İçeriğe atla

Grozni

Grozni
Грозный
Соьлжа-Гӏала
Şehir
Grozni şehri
Grozni bayrağı
Bayrak
Grozni arması
Arma
Rusya üzerinde Grozni
Grozni
Grozni
Grozni'nin Rusya'daki konumu
Ülke Rusya
Federal bölgeKuzey Kafkasya
Federal bölüm Çeçenistan
Kuruluş1818
Şehir statüsü1869
İdare
 • Belediye başkanıİslam Kadirov
Yüzölçümü
 • Toplam324,16 km²
Nüfus
 (2010)
 • Toplam271.573
Zaman dilimiUTC+03.00 (MZD)
Posta kodu
364000-364099
Plaka kodu95
Grozni'nin rayonları

Grozni (Rusça: Грозный; Çeçence: Соьлжа-Гӏала, Sölƶa-Ġala) Rusya'nın Çeçen Cumhuriyeti'nin başkentidir. Şehir Sunja Nehri'nin kıyısında yer almaktadır. Şehrin ismi Rus çarı Korkunç İvan'a (İvan Grozni) ithafen Grozni olarak seçilmiştir. Eski isimleri ise Süncekale ve Cevherkale'dir. Yüzölçümü 324,16 km² olan şehrin nüfusu 2010 yılı itibarıyla 271.573'tür.[1] 2010 nüfus sayımına göre, nüfusu 271.573 olan nüfusu,[2] 2002 nüfus sayımına göre 210.720[3] olan nüfusuna kıyasla artmış olsa da, 1989 nüfus sayımına göre 399.688[4] olan nüfusun sadece üçte ikisi kaydedilmiştir. 1870'e kadar Rusça: Groznaya olarak bilinirdi.[5]

İsimleri

Rusçada "Grozni", İvan Grozni'deki (Korkunç İvan) kelimeyle aynı anlama gelen "korkutucu", "tehditkar" veya "heybetli" anlamına gelir. Resmi adı Çeçencede aynı anlama gelse de, resmi olmayan adı "Çeçence: Соьлжа-Гӏала" ("Çeçence: Sölƶa-Ġala") olarak bilinir ve kelimenin tam anlamıyla "Sunzha Nehri (Çeçence: Соьлжа) üzerindeki şehir (Çeçence: гӏала)" anlamına gelir.[]

1996 yılında Birinci Çeçen Savaşı sırasında Çeçen ayrılıkçılar şehri Çeçen İçkerya Cumhuriyeti'nin ilk Cumhurbaşkanı Cevher Dudayev'in adından alarak Cevher Kale (Çeçence: Джовхар-ГӀала, Dƶovxar-Ġala) veya kısaca Cevher olarak adlandırdılar. Aralık 2005'te, Çeçen parlamentosu şehrin adının "Ahmetkale" (Ahmet Kadırov'un adına ithafen) olarak yeniden adlandırılması için oy kullandı[6] - bu teklif, cumhuriyetin başbakanı ve daha sonra cumhurbaşkanı olan Ahmet Kadirov'un oğlu Ramazan Kadirov tarafından reddedildi.[6]

Tarihi

Rus kalesi

Groznaya kalesi (Rusça: Гро́зная; Kelime anlamı ile korkunç — Rusçada kale (Rusça: крепость) kelimesi dişil olduğundan Groznaya Grozni'nin dişil bir biçimde ifadesidir)) 1818'de[5] General Aleksey Petrovich Yermolov tarafından Sunja Nehri üzerinde bir Rus askeri karakolu olarak kuruldu. Kale inşa edilirken, işçiler Çeçenler tarafından ateşe verildi. Ruslar, duvarların dışında dikkatlice seçilmiş bir noktaya bir top koyarak sorunu çözdüler. Gece çöktüğünde ve Çeçenler saklandıkları yerlerden çıkıp silahı çekip götürdüğünde, diğer tüm silahlar ateşalmaya başladı. Çeçenler kendilerini toplayıp cesetlerini götürmeye başlayınca silahlar tekrar ateş aldı. Çatışma bittiğinde alanda 200 ölü bulunmaktaydı. Böylece 'korkunç' kale, ateşle kutsandı.[7] Grozni, Kafkas Savaşı sırasında önemli bir savunma merkeziydi. Kaleyi Rus şairleri Aleksandr Griboyedov, Aleksandr Polezhayev, Mihail Lermontov, Rus edebiyatının önde gelen isimlerinden birisi olan Lev Tolstoy, Aralıkçı - yazar Aleksandr Bestuzhev ve Rus kültürünün diğer ünlü isimleri ziyaret etti. Bölgenin Rus İmparatorluğu tarafından ilhak edilmesinden sonra, eski kalenin askeri kullanımı sona erdi ve 11 Ocak [E.U. 30 Aralık 1869] 1870 tarihinde kasaba statüsü verildi ve Grozni[8] olarak yeniden adlandırıldı (kasaba kelimesi (Rusça: город) Rusça erildir). Sakinlerin çoğu Terek Kazakları olduğu için kasaba, 20. yüzyılın başlarında petrol rezervlerinin gelişmesine kadar yavaş bir şekilde büyüdü. Nobel Ödülü'nün öncüsü Alfred Nobel, Rothschild ailesinin yanı sıra Grozni şehrinin petrol endüstrisinin gelişiminde yer aldı. Nobeller ve Rothschildlere ek olarak, İngiliz şirketleri 1893'ten itibaren petrol endüstrisinde önemli bir rol oynadılar. İngiliz mühendis Alfred Stuart, 1893'te Kafkas bölgesinin en büyük petrol sahasında (Bakü bölgesi dışında) sondaj yaparak Grozni'deki ilk kuyu açılışını gerçekleştirdi.[9] 1900'den önce 11 firma 116 kuyu açtı. Bu, sanayinin ve petrokimya üretiminin hızlı gelişimini pekiştirdi. Şehrin kendisinde çıkarılan petrole ek olarak, şehir Rusya'nın petrol yatakları ağının coğrafi merkezi haline geldi ve 1893'te Transkafkasya'nın bir parçası oldu - Rusya-Uygun demiryolu. Sonuç, nüfusun 1897'de 15.600'den 1913'te 30.400'e neredeyse ikiye katlanmasıydı. 1914'ün başlarında, kentte en büyük petrol şirketi Royal Dutch Shell kuruldu, böylece Grozni Kafkasya'nın en büyük sanayi merkezlerinden biri haline geldi.[10]

