Bulutsu, iyonize, nötr veya moleküler hidrojen ve kozmik tozdan oluşabilen, yıldızlararası ortamın belirgin bir şekilde ışıldayan kısmıdır. Bulutsular genellikle Kartal Bulutsusu'ndaki "Yaratılış Sütunları" gibi yıldız oluşum bölgeleridir. Bu bölgelerde gaz, toz ve diğer malzemelerin oluşumları bir araya gelerek daha yoğun bölgeler oluşturur ve bu yoğun bölgeler daha fazla madde çekerek sonunda yıldızları oluşturacak kadar yoğun hale gelirler. Geri kalan malzemenin ise gezegenler ve diğer gezegen sistemi nesnelerini oluşturduğu düşünülmektedir.
Yengeç Bulutsusu Boğa takımyıldızı bölgesinde yer alan bir süpernova kalıntısı ve atarca rüzgarı bulutsusudur.
Omega Bulutsusu, diğer bilinen adıyla Kuğu bulutsusu Yay takımyıldızında bulunan bir H II bölgesidir. Philippe Loys de Chéseaux tarafından 1745 yılında keşfedilmiş ve Charles Messier 1764 yılında kataloğuna eklemiştir. Samanyolu galaksisinin yay bölgesindedir.
Messier nesneleri Charles Messier'in, orijinali 1771 yılında yayımlanan, "Catalogue des Nébuleuses et des Amas d'Étoiles" listesindeki gökyüzü nesneleridir. Bu kataloğun hazırlanma amacı, kendi gibi kuyruklu yıldız avcılarına ve diğer gökyüzü gözlemcilerine, değişmeyen gökcisimleriyle hareketli gökcisimlerinin ayırt edilebilmesine yardım etmekti. Bu katalog, M1 olarak adlandırılmış Yengeç Bulutsusu'ndan, Andromeda'nın yanındaki küçük eliptik bir galaksi olan M110'a kadar gök bilimsel olarak en önemli gök cisimlerinden çoğunu içermektedir.
Deniz Kulağı Bulutsusu Yay takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 4000 - 6000 ışık yılı uzaklıkta bulunan çok büyük bir bulutsu. H II bölgesi ve Salma bulutsu olarak sınıflandırılmıştır. Deniz Kulağı Bulutsusu Guillaume Le Gentil tarafından 1747 yılında keşfedilmiştir ve orta-kuzey enleminde çıplak gözle zayıf da olsa gözlemlenebilir.
Ünlenen adıyla "Halka Bulutsusu" Çalgı takımyıldızının kuzeyinde bulunan ve kataloglarda Messier 57, M57 veya NGC 6720 olarak yer alan gezegenimsi bulutsudur.
Kartal Bulutsusu Jean-Philippe de Cheseaux tarafından 1745-46 yılında keşfedilmiş Yılan takımyıldızında bulunan genç bir açık yıldız kümesidir. Adı kartalı anımsatan şeklinden kaynaklanmaktadır.
Üç Boğumlu Bulutsu Yay takımyıldızında bulunan bir H II bölgesidir. Bu isim üç boğumdan oluştuğu için verilmiştir. Bu cisim açık kümeli yıldızların olağanüstü bir bileşimidir, salma bulutsu ; yansıma bulutsusu ve karanlık bulutsu. Küçük bir teleskopla gözlenebilir, parlak üç bulutsusu ve gözalıcı görünümüyle amatör astronomların favorisidir.
Rozet Bulutsusu Samanyolu bölgesinde Tekboynuz takımyıldızı içindeki dev moleküler bulutun bir ucunun kenarında yer alan, büyük ve yuvarlak bir H II bölgesi. Açık yıldız kümesi NGC 2244, bulutsu ile yakından ilgilidir, kümenin yıldızları bulutsunun maddesinden oluşmuştur.
