İçeriğe atla

Gregor Wentzel

Gregor Wentzel
Doğum17 Şubat 1898(1898-02-17)
Düsseldorf, Alman İmparatorluğu
Ölüm12 Ağustos 1978 (80 yaşında)
Ascona, İsviçre
MilliyetAlman
EğitimGreifswald Üniversitesi; Münih Ludwig Maximilian Üniversitesi
ÖdüllerMax Planck Madalyası (1975)
Kariyeri
DalıFizik
Çalıştığı kurumlar
Doktora
danışmanı		Arnold Sommerfeld
Doktora öğrencileri
  • Valentine Bargmann
  • Markus Fierz
  • Res Jost
  • Nicholas Kemmer
  • Felix Villars

Gregor Wentzel (d. 17 Şubat 1898, Düsseldorf - ö. 12 Ağustos 1978, Ascona), bir Alman fizikçidir.

Kariyeri

Wentzel, Hendrik Kramers ve Léon Brillouin 1926 yılında Wentzel-Kramers-Brillouin yaklaşımını geliştirdi. Erken yıllarında X-ışını spektroskopisine katkıda bulunmuştur, ancak daha sonra kuantum mekaniği, kuantum elektrodinamiği ve mezon teorisine katkı yapmak için alanını genişletti.[1][2][3][4]

Gregor Wentzel, akademik hayatına 1916 yılında Günümüzde Avrupa'nın en prestijli, tarihi, akademik ve en başarılı kişilere ev sahipliği yapmış olan Freiburg Albert Ludwig Üniversitesinde matematik ve fizik eğitimi alarak başladı. Fiziğe olduğu gibi müziğe de ömür boyu aşk duydu. 1917-1918'de silahlı kuvvetlerde görev alıp 1.Dünya Savaşı'na gitti. 1920 yılında Münih Ludwig Maximilian Üniversitesi (LMU) 'ne gitti.1921 yılında danışmanlığını efsane öğretmen Amold Sommerfeld'in yaptığı Wentzel, doktorasını tamamladı. 1922'de ise habilitasyonunu tamamladı. (Habilitasyon, bazı Avrupa ve Asya ülkelerinde en yüksek seviyeli akademik derecedir. Bir ilim dalında, doktora derecesinden sonra, habilitasyon bir daha bilimsel bir eser verilerek kazanılır. Bazen bir kitabın yayını gerekli olan uygulamada, profesörlüğe atanmak için, uygulamanın tanındığı ülkelerde bir habilitasyon bulunması gerekir.) Yine Ludwig Maximilian Üniversitesi'nde Doçentliğini aldı. 1925 Heisenberg matris mekaniğini keşfeder, Schrödinger ünlü denklemini üretir, bu iki teoriyi çalışmaya başlayan Wentzel can alıcı sorularla karşı karşıya kalmıştır.1926 Leipzig Üniversitesi'nde matematiksel fizikle ilgilenir ve kadrosuz profesör olur. Tek boyutlu Schrödinger denklemi, Riccati denklemi, genişleyen bir güç serisinin Riccati denklemine görünür fonksiyon olarak uygulanması ve Planck sabiti'ni ele alarak öz incelemelerde bulundu, buradan yola çıkılarak; Hendrik Kramers, Leon Brillouin ve Gregor Wentzel, bağımsız olarak tanınan, geliştirdikleri Wentzel-Kramers-Brillouin yaklaşımı olarak da bilinen WKB yarı-klasik yaklaşım ve faz integral yöntemini keşfettiler. Wentzel bu başarısından sonra Zürih Üniversitesi Teorik Fizik Başkanı olmuş, nizami profesör yani profesörlerin hocası unvanını almıştır (1928). Aynı yıl Erwin Schrödinger ve Wolfgang Pauli'de Zürih Üniversitesi'ne atandı ve bu üniversite teorik fizik üniversitesi olarak inşa edildi. 1948 yılında Wentzel Chicago Üniversitesi'nden profesörlük aldı. Wentzel'in bilim ömrü 3 bölümle anlatılabilir; 1)Kuantum mekaniği üzerine yaptığı çalışma, 2)Mezon teorisi üzerine yaptığı çalışma, 3)Yoğun madde fiziği üzerine yaptığı çalışma. Wentzel 1970 yılında emekli oldu ve son yıllarını geçirmek için İsviçre-Ascona'ya gitti. 1975 yılında Max Planck Madalyası ödülünü aldı.12 Ağustos 1978 yılında 80 yaşında İsviçre'de öldü.

Kaynakça

  1. ^ Mehra. Volume 1, Part 1, 2001, p. 356.
  2. ^ Gregor Wentzel 9 Kasım 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. – ETH Bibliothek.
  3. ^ Jungnickel. Volume 2, 1990, p. 368.
  4. ^ Telegdi, V. L. (Kasım 1978). "Obituary: Gregor Wentzel". Physics Today. 31 (11). ss. 85-86. doi:10.1063/1.2994844. 27 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2014. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Werner Heisenberg</span> Alman teorik fizikçi (1901–1976)

Karl Werner Heisenberg, Alman teorik fizikçi. Kendi ismiyle anılan Belirsizlik İlkesi'ni buldu. Atom yapısı bilgisine katkılarından dolayı 1932 yılında Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü.

