Guillaume de Sonnac
| Guillaume de Sonnac | |
|---|---|
 | |
| Guillaume de Sonnac'in arması | |
| 18. Tapınak Şövalyeleri büyük üstadı | |
| Görev süresi 1247-1250 | |
| Yerine geldiği | Richard de Bures |
| Yerine gelen | Renaud de Vichiers |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | Bilinmiyor Rouergue, Fransa |
| Ölüm | 6 Nisan 1250 Fâriskûr, Mısır |
| Milliyeti | Fransız |
| Askerî hizmeti | |
| Çatışma/savaşları | |
Guillaume de Sonnac (ö. 6 Nisan 1250), 1247'den 1250'ye kadar Tapınak Şövalyeleri'nin Büyük Üstadıdır.
Kişisel hayat
Sonnac, Fransa'nın Rouergue bölgesinde soylu bir ailede dünyaya gelmiştir. Büyük Üstadın doğum tarihi günümüze ulaşmamıştır. Matthew Paris tarafından "savaş işlerinde de yetenekli ve deneyimli, sağduyulu ve ihtiyatlı bir adam" olarak tanımlanmıştır.
De Sonnac, Büyük Üstat olarak seçilmeden önce tarikatın köklü bir üyesiydi. Fransa'da Tapınakçılar adına Akitanya'nın eğitmeniydi ve 1247 sonbaharında Kutsal Topraklar'a vardığında "Kudüs Krallığı'nın kalıntılarını istikrarsız bir durumda" buldu.[1] Büyük Usta Armand de Périgord, 1244'teki Harbiye Muharebesi'nde esir alınmıştı ve serbest bırakılması için yapılan müzakerelerin iki yıl sonra başarısızlıkla sonuçlanmasının ardından,[1] yerine De Sonnac önerildi. Doğu'daki ilk yılı dolmadan tarikatın yeni lideri olmuştur.
Askeri kayıt
Yedinci Haçlı Seferi
De Sonnac'ın görev süresi özellikle şiddetliydi. 1247'ye gelindiğinde Hristiyanlar Taberiye, Tabor Dağı, Belvoir ve Aşkelon'daki güç üslerini kaybetmişlerdi. Bu durum, 17 Eylül 1248'de Kıbrıs'ın Limasol kentine çıkan Fransa Kralı IX. Louis'in yeni bir seferine yol açmıştır.[1] De Sonnac onunla buluşmak ve hazırlık yapmak için Akka'dan yola çıktı. Kısa bir süre sonra yeni Büyük Üstad, Sultan'dan Haçlılara bir barış anlaşması teklif eden bir Emir aldı. De Sonnac bunu, önce Kraliyet izni almadan tüm müzakereleri durdurmasını emreden Fransız Kralı'na anlattı.[1] Bu, yeni seferin diplomasiyle değil şiddetle sonuçlanmasına neden olmuştur.
Dimyat Kuşatması
5 Haziran 1249'da Fransız haçlı ordusu, de Sonnac ve Tapınakçı şövalyeleriyle birleşerek Mısır'a çıkarma girişiminde bulundular.[2] Yıllar önce Beşinci Haçlı Seferi'nin yaptığı gibi Dimyat'ı hedef aldılar. Mısır sahillerinde çatışmalar yoğundu ve Kral, birliklerin yanında bel hizasındaki suda savaşmıştır.[2] Uzun süren bir savaşın ardından Müslümanlar şehri neredeyse savunmasız bırakarak geri çekilmek zorunda kaldılar. Ertesi gün de Sonnac, Sandford'lu Robert'a, savaştan sonraki sabah nasıl yalnızca bir haçlı zayiatı ile Dimyat'ın ele geçirildiğini anlatan bir mektup yazmıştır.
Kasım ayının sonunda de Sonnac ve Kral Louis, Mansûre üzerinden Kahire'ye doğru yürüyüşlerine başlamışlardır.
Mansûre Muharebesi
De Sonnac'ın bir sonraki çatışması, merkezi Mısır'ın önündeki son engel olan, bölgenin savunma gücünü içeren şehir için Mansûre Muharebesi olmuştur. Müslümanlar taşmış Nil tarafından korunuyordu, ancak 8 Şubat 1250'de yerel bir Bedevi onlara nereden geçebileceklerini gösterdi.[1] Kralın kardeşi I. Robert de Artois, De Sonnac ve İngiliz birliklerinin lideri William Longespee, ana Frank ordusu olmadan Müslüman kuvvetlerine bir saldırı başlattı. Gafil avlanan Mısırlılar hızla nehir kıyısından şehre çekildiler ve Kont, sayıca üstün ve Fransız kuvvetlerinin büyük bir kısmından destek almadan aptalca onu takip etti.[1]
Jean de Joinville, Kont'un kendi başına takip etmek istediğini ve baskın ekibinin geri kalanının korkak görünmemek için bunu yaptığını iddia eder. Tapınakçılar "Kont'un kendilerinden önce gitmesine izin verirlerse onurlarının bozulacağını düşündüler".[3] Ancak başka bir kaynak olan Matthew Paris, de Sonnac'ın Kont tarafından saldırıya zorlandığını yazmıştır. Robert "Fransız geleneği gibi utanç verici bir şekilde böğürüyor ve küfrediyordu"[4] ve Tapınakçıları ve diğer dini tarikatları Krallığın gerçek çöküşüne neden olmakla suçluyordu. Tiksinen de Sonnac adamlarının yanına döndü ve sayıca üstün olan düşmanı kovalamaya hazırlandı.
