İçeriğe atla

Gomidas Vartabed

Gomidas Vartabed
Կոմիտաս Վարդապետ
Gomidas (1901[1] veya 1902'de[2])
DoğumSoğomon Kevork Soğomonyan
26 Eylül 1869(1869-09-26)
Kütahya, Osmanlı (günümüzde Türkiye)
Ölüm22 Ekim 1935 (66 yaşında)
Paris, Fransa
Defin yeriGomidas Park ve Mezarlığı
MilliyetErmeni
Diğer ad(lar)ıKomitas
Mezun olduğu okul(lar)Gevorgian Seminary
Frederick William Üniversitesi
MeslekMüzikolog, besteci, koro şefi
Etkin yıllar1891–1915

Gomidas (Ermenice: Կոմիտաս) veya gerçek adıyla Soğomon Kevork Soğomonyan[3] (Ermenice: Սողոմոն Գեորգ Սողոմոնեան, d. 26 Eylül 1869, Kütahya - ö. 22 Ekim 1935, Paris), Ermeni ulusal müzik okulunun kurucusu sayılan Ermeni papaz, müzikolog, besteci, aranjör ve koro şefi.[4][5] Gomidas, etnomüzikolojinin öncülerinden biri olarak tanınmaktadır.[6][7]

Gomidas, küçük yaşta yetim kaldı, Ermenistan'ın dinî merkezi olan Eçmiyazin'e götürüldü ve burada Gevorgian İlahiyat Okulu'nda eğitim gördü. 1895'te vartabed (bekâr rahip) olarak atandı ve Berlin Humboldt Üniversitesi'nde müzik okudu ve daha sonra batılı eğitimini "ulusal bir müzik geleneği oluşturmak için" kullandı.[8]

Gomidas, Nisan 1915'te Ermeni Soykırımı sırasında diğer Ermeni entelektüeller ile birlikte, Osmanlı hükûmeti tarafından İstanbul'da tutuklanmış ve cezaevi kampına sürüldü ve daha sonra serbest bırakıldı. Sürgün sırasındaki işkence ve kötü muamele sonrası travma sonrası stres bozukluğu yaşadı.[9] İstanbul'a döndükten sonra durumu ağırlaşınca Şişli'deki Fransız La Paix Hastanesi'ne, ardından da Paris'te bir sanatoryuma yatırıldı ve hayatını geri kalanını orada tamamladı. Gomidas, tanınmış bir soykırım kurbanı olarak kabul görüyor ve sanat alanında da Ermeni Soykırımı'nın başlıca simgelerinden biri olarak gösteriliyor.[9]

Hayatı

Sogomon Sogomonyan müzikle içli dışlı ve sadece Türkçe konuşan Kütahyalı bir ailede doğdu. 1 yaşındayken annesi, 11 yaşındayken babası öldü. 1880 yılına kadar babaannesinin yanında kaldı, o yıl içinde iyi bir eğitim alabilmesi için Bursa'daki anneannesi ve dedesinin yanına gönderildi. Dört ay sonra babasının ölüm haberini alması üzerine Kütahya'ya döndü.[10] Eçmiyazin'deki Ermeni kilisesi ruhban okuluna giderek 1895'te buradan mezuniyetiyle papaz oldu. 7'nci yüzyılda yaşamış bir Ermeni halk ozanı olan Katolikos Gomidas'ın ismine atfen Komitas adını aldı. Papaz anlamına gelen vartaped unvanı ile birlikte anılmaya başlandı.

Eçmiyazin Manastırı korosunda bulunduktan sonra 1896'da Berlin'e giderek Humboldt Üniversitesi'ne kaydoldu ve müzikoloji öğrenimi gördü. 1899'da müzikoloji alanında doktor payesi alarak Eçmiyazin'e döndü. Gomidas, doktora tezi henüz jüri tarafından onaylanmadan Berlin'den ayrıldı. Bu nedenle, tezi arşivde bulunamadı.[11]

Kırsal kesimde geziler yaparak 3000 kadar Ermeni halk şarkısını derleyerek notaya geçirmiş ve eşsiz bir koleksiyon oluşturmuştur. Türkçe, Kürtçe ve Farsça derlemeleri de vardır.