Max Karl Ernst Ludwig Planck, Alman fizikçi ve 1918 Nobel Fizik Ödülü sahibi.

<span class="mw-page-title-main">Niels Bohr</span> Danimarkalı fizikçi (1885–1962)

Niels Henrik David Bohr, kuantum mekaniği ve atomun yapısının anlaşılması üzerine yaptığı katkılarla tanınan, 1922'de Nobel Fizik Ödülü almış Danimarkalı fizikçi.

<span class="mw-page-title-main">Erwin Schrödinger</span> Avusturyalı fizikçi (1887-1961)

Erwin Rudolf Josef Alexander Schrödinger, Avusturyalı fizikçi ve bilim kuramcısıydı. Schrödinger, kuantum mekaniğinin kurucularından biri olarak kabul edilir. Atom teorisinin yeni, üretken işlevlerinin keşfedilmesine yaptığı katkılar için 1933'te Paul Dirac ile birlikte Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü.

Schrödinger denklemi, bir kuantum sistemi hakkında bize her bilgiyi veren araç dalga fonksiyonu adında bir fonksiyondur. Dalga fonksiyonunun uzaya ve zamana bağlı değişimini gösteren denklemi ilk bulan Erwin Schrödinger’dir. Bu yüzden denklem Schrödinger denklemi adıyla anılır. 1900 yılında Max Planck'ın ortaya attığı "kuantum varsayımları"nın ardından, 1924'te ortaya atılan de Broglie varsayımı ve 1927'de ortaya atılan Heisenberg belirsizlik ilkesi bilim dünyasında yeni ufukların doğmasına sebep olmuştur. Bu gelişmeler Max Planck'ın kuantum varsayımları ve Schrödinger'in dalga mekaniği ile birleştirilerek kuantum mekaniğini ortaya çıkarmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Göttingen Üniversitesi</span>

Göttingen Üniversitesi, Almanya'nın Göttingen şehrinde bulunan bir araştırma üniversitesidir. 2019 itibarıyla Göttingen Üniversitesi; 13 fakültesi, 32.000 öğrencisi ve 4.200'den fazla profesör ve akademisyeni ile eğitim vermeye devam etmektedir. Üniversite, Coimbra Grubu'na üyedir ve Göttingen'deki 4 Max Planck Enstitüsü ve 1 Leibniz Enstitüsü ile yakından iş birliği içerisindedir.

<span class="mw-page-title-main">Max von Laue</span>

Max von Laue, X ışınlarının kristaller tarafından kırınımını bulduğu için 1914 yılında Nobel Fizik Ödülü alan Alman fizikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Paul Dirac</span> İngiliz teorik fizikçi

Paul Adrien Maurice Dirac, İngiliz teorik fizikçi ve matematikçi. Kuantum mekaniğinin kurucularındandır. Fermiyonların davranışını açıklayarak antimaddenin keşfine olanak veren ve kendi adı verilen Dirac denklemi ile tanınır. Dirac, 1933 Nobel Fizik Ödülü'nü Erwin Schrödinger ile paylaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Max Born</span> Alman-İngiliz fizikçi ve matematikçi (1882–1970)

Max Born kuantum mekaniğinin gelişmesinde etkili olan Alman matematikçi ve fizikçi. Kuantum fiziği dışında katı hâl fiziği ve optiğe katkıda bulunmuş ve 1920-30'larda önemli fizikçilerin çalışmalarının denetimini yapmıştır. Born, yaptığı "Kuantum Mekaniği'nin temelini araştırma, özellikle dalga fonksiyonunun istatistiksel yorumlanması üzerine" adlı çalışması ile 1954 yılında Nobel Fizik Ödülü'nü almıştır.

Gottfried Wilhelm Leibniz Ödülü, kısa adıyla Leibniz Ödülü, Alman Araştırma Topluluğu 'nun Alman bilim insanlarını desteklemek amaçlı verdiği ödüldür. Adını Alman polimat, filozof ve bilim insanı Gottfried Wilhelm Leibniz (1646-1716)'den alan Leibniz Ödülü, 1986'dan beri, Almanya'daki bir araştırma kurumunda veya yurt dışındaki bir Alman araştırma kurumunda çalışan bireylere veya araştırma gruplarına yılda en fazla on ödül verilmektedir. Almanya'daki en önemli araştırma ödülü olarak kabul edilir. Ödül ilk defa Alman Araştırma Topluluğu başkanı Eugen Seibold tarafından yürürlüğe konulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Kuantum mekaniği</span> atom altı seviyede çalışmalar yapan bilim dalı

Kuantum mekaniği veya kuantum fiziği, atom altı parçacıkları inceleyen bir temel fizik dalıdır. Nicem mekaniği veya dalga mekaniği adlarıyla da anılır. Kuantum mekaniği, moleküllerin, atomların ve bunları meydana getiren elektron, proton, nötron, kuark, gluon gibi parçacıkların özelliklerini açıklamaya çalışır. Çalışma alanı, parçacıkların birbirleriyle ve ışık, x ışını, gama ışını gibi elektromanyetik ışınımlarla olan etkileşimlerini de kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Louis de Broglie</span> Fransız fizikçi (1892-1987)

Louis-Victor Pierre Raymond de Broglie, Nobel Ödülü sahibi Fransız fizikçi. De Broglie ayrıca Académie des sciences'ın daimi sekreteriydi.

