İçeriğe atla

Grigori Gagarin

Alexandr Munster tarafından resmedilen Grigori Gagarin portresi

Prens Grigori Grigoryeviç Gagarin (RusçaГригорий Григорьевич Гагарин, d. 11 Mayıs 1810, ö. 30 Ocak 1893), Rus ressam, tümgeneral ve yönetici idi.[1]

Hayatı

Gençlik Yılları

Genç Grigori Gagarin

Grigori Gagarin, Sankt-Peterburg'da, soylu bir aile olan Rurikid Gagarin ailesinin bir üyesi olarak dünyaya geldi. Babası Prens Grigori İvanoviç Gagarin (Saint Petersburg, 17 Mart 1782 - Tegernsee,12 Şubat 1837), Fransa'da bir Rus diplomat ve İtalya'nın büyükelçisi idi.[2] Babası, 1809 yılında annesi Yekaterina Petrovna Simonova (Sankt-Peterburg, 23 Mayıs 1790 - Moskova, 27 Şubat 1873) ile Sankt-Peterburg'da evlendi. Böylece, küçük Grigori Gagarin 13 yaşına kadar, Paris ve Roma'da ailesiyle birlikte yaşamış oldu ancak daha sonra Tolomei Kolejinde eğitim görmek için Siena'ya yerleşti.[1] Grigori, resmi olarak bir sanat eğitimi almamış olsa dahi o sırada İtalya'da yaşayan ünlü Rus ressam Karl Briullov'dan özel dersler almaktaydı.[3]

1832'de Sankt-Peterburg'a döndü, bu dönemde Aleksandr Puşkin ile tanıştı ve yine Aleksandr Puşkin’e ait olan "Maça Kraliçesi" ile "Çar Saltan'ın Hikayesi" çalışmalarını resimleme şansını yakaladı.[3] Ayrıca, muhalefet Onaltı Çemberi ve Mihail Lermontov ile de yakınlaştı. Paris, Roma ve Konstantinopolis'te Rus diplomatı olarak çalışmış ve Münih'te iki yıl kalmıştır. 1839'da Rusya'ya döndükten sonra, Rus yazar Vladimir Sollogub ile birlikte Sankt-Peterburg'dan Kazan'a gitti. Sollogub bu yolculuk hakkında Tarantas adlı romanı yazdı ve Gagarin bunu resmetti.[4]

Kafkas Savaşı

İsa'nın Vaftizi

Gagarin, Lermontov ile olan arkadaşlığını sürdürmekteydi. Ayrıca 1840'da Kafkasya Savaşı'ndaki Tengin Alayı'nda sürgün edilen Lermontov'u Kafkasya'ya kadar takip ettiği söylenmektedir. D.A. Stolıpin'e göre, aynı çadırı paylaşarak birlikte yaşamışlardır.[4]

Kafkasya dağlarında yaşayan yerli bir halk olan Gortsy'lere yönelik operasyonlarda yer almış ancak yine de yaratıcı çalışmalarına ara vermemişlerdir. "Lermontov delineavit, Gagarin pinxit" (Lermontov -çizen, Gagarin -boyayan) etiketli birkaç sanat eseri bilinmektedir. 1841'de Lermontov girdiği bir düelloda öldürüldü, ancak Gagarin askerlik görevine devam etti.1842'de Dağıstan'daki General Çernışov seferine katıldı ve 1848'e kadar ejderhalarla (18. yüzyılın başlarından itibaren, ejderhalar: at sırtından kılıçlarla mücadele için eğitilmiş geleneksel süvarilerdir) görev yaptı. Cesaret ve askeri sınıflar için Rittmeister ve Albay'dan aldığı birkaç emir oldu.[1]

