Golda Meir
| Golda Meir | |
|---|---|
 | |
| 4. İsrail Başbakanı | |
| Görev süresi 17 Mart 1969 - 3 Haziran 1974 | |
| Yerine geldiği | Yigal Allon |
| Yerine gelen | Yitzhak Rabin (vekaleten) |
| İçişleri Bakanlığı | |
| Görev süresi 16 Temmuz 1970 - 1 Eylül 1970 | |
| Dışişleri Bakanlığı | |
| Görev süresi 18 Haziran 1956 - 12 Ocak 1966 | |
| Başbakan | David Ben Gurion Levi Escol |
| Çalışma Bakanlığı | |
| Görev süresi 10 Mart 1949 - 19 Haziran 1956 | |
| Başbakan | David Ben Gurion |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | Golda Mampovits 3 Mayıs 1898 Kiev, Rusya İmparatorluğu (bugünkü Ukrayna) |
| Ölüm | 8 Aralık 1978 (80 yaşında) Kudüs, İsrail |
| Partisi | İsrail İşçi Partisi (1968-1978) |
| İmzası |  |
Golda Meir (doğum Golda Mabovitch; 3 Mayıs 1898 - 8 Aralık 1978), İsrailli öğretmen, kibbutznik, devlet kadını, politikacı ve İsrail'in dördüncü başbakanıydı.
1898'de Kiev'de Yahudi bir ailede doğdu, 1906'da ailesiyle birlikte çocukken Amerika Birleşik Devletleri'ne göç etti ve orada eğitim gördü. Öğretmen olarak mezun oldu. Eşiyle tanışıp evlendikten sonra çift, 1921'de Filistin'e göç ederek bir kibbutz'a yerleşti. Meir, Çalışma ve Dışişleri Bakanı olarak görev yaptıktan sonra 17 Mart 1969'da İsrail başbakanlığına seçildi.[1]
Dünyada dördüncü ve İsrail'de ofisi elinde tutan ilk ve tek kadın olarak, İsrail siyasetinde "Demir Lady" olarak nitelendirildi;[2] bu terim daha sonra İngiltere Başbakanı Margaret Thatcher ve Hindistan Başbakanı İndira Gandhi'ye uygulandı. Eski Başbakan David Ben-Gurion, Meir'e "hükûmetin en iyi kadını" derdi—sık sık "Yahudi halkının güçlü, iradeli, düz konuşan, gri topuzlu (saçı için) büyükannesi" olarak tasvir edildi.[3] Meir, 1973 Arap-İsrail Savaşı'ndan sonraki yıl 1974'te başbakanlıktan istifa etti. 1978'de lenfoma nedeniyle öldü.[4]
İlk yılları
Golda Meir, 3 Mayıs 1898'de Kiev'de Yahudi bir ailede Golda Mabovitch adıyla dünyaya geldi. Annesi bayan Blume Neiditch ve babası da bir marangoz olan bay Moşe Mabovitch'ti. Meir, otobiyografisinde hatırlayabildiği en eski anılarından birinin, her an gerçekleşebilecek bir pogromun söylentilerine istinaden ön-kapıda dikilen babası olduğunu yazdı. Sheyna (1889–1972) ve Tzipke (1902–1981) adlı iki kız kardeşi ve çocukluğunda ölen beş kardeşi daha vardı. Özellikle Sheyna'ya yakındı.
Moshe Mabovitch 1903'te New York'ta iş bulmak için ayrıldı.[5] Onun yokluğunda, ailenin geri kalanı annesinin ailesine katılmak için Pinsk'e taşındı. 1905'te Moshe, daha yüksek ücretli işler bulmak için Milwaukee, Wisconsin'd taşındı ve yerel demiryolu bakım istasyonu atölyelerinde iş buldu. Ertesi yıl, ailesini ABD'ye getirecek kadar para biriktirmişti.
