetimlerinde de devam eden otoriterleşmenin artışı ile anılır. Yaşarken de 1977'de İspanya Büyükelçisi olarak atandığında benzer itirazlar ve protestolar yaşandı ve kısa bir süre sonra istifa etmek zorunda kaldı.

2012'de düzenlenen bir ulusal ankette katılımcıların %27'si Díaz Ordaz hükûmetini "çok iyi" veya "iyi", %20'si "ortalama" ve %45'i "çok kötü" veya "kötü" olarak nitelendirdi.[21]

2018'de Meksiko Belediyesi, Meksiko metrosuna asılmış Díaz Ordaz'ı anan ve onun döneminde yerleştirilmiş bütün plakaları kaldırdı.[22]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Man in the News; Mexican Moderate; Gustavo Diaz Ordaz". The New York Times. 2 Aralık 1964. 19 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2020. 
  2. ^ "The ghosts of Mexico 1968". 24 Nisan 2008. 29 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2020. 
  3. ^ "20 YEARS AFTER A MASSACRE, MEXICO STILL SEEKS HEALING FOR TIS WOUNDS". 2 Ekim 1988. 1 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2020. 
  4. ^ "Mexico and the United States". 20 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2020. 
  5. ^ Enrique Krauze, Mexico: Biography of Power. New York: HarperCollins 1997, p. 665
  6. ^ Harold Dana Sims, "Gustavo Díaz Ordaz" in Encyclopedia of Mexico. Chicago: Fitzroy Dearborn 1997, p. 412.
  7. ^ a b Krauze, Mexico: Biography of Power, s. 666.
  8. ^ Sims, "Gustavo Díaz Ordaz", p. 412.
  9. ^ "Mexican Party Picks Candidate", Milwaukee Journal, 18 Kasım 1963, s. 2
  10. ^ Encyclopædia Britannica Yearbook, 1965
  11. ^ Delgado de Cantú, Gloria M. (2007). Historia de México Vol. II (İspanyolca). Pearson Educación de México. s. 319. 
  12. ^ Delgado de Cantú, Gloria M. (2004). Historia de México Vol. II (İspanyolca). Pearson Educación de México. s. 423. 
  13. ^ Delgado de Cantú, Gloria M. (2007). Historia de México Vol. II (İspanyolca). Pearson Educación de México. s. 335. 
  14. ^ "Amanece pintado de rojo el busto del presidente Gustavo Díaz Ordaz". 4 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2020. 
  15. ^ Delgado de Cantú, Gloria M. (2003). Historia de México Vol. II (İspanyolca). Pearson Educación de México. s. 314. 
  16. ^ a b Delgado de Cantú, Gloria M. (2003). Historia de México Vol. II (İspanyolca). Pearson Educación de México. s. 327. 
  17. ^ Delgado de Cantú, Gloria M. (2003). Historia de México Vol. II (İspanyolca). Pearson Educación de México. s. 328. 
  18. ^ Delgado de Cantú, Gloria M. (2004). Historia de México Vol. II (İspanyolca). Pearson Educación de México. s. 430. 
  19. ^ Castañeda, Jorge G. Perpetuating Power: How Mexican Presidents were Chosen. New York: The New Press 2000, s. 3
  20. ^ Castañeda, Perpetuating Power, ss. 6-7
  21. ^ Beltran, Ulises. "Zedillo y Fox los ex presidentes de México más reconocidos" (İspanyolca). Imagen Radio. 26 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2020. 
  22. ^ Aldaz, Phenelope. "Retiran del metro placas con el nombre de Gustavo Díaz Ordaz" (İspanyolca). El Universal. 9 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2020. 