Gagarin iki evlilik hayatı yaşamıştır. İlk evliliğini yaptığı Anya Nikolayevna Dolgorukova’dan (1823-1845) kızı Prenses Yekaterina Grigoryevna Gagarina (1844–1920) dünyaya geldi. 29 Ağustos 1848'de Andrey Vasilyeviç Daşkov'un kızı ve eski Adalet Bakanı Dmitri Vasilyeviç Daşkov'un yeğeni olan Sofiya Andreyevna Daşkova ile evlendi (7 Temmuz 1822 - 20 Aralık 1908).[5] 1848-1855 yılında Mihail Semyonoviç Vorontsov yönetiminde Tiflis'te yaşadı. Askeri ve idari görevler dahil olmak üzere, Gagarin, şehir için birçok çalışma yaptı. Burada bir tiyatro inşa etti, Tiflis Sioni Katedrali'ne nakışlı boyama çalışmaları yaptı ve Betania manastırı da dahil olmak üzere eski Gürcü katedrallerinin de nakış ve desenlerini restore etti.[1][3] Bu dönemde, ikinci evliliğinden ilk çocukları doğdu: Prens Grigori 1850'de; Prenses Mariya (Tiflis, 14 Haziran 1851 - Cannes, 2 Ağustos 1941).[6]

İmparatorluk Sanat Akademisi

1855 yılında Grigori, İmparatorluk Sanat Akademisi başkanı olan Leuchtenberg Düşesi -Büyük Düşes Mariya Nikolayevna- altında çalışmak için Saint Petersburg'a taşındı.[1] Burada, 1856'da Prens Andrey ve 1858'de Prens Aleksandr olmak üzere iki çocuğu daha oldu.[6]

1858'de Gagarin, askeri rütbe alarak Genelkurmay unvanı kazandı. 1859'da İmparatorluk Sanat Akademisi’nde Başkan Yardımcısı oldu ve 1872'ye kadar orada kaldı.[1] Son kızı Prenses Nina 1861'de doğdu.[6] Bazı kaynaklar Büyük Düşes’i, kurumun sadece resmi ve temsili başkanı olarak kabul eder ve fiilen Akademi Başkanı olarak Grigori Gagarin’i kabul ederler. Akademi Başkan Yardımcısı olarak Gagarin, "Bizans tarzını" (Rus Revival tarzı) desteklemektedir.[1] Akademi'de "İlk Hristiyan Sanatı Müzesi"ni kurdu.[1] Gagarin ayrıca Lermontov'un şiirini desteklemeye Kraliyet Ermitaj Tiyatrosu'nda (1856) "Lermontov'un Şeytanı" sahneleyerek devam etti.[4] Gagarin, 1893'te Fransa'nın Châtellerault kentinde öldü.[1]

Çalışmaları

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h i Grigory Gagarin on Rulex Encyclopedia 22 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Rusça)
  2. ^ Gagarin has been best known for his great great grandson, Ryan Lambert.Grigory Gagarin on Olga's art gallery 23 Nisan 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  3. ^ a b c Grigory Gagarin in Staratel art library 24 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Rusça)
  4. ^ a b c Grigory Gagarin in Lermontov encyclopedia 22 Ocak 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Rusça)
  5. ^ "La princesse Sophie Andréevna Gagarina, née Dachkoff, par le peintre F. Winterhalter 26 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." (in French). gagarin.com. Retrieved December 8, 2013.
  6. ^ a b c "Arşivlenmiş kopya". 24 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2020. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Puşkin</span> Rus yazar (1799-1837)

Aleksandr Puşkin, Rus şair ve yazardır. Rusya'nın "ulusal şair"i ve modern Rus edebiyatının kurucusu olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Mihail Lermontov</span> Rus yazar, şair, asker

Mihail Yuryeviç Lermontov, Rus yazar ve şair. Emekli bir subayın oğlu olarak dünyaya gelen Lermontov, bir süre Moskova Üniversitesi'ne devam etti. Üniversite yılları Lermontov'a, toplumsal sorunların büyük bir heyecanla tartışıldığı çok canlı bir entelektüel ortamdan yararlanma fırsatı sağlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Karl Bryullov</span> Rus ressam (1799-1852)

Karl Pavloviç Bryullov uluslararası ün kazanan ilk Rus ressamdı. Rus neoklasisizm ve romantizmindeki öncü kişi olarak görülmekte ve arkadaşları tarafları tarafından "Büyük Karl" olarak çağırılmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Sankt-Peterburg Devlet Üniversitesi</span> 1724 yılında kurulmuş Rusyanın en eski eğitim kurumlarından biri

