İçeriğe atla

Guido Guinizelli

Guido Guinizelli (d. 1230 - ö. 1276), 13. yüzyıl İtalyan edebiyatının önde gelen şairlerindendir. Dolce Stil Novo akımının başlatıcısı kabul edilir.

Guido Guinizelli
Doğum1230
Bologna, İtalya
Ölüm1276
Monselice, İtalya
MeslekŞair
DönemOrtaçağ

Yaşamı

Guinizelli'nin doğduğu Bologna şehri.

Guido Guinizelli, 1230'da Bologna'da dünyaya gelir. Babası, Guinizello da Magnano; annesi, Guglielmina di Ugolino Chisleri'dir. Ne var ki, yaşamı üzerine bilinenler çok azdır. 1266'da, Bologna'da yargıçlık görevini yürüttüğü bilinmektedir; bununla birlikte, bu göreve daha erken bir tarihte başlamış olabilir. Beatrice della Fratta'yla evliliğinden Guiduccio adında bir oğlu olmuştur. Guinizelli, siyasal olarak Ghibellinolar hizbindendi. Ghibellinolar 1274'te Guelfolara yenik düşünce, Monselice'ye sürülen Guinizelli mesleğini bırakmak zorunda kaldı. 1276'da, Monselice'de öldü.

Guinizelli'nin öldüğü Monselice kasabasındaki San Giorgio Kilisesi.

Şiirleri

Guinizelli'den günümüze 24 şiir ulaşmıştır; üstelik, bunlardan bazılarının onun olup olmadığı kesin değildir. Şiirlerini 1265-1276 yılları arasında yazdığı biliyoruz. Tek tek her şiirin yazıldığı tarih kesin olmadığı için, sanatının nasıl bir gelişme gösterdiğini belirlemek güçtür. Gene de, şiirinin iki temel evreden geçtiği söylenebilir: Gençlik dönemine özgü ilk evrede, Guittone d'Arezzo'nun etkisi belirgindir. İkinci evre ise, Dolce Stil Novo hareketinin habercisidir. Kesin tarihini (1265) bildiğimiz A frate Guittone'de Guittone'nin şiir anlayışı hâkimdir. Keza:

  • Gentil donzella, di pregio nomata
  • Lamentomi di mia disaventura
  • Sì sono angostioso e pien di doglia
  • Madonna mia, quel dì ch’Amor consente

soneleri ile

  • Pur a pensar mi par gran meraviglia ve
  • Fra l’altre pene maggio credo sia

bu ilk dönemin estetik anlayışıyla yazılmıştır.

Dolce Stil Novo'nun habercisi olarak görebileceğimiz ikinci dönem şiirleri arasında özellikle Al cor gentil rempaira sempre amore önemlidir.

Şiirlerinin listesi

Guinizelli'nin şiirlerinin ilk dizelerini gösteren aşağıdaki liste, tarih sırasına göre hazırlanmış değildir. Kesin tarihi bilinen tek sone, A frate Guittone'dir (1265).
Bunun dışındaki şiirlerin kesin tarihi bilinmemektedir.

  • A frate Guittone
  • Madonna, il fino amor
  • Donna, l'amor mi sforza
  • Lo fin pregi' avanzato
  • Lo vostro bel saluto e 'l gentil sguardo
  • Vedut'ò la lucente stella diana
  • Dolente, lasso, già non m'asecuro
  • Ch'eo cor avesse, mi potea laudare
  • Io voglio del ver la mia donna laudare
  • Lamentomi di mia disavventura
  • Gentil donzella, di pregio nomata
  • Madonna mia, quel dí ch'Amor consente
  • Si sono angoscïoso e pien di doglia
  • Tegno de folle 'mpres', a lo ver dire
  • Al cor gentil rempaira sempre amore
  • Pur a pensar mi par gran meraviglia
  • Fra l'altre pene maggio credo sia
  • Chi vedesse a Lucia un var capuzzo
  • Volvol te levi, vecchia rabbïosa
  • Voi, ch'avete mutata la maniera
  • Omo ch'è saggio non corre leggero
  • O caro padre meo, de vostra laude
  • Figlio mio dilettoso, in faccia laude
  • Donna, il cantar soave
  • Conoscer sè, a voler esser grande

Dante ve Guinizelli

Dante şu ünlü dizelerle (Purgatorio, 26. Kanto, 97-99), Guido Guinizelli'yi Tatlı Yeni Üslup'un "babası" ilan eder:

quand'io odo nomar sé stesso il padre
mio e de li altri miei miglior che mai
rime d'amor usar dolci e leggiadre.

işittiğimde adının söylendiğini benim
ve benden iyi başkalarının babasının,
tatlı ve güzel aşk şiirleri yazan.

