İçeriğe atla

Gregory Winter

Sir Gregory Winter
DoğumGregory Paul Winter
14 Nisan 1951 (73 yaşında)
Leicester, Leicestershire, İngiltere
VatandaşlıkBirleşik Krallık
EğitimTrinity College, Cambridge (MA, PhD)
MeslekBiyokimyager
İşverenCambridge Üniversitesi
Moleküler Biyoloji Laboratuvarı
Imperial College London
Tanınma nedeniCambridge Antibody Technology
Domantis[1]
Bicycle Therapeutics[2]
Antikor mühendisliği
ÖdüllerColworth Madalyası (1986)
EMBO Üyeliği (1987)[3]
Louis-Jeantet Tıp Ödülü (1989)[4]
Şövalyelik unvanı (2004)
Kraliyet Madalyası (2011)
Prince Mahidol Ödülü (2016)[5]
Nobel Kimya Ödülü (2018)

Sir Gregory Paul Winter (d. 14 Nisan 1951)[6] Nobel Ödülü sahibi, İngiliz biyokimyagerdir. En bilinen çalışması monoklonal antikorların tedavide kullanımı üzerinedir.

Winter, insanlaştırılmış antikorlar (1986) ve sonrasında insanlara uygulanabilen faj gösterimiyle yapılmış antikorların tedavide kullanılması üzerine çalışmalar yapmıştır.[2][7][8][9][10][11] Öncesinde antikorlar farelerden elde edildiği için insanların bağışıklık sisteminde kullanılmasında problem yaşanıyordu.[12][13][14][15][16] Winter, George Smith ve Frances Arnold ile birlikte geliştirdiği yöntemle 2018'de Nobel Kimya Ödülü kazanmıştır.[17][18]

Eğitimi

Winter Royal Grammar School, Newcastle upon Tyne'da eğitim almıştır. Cambridge Üniversitesi'nde Doğa Bilimleri bölümünde okumuş, 1973'te Trinity College, Cambridge'tan mezun olmuştur. doktora derecesini 1977'de MRC Moleküler Biyoloji Laboratuvarı'nda Bacillus stearothermophilus bakterisinden elde edilen bir amino asit dizisi triptofanil tRNA sentetaz üzerine yaptığı çalışmayla almıştır.[19] Post doktorasını Imperial College London'da tamamlamıştır.[20]

Kaynakça

  1. ^ "GSK snaps up Domantis to move into biotech field | The Independent". 2 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2020. 
  2. ^ a b The Scientific Founders 13 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. of Bicycle Therapeutics Ltd. – Christian Heinis and Sir Greg Winter, FRS.
  3. ^ "EMBO MEMBER: Gregory P. Winter". people.embo.org. 2 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2020. 
  4. ^ "Louis-Jeantet Prize". 2 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2020. 
  5. ^ "Announcement of the Prince Mahidol Award 2016". princemahidolaward.org. 14 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2017. 
  6. ^ "Sir Gregory P. Winter – Facts – 2018". NobelPrize.org. Nobel Media AB. 6 Ekim 2018. 12 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2018. 
  7. ^ McCafferty, J.; Griffiths, A.; Winter, G.; Chiswell, D. (1990). "Phage antibodies: filamentous phage displaying antibody variable domains". Nature. 348 (6301). ss. 552-554. Bibcode:1990Natur.348..552M. doi:10.1038/348552a0. PMID 2247164. 
  8. ^ "www.trin.cam.ac.uk". 6 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2020. 
  9. ^ Winter, G; Griffiths, A. D.; Hawkins, R. E.; Hoogenboom, H. R. (1994). "Making antibodies by phage display technology". Annual Review of Immunology. Cilt 12. ss. 433-455. doi:10.1146/annurev.iy.12.040194.002245. PMID 8011287. 
  10. ^ Griffiths, A. D.; Williams, S. C.; Hartley, O; Tomlinson, I. M.; Waterhouse, P; Crosby, W. L.; Kontermann, R. E.; Jones, P. T.; Low, N. M.; Allison, T. J. (1994). "Isolation of high affinity human antibodies directly from large synthetic repertoires". The EMBO Journal. 13 (14). ss. 3245-60. doi:10.1002/j.1460-2075.1994.tb06626.x. PMC 395221 $2. PMID 8045255. 
  11. ^ Hoogenboom, H. R.; Griffiths, A. D.; Johnson, K. S.; Chiswell, D. J.; Hudson, P.; Winter, G. (1991). "Multi-subunit proteins on the surface of filamentous phage: Methodologies for displaying antibody (Fab) heavy and light chains". Nucleic Acids Research. 19 (15). ss. 4133-4137. doi:10.1093/nar/19.15.4133. PMC 328552 $2. PMID 1908075. 
  12. ^ Anon (2011). "The inventor of humanized monoclonal antibodies and cofounder of Cambridge Antibody Technology, Greg Winter, muses on the future of antibody therapeutics and UK life science innovation". Nature Biotechnology. 29 (3). s. 190. doi:10.1038/nbt.1815. PMID 21390009. 
  13. ^ Winter, G.; Fields, S.; Brownlee, G. G. (1981). "Nucleotide sequence of the haemagglutinin gene of a human influenza virus H1 subtype". Nature. 292 (5818). ss. 72-5. Bibcode:1981Natur.292...72W. doi:10.1038/292072a0. PMID 7278968.  closed access
  14. ^ Fields, S.; Winter, G.; Brownlee, G. G. (1981). "Structure of the neuraminidase gene in human influenza virus A/PR/8/34". Nature. 290 (5803). ss. 213-7. Bibcode:1981Natur.290..213F. doi:10.1038/290213a0. PMID 7010182.  closed access
  15. ^ Riechmann, L.; Clark, M.; Waldmann, H.; Winter, G. (1988). "Reshaping human antibodies for therapy". Nature. 332 (6162). ss. 323-7. Bibcode:1988Natur.332..323R. doi:10.1038/332323a0. PMID 3127726.  closed access
  16. ^ Marks, J. D.; Hoogenboom, H. R.; Bonnert, T. P.; McCafferty, J.; Griffiths, A. D.; Winter, G. (1991). "By-passing immunization". Journal of Molecular Biology. 222 (3). ss. 581-97. doi:10.1016/0022-2836(91)90498-U. PMID 1748994.  closed access
  17. ^ "Live blog: direction evolution takes chemistry Nobel prize". 9 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2018. 
  18. ^ "Nobel Prize in Chemistry 2018 – live". The Guardian. 3 Ekim 2018. 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2018. 
  19. ^ Winter, Gregory Paul (1976). The amino acid sequence of tryptophanyl RNA synthetase from bacillus stearothermophilus (PhD tez). University of Cambridge. OCLC 500591023. EThOS uk.bl.ethos.477727. 2 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2020. 
  20. ^ "King Faisal Prize | Professor Sir Gregory P. Winter". kingfaisalprize.org (İngilizce). 21 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2018. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Monoklonal antikor</span>

