İçeriğe atla

Grup (matematik)

Grup (tutam veya öbek), soyut cebirin en temel matematiksel yapısıdır. Grup, ayrıca bir ikili işlemin tanımlı olduğu bir kümedir. Bir grubun grup olabilmesi için aynı zamanda bu işlemin birleşmeli, birim elemanlı ve ters elemanlı olması gerekir. Soyut cebirin halka, cisim, modül gibi diğer yapılarının temelini oluşturur.

Gruplar, ilk başta geometrik şekillerin simetrilerini araştırırken keşfedilmiştir. Dolayısıyla bir kübün simetrileri, bir sonlu grup örneği olarak verilebilir. Ama aynı şekilde, tam sayıların kümesi de toplama işlemiyle birlikte bir grup teşkil eder.

Tanımlar ve Özellikler

Tanım

Eğer üzerinde bir tane ikili işlemi tanımlanmış bir kümesi

  • Bileşme: Her için

aksiyomunu sağlıyorsa bir yarı gruptur. Eğer bir yarı grup,

  • Etkisiz eleman: Öyle bir mevcuttur ki her için

özelliğini sağlıyorsa bu kümeye monoid denir. Eğer bir monoid,

  • Ters eleman: Her için öyle bir elemanı vardır ki

özelliğini de sağlıyorsa kümeye grup adı verilir. İşlemi vurgulamak için gösterimi kullanılır.

Ayrıca bir grup

  • Değişme: Her için

özelliğini de sağlıyorsa değişmeli grup ya da Abel'in anısına Abelyen grup olarak adlandırılır.

Özellikler

Yukarıdaki aksiyomlar sağlandığında bazı özellikler otomatikman geçerli olur:

  • Etkisiz Elemanın Biricikliği Bir grupta birden fazla etkisiz eleman bulunmaz.
  • Ters Elemanların Biricikliği Her elemanının yegâne bir ters elemanı bulunur. Dolayısıyla elemanların tersini almak bir fonksiyondur ve bu fonksiyon şu özellikleri gösterir:
  • Sadeleşme Özelliği ise
  • Bölme Özelliği Her elemanları için özelliğini sağlayan bir ve yegâne bir mevcuttur.
  • Üs n tane 'nın çarpımı kısaca olarak gösterilir. Bu gösterim, aşağıdaki özellikleri sağlar
    • Sadece abelyen gruplar için

Temel Kavramlar

Homomorfizma

İki grubun yapısındaki benzerliklere homomorfizma ismi verilir. Resmen tanımlamak gerekirse, ve iki grup olsun, ise bu iki grup arasında tanımlı bir eşleme olsun. Eğer her için özelliği sağlanıyorsa 'ye bir homomorfizma denir. Homomorfizmalar bize hem hem de 'nin yapısı hakkında bilgi verdiği için çok kullanışlıdır.

Bir homomorfizma için, ile 'nin görüntüsü, yani 'de ile ulaşılabilen tüm elemanların kümesi kastedilir. daima 'nin bir altgrubudur. ile de 'nin çekirdeği, yani özelliğini sağlayan tüm elemanların kümesi kastedilir. daima 'nin bir altgrubudur, hatta normal bir altgruptur.

Bir homomorfizma, aynı zamanda birebir ve örten ise bu homomorfizmaya izomorfizma adı verilir. Aralarında bir izomorfizma bulunan iki gruba izomorfik denir ve bu durum şeklinde gösterilir. İki grubun izomorfik olması demek, iki grubun tanım kümeleri farklı da olsa yapılarının tamamen aynı olması demektir. Grup teoresinde, iki grubun birbiriyle "aynı" olduğu söylendiğinde çoğu zaman aslında izomorfik olduğu kastedilir.

İzomorfizma örneği vermek gerekirse, fonksiyonu, tam sayılar ve çift tam sayılar arasında bir izomorfizma teşkil eder. Dolayısıyla iki grubun tanım kümesi farklı olsa da belki şaşırtıcı bir şekilde yapılarının aynı olduğu ortaya çıkar.