Konuyla ilgili yayınlar

  • Aguilar Camín, Héctor. "Nociones presidenciales de cultura nacional. De Álvaro Obregón a Gustavo Díaz Ordaz." En torno a la cultura nacional (1976).
  • Camp, Roderic A. Mexican Political Biographies. Tucson, Arizona: University of Arizona, 1982.
  • Castañeda, Jorge G. Perpetuating Power: How Mexican Presidents Were Chosen. New York: The New Press 2000. 1-56584-616-8
  • Krauze, Enrique. Mexico: Biography of Power, especially chapter 21, "Gustavo Díaz Ordaz: The Advocate of Order". New York: HarperCollins 1997.
  • Loaeza, Soledad. "Gustavo Díaz Ordaz: el colapso del milagro mexicano." Lorenzo Meyer and Ilán Bizberg (coords.), Una Historia Contemporánea de México 2 (2005): 287-336.
  • Smith, Peter H. "Mexico Since 1946: Dynamics of an Authoritarian Regime", in Bethell, Leslie, ed., Mexico Since Independence. Cambridge, UK. Cambridge University Press. 1991.
Siyasi görevi
Önce gelen:
Adolfo López Mateos		Meksika devlet başkanı
1964-1970 		Sonra gelen:
Luis Echeverría

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Meksika</span> Kuzey Amerika yer alan bir ülke

Meksika, resmî adıyla Birleşik Meksika Devletleri (İspanyolca: Estados Unidos Mexicanos,

<span class="mw-page-title-main">Meksiko</span> Meksikanın başkenti

Meksiko, Meksika'nın 32 federal yapılanmasından biri, ülkenin başkenti ve nüfus bakımından en büyük şehri. "Alfa" bir küresel şehir olup, Amerika kıtasının en önemli finansal merkezlerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Diego Rivera</span>

Diego Rivera, özellikle duvar resimleriyle ünlü Meksikalı ressam. Meksikalı ressam Frida Kahlo'nun kocası.

<span class="mw-page-title-main">Meksika'ya Fransız müdahalesi</span> 19. yüzyılda Fransanın Meksikayı işgal etme süreci

Meksika'ya Fransız müdahalesi, 19. yüzyılda İkinci Fransız İmparatorluğu tarafından Meksika'nın işgal edilmesi sürecini anlatır. İşgal harekâtı ilk başlarda Birleşik Krallık ve İspanya tarafından desteklenmiştir. İşgal kararı Meksika Devlet Başkanı Benito Juárez'in 17 Temmuz 1861 tarihinde aldığı dış borçların faizlerini ödemeyi reddeden karar üzerine alınmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Salvador Toscano</span>

Salvador Toscano Barragán, Salvador Toscano olarak da bilinir, erken dönem Meksika sineması film yapımcısı, yönetmeni ve dağıtımcısı. Meksika'nın ilk film yapımcısıdır.

<span class="mw-page-title-main">Meksika-Uruguay ilişkileri</span>

Meksika-Uruguay ilişkileri, Meksika ve Uruguay arasındaki dış ilişkilerdir. Her iki ülke de Latin Amerika Entegrasyon Birliği, Amerikan Devletleri Örgütü, İbero-Amerikan Devletleri Örgütü ve Rio Grubu üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Ignacio Ambríz</span> Meksikalı futbolcu

Marcos Ignacio "Nacho" Ambríz Espinoza, Meksikalı eski futbolcudur. Şu anda Liga MX takımlarından León'un teknik direktörlüğünü yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Meksika Ulusal Özerk Üniversitesi</span>

Meksika Ulusal Özerk Üniversitesi (UNAM) Meksika'da yer alan devlet araştırma üniversitesi. Üniversitenin kapsamlı araştırma ve yenilik çalışmaları nedeniyle dünya sıralamasında üst sıralarda yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">José López Portillo</span> 58. Meksika devlet başkanı

José Guillermo Abel López Portillo y Pacheco, 1976'dan 1982'ye kadar Meksika'nın 58. Başkanı olarak görev yapan Kurumsal Devrimci Parti'ye (PRI) bağlı bir Meksikalı avukat ve politikacıydı. López Portillo, 1976 Meksika Cumhurbaşkanlığı seçiminde tek aday ve Meksika tarihinde rakipsiz olarak seçim kazanan tek Cumhurbaşkanı oldu.