Monoklonal antikorlar sadece bir epitopa karşı reaksiyon gösteren antikorlardır ve sadece bir adet B-Lenfosite dayanan hücre klonundan elde edilirler. Monoklonal antikorların elde edilme yöntemi 1975'te César Milstein, Georges Köhler ve Niels Jerne tarafından tanımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Irwin Rose</span> Amerikalı biyolog (1926 – 2015)

Irwin A. Rose, Amerikalı biyolog. 2004 yılında "Ubikuitin-aracılı protein yıkımının keşfi" nedeniyle, Aaron Ciechanover ve Avram Hershko ile birlikte, Nobel Kimya Ödülü'nü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Rodney Robert Porter</span>

Rodney Robert Porter İngiliz biyokimyacı. 1972 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü sahibi.

<span class="mw-page-title-main">George Wald</span> araştırmacı

George Wald, Yahudi kökenli Amerikalı bilim insanı. Retina pigmentleri üzerine yaptığı çalışmalarıyla bilinir. 1967 yılında Haldan Keffer Hartline ve Ragnar Granit ile birlikte Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Eric F. Wieschaus</span>

Eric F. Wieschaus, Amerikalı gelişimsel biyolog. 1995 yılında Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü Edward B. Lewis ve Christiane Nüsslein-Volhard ile birlikte "embriyonik gelişimin genetik kontrolü ile ilgili keşiflerinden dolayı" kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Edward B. Lewis</span> Amerikalı biyolog (1918 – 2004)

Edward B. Lewis, Amerikalı genetikçi. 1995 yılında Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü kazanmıştır. Aynı yıl ödülü Christiane Nüsslein-Volhard ve Eric F. Wieschaus ile paylaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Werner Arber</span>

Werner Arber İsviçreli mikrobiyolog ve genetikçi. Amerikalı araştırmacılar Hamilton Smith ve Daniel Nathans ile birlikte, Werner Arber 1978 yılı Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü restriksiyon endonükleaz enzimlerini keşfi nedeniyle kazanmıştır. Bu araştırmacıların çalışmaları rekombinant DNA teknolojisinin gelişimine öncülük etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Konstantin Novoselov</span>

Konstantin Sergeevich "Kostya" Novoselov, daha çok grafenler üzerine yaptığı çalışmalarla bilinen Rus-İngiliz fizikçi. Andre Geim ile birlikte 2010 yılında Nobel Fizik Ödülü'nü aldı. Novoselov şu anda Royal Society üyesi olarak Manchester Üniversitesi'nde mezoskopik fizik alanındaki araştırma grubunun bir üyesidir. Aynı zamanda European Research Council ERC Starting Grant 'ın da katılımcılarındandır.

