Graçaniça Manastırı
| UNESCO Dünya Mirası | |
|---|---|
 | |
| Konum |  Kosova,  Sırbistan |
| Kriter | Kültürel: ii, iii, iv |
| Referans | 724 |
| Tescil | 2004 (28. oturum) |
| Uzatma | 2006 |
| Tehlike | 2006 — Günümüz |
| Bölge | Avrupa ve Kuzey Amerika |
Graçaniça Manastırı (Sırpça: Манастир Грачаница Manastir Gračanica, Arnavutça: Manastiri i Graçanicës) Kosova'nın[a] Graçaniça kasabasında bulunan bir Sırp Ortodoks manastırıdır. 1321 yılında, Sırp kralı Stefan Milutin tarafından 6. yüzyıldan kalma bir bazilika kalıntısı üzerine inşa edildi. Gračanica Manastırı, Kral Milutin'in son anıtsal varlıklarının biridir. Manastır 1990'da Olağanüstü Önemde Bir Kültür Anıtı ilan edildi. Manastır, Kosova'daki Ortaçağ Anıtları Dünya Mirası alanının bir parçasını oluşturmaktadır.
2004 yılında UNESCO, Deçan Manastırı'nı olağanüstü evrensel değeri nedeniyle Dünya Mirası olarak listeledi.[1] İki yıl sonra, üç ayrı dini anıt eklenerek Dünya Mirası alanı genişletildi: İpek Patrikhanesi, Graçaniça Manastırı ve Cuma Camii ("Meryem Ana Kilisesi" adıyla).[1]
2006 yılında Dünya Mirası alanı, bölgedeki siyasi istikrarsızlıktan kaynaklanan yönetim ve koruma güçlükleri nedeniyle Tehlike altındaki Dünya Mirasları listesine eklendi.[2]
Açıklamalar
- ^ Kosova, Kosova Cumhuriyeti ile Sırbistan Cumhuriyeti arasındaki toprak anlaşmazlığının konusudur. Kosova Cumhuriyeti tek taraflı olarak 17 Şubat 2008'de bağımsızlığını ilan etti ancak Sırbistan, Kosova'yı kendi egemenliğinin bir parçası olarak kabul etmeye devam ediyor. İki hükûmet, Brüksel Anlaşması'nın bir parçası olarak 2013'te ilişkileri normalleştirmeye başladı. Kosova, Birleşmiş Milletler üyesi 193 devletin 97'si tarafından bağımsız bir devlet olarak tanınmış durumdadır. Toplamda, BM üyesi 112 devlet Kosova'yı bir noktada tanıdı ancak bunlardan 15'i daha sonra tanımalarını geri çekti.
Kaynakça
- ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2017.
- ^ World Heritage Committee puts Medieval Monuments in Kosovo on Danger List and extends site in Andorra, ending this year’s inscriptions 2 Ekim 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., UNESCO World Heritage Centre, 13 Temmuz 2006. 4 Nisan 2008 tarihinde erişildi.
Konuyla ilgili yayınlar
- Ивановић, Радомир (1961). "Земљишни поседи грачаничког властелинства (Land Property of the Monastery Gračanica in Middle Ages)". Историјски часопис, 11: 1960. ss. 253-264. 12 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2017.
- Bošković, Đ. Gračanica. Beograd: Društvo prijatelja starina.
- Ćurčić, Slobodan (1999). Gračanica - istorija i arhitektura. Belgrad: Prosveta.
- Ćurčić, Slobodan (2007). "Gračanica and the cult of the Saintly Prince Lazar". Zbornik radova Vizantološkog instituta. Cilt 44. Belgrad: SANU. ss. 465-472. doi:10.2298/ZRVI0744465C.
- Đorđević, A. (2009). "Gračanica kao inspiracija srpskih pesnika novijeg doba - poezija i kultura" (PDF). Baština, 27. ss. 87-100. 7 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 12 Temmuz 2017.
- Đorđević, A. (2009). "Gračanica u starim zapisima i natpisima i narodnoj poeziji" (PDF). Baština, 26. ss. 115-125. 7 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 12 Temmuz 2017.
- Gluščević, Z. (1989). Popović Ratko (Ed.). Gračaničko povesmo od zlata. Strašni sud. Priština: Jedinstvo.
- Milošević, D. (1968). Gračanica. Beograd: Turistička štampa.
- Popović, J. (1927). Gračanica. Beograd: Mlada Srbija.
- Todić, B. (1999a). Gračanica. Priština: Muzej u Prištini.
- Todić, B. (1999b). Gračanica - slikarstvo. Priština: Muzej u Prištini.
- Ferrari, Silvio; Benzo, Andrea (2014). Between Cultural Diversity and Common Heritage: Legal and Religious Perspectives on the Sacred Places of the Mediterranean. London & New York: Routledge. 15 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2017.
 |
|  | |
|
|  | |