Gerçek ne olursa olsun, üç komutan yorgun adamlarla ve hiçbir takviye desteği olmadan Mansûre'ye hücum etti ve hızla şiddetli çatışmaya sürüklendiler. "Denizdeki bir ada gibi" tamamen kuşatılmış olan de Sonnac[4] teslim olmayı reddetti ve Tapınakçıları son adamlarına kadar savaştılar. Earl Longespee çatışmada öldürüldü ve Kont ya çatışmada öldü ya da güvenli bir yere kaçarken boğuldu. De Sonnac'ın şehirden kaçışı onu ünlü bir savaşçı yapacaktı; oysa pek çok kişi onun diplomasiye daha uygun olduğunu düşünüyordu. Ağır yaralarla, başlangıçtaki 280'den geriye yalnızca bir gözü ve iki şövalyesiyle[1] Mısır ordusu ile savaştı ve ana Frenk ordusunu bulduğu şehrin dışına çıktı. Dinlenmeyi reddetti ve tıbbi yardım aldıktan sonra geri döndü ve Müslüman baskın ekibinin püskürtülmesine yardım etti.[1]
Fâriskûr Muharebesi
Hristiyan güçleri şehrin dışında kamp kurdular ve sürekli saldırı altındaydılar. 6 Nisan'da Müslümanlar tarafından büyük bir saldırı başlatıldı ve de Sonnac, düşmanla yüzleşmek için Frenk hücumuna katıldı. Sonunda saldırganlar tarafından ezilene kadar nehir kıyısı boyunca savaştı. Başından ikinci bir yaralanma nedeniyle tamamen kör oldu, Müslüman birlikleri tarafından saldırıya uğradı ve öldürüldü.
| “ | Gautier de Châtillon birliklerinin yanında Tapınakçıların Efendisi kardeş Sonnac ve Salı günkü savaştan sağ kurtulan birkaç kardeş vardı. Ele geçirdiğimiz Sarazen makineleri önüne savunma yapmıştı. Sarazenler ona saldırmaya geldiğinde, yaptığı bariyerin üzerine Rum ateşi attılar; ve Tapınakçılar oraya büyük miktarda tahta koymuş olduğundan, yangın kolayca yakalandı. Ve bilmelisiniz ki Türkler, ateşin kendi kendine sönmesini beklemediler, kavurucu alevler arasında Tapınakçıların üzerine koştular. Ve bu savaşta Tapınakçıların Efendisi Kardeş William (Guillaume) bir gözünü kaybetti; ve diğerini önceki Tövbe Salısı günü kaybetmişti; ve bunun sonucunda Rab öldü, Tanrı onu bağışlasın! Ve Tapınakçıların arkasında en az bir dönümlük arazi olduğunu bilmelisiniz; bu arazi Saracenler tarafından atılan oklarla o kadar kaplıydı ki hiçbir yer görülemiyordu[3] | „ |
Onun ölümü ve IX. Louis'in yakalanması yedinci Haçlı Seferi'nin sonunu işaret eder. Onun yerine Renaud de Vichiers Büyük Üstat oldu.
Tarihçi
De Sonnac, Tapınakçı hiyerarşisinin inceliklerini resmi olarak kaydeden ilk Büyük Üstattır. Bunu mevcut arşivlere ekledi, kodladı ve güvenli bir yerde sakladı, böylece tarikatın gelecek yıllarda doğru kayıtlara sahip olması sağlandı. Tarikatın en ayrıntılı kayıtlarını oluşturmaktan sorumlu olan bir adamın ne zaman doğduğuna dair hiçbir göstergenin bulunmaması kesinlikle ironiktir.[5]
Kurguda
Guillaume de Sonnac, Tenaya Izu, Alex Nikolavitch ve Zhang Xiaoyu'nun Les Humanoïdes Associés tarafından yayınlanan çizgi romanı Haçlı Seferleri çalışmalarının öne çıkan bir karakterdir ve burada güce aç bir komplocu olarak gösterilmiştir.
Kaynakça
- ^ a b c d e f g h Barber. History of the Templars.[]
- ^ a b Madden, Thomas F. (2004). History of the Crusades
. University of Michigan Press. ISBN 9780472114634. - ^ a b John of Joinville[]
- ^ a b Matthew Paris[]
- ^ "The Masters of the Templar Order : Guillaume de Sonnac". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2024.