<span class="mw-page-title-main">Carlos Salinas de Gortari</span> 60. Meksika devlet başkanı

Carlos Salinas de Gortari Meksikalı iktisatçı ve 1988-1994 yılları arasında Meksika devlet başkanı olarak görev yapan Kurumsal Devrim Partisi'nden (PRI) bir politikacıdır. 1990'lardan beri Meksika'daki en etkili ve tartışmalı politikacı olarak kabul edilmektedir. Kariyerinin başlarında Bütçe Sekreterliği'nde çalıştı ve sonunda Sekreter oldu. 1988'de PRI başkan adayı oldu; seçim sahtekarlığı suçlamalarına rağmen 6 Temmuz 1988'de seçildi.

<span class="mw-page-title-main">Venustiano Carranza</span> 44. Meksika devlet başkanı

José Venustiano Carranza de la Garza, Meksikalı siyasetçi. Diktatör Porfirio Díaz'ın devrilmesini izleyen Meksika Devrimi'nin önderlerinden ve demokrasiye dönüş sonrasında yeni rejimin ilk devlet başkanı.

<span class="mw-page-title-main">Luis Echeverría</span> 57. Meksika devlet başkanı

Luis Echevarría Álvarez, Meksikalı avukat, akademisyen ve 1970 ile 1976 arasında 50. Meksika devlet başkanı olmuş Kurumsal Devrimci Partili (PRI) siyasetçi. Devlet başkanlığından önce İçişleri Bakanı (1963-1969) olarak çalışmıştı. 100 yaşında olan Álvarez yaşayan en yaşlı Meksika başkanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Manuel Ávila Camacho</span> 52. Meksika devlet başkanı

Manuel Ávila Camacho, 1940 ile 1946 yılları arasında Meksika Cumhurbaşkanı olarak görev yapmış siyasetçi ve askeri lider. Meksika Devrimi'ne katılmasına ve yüksek bir rütbeye ulaşmasına rağmen, General Lázaro Cárdenas ile doğrudan bağlantısı olması nedeniyle cumhurbaşkanı seçilmiştir. Meksikalılar tarafından "Kibar Cumhurbaşkanı" olarak çağrılmıştır. Cumhurbaşkanı olarak ulusal birliği, düzeni ve itidali sağlamaya yönelik politikalar izledi. Yönetimi sırasında askeri liderlikten sivil liderliğe geçişi sağladı, çatışmacı antiklerikalizmi sona erdirdi, sosyalist eğitim için yapılan baskıyı tersine çevirdi ve II. Dünya Savaşı sırasında ABD ile ticaret ilişkisini düzeltti.

<span class="mw-page-title-main">Adolfo López Mateos</span> 55. Meksika devlet başkanı

Adolfo López Mateos 1929'da muhalif olmasına rağmen sonradan Kurumsal Devrimci Parti (PRI) üyesi olmuş Meksikalı siyasetçi. Meksika devlet başkanı seçildi ve 1958 ile 1964 yılları arasında hizmet verdi.Başkanlığı sırasında elektrik şirketlerini millileştirdi, Bedava Ders Kitapları Ulusal Komisyonu'nu kurdu (1959), ABD sınırındaki Chamizal tartışmasını çözdü ve Doğa Tarihi Müzesi ve Meksiko'daki Ulusal Antropoloji Müzesi gibi önemli müzeleri açtı. Siyasi felsefesinin "Anayasa'nın solu" olduğu söyleyen López Mateos, Lázaro Cárdenas'tan beri solcu olduğunu ilan eden ilk başkan oldu. López Mateos Meksikalılar arasındaki popülerliği ile tanınır; Cárdenas ve Adolfo Ruiz Cortines ile birlikte López Mateos, Meksika'nın 20. yüzyıldaki en popüler başkanları olarak anılır. Ancak başkanlığı sırasında sendika başkanları Demetrio Vallejo ve Valentín Campa'nın tutuklanması, köylü lideri Rubén Jaramillo ve ailesinin Meksika ordusu tarafından öldürülmesi gibi baskıcı uygulamaları olmuştu.