Golda'nın annesi Blume Mabovitch, Milwaukee'nin kuzey tarafında bir bakkal işletti ve Golda sekiz yaşına kadar annesi malzeme temini için pazara gittiğinde mağazayı işletmekle görevlendirildi. Golda, 1906-1912 yılları arasında Dördüncü Cadde Sınıf Okulu'na (şimdiki adı Golda Meir Okulu) devam etti. Erkenden liderlik özellikleri göstermeye başlayan Golda, sınıf arkadaşlarının ders kitaplarının karşılanması için bir bağış toplama etkinliği örgütledi. Amerikan Genç Kızkardeşler Cemiyeti adından bir grup oluşturduktan sonra bir salon kiraladı ve etkinlik için halka açık bir toplantı planladı. Sınıfının birincisi olarak mezun oldu.
14 yaşındayken North Division Lisesi'nde okudu ve yarı zamanlı çalıştı. İşverenleri arasında Schuster's mağaza ve Milwaukee Halk Kütüphanesi vardı.[6][7] Annesi, Golda'nın okuldan ayrılmasını ve evlenmesini istedi, ama o reddetti. Colorado, Denver'a bir tren bileti aldı ve evli kız kardeşi Sheyna Korngold ile yaşamaya gitti. Korngoldlar evlerinde entelektüel akşamlar düzenliyordu. Meir, bu akşamlarda Siyonizm, edebiyat, kadınların oy hakkı, sendikacılık ve daha fazlası üzerine tartışmalara maruz kalıyordu. Otobiyografisinde şöyle yazdı: "Gelecekteki inançlarımın oluşmasında, şekillenmesinde... Denver'daki o konuşma dolu geceler önemli bir rol oynadı. " Denver'da ayrıca daha sonraları 24 Aralık 1917'de evlendiği Morris Meyerson (ayrıca "Myerson"; 17 Aralık 1893, Chicago, Illinois, ABD - 25 Mayıs 1951, İsrail) adında bir tabela ressamıyla tanıştı.[8]
Milwaukee'ye dönüşü, Siyonist aktivizm ve öğretmenlik
1913'te Golda, North Division Lisesi'ne geri döndü ve 1915'te mezun oldu. Oradayken, sonradan Habonim olan gençlik hareketi Zionun Genç İşçileri Young Poale Zion'nun aktif bir üyesi oldu. Mitinglerde konuşma yaptı ve Sosyalist Siyonizmi kucakladı.[9]
1916'da ve muhtemelen 1917'nin bir kısmında Milwaukee Eyalet Öğretmen Okulu'na (şimdi Wisconsin Üniversitesi - Milwaukee ) katıldı. 1917'de Milwaukee'deki Yidiş konuşulan Halk Okulu Folks Schule'de görev aldı ve İşçi Siyonizmi'nin ideallerine daha da yaklaştı. 1913'te Morris Meyerson (Myerson) ile çıkmaya başladı. Golda, tam anlamıyla bir İşçi Siyonisti'ydi ve Morris kendini adamış bir sosyalistti.[10] Bu süre zarfında Milwaukee Halk Kütüphanesi'nde yarı zamanlı çalıştı.