<span class="mw-page-title-main">Georges J. F. Köhler</span>

Georges Jean Franz Köhler,, Alman biyolog.

<span class="mw-page-title-main">César Milstein</span> Arjantinli biyolog (1927-2002)

César Milstein, Arjantinli biyokimyacı. Antikor araştırmalarıyla tanınmıştır. 1984 yılında Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülünü Niels Kaj Jerne ve Georges J. F. Köhler ile birlikte antikor araştırmaları nedeniyle kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Frederick Sanger</span>

Frederick Sanger, İngiliz biyokimyager. 1958 ve 1980 yıllarında 2 kez Nobel Kimya Ödülü kazanmıştır. 1958 yılında "proteinlerin, özellikle de insülinin yapısı üzerine çalışmaları için" Nobel Kimya Ödülü kazanmıştır ve bu ödülü aynı kategoride 2 kez kazanan tek kişidir. 1980 yılında da "nükleik asitlerdeki baz dizilerinin belirlenmesiyle ilgili katkıları nedeniyle" Walter Gilbert ile birlikte bu ödülü kazanmıştır. Aynı yıl ayrıca Paul Berg, "nükleik asitlerin, özellikle de rekombinant DNA'nın biyokimyası üzerine temel çalışmaları için" ödülü kazanan diğer isim olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">John Kendrew</span> araştırmacı

Sir John Cowdery Kendrew, İngiliz biyokimyager ve kristalografi araştırmacısı. Max Perutz ile birlikte Cavendish Laboratuvarındaki hem-içeren proteinlerle ilgili çalışmaları nedeniyle 1962 Nobel Kimya Ödülünü almaya layık görülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Michael Levitt</span>

Michael Levitt, İsrail asıllı Amerikan biyofizikçidir. 2013 yılında Nobel Ödülü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Arieh Warshel</span>

Arieh Warshel,, Bir İsrail-Amerikalı asıllı biyokimyacı ve biyofizikçidir. Kendisi Biyolojik moleküller ile ilgilenmeye başlamıştır. Güney Kaliforniya Üniversitesi'nde okumuş ve 2013 yılında Nobel ödülü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Jacques Dubochet</span> İsviçre kimyager, biyofiziksel

Jacques Dubochet, İsviçreli emekli biyofizikçi. Heidelberg, Almanya'daki Avrupa Moleküler Biyoloji Laboratuvarı'nda araştırmacı olarak çalışmıştır ve şu anda İsviçre'nin Lozan Üniversitesi'nde biyofizik dalında onursal profesörlük yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">George Smith (kimyager)</span> Amerikalı biyolog, Nobel Kimya Ödülü sahibi

George Pearson Smith Nobel Ödülü sahibi Amerikalı biyolog ve kimyager. Şu anda, ABD'de Columbia, Missouri eyaletinde yer alan Missouri Üniversitesi'nde profesörlük yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Emmanuelle Charpentier</span>

Emmanuelle Marie Charpentier, mikrobiyoloji, genetik ve biyokimya alanlarında çalışan Fransız profesör ve araştırmacıdır. 2015 yılından beri, Almanya, Berlin'deki Max Planck Enfeksiyon Biyolojisi Enstitüsü'nde direktör olarak görev yapmaktadır. 2018'de bağımsız bir araştırma enstitüsü olan Max Planck Patojen Bilimi Birimi'ni kurdu. 2020'de Charpentier ve Jennifer Doudna, "genom düzenlemede bir yöntemin geliştirilmesi nedeniyle" Nobel Kimya Ödülü'ne layık görüldü.

<span class="mw-page-title-main">Peter Colman</span>

Peter Malcolm Colman, Melbourne, Avustralya'daki Walter ve Eliza Hall Tıbbi Araştırma Enstitüsü'nün yapısal biyoloji bölümünün başkanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Tasuku Honjo</span>

Tasuku Honjo Japon hekim-bilim insanı ve immünologdur. 2018 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nün kazananlarından birisidir. En çok programlanmış hücre ölüm proteini 1'i (PD-1) tanımlamasıyla tanınır. Aynı zamanda IL-4 ve IL-5 sitokinlerinin ve sınıf anahtarı rekombinasyonu ve somatik hipermutasyon için gerekli olan aktivasyonla indüklenen sitidin deaminazın (AID) moleküler keşfi ile de bilinir

<span class="mw-page-title-main">Ön hedefleme (görüntüleme)</span>

Ön hedefleme, nükleer tıp ve radyoterapide kullanılan bir tıbbi görüntüleme aracıdır. İlk olarak 1980'lerde kullanılmıştır.