Graecopithecus
Graecopithecus | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Biyolojik sınıflandırma | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Türler[2] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Sinonimler | |||||||||||||||||||||
|
Graecopithecus ("Yunan maymunu"), ilk olarak 1944'te Yunanistan'da bulunan tek bir çene ile tanımlanan bir büyük insansı maymun cinsi.[5] Geç Miyosen'e tarihlenen (~7.2 myö) diş örneklerinin analizi, Graecopithecus'un şempanze hariç, insanların olası en eski doğrudan atası[1][6] ya da alternatif olarak insanların ve şempanzelerin olası bir son ortak atası olabileceği önerilerine yol açmıştır. Ancak diğer bilim insanları bu iddialara kuşkuyla bakıyorlar.[7] Fosil, bilim insanları tarafından El Graeco olarak adlandırıldı.
Sınıflandırma
G. freybergi'nin 2017'de yayınlanan iki fosilinden elde edilen azı dişlerinin ayrıntılı morfolojisinin incelenmesi, Graecopithecus'un bir homininan olduğunu ve şempanzelerle insanın son ortak atası olmaktan çok bir insan atası olduğunu öne sürdü.[7][8] Bu sınıflandırma doğruysa, Graecopithecus, 19. yüzyıl terminolojisinde, insan ve insan olmayan primatlar arasındaki "kayıp halka" olan insan-şempanze ayrımından sonra insan soyunun bilinen en eski temsilcisi olacaktır. Türün, Afrika'da bulunan en eski bilinen hominin olan Sahelanthropus tchadensis'ten yaklaşık iki yüz bin yıl daha yaşlı olduğu bulundu.
Notlar
- ^ a b "Europe was the birthplace of mankind, not Africa, scientists find". 22 Mayıs 2017. 22 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2019 – www.telegraph.co.uk vasıtasıyla.
- ^ "Fossilworks: Graecopithecus". fossilworks.org. 20 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2021.
- ^ "Graecopithecus". Fossilworks.org. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2021.
- ^ Spassov et al. 2012.
- ^ "Mindat.org". www.mindat.org. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2021.
- ^ Fuss et al. 2017.
- ^ a b "Our common ancestor with chimps may be from Europe, not Africa". New Scientist. 22 Mayıs 2017. 29 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2017.
- ^ "Scientists find 7.2-million-year-old pre-human remains in the Balkans". phys.org (İngilizce). 22 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2021.
Kaynakça
- Andrews, Peter; Franzen, Jens Lorenz, (Ed.) (1984). The Early Evolution of Man: With Emphasis on Southeast Asia and Africa. Courier Forschungsinstitut Senckenberg, 0341-4116. 69. Senckenbergische Naturforschende Gesellschaft. ISBN 978-3-924500-05-4.
- Begun, David R. (2002). "European Hominoids". Hartwig, Walter (Ed.). The Primate Fossil Record. Cambridge University Press. ss. 339-368. Bibcode:2002prfr.book.....H. ISBN 978-0-521-66315-1.
- Cameron, David W. (2004). Hominid adaptations and extinctions. UNSW Press. ISBN 978-0-86840-716-6. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2021.
- Casanovas-Vilar, I; Alba, D. M; Garces, M; Robles, J. M; Moya-Sola, S (2011). "Updated chronology for the Miocene hominoid radiation in Western Eurasia". Proceedings of the National Academy of Sciences. 108 (14): 5554-9. Bibcode:2011PNAS..108.5554C. doi:10.1073/pnas.1018562108. PMC 3078397 $2. PMID 21436034.
- de Bonis, L.; Bouvrain, G.; Koufos, G.; Melentis, J. (1986). "Succession and dating of the late Miocene primates of Macedonia". Lee, Phyllis C.; Else, James G. (Ed.). Primate Evolution. Proceedings of the Tenth Congress of the International Primatological Society: Held in Nairobi, Kenya, in July 1984, International Primatological Society. Congress. 1. CUP Archive. ISBN 978-0-521-32450-2.
- de Bonis, Louis; Koufos, George D. (1999). "The Miocene large mammal succession in Greece". Agustí, Jorge; Rook, Lorenzo; Andrews, Peter (Ed.). Hominoid Evolution and Climatic Change in Europe: Volume 1, The Evolution of Neogene Terrestrial Ecosystems in Europe. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-64097-8.
- Fuss, Jochen; Spassov, Nikolai; Begun, David R; Böhme, Madelaine (2017). "Potential hominin affinities of Graecopithecus from the Late Miocene of Europe". PLOS ONE. 12 (5): e0177127. Bibcode:2017PLoSO..1277127F. doi:10.1371/journal.pone.0177127. PMC 5439669 $2. PMID 28531170.
- Koufos, George D; De Bonis, Louis (2005). "The Late Miocene hominoids Ouranopithecus and Graecopithecus. Implications about their relationships and taxonomy". Annales de Paléontologie. 91 (3): 227-40. doi:10.1016/j.annpal.2005.05.001.
- Smith, Tanya M; Martin, Lawrence B; Reid, Donald J; De Bonis, Louis; Koufos, George D (2004). "An examination of the dental development in Graecopithecus freybergi (Ouranopithecus macedoniensis)". Journal of Human Evolution. 46 (5): 551-77. CiteSeerX 10.1.1.693.116 $2. doi:10.1016/j.jhevol.2004.01.006. PMID 15120265.
- Spassov, N; Geraads, D; Hristova, L; Markov, G.N; Merceron, G; Tzankov, T; Stoyanov, K; Böhme, M; Dimitrova, A (2012). "A hominid tooth from Bulgaria: The last pre-human hominid of continental Europe". Journal of Human Evolution. 62 (1): 138-45. doi:10.1016/j.jhevol.2011.10.008. PMID 22153571.
- Gierliński, Gerard D; Niedźwiedzki, Grzegorz; Lockley, Martin G; Athanassiou, Athanassios; Fassoulas, Charalampos; Dubicka, Zofia; Boczarowski, Andrzej; Bennett, Matthew R; Ahlberg, Per Erik (2017). "Possible hominin footprints from the late Miocene (c. 5.7 Ma) of Crete?" (PDF). Proceedings of the Geologists' Association. 128 (5–6): 697-710. doi:10.1016/j.pgeola.2017.07.006. 29 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 31 Mayıs 2021.