Golda ve Morris 1917'de evlendiklerinde, Filistin'e yerleşmek Golda'nın evlilik için önkoşuluydu. Golda hemen aliyah yapmak istiyordu, ancak ABD'nin Birinci Dünya Savaşı'na girmesi nedeniyle tüm transatlantik yolcu hizmetleri iptal edildiğinde planları bozuldu. Enerjilerini Poale Zion etkinliklerine yönelttiler.[11] Düğünlerinden kısa bir süre sonra, Poale Zion için kendini Amerika Birleşik Devletleri genelinde dolaştıracak bir para toplama kampanyasına girişti. Çift, kız kardeşi Sheyna ile birlikte 1921'de Filistin'e taşındı ve bir kibbutz'a katıldı.[10]
Meir, otobiyografisi My Life'ın 1975 baskısında şöyle dedi:
Bu sadece dini gözlem ve uygulama meselesi değil. Benim için Yahudi olmak demek ve her zaman böyle oldu, 2000 yıldan uzun bir süredir tüm acıya ve eziyete karşılık kimliğini sürdürmüş bir halkın parçası olmakla gurur duymak demek.[12]
Kültürel olarak Yahudilikle güçlü bir şekilde özdeşleşti, ancak dini inancı ateizmdi.[13][14][15]
Filistin Mandası'na Göç
Meir ve kocası Filistin Mandası'nda bir kibbutza katıldı. Jezreel Vadisi'ndeki Merhavia Kibbutzu'na ilk başvuruları reddedildi, ancak daha sonra kabul edildiler. Görevleri arasında badem toplama, ağaç dikme, tavuk kümeslerinde çalışma ve mutfağı işletme yer alıyordu. Liderlik yeteneklerini tanıyan kibbutz, onu Histadrut, Genel Çalışma Federasyonu'nun temsilcisi olarak seçti.
1924'te çift kibbutzdan ayrıldı ve Kudüs'e yerleşmeden önce kısa bir süre Tel Aviv'de yaşadı. Orada iki çocukları oldu, oğulları Menachem (1924-2014) ve kızları Sarah (1926-2010).[16]
1928'de Meir, ABD'de bir elçi olarak iki yıl (1932-34) geçirmesini gerektiren Moetzet HaPoalot (Çalışan Kadınlar Konseyi) sekreteri seçildi.[17] Çocuklar onunla birlikte gitti, ama Morris Kudüs'te kaldı. Morris ve Golda ayrı yaşlandılar, ama asla boşanmadılar.[3] Morris 1951'de öldü.
Histadrut faaliyetleri
1934'te Meir, Amerika Birleşik Devletleri'nden döndüğünde Histadrut'un İcra Komitesine katıldı ve Siyasi Departmanının başı olmak için rütbeleri tırmandı. Bu atama, İsrail liderliğindeki gelecekteki rolü için önemli bir eğitimdi.[18]
Temmuz 1938'de Meir, Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Franklin D. Roosevelt tarafından Yahudi mültecilerin Nazi zulmünden kaçma sorununu tartışmaya çağırdığı Évian Konferansı'nda Filistin'den Yahudi gözlemci olarak katıldı. Davet edilen 32 ülkeden delegeler, Avrupalı Yahudilerin kötü durumundan ötürü üzüntülerini defalarca dile getirdiler, ancak mültecileri ülkelerine kabul ederek neden yardım edemeyeceklerini açıklamakla yetindiler.[19]
Tek istisna, 100.000 mülteciyi cömert şartlarda kabul etme sözü veren Dominik Cumhuriyeti'ydi.[20] Meir sonuçtan hayal kırıklığına uğradı ve basına, "Ölmeden önce görmeyi umduğum tek bir şey var ve bu yüzden halkımın artık sempati ifadelerine ihtiyaç duymaması gerekiyor."[8]
Ölümü
8 Aralık 1978'de Meir, 80 yaşında Kudüs'te lenf kanserinden öldü. Meir Kudüs'teki Herzl Dağı'na gömüldü.[21]
Ödülleri ve takdir edilmesi
1974'te Meir, Amerikalı Anneler tarafından Dünya Annesi onuruna layık görüldü.[22] 1974'te Meir, Princeton Üniversitesi Amerikan Whigophic Derneği tarafından Seçkin Kamu Hizmeti için James Madison Ödülü'ne layık görüldü.[23]
1975 yılında Meir, topluma ve İsrail Devletine yaptığı özel katkılardan dolayı İsrail Ödülü'ne layık görüldü.[24]
1985'te Meir, Colorado Kadınlar Onur Listesi'ne girdi.[25]
Mirası
Sinema ve tiyatroya yansıması
Meir'in hikâyesi birçok kurgusal tasvirin konusu olmuştur. 1977'de Anne Bancroft, William Gibson'ın Broadway oyunu Golda'da, Meir'i canlandırdı. Avustralyalı aktris Judy Davis televizyon filmi A Woman Called Golda'da (1982), Leonard Nimoy'un karşısında genç Meir'i oynadı. Ingrid Bergman aynı filmde yaşlı Meir'i canlandırdı. Oyuncu Colleen Dewhurst, Meir'i 1986 TV filmi Gideon Kılıcı'nda canlandırdı.[26]
2003 yılında Broadway'de, Amerikalı Yahudi aktris Tovah Feldshuh, Golda en Balkon'da onu canlandırdı, bu Gibson'un Meir'in hayatı hakkında ikinci oyunuydu. Oyun, Meir'in Yom Kippur Savaşı sırasında nükleer silah kullanmayı düşündüğünü ima ettiği için tartışmalıydı. 2005 yılında aktris Lynn Cohen, Meir'i Steven Spielberg'in Münih filminde canlandırdı .