Sovyet bölgesel başkenti

Ekim Devrimi'nden bir gün sonra, 8 Kasım 1917'de N. Anisimov başkanlığındaki Bolşevikler Grozni'yi ele geçirdi. Rus İç Savaşı tırmanırken, Proletarya 12. Kızıl Ordu'yu kurdu ve garnizon, 11 Ağustos-12 Kasım 1918 tarihleri arasında Terek Kazaklarının sayısız saldırılarına maruz kaldı. Ancak Denikin ordularının gelişiyle Bolşevikler geri çekilmek zorunda kaldı ve Grozni 4 Şubat 1919'da Beyaz Ordu tarafından ele geçirildi. Gizli operasyonlar gerçekleştirildi, ancak 1920'de Kızıl Ordu'nun Kafkasya cephesine gelmesi ile birlikte şehir 17 Mart'tan sonra Rus SFSR ile kalıcı olarak gerçekleşecek bir birleşime tanık oldu. 20 Ocak 1921'de kurulan Sovyet Dağ Cumhuriyeti'nin bir parçası ve Çeçen Ulusal Okruğu'nun başkenti haline geldi.

Sovyet döneminde inşa edilmiş olan giriş levhası

30 Kasım 1922'de Dağ Cumhuriyeti dağıldı ve Ulusal okrug, idari merkezi Grozni olan Çeçen Özerk Bölgesi (Çeçen ÖC) haline dönüştü. O sıralarda nüfusun çoğunluğunu hala Ruslar oluşturuyordu, ancak Kazak kökenliydi. Kazaklar Sovyet milleti için potansiyel bir tehdit olarak görüldüğünden, Moskova aktif olarak[] Çeçenlerin dağlardan şehre göçünü teşvik etti. 1934'te Çeçen-İnguş Özerk Oblastı kuruldu ve oblast 1936'da Çeçen-İnguş ÖSSC haline dönüştürüldü.

Grozni ve Maykop, sahip oldukları petrol kaynakları nedeniyle 1942 yazında Alman Fall Blau operasyonunun ana stratejik hedefleriydi (bkz. Kafkasya Savaşı). Grozni'yi ele geçirememeleri Almanya için büyük bir yenilgiydi çünkü Grozni Stalingrad Muharebesi'ni zaferle sonuçlandırma açısından önemli faktördü, çünkü Grozni Astrahan'dan gelen Volga Nehri'nden taşınan petrol kaynaklarını kesmek için bir üs görevi görebilirdi. Grozni'ye öncelik vermemek, hatta kritik Panzer kuvvetlerini kuzeydeki Leningrad Kuşatması'na devretmek bile, Adolf Hitler'in Wehrmacht'ın operasyonel seviye kontrolünü, Hitler'in ekspres emirlerine karşı petrol arzı üzerinde iki büyük şehre defalarca öncelik veren generallerinden alması açısından önemli bir faktördü. Bununla birlikte, Sovyet doktrini, Ukrayna'nın gıdasına ve Kafkasya petrolüne öncelik vermekte asla başarısız olmadı, bu da Almanya'nın 1943'te sınır dışı edilmesinin/geri çekilmesinin ardından sert eylemlerle sonuçlandı.

1944'te, tüm Çeçen ve İnguş nüfusu, Sovyet yönetimine isyan ettikten sonra sınır dışı edildi. Seyahat imkanı kısıtlı olan çok sayıda insan yerinde "tasfiye edildi",[11] ve göç süreci ve Sibirya'da kalış birçok ölümle sonuçlandı.[12][13] Dahili NKVD verilerine göre, yalnızca 1944-1948'de toplam 144.704 insan öldü (ölüm oranı tüm grup açısından %23.5'tir).[14] Alexander Nekrich, John Dunlop ve Moshe Gammer gibi yazarlar, dönemin nüfus sayımı verilerine dayanarak, yalnızca Çeçen nüfusu içinde yaklaşık 170.000–200.000 kişinin öldüğünü tahmin etmektedir,[15][16][17][18] bu nedenle, sınır dışı edilen toplam Çeçen nüfusunun üçte birinden fazlası, bu 4 yıl boyunca neredeyse yarıya kadar öldü (bu dört yıl boyunca diğer gruplar için oranlar yaklaşık %20'dir). Kütüphaneler[19] ve mezarlıklar[20] da dahil olmak üzere şehirdeki tüm izler NKVD birlikleri tarafından yok edildi. Bu süreç, Avrupa Parlamentosu tarafından 2004 yılında bir soykırım eylemi olarak kabul edildi.[21]

Grozni, Rus SFSC'sine bağlı Grozni Oblastı'nın idari merkezi oldu ve o zamanlar şehri oluşturan nüfusun tamamı Ruslardan oluşmaktaydı. 1957'de Çeçen-İnguş ÖSSC yeniden inşa edildi ve Çeçenlerin geri dönmesine izin verildi. On üç yıldır Nah'a girişleri engellenen Çeçenlerin Grozni'ye dönüşü, geri dönene kadar bir Rus şehri olan bu şehrin sosyal, ekonomik ve politik sistemlerinde büyük aksamalara neden olacaktı. Bu, iki grup arasında kendi kendini besleyen bir etnik çatışma döngüsüne neden oldu ve her iki grup da diğerinin şehirdeki varlığının yasa dışı olduğuna inanıyordu. Rus olmayanların Grozni'ye göçü bir süre daha devam ederken, etnik Rus nüfusu da 1958'de etnik topluluklar arası çatışmanın kısa bir süre sonra patlak vermesinden sonra SSCB'nin diğer bölgelerine, özellikle Baltık ülkelerine göç etti.