En önemli özgün eseri İlahi Litürji Badarak'tır. 1892'de bestelemeye başladığı bu eseri bitirememiştir. Uluslararası Müzik Cemiyeti'ne Avrupa dışından kabul edilen ilk müzik adamı olmuştur. Avrupa'da, Türkiye'nin çeşitli yerlerinde ve Mısır'da müzik icra etti, konuşmalar yaptı.

1910 sonrasında İstanbul'da yaşadı. 300 üyeli Gusan Korosu'nu kurdu.

Tehcir Kanunu sonrası

Gomidas, 24 Nisan 1915 tarihli Tehcir Kanunu gereğince tutuklanan 2234 Ermeni aydını arasındaydı. Ertesi gün 180 kadar İstanbullu Ermeni ile birlikte trene bindirilerek Çankırı'ya sürgün edildi. Mehmet Emin Yurdakul, Halide Edib Adıvar ve yabancı diplomatların girişimleri üzerine Talat Paşa'nın özel emriyle,[12] diğer 8 Ermeni sanatçısı ile birlikte İstanbul'a dönmesine 7 Mayıs'ta izin verildi. Dönüşünden sonra akıl sağlığını yitiren Gomidas, önce Şişli'deki Fransız Lape Hastanesi'ne, ardından hayatının son 20 yılını geçireceği Paris'teki bir sanatoryuma yatırıldı. Hayatının son 18 yılında hiç piyano çalmadı, beste yapmadı, şarkı söylemedi ve konuşmadı. 20 Ekim 1935 tarihinde Paris'te öldü.

1969'da adına basılan Sovyet posta pulu.

Adı verilen eserler

Adına yapılan heykeller

Konuyla ilgili yayınlar

Kaynakça

  1. ^ Soulahian Kuyumjian 2001, s. 46.
  2. ^ "Etchmiadzin. 1902". Virtual Museum of Komitas. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2014. 
  3. ^ Lang, David Marshall (1980). Armenia: Cradle of Civilization. Londra: Allen & Unwin. s. 256. ISBN 9780049560079. 
  4. ^ "Komitas". Encyclopædia Britannica. 9 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2014. Komitas [...] created the basis for a distinctive national musical style in Armenia. 
  5. ^ Editorial Board (1969). "Հայ ազգային երաժշտության հիմնադիրը [The Founder of Armenian National Music]". Lraber Hasarakakan Gitutyunneri (Ermenice), 11. Erivan: Armenian Academy of Sciences. ss. 3-6. 21 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2017. 
  6. ^ Poladian 1972: "He was among the pioneers in ethnomusicology, a younger contemporary of Carl Stumpf (1848–1936)."
  7. ^ McCollum, Jonathan Ray (2004). "Music, Ritual, And Diasporic Identity: A Case Study Of The Armenian Apostolic Church" (PDF). University of Maryland. s. 11. 14 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 4 Şubat 2014. Etnomüzikoloji alanına öncülük yapan Gomidas Vartabed, dikkatini müziksel karşılaştırmalı müzikolojinin antropolojik, sosyolojik ve tarihsel yönlerine çevirdi. 
  8. ^ Crutchfield, Will (5 Ekim 1987). "Music Noted in Brief; Choir From Armenia At Avery Fisher Hall". The New York Times. 7 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2014. 
  9. ^ a b Soulahian Kuyumjian, Rita. Archeology of Madness: Komitas, Portrait of an Armenian Icon. Edition: 2, Reading, England: Taderon Press; Princeton, NJ: Gomidas Institute, 2001, p. 3.
  10. ^ Dadyan, Sara, Osmanlı'nın Gayrimüslim Tarihinden Notlar, Yeditepe Yayınları, s. 247
  11. ^ Coşkun, Vahap (22 Ekim 2021). "Gomidas'ın peşinde 50 yıl". serbestiyet.com. 22 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2021. 
  12. ^ Devlet arşivleri 27 Şubat 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
Kaynak kitaplar
  • Soulahian Kuyumjian, Rita (2001). Archeology of Madness: Komitas, Portrait of an Armenian Icon. Princeton, New Jersey: Gomidas Institute. ISBN 1-903656-10-9.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ermenistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti</span>

Ermenistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti ya da kısaca Ermenistan SSC, Sovyetler Birliğini oluşturan Sovyet cumhuriyetlerinden biriydi. Bu dönemden önce bağımsız Ermenistan Demokratik Cumhuriyeti bazen "Birinci Ermeni Cumhuriyeti" olarak adlandırıldığı için Ermenistan SSC bazen "İkinci Ermeni Cumhuriyeti" olarak adlandırılır. 37 rayondan oluşan ve başkenti Erivan olan Ermenistan SSC, Sovyetler Birliği Komünist Partisi'nin Ermenistan kolu olan Ermenistan Komünist Partisi tarafından yönetiliyordu.

<span class="mw-page-title-main">Ermeni Devrimci Federasyonu</span> Ermenistan’da bir siyasi parti

Ermeni Devrimci Federasyonu, Ermeni siyasi partisi. Ermenistan'ın bağımsızlığını sağlamak amacıyla 1890'da kuruldu. Hâlen gerek Ermenistan Cumhuriyeti'nde gerek diasporadaki Ermeniler arasında aktif bir siyasi partidir. Doğu Ermenice adıyla Daşnaktsutyun olan örgütün adı Türkçeye Batı Ermenice'den bir takım ses değişikliklerinden sonra Taşnaksutyun olarak geçmiştir ve kısaca Taşnak adıyla da bilinir. Ermenicede Federasyon anlamına gelir; çünkü örgüt özellikle Rusya'daki Ermeni örgütleri başta olmak üzere birçok örgütün birleşmesinden oluştuğundan bu adın verilmesi uygun görülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Ermeni mutfağı</span>

Ermeni mutfağı, Ermeni kültürü ve çevre kültürlere bağlı olarak gelişmiş Ermenilere özgü bir mutfaktır.

<span class="mw-page-title-main">Tsitsernakaberd</span>

Tsitsernakaberd veya Ermeni Soykırımı Anıt Kompleksi, Ermenistan'ın Erivan'daki Tsitsernakaberd tepesine 1967'de inşa edilen ve Ermeni Kırımı kurbanlarına ithaf edilen anıttır.

<span class="mw-page-title-main">Ermeni Soykırımı'nı Anma Günü</span> Ermenistanda millî gün

Ermeni Soykırımı'nı Anma Günü, her yıl 24 Nisan tarihinde başta Ermenistan olmak üzere Kanada, Fransa ve Ermeni diasporası'nın yoğun olarak yaşadığı bölgelerde Ermeni Kırımı'nda ölen kurbanları anmak için düzenlenen ulusal törenler. Ermenistan'ın başkenti Erivan'da yüz binlerce insan Tsitsernakabert Soykırım Anıtı'na yürüyerek ziyaret eder ve ebedî aleve çiçekler koyar.

<span class="mw-page-title-main">Aram Andonyan</span>

Aram Andonyan, Ermeni gazeteci, tarihçi ve yazar.