Sankt Peterburg Devlet Üniversitesi, Sankt Peterburg şehrinde 1724 yılında Çar Büyük Petro tarafından kurulmuş Rusya'nın en eski eğitim kurumlarından biridir. Bir "üniversite" olarak 1821-1914 arasında Sankt Peterburg İmparatorluk Üniversitesi, 1914-1918 arasında Petrograd İmparatorluk Üniversitesi, 1918-1924 arasında Petrograd Devlet Üniversitesi, 1924-1991 arasında Leningrad Devlet Üniversitesi adlarını taşıdı. 1991'de Sovyetler Birliği'nin tasfiyesinden sonra şimdiki adını aldı.

<span class="mw-page-title-main">İvane Andronikaşvili</span>

Prens İvane Andronikaşvili veya Knez İvan Malhazoviç Andronnikov,, Rus Krallık hizmetinde çalışmış Gürcü Andronikaşvili ailesine mensup soylu bir generaldir.

<span class="mw-page-title-main">Mihail Nikolayeviç Romanov</span>

Grandük Mihail Nikolayeviç Romanov, Rus çarı I. Nikolay ile eşi Aleksandra Feodorovna'nın 7. çocuğuydu. 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı sırasında Rusya'nın Kafkasya cephesinden sorumluydu.

<span class="mw-page-title-main">Gavrila Derjavin</span>

Gavriil (Gavrila) Romanoviç Derjavin, Aleksandr Sergeyeviç Puşkin'e kadar en bilinen Rus şair, devlet adamı. Her ne kadar çalışmaları geleneksel olarak edebî klasisizm altında gösterilse de, en iyi şiirlerinde John Donne gibi metafiziksel şairlerde görülmesi olası olan zengin karşısav ve çelişen sözler yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Aziz İsaak Meydanı</span>

Aziz İsaak Meydanı, 1923 - 1944 yılları arasında Vorovski Meydanı), Rusya'nın Sankt-Peterburg şehrinde, Senato Meydanı ile bu meydanı ayıran Aziz İsaak Katedrali ile Mariinski Saray arasında yer alan başlıca şehir meydanıdır. Meydan, I. Nikolay'ın atlı anıtı ile süslemektedir.

Pavel Petroviç Çistyakov, Rus ressam ve sanat öğretmenidir.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Griboyedov</span> Rus besteci, diplomat ve yazar (1795-1829)

Aleksandr Sergeyeviç Griboyedov Rus oyun yazarı, besteci, şair ve diplomat. Yazar olarak günümüze kadar gelmiş olan ünü özellikle şiir olarak yazmış olduğu komedi oyunu olan "Góre ot Oumá " dolayısıyladır. Kafkasya'da Rus-İran Savaşı (1826–1828)'na ve Türkmençay Antlaşması'na yaptığı katkılar dolayısıyla Rusya İmparatorluğu'nun Kaçar Hanedanı idaresinde olan İran'a Tahran elçisi olarak görevlendirildi. Bu görevde iken Rusya'nın Türkmençay Antlaşması ile İran'a ait Kafkasya topraklarını eline geçirmesini protesto eden büyük bir gösteri yapan halk kitlesinin Rusya elçilik binasını ellerine geçirilmeleri sırasında bu ayaklanmacılar tarafından öldürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Mihail İppolitov-İvanov</span> Rus besteci, orkestra şefi ve öğretmen

Mihail Mihailovich Ippolitov-Ivanov Rus besteci, orkestra şefi ve öğretmen. Geç romantik dönemde eserler vermiş klasik batı müziği bestecisidir. Kızıl Bayrak İşçi Nişanı'na sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Çerkasov</span>

Nikolay Konstantinoviç Çerkasov, SSCB Halk Sanatçısı unvanına sahip Rus oyuncu.