Grozni'nin Avgustovskaya Caddesi'ne bakan Sovyet dönemine ait posta pulu

Sosyolog Georgy Derluguyan'a göre, Çeçen-İnguş Cumhuriyeti'nin ekonomisi iki alana bölünmüştü - bu, Fransız yerleşimcilerin yönettiği Cezayir'e çok benziyordu. Ruslar daha yüksek maaşlı tüm işlerde çalışabiliyorken[22] Rus olmayanlar tüm hükûmet pozisyonlarından sistematik olarak dışlanmıştı. Ruslar (ve Ukraynalılar ile Ermeniler de) eğitim, sağlık, petrol, makine ve sosyal hizmetlerde çalıştı. Rus olmayanlar (benzer şekilde Ukraynalılar ve Ermeniler hariç diğer vatandaşlar) tarımda, inşaatta, çok sayıda istenmeyen işlerde ve sözde "kayıt dışı sektörde" (yani, hukuk sektöründeki kitlesel ayrımcılık nedeniyle yasa dışı işlerde) çalıştı.

Aynı zamanda şehirde büyük bir gelişme meydana geldi. Diğer birçok Sovyet şehri gibi, Stalinist mimari tarz bu dönemde yaygındı, şehirdeki apartmanların yanı sıra Bakanlar Kurulu ve Grozni'de Grozni Üniversitesi binaları gibi büyük idari binalar inşa edildi. Daha sonraki projeler arasında birçok Sovyet şehrinde öne çıkan yüksek apartman blokları ve bir şehir havaalanı vardı. 1989 yılında şehrin nüfusu yaklaşık 400.000 kişiydi.[]

Rus otoritesinin çöküşü

Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra Grozni, Cevher Dudayev liderliğindeki ayrılıkçı bir hükûmetin yönetimine girdi. Bazılarına göre, kalan Rus ve diğer Çeçen olmayan sakinlerin çoğu, yeni makamların taciz ve ayrımcılığa göz yumması ile eylemler gerçekleştiren militan grupları tarafından kaçırıldı veya sınır dışı edildi.[23] Bu olaylar, Rusya Federasyonu Başsavcılığının materyallerine yansıyan ve bazı insanlar tarafından Çeçen olmayanlara yönelik etnik bir temizlik eylemi olarak kabul edilmektedir.[24][25]

Bu görüş, bölgeden Rus göçünün o zamanlar Rusya'nın diğer bölgelerinden daha yoğun olmadığını savunan Boris Lvin ve Andrei Illarionov gibi Rus ekonomi yazarları tarafından eleştirilmiştir.[26] İçkerya'daki etnik duruma ilişkin bir görüşe göre, Rus göçünün başlıca nedeni, Birinci Çeçen Savaşı sırasında Rus ordusu tarafından (savaştan önce Çeçenistan'da yaklaşık 200.000 Rus'un yaşadığı) Grozni'nin kapsamlı bombalamasıydı.[27]

Rusya'nın Dudayev'i silahlı Çeçen muhalif güçler aracılığıyla devirme girişimleri, şehre defalarca başarısız saldırılarla sonuçlandı. Başlangıçta Moskova, Ömer Avturhanov'un siyasi muhalefetini "barışçıl bir şekilde" destekliyordu (yani muhalefete silah sağlamadan ve onları darbeye teşvik etmeden). Bununla birlikte, 1994'te, komşu Gürcistan ve Azerbaycan'da (her ikisinin de dahil olduğu) gerçekleşen darbelerden sonra bu değişti ve Rusya silahlı muhalefeti teşvik etti ve buna zaman zaman yardım etti. Ağustos Ağustos 1994'te Avturhanov Grozni'ye saldırdı, ancak önce Grozni hükûmet birliklerinin katıldığı Çeçen vatandaşları tarafından püskürtüldü ve Rus helikopterlerinin geri çekilmesi sağlandı.[28] 28 Eylül'de, müdahale eden bu helikopterlerden biri düşürüldü ve Rus pilotu Çeçen hükûmeti tarafından savaş esiri olarak ele geçirildi.[29] 26 Kasım 1994'teki sonuncu savaş, FSK (eski KGB, kısa süre sonra FSB olarak değiştirildi) tarafından gizlice paralı asker olarak tutulan 21 Rus Ordusu tank mürettebatı üyesinin[30] yakalanmasıyla sona erdi; yakalanmaları bazen Boris Yeltsin'in açık müdahaleyi başlatma kararının nedenlerinden biri olarak gösterildi. Bu arada Grozni havaalanı ve diğer hedefler, işaretsiz Rus uçakları tarafından bombalandı.

Birinci Çeçen Savaşı

Birinci Çeçen Savaşı sırasında Grozni, Aralık 1994'ten Şubat 1995'e kadar süren ve nihayetinde şehrin Rus ordusu tarafından ele geçirilmesiyle sona eren yoğun bir savaşın yapıldığı yerdi. Rus Hava Kuvvetleri'nin yürüttüğü yoğun çatışma ve halı bombardımanı şehrin büyük bir bölümünü tahrip etti. Çatışmada sivillerin yanı sıra her iki taraftaki binlerce savaşçı öldü, bunların çoğu etnik Ruslardan oluşuyordu; sahipsiz cesetler daha sonra toplandı ve şehir dış mahallelerindeki toplu mezarlara gömüldü. Çeçenistan'daki ana federal askeri üs, Grozni hava üssü bölgesinde bulunuyordu .[]

Yakındaki dağlardan hareket eden Çeçen gerilla birlikleri, gerilla taktikleri ve Mart 1996'da Grozni'ye yapılan saldırı gibi eylemler Rus ordusunu taciz etmeyi ve ordunun moralini bozmayı başardı. Ağustos 1996'da 1.500 ila 3.000 militandan oluşan bir baskın kuvveti şehri ani bir saldırıyla geri aldı. Hankale üssünden Rus Ordusu birimleri ile savaşırken, 10.000 MVD askerinden oluşan tüm garnizonunu kuşattılar ve bozguna uğrattılar. Savaş nihai ateşkesle sona erdi ve Grozni bir kez daha Çeçen ayrılıkçıların eline geçti. Şehrin ismi 1997'de ayrılıkçı İçkerya Cumhuriyeti Başkanı Aslan Mashadov tarafından Cevher olarak değiştirildi. Bu zamana kadar şehirde kalan Rus azınlığın çoğu kaçtı.[]

İkinci Çeçen Savaşı

2006 yılında hasar gören apartmanlar

Grozni, binlerce ölüme neden olan İkinci Çeçen Savaşı'nın ardından bir kez daha savaşın merkez üssü oldu. Ekim ayında Rusya'nın Grozni kuşatmasının erken safhasında 25 Aralık 1999'da Rus güçleri, kalabalık merkez çarşı ve bir doğumhaneye beş adet SS-21 balistik füzesi fırlatarak 140'tan fazla kişiyi öldürdü ve yüzlerce kişiyi yaraladı. Ardından gelen şehrin yoğun bombardımanı sırasında, Rus topçularının çoğu binaların üst katlarına doğru yönlendirildi; bu, altyapının büyük ölçüde yıkılmasına neden olmasına rağmen, sivil kayıplar ilk savaşlardakinden çok daha azdı.

