Grafiksel ses

Grafiksel ses veya çizilen ses (Fr. son dessiné, Ger. graphische Tonerzeugung,; It. suono disegnato) filme kaydedilmiş resimlerden veya kağıt üzerine yapılmış çizimlerin bir cihazla sese dönüştürülüp yeniden oynatılmasıdır. Bunu yapmak için bazı teknikler kullanılır ancak hepsi Film üzerinde ses teknolojisinin ve şeffaf film üzerindeki yapay optik polifonik ses kayıtlarının bir sonucudur.

İlk pratik olarak çalışan film üzerinde ses teknolojileri Sovyetler Birliği, Amerika Birleşik Devletleri ve Almanya'da neredeyse aynı anda yapılmıştır. Sovyet rusyada Pavel Tager tarafından Moskova'da 1926'da geliştirilmiştir.

1927'de, sadece birkaç ay sonra Alexander Shorin araştırmasına Sankt-Peterburg'da başlamıştır, Kendi “Shorinophone” icadının daha fazla kullanılan versiyonu, mekaniksel olarak yeniden oluşturulan gramofon benzeri filmstri boyunca uzunlamasına oluklara dayanmaktaydı, daha çok saha ve stüdyo kaydı için kullanılmıştır. Shorinin icadının başka bir versiyonu -- "Kinap" film üzerinde değişken alanlarda optik kayıt veya Rusya'da bilinen adıyla "enlemesine" kayıt, genelde film üzerinde ses oluşturmada kullanılmıştır.

1916 yılında bir makalede “Gelişen müzik bilimi ve müzik tarihinde yeni dönem”, Arseny Avraamov Müzik Sanatının geleceğine ilişkin görüşünü açıkladı

En karmaşık ses dokularını bir fonograf aracılığıyla kaydetmenin yolunu bilerek, ses kaydındaki olukların içindeki eğri yapının analizinden sonra, rezonans zarının iğnesini yönlendirerek, uygun bir şekil ve derinlik yapısı ile sentetik olarak herhangi bir ses, hatta en karmaşık ses üretilebilir.

Ekim 1929 ilk Piatiletka. Plan velikih rabot ("İyi şeylerin planı") A. Room tarafından bir film, film rulosu geliştirildi. Bu işte çalışan ekip boyacı, kitap illustratörü ve animatör Mikhail Tsekhanovsky ve yetenekli mucit ve mühendis Evgeny Sholpo. Ancak projede en göze görünen kişi besteci, gazeteci, müzik teorisyeni, mucit ve zamanın en maceracı adamlarından, ultrakromatik “Welttonsystem” in destekleyicisi, deneysel müzik aletleri ve aletlerinin geliştiricisi ve hikâyeli Symphony of Factory Sirens 'nin yazarı Arseny Avraamov. Proje üyeleri, gördükleri ilk ses parçasının görüntüsüne hayran kaldılar ve Mikhail Tsekhanovski, fikrini dile getirdi: "Ya bazı Mısır veya antik Yunan süslerini ses parçası olarak alırsak, belki bilinmeyen bir arkaik müzik duyarız?" . Her ekip üyesi, yeni optik film ses sürecinde, uzun süredir devam eden fikirlerini etkin bir şekilde gerçekleştirmenin bir yolunu hemen fark etti: Arseny Avraamov - ultrakromatik “Welttonsystem” konseptini daha da geliştirmek ve yeni dekoratif sesin sonik niteliklerini keşfetmek; Evgeny Sholpo – “icracı olmayan” müzik aletlerini geliştirmek için. Ertesi gün, "süssel", "çizimli", "kağıt", "grafiksel", "yapay" veya "sentetik" ses olarak çeşitli şekillerde adlandırdıkları deneyler üzerinde hırsla çalışıyorlardı.

20 Şubat 1930'da, sadece birkaç ay sonra, Arseny Avraamov, ARRK'daki sesli-film grubuna verdiği konferansta yeni bir trend'den bahsetti (Avraamov 1930). Ekim 1930'da E. Veisenberg'in (Veisenberg 1930) “Multiplikacia Zvuka” (Sesin Animasyonu) adlı makalesinde yeni bir teknik tanımlandı.