Tovah Feldshuh, 2006 yapımı İngilizce Fransız filmi O Jerusalem'de Meir rolünü tekrar üstlendi. Meir, Márta Mészáros'un yönettiği 2009 yapımı drama filmi The Hope'da Polonyalı aktris Beata Fudalej tarafından canlandırıldı.[27]
Anma
- Golda Meir Okulu, Milwaukee, Wisconsin[28]
- Golda Meir Okulu, Barra da Tijuca, Rio de Janeiro, Brezilya[29]
- Golda Meir Kütüphanesi, Wisconsin Üniversitesi - Milwaukee, Wisconsin[30]
- Golda Meir Bulvarı, Kudüs, İsrail (ve İsrail'deki diğer çeşitli sokaklar, mahalleler ve okullar)
- Golda Meir Sahne Sanatları Merkezi - İsrail Operası ve Cameri Tiyatrosu'na ev sahipliği yapıyor, Tel Aviv[31]
- New York'taki Golda Meir Meydanı'nda Golda Meir büstü[32]
- Denver Metropolitan State Üniversitesi'nde Golda Meir Siyasi Liderlik Merkezi[33]
- Golda Meir Evi, Denver, Kolorado[8][34]
- Golda Meir Evi, Newton, Massachusetts[35]
Kültürel göndermeler
İsrail'de " Golda'nın ayakkabıları" (na'alei Golda) terimi, Golda'nın tercih ettiği sağlam ortopedik ayakkabılara gönderme olmuştur. Bu ayakkabılar, kuruluşundan 1987'ye kadar İsrail Savunma Kuvvetleri'ndeki kadın askerlere de verildi.[36]
Yayınlanmış eserleri
- Bu Bizim Gücümüzdür (1962) - Golda Meir'in topladığı makaleler
- Babamın Evi (1972)
- Hayatım (1975). Putnam, 0-399-11669-9.
Ayrıca bakınız
- Évian Konferansı
- İsrail Ödülü alanların listesi
Kaynakça
- ^ Golda Meir becomes Israeli Prime Minister, History Today
- ^ Golda Meir 29 Haziran 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., a BBC News profili.
- ^ a b Mother of a nation, but not much of a mother[]Haaretz, July 7, 2008
- ^ Yitzhak Shargil and Gil Sedan. "State Funeral Will Be Held Tuesday for Golda Meir Who Died Friday at the Age of 80." Jewish Telegraphic Agency, 11 Aralık 1978.
- ^ "Golda Meir's American Roots". Ajhs.org. 26 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2016.
- ^ Jim Higgins (27 Kasım 2017). "Author recounts Golda Meir's career as a leader, which began as a schoolgirl in Milwaukee". Milwaukee Journal Sentinel. 24 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2017.
- ^ "Goldie Mabowehz (Golda Meir), from the Milwaukee Public Library to Prime Minister of Israel". Milwaukee Halk Kütüphanesi. 15 Mart 2017. 26 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2017.
- ^ a b c Golda Meir: An Outline Of A Life 18 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Metropolitan State College of Denver, mscd.edu. Erişim tarihi: 22 Kasım 2015.