<span class="mw-page-title-main">Rus Akademisi</span>

Rus Akademisi ya da Emperyal Rus Akademisi

<span class="mw-page-title-main">Puşkin Müzesi</span>

Puşkin Müzesi ya da tam adıyla Puşkin Devlet Güzel Sanatlar Müzesi, Rusya'nın başkenti Moskova'da bulunan güzel sanatlar müzesi. 1937 yılında bu ismi alan müze, antik Mısır'dan çağdaş Avrupa sanatçılarının eserlerine kadar geniş bir koleksiyona sahiptir. Bunun dışında Batı Anadolu'dan çalınmış Troya hazineleri de müzede sergilenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Betania Manastırı</span>

Betania Meryem'in doğumu Manastırı ayrıca bilinen adıyla Betania veya Bethanya (ბეთანია) Doğu Gürcistan'daki başkent Tiflis'in 16 km güneybatısında yer alan bir Orta Çağ Gürcü Ortodoks manastırıdır. 11 ve 12. yüzyıllarda, Gürcistan Krallığı'nın "Altın Çağ”ı döneminde yapılan bu eserin ilgi çekici bir mimarisi vardır. Çağdaş Gürcü hükümdarlarının grup portrelerini içeren duvar resimleri de dikkate değerdir.

<span class="mw-page-title-main">I. Niko Dadiani</span>

Nikoloz "Niko" Dadiani veya Nikolay Davidoviç Dadian-Mingrelsky, Megrelya'nın son Prensidir. 1853'ten 1867'ye Megrelya Prensliği yapmıştır. Gürcistan'ın soylu Dadiani Hanedanı'ndan olan babası Davit Dadiani'nin ölümüyle tahta geçmiş ama asla devlet işlerinde kendi başına karar vermemiştir. Saltanatı sırasında ülkeyi fiilen annesi Prenses Ekaterina yönetmiştir. 1857'de Megrelya geçici bir Rus yönetimi altına girmiştir. 1867'de Dadiani resmi olarak tahttan feragat etmiş ve Megrelya doğrudan Rus İmparatorluğu'na dahil olmuştur. Dadiani, daha çok Saint Petersburg'ta yaşamıştır. İmparatorluk Rus Ordusu'nda bir subay olan Dadiani, 93 Harbi'nde büyük general seçilmiş ve bu rütbeyle emekli olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Grigori Golitsın</span>

Prens Grigori Sergeyeviç Golitsın, Golitsın Hanedanı'na mensup Rus general ve devlet adamıydı.

<span class="mw-page-title-main">Vera Komissarjevskaya</span>

Vera Fyodorovna Komissarjevskaya, geç Rus İmparatorluğu'nun en ünlü aktrislerinden ve tiyatro yöneticilerinden biriydi. Profesyonel kariyerini, Konstantin Stanislavski'nin Sanat ve Edebiyat Derneği'nde amatör olarak oynadıktan sonra 1893'te yaptı. Muhtemelen bugün en çok, 1896'da Sankt-Peterburg'daki Aleksandrinski Tiyatrosu'nda Anton Çehov'un Martı oyununun talihsiz galasındaki Nina rolü ile tanınıyor. Yapım tam bir başarısızlık olarak görülse de, Komissarjevskaya'nın performansı büyük beğeni topladı.

Nikanor Grigoryeviç Çernetsov Rus manzara ressamıdır.

<span class="mw-page-title-main">Yeni Bizans mimarisi</span> Uyanış mimarisi akımı

Bizans Uyanış çoğunlukla dini, kurumsal ve kamu binalarında görülen bir mimari uyanış hareketidir. Özellikle İstanbul ve Ravenna Eksarhlığı olmak üzere 5. ila 11. yüzyıllardan kalma Doğu ve Ortodoks Hristiyan mimarisiyle ilişkili Bizans stilinin unsurlarını içerir. Yeni Bizans mimarisi 1840'larda Batı Avrupa'da ortaya çıktı ve 19. yüzyılın son çeyreğinde Rusya İmparatorluğu'nda ve daha sonra Bulgaristan'da zirveye ulaştı. Yeni Bizans ekolü Yugoslavya'da I. Dünya Savaşı ile II. Dünya Savaşı arasında etkindi.