Eğer , 'nin elemanlarını yine 'ye götüren bir homomorfizma ise 'ye bir endomorfizma denir. Eğer hem bir endomorfizma, hem de bir izomorfizma ise 'ye bir otomorfizma denir. 'nin tüm otomorfizmalarını alıp bir kümeye koyarsak, bu otomorfizmalar kendi aralarında bir grup teşkil eder, bu grup ile gösterilir.

Altgrup

Daha büyük bir grubun içinde bulunan gruplara altgrup ismi verilir. Resmen tanımlamak gerekirse, , 'nin bir altkümesi olsun. Eğer , 'nin işlemi ile kendi içinde de bir grupsa bu durumda 'ya 'nin altgrubu denir ve bu durum şeklinde gösterilir. Bir grubun altgrup olup olmadığını kontrol etmek için üç şeye bakmak gerekir:

  1. Her için de 'nun içinde
  2. Her elemanının tersi 'de 'nun içinde
  3. boşküme değil

Bu iki şart sağlanınca diğer grup aksiyomları otomatikman kanıtlanır. Ayrıyeten, 'nin eleman sayısı sonlu ise ikinci şart da otomatikman sağlanır.

Örnek vermek gerekirse, tüm çift sayıların kümesi, tüm tam sayıların kümesinin bir altgrubudur. Benzer şekilde, bir karenin tüm rotasyon simetrileri, karenin tüm simetrilerinin grubunun bir altgrubudur.

Şimdi , 'nin herhangi bir alt kümesi olsun. 'i içeren ve 'nin tüm altgrupların kesişimine tarafından üretilen altgrup denir ve ile gösterilir. Eşdeğer bir tanım ise, ve 'deki elemanların toplamları veya tersleri olarak yazılabilen tüm elemanların oluşturduğu altgruba denmesidir.

Eşkümeler

Şimdi bir grup, da bir altgrup olsun. Bir seçip 'nun elemanlarıyla tek tek çarpıp bunları bir kümeye yerleştirirsek bu kümeye bir eşküme denir ve bu şeklinde gösterilir. Eşkümeleri tanımlamanın başka bir yolu ise; bir eşküme ise her için olmasını gerektirmektir.

Meselâ 'yi bir karenin simetrileri olarak alırsak ve karenin rotasyon simetrilerinden oluşan altgrubunu ise ile gösterirsek, iki eşkümeye bölünür: 'nun kendisi ve bir yansıtmadan sonra ulaşılabilen simetrilerin kümesi. Veya 'yi alıp 3'ün katlarını içeren altgruba bölersek 3 eşküme elde ederiz: , ,

Grup çarpımı birebir olduğundan bir altgrubun tüm eşkümeleri eşit sayıda eleman içerir. Aynı zamanda, hiçbir eleman iki farklı eşkümenin aynı anda elemanı olamaz ve tüm eşkümelerin birleşimi de grubun tamamını verir. Bütün bunlar, Lagrange Teoremini kanıtlar: ise ve sonluysa 'nun eleman sayısı, 'nin eleman sayısının daima bir bölenidir.

Abelyen olmayan gruplarda, hem soldan çarparak şeklinde, hem de sağdan çarparak şeklinde eşkümeler elde etmek mümkündür. Bu eşkümelerin birbirinin aynısı olması da zorunlu değildir, ancak aynı olduğu durumlarda 'ya bir normal altgrup denir ve bu durum şeklinde gösterilir. Abelyen grupların tüm altgrupları normaldir.

Bölüm Grupları

Eğer , 'nin normal bir altgrubuysa, 'nun eşkümeleri arasında bir işlem tanımlamak mümkündür. Çünkü sadece normalse, 'nun iki eşkümesi ve 'den iki eleman alıp çarpınca yine tek bir eşkümeye ait elemanlar elde ederiz. normal bir altgrup değilse seçtiğimiz elemana göre farklı eşkümeler elde etmek mümkündür.

'nun eşkümeleri arasında bu şekilde bir işlem tanımlayıp elde ettiğimiz gruba 'nun bölüm grubu denir ve bu ile gösterilir. Bu şekilde 'yi daha basit olan iki parçaya ayırmış oluruz: ve .