<span class="mw-page-title-main">Stepan Malhasyants</span>

Stepanos Sargsi Malkhasyants Ermeni bir akademisyen, filolog, dilbilimci ve sözlük yazarıydı. Uzman bir klasik Ermeni edebiyatçısı olarak, Malkhasyants pek çok klasik Ermeni tarihçinin eserini modern Ermeniceye çevirip onlar hakkında incelemeler yazmıştır, hayatının 70 yılını Ermeni dilinin gelişimine adamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Eçmiyazin Katedrali</span>

Eçmiyazin Katedrali, Ermenistan'ın Eçmiyazin kentinde bulunan Ermeni Apostolik Kilisesi'nin ana kilisesidir. Bilginlere göre, antik Ermenistan'da inşa edilen ilk katedraldir</ref> ve dünyanın en eski katedrali olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Azize Hripsime Kilisesi</span>

Azize Hripsime Kilisesi, Ermenistan'ın Eçmiyazin ilinde yer alan ve yedinci yüzyılda inşa edilmiş bir Ermeni Apostolik Kilisesidir. Azize Hripsime'ye adanmıştır ve binanın altındaki yer altı mezarlarında onun mezarını içermektedir. Ülkedeki en eski kiliselerden biridir. M.S. 395 yılında Büyük Katolikos Sahak tarafından yaptırılan orijinal mozolenin yerine, Katolikos Komitas tarafından kuruldu. Mevcut yapı M.S. 618 yılında tamamlanmıştır. 2000 yılında Ermeni ana kilisesi Eçmiyazin Katedrali gibi yakınlardaki diğer kiliselerle birlikte UNESCO Dünya Mirası olarak listelenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Arşaguhi Teotig</span>

Arşaguhi Teotig, Ermeni sosyal hizmet uzmanı, eğitimci, yayıncı, yazar ve tercüman.

<span class="mw-page-title-main">Ara Şiraz</span>

Ara Şiraz Ermeni bir heykeltıraştır. Annesi ve babası şairler Silva Kaputikyan ve Hovhannes Şiraz'dı.

Arşak Abrahami Fetvacıyan Ermeni sanatçı, ressam ve tasarımcıdır. Antik Ani kentini resmettiği suluboya resimleri ve Ermenistan Demokratik Cumhuriyeti'nin para ve posta pullarını (1918-1920) tasarlamasıyla bilinir. 20 seneden uzun bir süre sanatla uğraşan Fetvacıyan, kilise, manastır, saray ve şapelleri tasvir ettiği 2.000'den fazla eser üretmiştir. Karakalem ve suluboya çalışmalarının yanında Ermeni portreleri de yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Yeğişe Tadevosyan</span> Sanatçı

Yeğişe Martirosi Tadevosyan geziciler akımından eserler vermiş Ermeni ressam. 1935'te Ermeni SSC tarafından "Onur Sanatçısı" unvanıyla ödüllendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Araksi Saryan-Harutunyan</span>

Araksi Saryan-Harutunyan Ermeni müzikolog, sanat tarihi adayı, Erivan Devlet Konservatuvarı profesörü. Ermenistan Onurlu Sanat İşçisi (2008). Ermenistan Besteciler Birliği üyesi (1966).

Flora (Armenian) Ermeni halk şarkıcısı, "Barış İçin Sanatçılar" Vakfı kurucusu ve Never Again kültürel hareketinin başlatıcısıydı.

Ermenistan kültürü, Ermenistan'da yaşayan halkların ve Ermenistan tarihinde yer alan devletlerin kültürü.

<span class="mw-page-title-main">Kegam Dergarabedyan</span>

Kegam Dergarabedyan Efendi, Osmanlı Ermeni siyasetçi ve yazar.

Regina Tadevosi Hazaryan, bir Ermeni ressam ve halk figürüydü. Ayrıca, Stalin rejimi sırasında şairin el yazmalarının çoğunu kurtaran Yeğişe Çarents'in arkadaşı ve hayırsever olarak da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Şahan Arzruni</span> Türkiye Ermenisi piyanist ve besteci

Şahan Arzruni veya Şahan Ardzruni Türkiye Ermenisi klasik piyanist, etnomüzikolog, akademisyen, besteci, yazar ve plak yapımcısı.

<span class="mw-page-title-main">Arşak Çobanyan</span> Ermeni yazar (1872-1954)

Arşak Çobanyan Osmanlı Ermenisi kısa öykü ve oyun yazarı, gazeteci, editör, şair, çevirmen, edebiyat eleştirmeni, dilbilimci ve romancı.