Şehrin son zaptı, Rus ordusunun kuşatılmış militanları güvenli bir şekilde şehirden çıkmalarına izin verdiği Şubat 2000'in başlarında gerçekleşti. Dışarıda güç birikimi görmeyen militanlar şehrin tahliyesini kabul etti. Planlanan tahliyeden bir gün önce, Rus Ordusu şehir ile Alhan-Kala köyü arasındaki yolu mayınladı ve ateş gücünü en çok bu noktada yoğunlaştırdı. Sonuç olarak, hem belediye başkanı hem de askeri komutan öldürüldü; Şamil Basayev ve tabandan birkaç yüz militan da dahil olmak üzere bir dizi önde gelen ayrılıkçı lider de öldürüldü veya yaralandı. Daha sonra Ruslar yavaş yavaş boş şehre girdi ve 6 Şubat'ta merkezde Rus bayrağını dalgalandırdı. Birçok bina ve hatta şehrin tüm alanları sistematik olarak dinamitlendi. Bir ay sonra, bir süre yıkım devam etmesine rağmen, sakinlerin evlerine dönmelerine izin vermenin güvenli olduğu ilan edildi. 2003 yılında Birleşmiş Milletler Grozni'yi dünyadaki en çok tahrip edilen şehir olarak nitelendirdi.[31]

Savaşlardan sonra

Grozni Şehir Kuleleri
Grozni Şehir Kuleleri'nden Grozni'nin panoramik manzarası
Grozni, 2018

Çeçenistan'ın federal hükûmet temsilcileri Grozni'de bulunmaktadır. 2003 yılından bu yana, şehir sıfırdan yeniden inşa edildi ve günümüzde yıkıntı halinde kalan bir bina kalmadı.[32] Birkaç düzine sanayi kuruluşundan üçü kısmen yeniden inşa edildi - Grozni Makine İmalat Fabrikası, Krasny Molot (Kırmızı Çekiç) ve Transmash fabrikaları.[]

Şehrin altyapısının çoğu savaş sırasında tahrip edilmiş olmasına rağmen, şehrin kanalizasyon, su, elektrik ve ısıtma sistemleri, 250 kilometre (160 mil) yol, 13 köprü ve yaklaşık 900 dükkân onarıldı.[33][34] Savaştan önce, Grozni'de yaklaşık 79.000 daire bulunmaktaydı. Şehir yetkilileri yaklaşık 45.000 daireyi restore etmeyi planladı; geri kalanlar tamamen yıkılmış binalardaydı.[35]

Demiryolu bağlantısı 2005 yılında yeniden sağlandı ve Grozni Havaalanı 2007 yılında Moskova'ya haftada üç uçuş gerçekleştirecek şekilde yeniden açıldı. 2009 yılında IAC, Grozni'nin Severny Havaalanı'na, havalimanının uçuşa elverişliliğini kontrol edip değerlendirdikten sonra uluslararası sertifika verdi. 16 Kasım 2009'da havaalanı, Boeing 747 ile Suudi Arabistan'a hacıları götürerek ilk uluslararası uçuşunu gerçekleştirdi.[36]

Dört yıllık inşaatın ardından, Ahmet Kadırov Camii resmi olarak 16 Ekim 2008'de halka açıldı ve Avrupa'nın en büyük camilerinden biri olarak listelendi.[33] 2009'da Grozni şehri, savaştan zarar görmüş şehri yeniden yapılandırdığı ve binlerce kişiye yeni konut imkanları sağladığı için BM İnsan Yerleşimleri Programı tarafından onurlandırıldı.[37]

Kalkınma

Ahmet Kulesi

2013 yılında Ahmet Kulesi projelendirildi. Görselleri halka açıklandı, tasarım geleneksel askeri kulelere dayanıyordu, ancak çoğu kişi tasarımdan hoşlanmadı.

Kule 2015 yılında yeniden tasarlandı. İnşaat 2016 yılında başladı. İnşaatın 2020 yılında tamamlanması tahmin ediliyor.

İdari ve belediye statüsü

Grozni, cumhuriyetin başkentidir.[38] İdari bölümler çerçevesinde, ilçelerinkine eşit statüye sahip bir idari birim olan Grozni'nin federal önemde şehri olarak ilan edilmiştir.[39] Bir belediye birimi olarak, Grozni'nin federal önemdeki şehri Grozni Kent Okrugu olarak anılır.[40] Şehir aynı zamanda Groznensky Belediye Bölgesinin[41] idari merkezi olarak hizmet vermektedir,[41] ancak ilgili idari bölgenin merkezi değildir.[42]

Şehir bölümleri

İdari amaçlar için, şehir dört şehir bölgesine ayrılmıştır: Leninsky, Zavodskoy, Staropromyslovsky ve Oktyabrsky. Tüm ilçeler yerleşim birimidir, ancak Staropromyslovsky Bölgesi aynı zamanda şehrin ana yasadışı[] petrol sondajı bölgesidir ve Oktyabrsky Bölgesi şehir endüstrisinin çoğuna ev sahipliği yapmaktadır.