Örnek vermek gerekirse, 'yi karenin simetri grubu olarak aldığımızda, sadece rotasyon simetrilerini içeren altgrup normaldir. Bu durumda iki elemandan oluşan bir altgrup verir ve 8 elemanlı 'yi 4 ve 2 elemanlı iki grup olarak parçalamış oluruz. Aynı şekilde tüm tam sayıları alıp 5'in katlarına bölersek 5 elemanlı bir grup elde etmiş oluruz. Bu bölüm grubu, sayılarının modülo 5 toplandığı gruba izomorftur.

Kaynakça

  • Thomas W. Hungerford, Algebra, Springer-Verlag, Chapter I, 1974.
  • Nathan Jacobson, Lectures in Abstract Algebra: I. Besic Concepts, Springer-Verlag, Chapter I, 1951.
  • Serge Lang, Algebra, Addison-Wesley, 3. baskı, 1993.
  • Yarasa Genel Müdürlüğü, Cebir, Hacettepe Üniversitesi FF, 2 cilt, 1987.

Ayrıca bakınız

  • Cisim
  • Halka

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Grup teorisi</span> simetrileri inceleyen matematik dalı

Grup teorisi veya Grup kuramı, simetrileri inceleyen matematik dalıdır. Simetri kuramı olarak da adlandırılabilir. Bir nesnenin simetrileri ile kast edilen, nesneye uygulandığında nesneye hiçbir etki olmamış gibi sonuç veren dönüşümlerdir. Her nesnenin en az bir simetrisi vardır: hiçbir şey yapmadan olduğu gibi bırakma dönüşümü. Bahsettiğimiz dönüşümlerin tersleri de vardır ve aradığımız özellikleri sağlarlar. Son olarak da dönüşümlerin art arda yapılması, birleşimli bir işlemdir. Bu üç koşula sırasıyla birim elemana sahip olma, elemenların tersi olma ve grup işleminin birleşmeli olması denir. Bu kavramların matematikte soyutlanması, üzerinde tersinebilir ve bileşme özelliğine sahip ikili bir işlemin tanımlı olduğu kümeler ile yapılır. Daha detaylı açıklamak gerekirse, grup nesnesi bir küme G ve onun üzerinde tanımlı bir işleminden oluşur. Bu operasyonun aşağıdaki şartları sağlaması gereklidir:

Topolojik uzaylar, matematiğin Topoloji dalının başlıca uğraş konularıdır. Bir X kümesi ve bu kümenin alt kümelerinin bir kısmını içeren ve aşağıdaki varsayımları sağlayan S kümesinden oluşurlar:

Fonksiyon, matematikte değişken sayıları girdi olarak kabul edip bunlardan bir çıktı sayısı oluşmasını sağlayan kurallardır. Fonksiyon, 17. yüzyılda matematiğin kavramlarından biri olmuştur. Fizik, mühendislik, mimarlık ve birçok alanda kullanılmaktadır. Galile, Kepler ve Newton hareketlerin araştırılmasında, zaman ve mesafe arasındaki durumu incelemek için fonksiyonlardan faydalanmıştır. Dört işlemden sonra gelen bir işlem türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Soyut cebir</span> Matematiğin bir alanı

Soyut cebir veya soyut matematik, matematiğin bir alanı olup, cebirsel yapılar üzerinde çalışır. Cebirsel yapılar, elemanları üzerinde belirli işlemlerin uygulandığı kümelerdir ve gruplar, halkalar, alanlar, modüller, vektör uzayları, kafesler ve alan üzerindeki cebirler içerir. Soyut cebir terimi, 20. yüzyılın başlarında temel cebirden ayırmak amacıyla türetilmiştir. Soyut cebir ileri matematik için temel hale geldikçe basitçe "cebir" olarak adlandırılırken, "soyut cebir" terimi pedagoji dışında nadiren kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Halka</span>

Halka, matematikte cebirin temel yapılarından biridir ve soyut cebirde tam sayıların soyutlamasıdır. Bu yapıyı işleyen dala halka kuramı denir. Halkalar diğer bir temel yapı olan grupların üzerine inşa edilir. Her halka, aynı zamanda değişmeli bir gruptur, ama bir halkadan daha fazla özelliği sağlaması istenir. Örneğin halkada grup işlemine ek olarak ikinci bir işlem daha vardır. Halkalara örnek olarak tam sayılar, modülo n sayılar, polinomlar ya da karmaşık sayılar verilebilir.