<span class="mw-page-title-main">Adolfo Ruiz Cortines</span> 54. Meksika devlet başkanı

Adolfo Tomás Ruiz Cortines tartışmalı 1952 seçimlerini Kurumsal Devrimci Parti adayı olarak kazanıp 1952 ile 1958 yılları arasında Meksika devlet başkanlığı yapmış Meksikalı siyasetçi. Selefi Miguel Alemán Valdés ve halefi Adolfo López Mateos'un aksine Meksika Devrimi'ne katılmıştır. Meksika'nın en yaşlı devlet başkanlarından olan Ruiz Cortines kadınlara seçme ve seçilme hakkı vermesi ve Meksika Mucizesi olarak bilinen dönemde ekonomiyi büyütmesiyle hatırlanır.

<span class="mw-page-title-main">Antojito</span> Meksika mutfağından atıştırmalık

Antojitos olarak adlandırılan Meksika sokak yemekleri, sokak satıcıları tarafından ve Meksika'daki küçük geleneksel pazarlarda hazırlanır. Sokak yemekleri arasında taco, tamal, gordita, quesadilla, empalme, tostada, chalupa, elote, tlayuda, cemita, pambazo, empanada, nachos, chilaquiles, fajita ve torta gibi yemeklerin yanı sıra taze meyve, sebze, içecek ve menudo, pozole ve pancita gibi çorbalar yer alır. Gün içinde ana yemek genellikle öğleden sonra yendiği için bu gıdalar çoğunlukla sabah ve akşam yenir.

<span class="mw-page-title-main">Antonio López de Santa Anna</span> 8. Meksika devlet başkanı

Antonio de Padua María Severino López de Santa Anna y Pérez de Lebrón, genellikle Santa Anna veya López de Santa Anna olarak bilinen, Meksikalı politikacı ve generaldi. On dokuzuncu yüzyılın ilk yarısında bağımsızlık sonrası Meksika siyaseti ve hükûmeti üzerindeki etkisi ile Meksika tarihçilerinin, sık sık bu dönemi "Santa Anna Çağı" olarak adlandırmalarına neden olmuştur "Kaderin Adamı" olarak anılmaktadır. Başlangıçta bağımsızlık sonrası dönemde kendisini bir federalist olarak tanımlamasına ve 1833'te muhafazakârları deviren bir darbeye katılmasına rağmen zamanla giderek daha muhafazakâr hâle gelmiştir. 1833'te başkan seçilen López de Santa Anna, 1855'te görevden alınmıştır.

Guerreros Unidos, Güney Meksika eyaletlerinde bulunan bir Meksikalı suç örgütüdür.

<span class="mw-page-title-main">Tlatelolco Antlaşması</span> 1967 nükleer silah antlaşması

Latin Amerika ve Karayip Denizi'nin Nükleer Silahlardan Arındırılması Antlaşması, Latin Amerika ve Karayipler'i nükleer silahlardan arındırmayı hedefleyen uluslararası bir anlaşmadır. 1962 yılındaki Küba Füze Krizi'ne bir tepki olarak Meksika Devlet Başkanı Adolfo López Mateos tarafından önerilmiş ve Meksikalı diplomatlar Alfonso García Robles, Ismael Moreno Pino ve Jorge Castañeda tarafından desteklenmiştir. Nükleer silahların azaltılması yönündeki çabaları nedeniyle García Robles, 1982 yılında Nobel Barış Ödülü'ne layık görülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">1968 Meksika Hareketi</span>

Meksika Öğrenci Hareketi olarak da bilinen 1968 Meksika Hareketi, Meksika'nın önde gelen üniversitelerinde okuyan ve siyasi değişim için kamuoyunun desteğini toplayan öğrencilerden oluşan örgütlü sosyal bir hareketti. Hareketin kamuoyunda ortaya çıkmasındaki en önemli etkenlerden biri Meksika hükûmetinin 1968 Meksiko Olimpiyatları için Olimpiyat tesisleri inşa etmek üzere yaptığı fuzuli harcamalardı. Aynı zamanda hareket, siyasi özgürlük ve 1929'dan beri iktidarda olan Kurumsal Devrimci Parti rejiminin otoriterliğine son verilmesini talep etmekteydi. Meksika'daki hareketle eş zamanlı ve onu etkileyen küresel çaplı protesto ve gösteriler de devam etmekteydi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.