Kültür ve eğitim

Ahmet Arena

Grozni modern mimarisi ile ve bir kaplıca kenti olarak bilinmektedir ve Çeçen Savaşları sırasında neredeyse tüm kasaba yıkılmış veya ciddi şekilde hasar görmüş olmasına rağmen, o zamandan beri tamamen yeniden inşa edilmiştir. Çeçen Devlet Üniversitesi ve memleketinden on beş yıllık bir ayrılıktan sonra Mart 2008'de Grozni'ye geri dönen FC Terek Grozni'ye ev sahipliği yapmaktadır. Ayrıca Grozni'de Çeçen Devlet Pedagoji Enstitüsü bulunmaktadır.

Ulaşım

Tren

Grozni Tren istasyonu

1 Mayıs 1893'te Grozni Tren istasyonuna ilk tren giriş yaptı.

Tramvay ve troleybüsler

5 Kasım 1932'de Grozni Tramvay sistemi halka açıldı ve 1990'da 1980'lerin sonlarında aldığı 107 yeni Rus yapımı KTM-5 tramvayları ve iki deposu ile 85 kilometre (53 mil) uzunluğundaydı. Grozni Troleybüs sistemi 31 Aralık 1975'te faaliyete başladı ve 1990 yılına kadar 58 otobüs ve bir depo ile yaklaşık 60 kilometre (37 mil) uzunluğundaydı. Ulaştırmanın her iki versiyonu da 1990'ların başında, ekipmanların sık sık çalınması, personele düzgün ücret ödenmemesi ve bunun sonucunda gerçekleşen grevler nedeniyle zor bir süreç yaşadı. Havaalanına giden büyük bir Troleybüs uzatma rotası iptal edildi. Birinci Çeçen Savaşı'nın patlak vermesiyle her iki ulaştırma servisi de faaliyetlerini durdurdu. Yıkıcı savaşlar sırasında tramvay rayları kapatıldı veya hasar gördü, arabalar ve otobüsler barikatlara dönüştürüldü. Troleybüs sistemi daha şanslıydı, çünkü depo dahil ekipmanlarının çoğu savaştan sağ çıktı. 1996 yılında, hatların bir kısmını tamir eden Vologda Troleybüs Şirketi uzmanları tarafından ziyaret edildi ve servislerin 1997 yılında yeniden başlatılması planlandı. Ancak geri döndükten sonra ekipmanların çoğu çalındı. Hayatta kalan otobüsler, tamir edildikleri ve oradaki yeni troleybüs sisteminde kullanıldığı Voljski'ye nakledildi.

İkinci Çeçen Savaşı'ndan sonra, her iki sistemin de altyapısının çok azı kalmıştı. 2002 yılında kurulan Çeçen Cumhuriyeti Ulaştırma Bakanlığı, tramvay sistemini yeniden inşa etmemeye karar verdi (çok pahalı olarak değerlendirildi ve artık nüfusunun yarısını kaybettiği için şehrin ihtiyaçlarına cevap vermiyordu). Troleybüs sistemi daha şanslıydı ve gecikmelere rağmen 2012'de yeniden açıldı, ancak eski operasyonel boyutunun bir kısmı faaliyete geçti.

Havalimanı

Grozni Havaalanı

Şehre Grozni Havaalanı tarafından hizmet verilmektedir.

Paylaşım sistemi

2018 yılında Delimobil araba paylaşım şirketi resmen 30 Hyundai Solaris ile Çeçen Cumhuriyeti'nin başkentinde faaliyetlerine başladı. Otomobilleri sürmek için, kullanıcının bunları şirketin uygulaması aracılığıyla rezerve etmesi gerekir.[43]

Aynı yıl Delisamokat, şehre 120 elektrikli scooter ve bazı scooter istasyonları sağladı.

Spor dalları

FC Ahmat Grozni'nin Maskotu

Grozni, Rusya Futbol Premier Ligi kulübü FC Ahmat Grozni'ye ev sahipliği yapmaktadır. Ahmat Grozni, 2007'de Rusya Birinci Ligi'nde 2. olarak büyük bir yükseliş gerçekleştirdikten sonra sonra 2008'de Rusya Premier Ligi'nde 10. sırada kaldı. Takım hala en üst ligde oynamaktadır. Kulübün sahibi Ramazan Kadırov'dur ve takım maçlarını yakın zamanda inşa edilen şehrin Ahmat Stadyumu'nda oynamaktadır. Ruud Gullit, 2011 sezonunun başından beri takım menajeriydi, ancak Haziran ayında kulüp tarafından sözleşmesi feshedildi.

Coğrafya

İklim

Grozni, yazları sıcak ve kışları soğuk olan nemli bir karasal iklime (Köppen Dfa) sahiptir. Yağış, güneş saatlerinin de zirveye ulaştığı yaz başında zirveye ulaşır.


 Grozni, rakım: 162 m, 1961–1990 normalleri, aşırılıklar 1938'den günümüze iklimi 
Aylar Oca Şub Mar Nis May Haz Tem Ağu Eyl Eki Kas Ara
En yüksek sıcaklık (°C) 15,5 22,3 32,9 33,7 38,1 39,1 42,0 41,4 40,7 32,5 23,7 18,0
Ortalama en yüksek sıcaklık (°C) 0,6 2,5 8,7 17,9 23,7 27,9 30,5 29,7 24,7 16,6 9,3 3,2
Ortalama sıcaklık (°C) −2,8 −1,2 4,1 11,7 17,4 21,7 24,4 23,5 18,7 11,4 5,6 0,1
Ortalama en düşük sıcaklık (°C) −6,2 −4,9 −0,5 5,4 11,0 15,4 18,2 17,2 12,7 6,1 1,8 −3
En düşük sıcaklık (°C) −31,5 −30,8 −19,1 −7,6 −3,1 5,6 9,2 5,0 −2,7 −9,6 −23,5 −26,6
Ortalama yağış (mm) 19 21 23 33 57 72 57 44 33 30 26 24
Kaynak: WMO[44] NOAA (sunshine only)[45] KNMI[46]