Guinizelli, daha önceki Sicilya Okulu şiirine göre büyük bir yenilikçi olup, Dolce Stil Novo'nun başlatıcısı ve kuramcısı kabul edilir. Ünlü şiiri Al cor gentil rempaira sempre amore, bu akımın manifestosu olarak görülebilir. Tarihsel kimliği konusunda hemen hiçbir şey bilmiyor olsak da, Guinizelli "lirik şiir" geleneği içinde çok önemli bir yere sahiptir. Çağdaşı şairler onun şiirini önemli bulurlar. Nitekim Dante Alighieri, onu hem kendisinin, hem Floransalı arkadaşlarının ustası ilan eder (Araf, 26. Kanto).

Ayrıca bakınız

Kaynakça

İtalyanca Guido Guinizelli

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İtalya</span> Güney Avrupada yer alan kısmi ada ülkesi

İtalya, resmî adıyla İtalyan Cumhuriyeti, Güney Avrupa'da, büyük ölçüde İtalya Yarımadası üzerinde yer alan bir ülke. Akdeniz'in en büyük iki adası Sicilya ve Sardinya da İtalyan topraklarıdır. Yüzölçümü 301.340 km2 olan ülkenin kuzeyde Alpler bölgesinde Fransa, İsviçre, Avusturya ve Slovenya'yla kara sınırı vardır. Bağımsız iki Avrupa ülkesi olan Vatikan ve San Marino da İtalya'nın yarımadadaki toprakları içine sıkışmış anklav ülkelerdir. İtalya'nın ayrıca biri İsviçre (Campione), diğeriyse Tunus (Lampedusa) tarafından kara ve deniz sınırlarıyla kuşatılmış iki eksklavı bulunur. Nüfusu 58 milyon olan İtalya, Avrupa Birliği'nin en kalabalık üçüncü ülkesidir. Başkenti ve en büyük şehri Roma, yüzyıllar boyunca Batı uygarlığının merkezi olmuş, mimaride barok üslûbunun doğuşuna tanıklık etmiş ve eskiden beri Katolik Kilisesi'nin merkezi olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Rönesans</span> Orta Çağ ve Reformasyon arasındaki tarihi dönem

Rönesans, Orta Çağ ve Reform arasındaki tarihsel dönem olarak bilinir. 15 - 16. yüzyıl İtalya'sında batı ile klasik İlk Çağ arasında güzel sanatlar, bilim, felsefe ve mimarlıkta bağın tekrar kurulmasını sağlayan, Antik Yunan filozoflarının ve bilim insanlarının çalışmalarının çeviri yoluyla alındığı, deneysel düşüncenin canlandığı, insan yaşamı (hümanizm) üzerine yoğunlaşıldığı, matbaanın icat edilmesiyle bilginin geniş kitlelerle paylaşımının arttığı ve kökten değişimlerin yaşandığı bir dönemdir.

<span class="mw-page-title-main">Dante Alighieri</span> İtalyan ozan ve siyasetçi

Dante Alighieri, İtalyan şair ve siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Bologna Üniversitesi</span> İtalyada bulunan, dünyanın en eski aktif üniversitesi.

Bologna Üniversitesi İtalya'nın Bologna şehrinde bulunan bir araştırma üniversitesidir. 1088 yılında organize bir öğrenci loncası tarafından kurulan, dünyada sürekli faaliyet gösteren en eski üniversitedir. Universitas kelimesinin kullanıldığı, temelinde yükseköğrenim ve derece veren bir enstitü olmak amacıyla kurulan ilk kurumdur.