<span class="mw-page-title-main">Ludwig Boltzmann</span> Avusturyalı fizikçi (1844-1906)

Ludwig Eduard Boltzmann. Avusturyalı fizikçi. İstatistiksel mekanik ve istatistiksel termodinamik alanındaki buluşları ve katkıları ile ünlüdür. Henüz tartışmalı olduğu günlerde dahi atom teorisinin en önemli savunucuları arasında yer almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Léon Brillouin</span> Fransız fizikçi (1889 – 1969)

Léon Brillouin, Fransız fizikçi.

<span class="mw-page-title-main">Julian Schwinger</span> Amerikalı teorik fizikçi (1918 – 1994)

Julian Seymour Schwinger, Nobel Fizik Ödülü sahibi Amerikalı teorik fizikçi.

<span class="mw-page-title-main">Klasik fizik</span> fizik dalı

Klasik fizik tamamlanmış veya uygulanabilir olan fiziğin, eski tarihlerde düşünülmüş modern teorilerle ilgilenir. Şu an kabul edilmiş bir teori modern sayılıyorsa ve o teorinin giriş cümlelerinde başlıca paradigma değişiminden bahsediliyorsa, eski teorilere genellikle “klasik” denilir. Bir klasik teorinin tanımı aslında içeriğine bağlıdır. Klasik fizik kavramı, modern fizik için fazlasıyla karmaşık olan belirli durumlarda kullanılır.

Kuantum mekaniğinin tarihi modern fizik tarihinin önemli bir parçasıdır. Kuantum kimyası tarihi ile iç içe olan kuantum mekaniği tarihi özünde birkaç farklı bilimsel keşif ile başlar; 1838’de Michael Faraday tarafından elektron demetlerinin keşfi, Gustav Kirchhoff tarafından 1859-60 kışı siyah cisim ışıması problemi beyanı, Ludwig Boltzmann’ın 1877 yılındaki fiziksel bir sistemin enerji seviyelerinin ayrıklardan olabileceği önerisi, 1887 yılında Heinrich Hertz’in fotoelektrik etkiyi keşfetmesi ve Max Planck’ın 1900 yılında ileri sürdüğü, herhangi bir enerji yayan atomik sisteminin teorik olarak birkaç farklı “enerji elementi” ε (epsilon) ne bölünebilmesi, bu enerji elementlerinden her birinin frekansına ν orantılı olması ve ayrı ayrı enerji üretebilmesi hipotezi, aşağıdaki formülle gösterilmiştir;

<span class="mw-page-title-main">Walter Heitler</span> Alman fizikçi

Walter Heinrich Heitler kuantum elektrodinamiği ve kuantum alan kuramı konularına katkıda bulunmuş Alman fizikçidir. Değerlik bağlanma teorisi ile, kimyayı kuantum mekaniğinin içine sokmuştur.

Hesaplamalı kimya, kimya problemlerini çözmeye yardımcı olmak için bilgisayar simülasyonunu kullanan bir kimya dalıdır. Moleküllerin, katıların yapı ve özelliklerini hesaplamak için verimli bilgisayar programlarına dahil edilmiş teorik kimya yöntemlerini kullanır. Bu yöntemlerin kullanılmasının nedeni, hidrojen moleküler iyonu ile ilgili nispeten yeni sonuçlar dışında, kuantum çok-gövdeli(many-body) problemlerin analitik olarak çözülemez oluşudur. Hesaplama sonuçları normal olarak kimyasal deneylerle elde edilen bilgileri tamamlarken, bazı durumlarda gözlemlenmeyen kimyasal olayları da tahmin edebilmektedir. Yeni ilaç ve materyallerin tasarımında yaygın olarak kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Ferenc Krausz</span> Macar-Avusturyalı fizikçi, Nobel Ödülü sahibi

Ferenc Krausz attosaniye bilimi alanında çalışan Macar fizikçidir. Almanya'da Max Planck Kuantum Optiği Enstitüsü'nde direktör ve Münih Ludwig Maximilian Üniversitesi'nde deneysel fizik profesörüdür. Araştırma ekibi, ilk attosaniye ışık pulsunu üretmiş ve ölçmüş ve bunu atomlar içindeki elektronların hareketini yakalamak için kullanarak attophysics'in doğuşunu işaretlemiştir. 2023 yılında Pierre Agostini ve Anne L'Huillier ile birlikte Nobel Fizik Ödülü'ne layık görülmüştür.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.