Kardeş şehirler

Önemli insanlar

Ziyaret noktaları

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Notlar

  1. ^ a b ""Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1"" (Rusça). Moskova: Federal Devlet İstatistik Servisi. 2012. 17 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2016. 
  2. ^ Russian Federal State Statistics Service (2011). "Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1" [2010 All-Russian Population Census, vol. 1]. Всероссийская перепись населения 2010 года [2010 All-Russia Population Census] (Rusça). Federal State Statistics Service. 27 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ Russian Federal State Statistics Service (21 Mayıs 2004). "Численность населения России, субъектов Российской Федерации в составе федеральных округов, районов, городских поселений, сельских населённых пунктов – районных центров и сельских населённых пунктов с населением 3 тысячи и более человек" [Population of Russia, Its Federal Districts, Federal Subjects, Districts, Urban Localities, Rural Localities—Administrative Centers, and Rural Localities with Population of Over 3,000]. Всероссийская перепись населения 2002 года [All-Russia Population Census of 2002] (Rusça). 30 Kasım 2005 tarihinde kaynağından (XLS) arşivlendi. 
  4. ^ "Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность наличного населения союзных и автономных республик, автономных областей и округов, краёв, областей, районов, городских поселений и сёл-райцентров" [All Union Population Census of 1989: Present Population of Union and Autonomous Republics, Autonomous Oblasts and Okrugs, Krais, Oblasts, Districts, Urban Settlements, and Villages Serving as District Administrative Centers]. Всесоюзная перепись населения 1989 года [All-Union Population Census of 1989] (Rusça). Институт демографии Национального исследовательского университета: Высшая школа экономики [Institute of Demography at the National Research University: Higher School of Economics]. 1989. 16 Eylül 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi – Demoscope Weekly vasıtasıyla. 
  5. ^ a b Энциклопедия Города России. Moskova: Большая Российская Энциклопедия. 2003. ss. 111-112. ISBN 5-7107-7399-9. 
  6. ^ a b RIA Novosti. City of Grozni. Reference Information 6 Kasım 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Rusça)
  7. ^ John F. Baddeley, Russian Conquest of the Caucasus, Ch Vii
  8. ^ "Ваксман А. А., "Записки краеведа", Чечено-Ингушское книжное издательство, Грозный,1984". 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020. 
  9. ^ Oil and Geopolitics in the Caspian Sea Region. Westport, Connecticut, London: Praeger. 1999. ss. 9-10. ISBN 0-275-96395-0. 
  10. ^ The Oil and the Glory: The Pursuit of Empire and Fortune on the Caspian Sea. United States of America: Random House. 2007. ss. 32-33. ISBN 978-0-375-50614-7. 
  11. ^ "The Soviet War against ‘Fifth Columnists’: The Case of Chechnya, 1942–1944" by Jeffrey Burds 16 Kasım 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., p.39
  12. ^ Dunlop, John. Russia confronts Chechnya: The roots of a separatist conflict. Pages 67–69
  13. ^ Bugai, Nikolai Fedorovich. The Truth about the Deportation of the Chechen and Ingush People. Printed in English in Soviet Studies in History, Fall 1991. Originally in Russian in Voprosy istorii, June 1990.
  14. ^ Wood, Tony. Chechnya: the Case for Independence. page 37-38
  15. ^ Nekrich, Punished Peoples
  16. ^ Dunlop.Russia Confronts Chechnya, pp 62–70
  17. ^ Gammer.Lone Wolf and the Bear, pp166-171
  18. ^ "Soviet Transit, Camp, and Deportation Death Rates". 11 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020. 
  19. ^ "Chechnya: Rewriting History". Iwpr.net. 23 Şubat 1944. 5 Eylül 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2009. 
  20. ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020. 
  21. ^ Chechnya: European Parliament recognizes the genocide of the Chechen People in 1944 4 Haziran 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 27 February 2004
  22. ^ Bourdieu's Secret Admirer in the Caucasus. University of Chicago Press. 2005. ss. 244-5. ISBN 978-0-226-14283-8. 
  23. ^ Chechnya: from nationalism to jihad. University of Pennsylvania Press. 2007. s. 64. 2 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2010. 
  24. ^ "Fate of ethnic Russian Grozny residents (Russian Line)". 22 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020. 
  25. ^ "Chechnya: The White Book (Globalsecurity.org)". 19 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020. 
  26. ^ Boris Lvin and Andrei Illarionov. Moscow News. February 24- March 2, 1995
  27. ^ Carlotta Gall ve Thomas de Waal. ss. 197, 227
  28. ^ Carlotta Gall ve Thomas De Waal. Small Victorious War. p151-2
  29. ^ Carlotta Gall ve Thomas De Waal. Small Victorious War. p151
  30. ^ Carlotta Gall ve Thomas De Waal.Chechnya:Calamity in the Caucasus.Pages 155–157
  31. ^ "Programmes | From Our Own Correspondent | Scars remain amid Chechen revival". BBC News. 3 Mart 2007. 7 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2009. 
  32. ^ Shevelkina (25 Kasım 2016). "Seven years after the end of the war, is it safe to travel in Chechnya?". RBTH. 16 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020. 
  33. ^ a b The Glittering New Face Of The Once War-Torn Capital Of Chechnya 28 Haziran 2013 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi Retrieved on April 23, 2012
  34. ^ UN praises Grozni reconstruction 19 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Russia Today Retrieved on April 23, 2013
  35. ^ "Under the Kremlin's iron hand, Chechnya is reborn". 21 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020. 
  36. ^ "International Certificate goes to Grozni Airport". 28 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020. 
  37. ^ "The 2009 Scroll of Honour Award Winners". 27 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020. 
  38. ^ Constitution of the Chechen Republic, Article 59
  39. ^ Constitution of the Chechen Republic
  40. ^ Law #44-RZ
  41. ^ a b Law #12-RZ
  42. ^ Decree #500
  43. ^ "Delimobil website". 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020. 
  44. ^ "World Weather Information Service - Groznij". World Meteorological Organisation. 14 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2019. 
  45. ^ "GROZNYJ 1961–1990". NOAA. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2019. 
  46. ^ "Indices Data – Groznij Station 1379". KNMI. 31 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2019. 
  47. ^ "Kraków Official Website - Partnership Cities". 22 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2015. 
  48. ^ Uzaklar Yakinlaşti 27 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(Türkçe)