Matematikte karmaşık sayı, bir gerçel bir de sanal kısımdan oluşan bir nesnedir. a ve b sayıları gerçek olursa karmaşık sayılar şu biçimde gösterilirler:

Cisim, halka ve grup gibi soyut bir cebirsel yapıdır. Kabaca, elemanları arasında toplama, çıkarma, çarpma ve bölme yapılabilen ve bu işlemlerde sayılardan alışık olduğumuz temel aritmetik kurallarının geçerli olduğu bir küme olarak tanımlanabilir.

Elektriksel gücün tanımı aşağıdaki gibidir.

<span class="mw-page-title-main">Küme</span> matematiksel anlamda tanımsız bir kavramdır. Bu kavram "nesneler topluluğu veya yığını" olarak yorumlanabilir.

Küme, matematikte farklı nesnelerin topluluğu veya yığını olarak tanımlanmaktadır. Bu tanımdaki "nesne" soyut ya da somut bir şeydir. Fakat her ne olursa olsun iyi tanımlanmış olan bir şeyi, bir eşyayı ifade etmektedir. Örneğin, "Tüm canlılar topluluğu", "Dilimiz alfabesindeki harflerin topluluğu", "Masamın üzerindeki tüm kâğıtlar" tümcelerindeki nesnelerin anlaşılabilir, belirgin oldukları, kısaca iyi tanımlı oldukları açıkça ifade edilmektedir. Dolayısıyla bu tümcelerin her biri bir kümeyi tarif etmektedir. O halde, matematikte "İyi tanımlı nesnelerin topluluğuna küme denir." biçiminde bir tanımlama yapılmaktadır.

Pürüzsüz (gıcır) çokkatlı, türevli topolojide bir çeşit topolojik çokkatlı. Tanımı sayesinde, üzerinde türev alınabilir bir uzaydır. Örneğin türev ve integralin ilk tanımlandığı gerçel sayılar kümesi, 1 boyutlu pürüzsüz bir çokkatlıdır.

<span class="mw-page-title-main">Cebirsel topoloji</span>

Cebirsel topoloji, topolojik uzayları cebirsel gereç ve yöntemlerle inceleyen matematik dalı. Matematikte bir kümenin üzerine döşenecek yapı, yönelinen matematik dalını belirler. Bir kümeye bir ya da birkaç işlem konarak sayılar kuramı ya da cebir yapmaya başlanabilir. Kümenin üzerine bir topoloji koyaraksa topoloji ve, ayrıca uzunluk koyarsak, geometri yapmaya başlanır. Üzerine topoloji konmuş bir uzayı incelemek için kimi cebirsel, aritmetik veya topolojik değişmezler tanımlanır; bunlar aracılığıyla topolojik uzayın özellikleri ayırdedilir. Örneğin tıkızlık, bağlantılılık, sayılabilirlik bu tür değişmezlerdir. Topolojik eşyapısal iki uzaydan biri bu değişmeze sahipse diğeri de buna sahip olmalıdır. Yani, eğer iki uzay için ayrı ayrı bakılan bir değişmez aynı değilse, bu iki uzay eşyapısal olmayacaktır. Yukarıda anılan en eski değişmezlerin hemen ardından inşa edilen klasik değişmezler cebirsel olanlardır.