- ^ "Golda Meir". Jewish Virtual Library (İngilizce). 31 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2017.
- ^ a b "Golda Meir (1898–1978)" (İngilizce). University of Wisconsin-Milwaukee. 15 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2017.
- ^ Burkett 2008.
- ^ Meir, Golda (1973). My Life. ISBN 0860073947.
- ^ Giulio Meotti (2011). A New Shoah: The Untold Story of Israel's Victims of Terrorism. s. 147. 9781459617414. "Even atheist and socialist Israelis like David Ben-Gurion, Moshe Dayan, and Golda Meir were marked by the stories and legends of King David and the prophets. In other words, their lives had been shaped by Hebron."
- ^ Fischer, Raymond Robert. Israel My Inheritance: Persecuted Messianic Jews Cry Out for Justice and Reform. Lake Mary: Creation House, 2011.
- ^ See Emma Goldman, "The Philosophy of Atheism", in Christopher Hitchens, ed., The Portable Atheist (Philadelphia: Da Capo Press, 2007), 129–133; Golda Meir, "So Was It Odd of God?" içinde Jonathan Rosen tarafından alıntılanmıştır, The New York Times, 14 Aralık 2003.
- ^ "Golda Meir | Jewish Women's Archive". jwa.org (İngilizce). 27 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2018.
- ^ Golda Meir, Encyclopedia of Zionism and Israel, ed. Raphael Patai, New York, 1971, vol. II, ss. 776–77
- ^ "Golda Meir", Encyclopaedia Judaica, Keter, 1972, Jerusalem, vol. 11, ss. 1242–45
- ^ Flüchtlingskonferenz von Évian 1938, Als die Welt sich abwandte 19 Haziran 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Der Spiegel, 6 Temmuz 2018. (Almanca)
- ^ "MJHnyc.org" (PDF). 29 Eylül 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2011.
- ^ "Golda Meir: a political biography". 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2020.
- ^ "Past National Mothers of The Year". 23 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "UN Secretariat Item: Letter – The American Whig-Cliosophic Society : James Madison Award for Distinguished Public Service – 1974 – Golda Meir" (PDF). Archives-trim.un.org. 26 Aralık 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2012.
- ^ "Israel Prize Official Site – Recipients in 1975 (İbranice)". 29 Mart 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Colorado Women's Hall of Fame, Golda Meir". 29 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2020.
- ^ "Filmography for Colleen Dewhurst". Turner Classic Movies. 25 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2018.
- ^ Mészáros wraps production on historical drama The Hope Screen Daily, 26 Şubat 2009
- ^ Fourth Street School 29 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Wisconsin Tarih Cemiyeti
- ^ "Unidades Escolares". Rio de Janeiro Hükümeti. 16 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2018.
- ^ "Frequently Asked Questions: Library Information" (İngilizce). Wisconsin-Milwaukee Üniversitesi. 12 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2018.
- ^ "Golda Center – Tel Aviv Performing Arts Center" (İngilizce). Zeev Matar Ltd. – זאב מטר בע"מ. 15 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2018.
- ^ Kayden, Jerold S. (2000). Privately Owned Public Space (İngilizce). John Wiley & Sons. ISBN 978-0-471-36257-9. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "A Chronological Survey of Gola Meir's Life and Legacy". Mscd.edu. 18 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2011.
- ^ Golda Meir House 10 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ABD Kongre Kütüphanesi
- ^ "Golda Meir House" (İngilizce). Jewish Community Housing for the Elderly. 3 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2018.
- ^ "Israel's Women GIs Kick Off 'Golda Shoes'". Los Angeles Times. Tel Aviv. AP. 11 Mayıs 1987. 4 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2013.
Bibliyografya
- Avner, Yehuda (2010). The Prime Ministers (İngilizce). s. 715. ISBN 978-1-59264-278-6. 9 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Burkett, Elinor (2008). Golda (İngilizce). Harper. ISBN 978-1-906142-13-1.