Kaynakça

  • Совет депутатов города Грозного. Решение №02 от 27 марта 2013 г. « Муниципального образования" городской округ "город Грозный" », ред. Решения №54 от 26 Nisan 2013 г.
  • Президент Чеченской Республики. Указ №500 от 30 ноября 2005 г. «Об утверждении перечня субъектов административно-территориального устройства Чеченской Республики». Вступил в силу 30 ноября 2005 г .. Опубликован: База данных "Консультант-плюс".
  • Референдум. 23 марта 2003 г. «Конституция Чеченской Республики», в ред. Конституционного закона №1-РКЗ tarafından 30 Ağustos 2014 г. «О внесении изменений в Конституцию Чеченской Республики». Вступил в силу со дня официального опубликования по результатам голосования на референдуме Чеченской Республики.
  • Парламент Чеченской Республики. Закон №44-РЗ от 14 июля 2008 г. «Daha fazla bilgi için образовании муниципального образования город Грозный, установлении его границы and наделении его статусом гродского, вокруд». Закона №21-РЗ tarafından 28 июня 2010 г «О внесении изменений в некоторые законодательные акты Чеченской Республики». Вступил в силу по истечении 10 дней после официального опубликования. Опубликован: "Вести Республики", №162 (844), 26 августа 2008 г.
  • Парламент Чеченской Республики. Закон №12-РЗ от 20 февраля 2009 г. «Об образовании муниципального образования Грозненский район и муниципальных образований Парламент Чеченской Республики. муниципального района и сельского поселения Парламент Чеченской Республики. 28 июня 2010 г «О внесении изменений в некоторые законодательные акты Чеченской Республики». Вступил в силу по истечении 10 дней после официального опубликования. Опубликован: "Вести Республики", №33 (965), 25 февраля 2009 г.
  • Olga Oliker, Rusya'nın Çeçen Savaşları 1994–2000: Kentsel Savaştan Dersler. (Santa Monica CA: RAND Arroyo Merkezi, 2001)

Bibliyografya

19. - 20. yüzyıllarda basıldı.
  • "Groznaya", Hand-book for Travellers in Russia, Poland, and Finland (4. bas.), Londra: J. Murray, 1888 
  • "Grosnyi". Brockhaus' Konversations-Lexikon. 14th (Almanca). Leipzig: Brockhaus. 1908. 
  • "Groznyi", Encyclopædia Britannica (11. bas.), New York, 1910, OCLC 14782424 – Internet Archive vasıtasıyla 
21. yüzyılda basıldı

Dış bağlantılar

Vikigezgin'de Grozni ile ilgili gezi rehberi bulunmaktadır.
Wikimedia Commons'ta Grozni ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ufa</span> Rusyada şehir

Ufa (Rusça: Уфа, romanize: Ufa, Rusça telaffuz: [ʊˈfa]; Başkurtça: Өфө, romanize: Öfö,

<span class="mw-page-title-main">Şamil Basayev</span> Çeçen komutan

Şamil Salmanoviç Basayev, Çeçen direniş lideri ve Çeçen İçkerya Cumhuriyeti silahlı kuvvetleri komutanı.

<span class="mw-page-title-main">Çeçenistan</span> Rusya Federasyonunda idari bir bölge

Çeçenistan, resmî adıyla Çeçen Cumhuriyeti, yaygın olarak bilinen şekliyle Çeçenya, Rusya Federasyonu'nun federal bölgelerinden (cumhuriyet) birisidir.

Çeçenler, Kafkasya’nın kuzeydoğu kesiminde, Sunja ve Argun ırmakları civarında yaşayan yerli Kafkasya halkı. Kendilerini Nohçi olarak adlandırırlar. Bu ad, Çeçenlerin Nohçmekhahoi adlı kabilesinden ve bu kabilenin topraklarından gelir.

<span class="mw-page-title-main">Ramazan Kadirov</span> Çeçen siyasetçi

Ramazan Ahmetoviç Kadirov, Rusya Federasyonu'na bağlı Çeçenistan'ın üçüncü devlet başkanı.

<span class="mw-page-title-main">Birinci Çeçen Savaşı</span> Rusya Federasyonu ile Çeçen İçkerya Cumhuriyeti arasındaki, Aralık 1994ten Ağustos 1996ya kadar süren savaş

Birinci Çeçen Savaşı, diğer adıyla Çeçenistan Savaşı, Rusya Federasyonu ile Çeçen İçkerya Cumhuriyeti arasındaki, Aralık 1994'ten Ağustos 1996'ya kadar süren savaştır. 1994–1995 yıllarında, özellikle Grozni Muharebesi'nde zirveye ulaşan başlangıç harekâtından sonra Rus kuvvetleri, Çeçenistan'ın dağlık bölgelerinin kontrolünü ele geçirmeye çalıştı ancak daha üst konumda olduğu asker sayısı, silah gücü, yakın hava desteği gibi faktörlere rağmen, Çeçen gerilla savaşı ve düz arazilere yapılan baskınlar nedeniyle geri çekildi. Bunlar sonucunda oluşan Rus kuvvetlerindeki geniş çaplı demoralizasyon ve Rus kamuoyunun savaşa yönelik yaygın karşıtlığı, Boris Yeltsin hükûmetinin 1996'da Çeçenlerle ateşkes ilan etmesine ve bundan bir yıl sonra barış antlaşması imzalamasına neden oldu.

<span class="mw-page-title-main">İkinci Çeçen Savaşı</span> Rus-Çeçen Savaşı

İkinci Çeçen Savaşı, 29 Eylül 1999 tarihinde Rus ordusunun Çeçenistan'a girmesiyle başlayan ve Nisan 2009'a kadar süren savaş. Rusya'nın Çeçenistan'a girme nedeni, Çeçenistan'daki Mashadov hükûmetinin Uluslararası İslami Barış Tugayı adlı örgütün Dağıstan'ı işgal etmeye başlayıp burada Radikal İslamcı bir yönetim kurmasını engellemekte başarısız olmasıydı. Rusya Çeçenistan'ın ana hatlarına hava saldırısı düzenledikten sonra askeri kara operasyonlarına başladı. Rus ordusu teçhizat,sayı,askeri araç ve hava gücü bakımından çok daha üstündü,yaklaşık 1,5 yıl içinde Çeçen yerleşimleri Rusların eline geçti. Şehirlerdeki direnişçiler ve Yabancı Mücahitler dağlarda gerilla savaşı vermeye başladı. Çeçen savaşçılar ve Mücahitler Rus ordusuna vurkaç taktikleri ve pusular ile kayıp verdirmeye başladı. 2009 yılında Rusya savaşın bittiğini açıkladı. 2017 yılında da çatışmalar sona erdi ve silahlı Çeçenler ve Yabancı savaşçıların sayısı sıfırlandı.