Bulanık küme kavramı, küme kavramının eleman olmanın derecelendirilmesine dayanan bir genelleştirilmesidir. Bulanık kümeler belirtisiz mantığın doğal bir genişlemesi olarak 1965 yılında Lütfi Aliaskerzade tarafından tanımlanmıştır. Bir nesne bir kümenin ya elemanı ya da elemanı değilken, bir bulanık kümenin belirli bir oranda kısmen elemanı olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Ayar teorisi</span> Fizikte bir teori

Ayar teorisi veya ayar kuramı, kuramsal fizikte temel etileşmeleri açıklar. Türkçede bazen yerelleştirilmiş bakışım kuramı olarak da geçer.

Eşyapı ya da izomorfizma (ya da izomorfi), aynı kategoride(grupta) olan benzer iki matematiksel obje arasında bir gönderim olup matematiksel vücut tersi yapıda da muhafaza edilir. Aralarında bu şekilde eşyapı bulunan objelere eşyapısal ya da izomorf(ik) objeler denir. Örneğin iki küme arasında eşyapı, birebir, örten bir gönderimdir. Kümelerin üzerinde elemanlara sahip olma haricinde bir oluşum olmadığından, eşyapı gönderiminin koruyacağı başka bir yapı yoktur. Soyut cebirde iki grup arasında bir eşyapı, birebir, örten bir gönderimdir; dahası, iki gruptaki işleme saygı gösterir, bu iki işlemin birbirleriyle etkileşim halinde olmasını sağlar.

Parçacık fiziğinde, Yük-Parite (YP) ihlali, kabul edilen YP-simetrisinin bir ihlalidir: Y-simetrisinin ve P-simetrisinin birleşimi. YP-simetrisi, bir parçacık antiparçacığı ile değiş-tokuş edildiğinde ve uzaysal koordinatları ters çevrildiğinde fizik kurallarının aynı kalacağını belirtir. YP ihlalinin nötr kaonların bozunumuyla yapılan keşfi, bulucuları James Cronin ve Val Fitch için 1964 yılında Nobel Fizik Ödülü ile sonuçlanmıştır.

Pro sonlu gruplar, Matematikte ilk olarak sayılar kuramında görülmüştür. 19. yüzyılın sonlarına doğru kongurans sistemlerini çalışmak için Alman matematikçi Hensel tarafından bulunan p-sel tamsayılar halkası Zp, pro-sonlu grupların en temel örneklerinden birisidir. Alman matematikçi Krull herhangi bir sonsuz Galois genişlemesinin Galois grubunun aslında doğal bir şekilde pro-sonlu grup yapısına sahip olduğunu gördü. Bu yapının sonlu Galois genişlemelerinin Galois gruplarıyla belirlendiğini gösterdi. Daha sonra, cebirsel geometri alanında Grothendieck, şemaların temel gruplarını birer pro-sonlu grup olarak tanıttı.

Benaloh kriptosistemi 1994 yılında Josh (Cohen) Benaloh tarafından oluşturulan Goldwasser-Micali şifreleme sisteminin bir genişletilmesidir. Goldwasser-Micali'de bitler tek tek şifrelenirken, Benaloh Kriptosisteminde veri blokları grup olarak şifrelenmektedir. Orijinal makaledeki küçük bir hata Laurent Fousse et al. 'da düzeltilmiştir.

Pólya'nın sayma teoremi, bir küme üzerindeki bir grup davranışının yörünge sayısını veren Burnside önsavını izleyen ve genelleştiren bir kombinatorik teoremidir. Teorem; ilk olarak 1927 yılında J. Howard Redfield tarafından yayımlanmış, 1937'de ise teoremin ortaya çıkardığı sonuçları birçok sayma problemine, özellikle kimyasal bileşiklerin sayımına uygulayarak büyük ölçüde yaygınlaştıran George Pólya tarafından yeniden keşfedilmiştir.

Matematikte, özellikle kategori teorisi ve homotopi teorisinde bir grupoid için grup kavramı birden fazla eşdeğer yolla açıklanabilir. Bir grupoid şu iki şekilde genelleştirilir:

Lagrange teoremi, grup teorisinde herhangi bir sonlu grubunun herhangi bir altgrubunun derecesinin 'nin derecesini böldüğünü belirten bir teoremdir. Adını matematikçi Joseph-Louis Lagrange'dan almıştır.