Tam olarak aynı zamanda, Almanya'da, Münih'te Rudolf Pfenninger tarafından benzer çabalar üstleniliyordu ve c. 1931-32, Berlin'de Oskar Fischinger tarafından. Oskar Fischinger'in ilk kez 1932'de Almanca olarak yayınlanan ve dünya çapında dağıtılan “Sounding Ornaments” adlı makalesindeki açıklamalarına göre, “Desen ve müzik arasında doğrudan bağlantılar devam eder, yani desenler Müziktir. Sentetik sesle yaptığım deneylerden bir film şeridine bakarsanız, bir kenar boyunca ince bir tırtıklı desenler şeridi göreceksiniz. Bu desenler çizilmiş müziktir - sestir: bir projektörden geçirildiğinde, bu grafiksel sesler şimdiye kadar duyulmamış bir saflığın tonlarını yayınlar ve bu nedenle, açıkçası, gelecekte müzik bestelemek için fantastik olasılıklar açılır”.

1931'de yayınlanan bir makaleye göre, Avraamov'un yaklaşımı benzerdi: “Bilimsel araştırma enstitüsünde besteci Arseny Avraamov, elle çizilmiş bir müzik çalmak konusunda ilginç deneyler yapıyor. Mikrofon ve fotosel aracılığıyla filme yaygın ses kaydı yapmak yerine, kağıt üzerinde geometrik şekiller çiziyor ve bunları film şeridinin ses bandında fotoğraflıyor. Daha sonra bu film şeridi, film projektörü aracılığıyla ortak bir film olarak oynatılıyor. Fotosel tarafından okunan, büyütülen ve hoparlörle izlenen bu film şeridi, iyi bilinen bir müzik kaydını içerirken, tınısının mevcut herhangi bir müzik aletiyle ilişkilendirilmesi imkansız. Yoldaş Avraamov şimdi daha karmaşık geometrik şekillerin kaydıyla ilgili bir çalışma yürütüyor. Örneğin, en basit cebirsel denklemlerin grafik temsillerini kaydetmek, bazı kimyasal elementlerin moleküler yörüngelerini çizmek. Bu araştırmada besteciye Film ve Fotoğraf Araştırma Enstitüsü'nün bir grup genç çalışanı yardımcı oluyor. Aralık ayı sonunda Avraamov yeni çalışmasını bitirecek ve film topluluğuna gösterecek. Büyük ihtimalle “Elle Çizilmiş Müzik”in özetlerinin dinlenmesi radyo yayınlarında düzenlenecektir” (Kino 1931).

1950'lerde, Kanada Ulusal Film Kurulu animatörleri Norman McLaren ve Evelyn Lambart ve film bestecisi Maurice Blackburn grafiksel ses ile ilgili kendi deneylerine başlarlar.Pfenninger ve Rus sanatçı Nikolai Voinov'un tekniklerini uyarlamak. McLaren, çalışmalarını gösteren kısa bir 1951 filmi Pen Point Percussion yarattı. Ertesi yıl, McLaren en beğenilen çalışması olan, stop-motion piksellemeyi grafik bir film müziğiyle birleştiren Akademi Ödüllü savaş karşıtı filmi Komşular'ı tamamladı. Blinkity Blank, Norman McLaren tarafından doğrudan siyah film liderinin üzerine kazınmış, doğaçlama cazı grafik seslerle birleştiren 1955 animasyon kısa filmidir. 1971'de McLaren, son grafik sesli filmi Synchromy çıktı.

• Izvolov Nikolai.From the history of painted sound in USSR. Kinovedcheskie Zapiski, no.53, 2001, p. 292 (in Russian)
• Smirnov, Andrei. Sound Out of Paper. Moscow, November, 2007
• Smirnov, Andrei. Boris Yankovsky: Leben im Klangspektrum. Gezeichneter Klang und Klangsynthese in der Sowjetunion der 30er Jahre. pp. 97–120; Tim Boykett/Andrei Smirnov. Notation und visuelle Musik. pp. 121–126. Klangmaschinen zwischen Experiment und Medientechnik. (C)2010 transcript Verlag, Bielefeld. Aus:Daniel Gethmann (Hg.)[1]
• Smirnov, Andrei. Son produit par la lumiere et le papier. Article in the catalogue of the exhibition "Vois ce que j'entends" at the Centre des Arts Enghien-les-Bains, France. pp. 16–27, ISBN 978-2-916639-17-8
• Andrei Smirnov & Liubov Pchelkina. Les Pionniers Russes de'l ART du SON. Experimentations musicales. Article in the catalogue of the exhibition "LENIN, STALIN and Music", pp. 96–105. Musee de la musique, October 12, 2010 - January 16, 2011. Cite de la musique, Paris. ISBN 978-2-213-65566-6