Emir İbnü'l-Hattâb, Suudi savaşçı ve mücahit. Çeçen savaşlarına katılımıyla ünlüdür.

<span class="mw-page-title-main">İçkerya Çeçen Cumhuriyeti</span>

İçkerya Çeçen Cumhuriyeti, yahut farklı kullanım tarzlarıyla Çeçen İçkerya Cumhuriyeti, Çeçen Cumhuriyeti İçkerya, Kuzey Kafkasya'da 1991-2000 yılları arasında varlığını sürdürmüş tanınmamış bir devlettir.

<span class="mw-page-title-main">Neftekamsk</span>

Neftekamsk, Rusya'nın Başkurdistan Cumhuriyeti'nde bulunan bir şehirdir. Şehir, Kama Nehri'nin yakınlarında yer almaktadır. Yüzölçümü 147,25 km² olan şehrin nüfusu 2010 itibarı ile 121.733'tür. Neftekamsk, cumhuriyetin büyük bir sanayi ve kültür merkezidir. Şehre Neftekamsk Havalimanı hizmet vermektedir. 2010 Rusya nüfus sayımına göre etnik yapı: Başkurtlar %25,8, Tatarlar %31,5, Ruslar %29,7.

<span class="mw-page-title-main">Mazır</span>

Mazır Belarus'un Homyel Voblastında bulunan bir şehirdir. Mazır rayonu'nun merkezidir.

<span class="mw-page-title-main">Znamenskoye, Çeçenistan</span>

Znamenskoye Çeçenistan, Rusya'nın Nadterek bölgesinde bir kırsal bir yerleşim yeridir. Nadterek belediyesinin idari merkezidir. Köydeki tek yerleşim yeri Znamenskoye belediyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Kurçaloy</span> Rusya, Çeçenistan, Kurchaloyevsky Rayonunun idari merkezi kasaba

Kurçaloy ; Çeçenistan, Rusya'daki Kurchaloyevsky Rayonu'nun idari merkezi olan kasabadır.

<span class="mw-page-title-main">Ruslan Yamadayev</span>

Ruslan Halit Bekmirzayeviç Yamadayev Çeçen askerî lider ve siyasetçi. 2008'de Moskova'da kendisine düzenlenen bir suikast sonucu öldü. Yamadayev, Kremlin'in en sadık müttefiklerinden biriydi.

Sulim Bekmirzayeviç Yamadayev Birinci Çeçen Savaşı'nda ayrılıkçı tarafın komutanı olarak görev alan; 1999 yılında İkinci Çeçen Savaşı'nın patlak vermesi sırasında da kardeşleri Cebrail, Badrudi, İsa ve Ruslan ile birlikte taraf değiştiren Çeçen savaş ağası. Yamadayev, Çeçenistan'a dönmeden önce Moskova'da işletme okudu. Hayalinin savaşçı olmak olduğunu ve bir süre Afganistan'da antrenman yapmaya karar verdiğini söyleyen Yamadayev, dönemin Çeçen cumhurbaşkanı Aslan Mashadov yönetiminde komutan olarak görev yaptı ve 1998 yılında Gudermes'te radikal Vehhabî milislerini bozguna uğratan özel kuvvetler müfrezesini komuta etti. GRU'ya ait Rus Vostok Özel Taburu komutanıydı. Bu nedenle, 2008 yılına kadar mevcut Çeçen cumhurbaşkanı Ramzan Kadirov'un kontrolü dışındaki en büyük Moskova yanlısı milislerin başı olma özelliğine sahipti. 1 - 22 Ağustos 2008 tarihleri arasında Yamadayev, federal bir tutuklama emriyle Rusya'da arandı. Aynı dönemde Yamadayev kardeşlerin taraf değiştirmesiyle birlikte Rusya'nın Gürcistan ile savaşında Rus komutanlarından biri olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Çeçenistan Ulusal Müzesi</span>

Çeçenistan Ulusal Müzesi Grozni'de bulunan Çeçen kültür ve tarih müzesi. Müzenin ayrıca Çeçenistan genelinde beş şubesi bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Çeçen İçkerya Cumhuriyeti Silahlı Kuvvetleri</span>

Çeçen Ulusal Ordusu veya Çeçen Silahlı Kuvvetleri, İçkerya Çeçen Cumhuriyeti'nin birleşik militarize oluşumlarıydı. İlk saldırıyı 12 Aralık 1994'te gerçekleştirdiler.

Çeçen Cumhuriyeti Başkanı veya Çeçenistan Başkanı Çeçenistan Devleti'nin ve Hükûmeti'nin başı olarak Çeçen Cumhuriyeti'nin siyasetinde ulaşılabilecek en yüksek makamdır. Makam, 2003 yılındaki İkinci Çeçen Savaşı sırasında, Rusya Federal Hükümeti'nin bölgenin kontrolünü yeniden ele alması sonrası yapılan bir anayasal referandum sonucunda Çeçen Cumhuriyeti'nin Kurulması ile birlikte tayin edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Rusya'nın Ukrayna'yı işgaline Çeçen katılımı</span>

Yaygın olarak Çeçenya olarak bilinen Çeçen Cumhuriyeti, Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında çeşitli rollerde yer alan Rusya'nın federal bir cumhuriyetidir. Kadirovcu güçler Rus istila güçlerinin yanında savaştı. Dzhokhar Dudayev Taburu ise Ukraynalı savunucuların yanında savaştı. Bu sebeple uluslararası güçlerin istila ile Birinci ve İkinci Çeçen Savaşı arasında bir takım karşılaştırmaları var.

Kamennomostski veya Hacoh, Rusya Federasyonu'nda Adige Cumhuriyeti sınırları içinde bulunan bir kasaba. Naib Muhammed Emin döneminde Çerkesya'nın başkenti konumunda bulunmuştur. Nüfusu 7,213'dir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.