İtalyan Edebiyatı, İtalyan yazarlarca İtalyanca yazılmış edebiyat yapıtlarını kapsar. İtalya'nın siyasal birliğini 19. yüzyıla kadar kuramaması ve Katolik Kilisesi'nin etkisiyle, yazılı metinlerde uzun süre Latince kullanılmış ve yerel bir dilin yaygınlaşması öbür Avrupa ülkelerine göre daha geç başlamıştır. 12. ve 14. yüzyıllar arasında İtalya'da Fransızca düzyazı ve koşukla yazılmış romanslar okunmuş ve klasik metinlerden uyarlamalar yapılmıştır. Böylece 13. yüzyılda bir Fransız-İtalyan edebiyatı gelişmiştir. İtalyanlar Fransız öykülerini çoğu zaman uyarlayarak ve bunlara çeşitli eklemeler yaparak kaleme almışlardır. Bu edebiyatta Fransızca kullanılmakla birlikte, yazarlar yapıtlarına yer yer kendi lehçelerinin özelliklerini de katmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Guido Cavalcanti</span> İtalyan şair (1258-1300)

Guido Cavalcanti, İtalyan şair. Dolce Stil Nuovo akımının önde gelen şairlerindendir.
Günümüze 52 şiiri ulaşmıştır. 13. yüzyıl İtalyan Edebiyatının Dante'den sonra en önemli şairi kabul edilir.

Dolce Stil Novo ya da Dolce Stil Nuovo, 13. yüzyılın sonları ile 14. yüzyılın başları arasında gelişme gösteren önemli bir İtalyan şiiri akımıdır.

<span class="mw-page-title-main">Sicilya Okulu</span>

Sicilya Okulu, 13. yüzyılda, II. Friedrich ile oğlu Manfredi'nin sarayında toplanan Sicilyalı, Güney İtalyalı ve Toscanalı şairler grubunun; özellikle de, onların başlattıkları şiir hareketinin adıdır.

Türkçede İtalyan edebiyatı, Türkçeye çevrilen İtalyanca eserlere ilişkin bir listedir.

İtalya, batı medeniyetinin doğum yerlerinden biri ve kültürel bir süper güç olarak kabul edilir. İtalya, Roma İmparatorluğu, Roma Katolik Kilisesi, Romanesk sanat, Rönesans, Bilimsel devrim, Barok, Neoklasizm, Risorgimento, Faşizm ve Avrupa entegrasyonu gibi uluslararası etkiye sahip fenomenlerin başlangıç noktası olmuştur. Tarihi boyunca, ulus muazzam sayıda önemli insan doğurmuştur. İtalya, ivmesini Klasik Yunan ve Roma dünyasının yeniden değerlendirilmesinden alan Rönesans'ın sanatsal ve entelektüel gelişmelerinde ön saflarda yer aldı. İtalya'daki sanatçılar ve bilim adamları, antik çağın maddi kalıntılarıyla çevrili olduklarından, böyle bir canlanmada önderlik etmek için özellikle iyi bir konumdaydılar. Hem sanatta hem de mimaride daha önceki Romanesk ve Gotik formların yerini, 16. yüzyılın Barok tarzlarına doğru bir gelişmeyle yükselen Rönesans aldı.

<span class="mw-page-title-main">Manfredo (Sicilya kralı)</span> Sicilya kralı (1258-1266)

Manfred, 1258'den ölümüne kadar hüküm süren Hohenstaufen Hanedanı'ndan son Sicilya Kralıdır. Kutsal Roma İmparatoru II. Friedrich'in oğlu Manfred, 1254'te yeğeni Konradin adına Sicilya krallığının naibi oldu. Naip olarak, 1258'de Konradin'in yönetimini gasp edene kadar krallıktaki isyanları bastırdı. Papa IV. Innocentius'u yatıştırmaya yönelik ilk girişimin ardından, Hohenstaufens ile papalık arasında devam eden çatışmayı savaş ve siyasi ittifaklar yoluyla ele aldı. Papalık ordusunu 2 Aralık 1254'te Foggia'da yendi. Art arda üç papa tarafından aforoz edildi. Manfred, önce Papa IV. Alexander ve ardından IV. Urbanus tarafından çağrılan bir Haçlı Seferi'nin (1255-66) hedefiydi. Alexander'ın çağrısından hiçbir şey gelmedi, ancak Urbanus, Manfred'i devirmek için Charles'ın yardımına başvurdu. Manfred mağlup olduğu Benevento Muharebesi'nde, Charles tarafından öldürüldü ve Charles, Sicilya krallığını devraldı.