Gum Bulutsusu, güney takımyıldızları Pupa ve Yelken yönünde yaklaşık olarak 450 ile 1500 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir salma bulutsusu. Ayırt etmesi çok zordur, bir milyon yıl önce gerçekleşen Yelken Süpernova Kalıntısı'nın artığı olduğuna inanılmaktadır. Yelken Atarcası da bu kalıntıyla ilişkilidir. Bulutsu, Türkiye'nin görüş alanında yer almaz. Colin Stanley Gum tarafından 1955 yılında keşfedilmiştir.
RCW 38, Yelken takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 5.500 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir salma bulutsusu, H II bölgesi ve yıldız kümesi. RCW38 "gömülü" bir kümedir, gaz ve toz bulutlarından yeni yıldızlar doğmaktadır. Bu bölgede doğrulanmış 317 genç yıldız bulunmaktadır. Küme, çok sayıda kısa ömürlü büyük kütleli yıldızlardan oluşmaktadır. Bu yıldızların çoğu süpernova olarak patlayacaktır. Bazı durumlarda bu enerjik saldırıdan uzaklara dağılan madde, sonunda yeni gezegen sistemlerinin oluşumunu meydana getirebilir. Bilim insanları, Güneş Sistemi'nin de böyle çarpıcı bir ortamda ortaya çıktığını düşünmektedirler.
Gum 19, güney takımyıldızı Yelken yönünde yaklaşık olarak 22.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir salma bulutsusu.
Gum 29, Karina takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 14.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir salma bulutsusu. Bulutsu yaklaşık 350 ışık yıllık bir alana yayılmıştır ve Samanyolu'nun en verimli yıldız oluşum bölgelerinden biridir.
NGC 2014, Yeni Genel Katalog'da yer alan bir açık yıldız kümesi ve salma bulutsusudur. Gökyüzünde Kılıçbalığı takımyıldızı yönünde bulunur. İskoç astronom James Dunlop tarafından 1826 yılında 22,86 cm çaplı aynalı tip bir teleskopla keşfedilmiştir.
Caldwell kataloğu, amatör gökbilim gözlemcileri için hazırlanmış, 109 parlak yıldız kümesi, bulutsu ve gökadadan oluşan bir gökbilim kataloğudur. Sir Patrick Caldwell-Moore bilinen adıyla Patrick Moore tarafından Messier Kataloğu'nu tamamlayıcı olarak derlenmiştir.
RCW 108, Sunak takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 4.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir salma bulutsusu ve H II bölgesidir.
IC 2944, Erboğa takımyıldızında yaklaşık olarak 6.500 ışık yılı (2.000 pc) uzaklıkta bulunan bir açık yıldız kümesi ve ilişkili bir salma bulutsusudur. 7 Mayıs 1904 tarihinde Royal Harwood Frost tarafından keşfedildi. Bulutsu, λ Centauri yıldızına yakın bir konumda bulunur ve yanlış bir şekilde Lambda Centauri Bulutsusu olarak da belirtilir. Genellikle aktif yıldız oluşum bölgesi olarak bilinen Bart damlacıkları içerir.
Sharpless kataloğu, -27° deklinasyonunun kuzeyinde bulunan 313 adet H II bölgesinin kapsamlı bir listedir. İlk baskısı 1953'te 142 nesne ile (Sh1), ikinci ve son baskısı ise ABD'li gök bilimci Stewart Sharpless tarafından 1959'da 313 nesne ile yayımlandı. Sharpless ayrıca H II bölgelerine ek olarak bazı gezegenimsi bulutsuları ve süpernova kalıntılarını da kataloğa dahil etmiştir.
RCW Kataloğu, Rodgers vd. 1960 çalışmasında güney Samanyolu'ndaki çeşitli Hα emisyon bölgelerinin derlendiği bir astronomi kataloğudur. Daha önceki Gum kataloğundan birçok nesne dahil olmak üzere 182 nesne içerir.
Collinder kataloğu, İsveçli astronom Per Collinder tarafından derlenen ve 471 açık yıldız kümesini içeren bir katalogdur. 1931 yılında Collinder'in On structural properties of open galactic clusters and their spatial distribution adlı makalesine ek olarak yayımlanmıştır.