Konuyla ilgili yayınlar
- Elijahu Agres (1969). Golda Meir (İngilizce). ISBN 0-87631-020-X. Elijahu Agres (1969). Golda Meir (İngilizce). ISBN 0-87631-020-X. Elijahu Agres (1969). Golda Meir (İngilizce). ISBN 0-87631-020-X.
- Oriana Fallaci (1 Ocak 1977). Interview with History (İngilizce). Boston : Houghton Mifflin. ISBN 0-395-25223-7. Oriana Fallaci (1 Ocak 1977). Interview with History (İngilizce). Boston : Houghton Mifflin. ISBN 0-395-25223-7. Oriana Fallaci (1 Ocak 1977). Interview with History (İngilizce). Boston : Houghton Mifflin. ISBN 0-395-25223-7.
- Francine Klagsbrun (2017). Lioness (İngilizce). Kuperard (Bravo Limited). ISBN 978-0-80524-237-9. Francine Klagsbrun (2017). Lioness (İngilizce). Kuperard (Bravo Limited). ISBN 978-0-80524-237-9. Francine Klagsbrun (2017). Lioness (İngilizce). Kuperard (Bravo Limited). ISBN 978-0-80524-237-9.
- Ralph G. Martin (28 Kasım 1989). Golda (İngilizce). Ivy Books. ISBN 0-8041-0536-7. Ralph G. Martin (28 Kasım 1989). Golda (İngilizce). Ivy Books. ISBN 0-8041-0536-7. Ralph G. Martin (28 Kasım 1989). Golda (İngilizce). Ivy Books. ISBN 0-8041-0536-7.
- Menahem Meir (1983). My Mother, Golda Meir (İngilizce). Arbor House Publishing Company. ISBN 0-87795-415-1. Menahem Meir (1983). My Mother, Golda Meir (İngilizce). Arbor House Publishing Company. ISBN 0-87795-415-1. Menahem Meir (1983). My Mother, Golda Meir (İngilizce). Arbor House Publishing Company. ISBN 0-87795-415-1.
- Skard, Torild (2014) İktidar Kadınlarında "Golda Meir" - Dünya çapında yarım yüzyıl kadın başkanlar ve başbakanlar . Bristol: Politika Yayınları, 978-1-44731-578-0 .
- Syrkin, Marie (1969). Golda Meir: İsrail'in Lideri. Putnam .
- Syrkin, Marie (1963). Golda Meir: Nedeni olan kadın.
Dış bağlantılar
- Golda Meir
- İsrail Dışişleri Bakanlığı'nda Golda Meir 29 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Meir, Golda (née Mabovitch; 1898–1978) İsrail Yahudi Ajansı'nda
- Uluslararası Kadınlar Merkezi 18 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- The short film
- The short film
- Henry Abramson'dan Golda Meir üzerine Video Konferans 12 Eylül 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Başbakan Golda Meir, IDF ve Savunma kuruluşu arşivlerinde sergi 29 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Golda Meir Kişisel El Yazmaları 18 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Shapell El Yazması Vakfı
- Golda Meir Dağı Karmel Uluslararası Eğitim Merkezi31 Mart 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (MCTC) - 1961'de Afrika ve Asya'da yeni ortaya çıkan eyaletlerde toplum çalışması yapan kadınların eğitimine yardımcı olmak için kuruldu
| Siyasi makamları | ||
|---|---|---|
| Önce Gelen | Sonra Gelen | |
| Moshe Sharett | Dışişleri Bakanlığı 1956-1966 | Abba Eban |
| Yigal Allon vekaleten | Başbakanlık 1969-1974 | Yitzhak Rabin |
| Haim-Moshe Shapira | İçişleri Bakanlığı 1970 | Yosef Burg |
| Parti siyasi makamları | ||
| Yigal Allon vekaleten | Gruplaşmanın Lideri 1969-1974 | Yitzhak Rabin |
|  | |
