İçeriğe atla

Gizli söylev

Gizli Söylev konuşmasını yapan Nikita Kruşçev'in 1961 yılına ait bir fotoğrafı

Gizli Söylev veya Kruşçev Raporu, Sovyetler Birliği Komünist Partisi 20. Kongresinde Genel Sekreter Nikita Kruşçev tarafından 25 Şubat 1956 tarihinde yapılan konuşmadır. Konuşmada, 1953 yılına kadar iktidarda olan Sovyet lideri Josef Stalin tarafından yapılan yanlış uygulamalar, orduda ve partide gerçekleştirilen tasfiyeler, kişi kültünün oluşturulması eleştirilir. Kruşçev konuşmasında Stalin'i kıyasıya eleştirirken Bolşevik lider Vladimir Lenin'e ve Sovyetler Birliği Komünist Partisine sahip çıkacaktır.

Genel bakış

Gizli söylev, Kruşçev döneminde gözlemlenen yumuşamanın bir parçasıdır. Aynı zamanda Sovyet liderliği arasında sürmekte olan iktidar mücadelesinin de göstergesiydi. Kruşçev, Stalin'in iktidarı sırasındaki Sovyet liderlerinin saygınlıklarını tartışma konusu yapmaktaydı. Bundaki amacı 1953 yılında Stalin'in ölümünden sonra başa geçen Lavrenti Beria'nın tasfiye edilmesi ve sonrasında idam edilmesini örgütleyen kişi olarak kamuoyu desteği kazanmak istiyor, hem de o dönemin güçlü isimleri olan Vyaçeslav Molotov ve Georgi Malenkov gibi liderlere karşı durumunu güçlendirmeye çalışıyordu.

Gizlilik

Kruşçev'in yaptığı konuşmaya Gizli söylev denmesinin sebebi konuşmanın gizli oturumda yapılmış olmasıdır. Konuşmanın esas metni 3 Mart 1989 günü İzvestiya'da yayınlanacaktır.

Arka planı

Konuşma metni bu görev için 31 Ocak 1955 tarihindeki Merkez Komite Prezidyumu kararıyla özel olarak oluşturulmuş olan parti komisyonunca yazılmıştı. Komisyonun görevi 1934 yılında yapılan 17. Kongre delegelerinin maruz kaldığı tasfiyeleri incelemekti. Komisyon aşağıdaki kişilerden oluşmaktaydı:

  1. Pyotr Pospelov (Başkan)
  2. P.D.Komarov
  3. Averki Aristov
  4. Nikolay Shvernik

17. Kongrenin seçilmesinin sebebi bu kongrenin sosyalizmin düşmanlarına karşı zafer ilan edildiği bir dönemde yapılmış olması ve izleyen dönemde tasfiye hareketinin başlamış olmasıydı. Komisyon 1937 - 38 yıllarındaki Büyük Temizlik adı verilen tasfiye hareketiyle de ilgilenmiş ve belgeleri incelemiştir.

Kruşçev, Stalin'in tasfiyeler, II. Dünya Savaşı sırasında idare konusundaki eleştirilerini ortaya koymaktan çekinmemesine rağmen aynı dönemde gerçekleştirilen sanayileşme hamlesine ve genel parti ideolojisine hiçbir eleştirme getirmemek konusunda titizdir. Kolektivizasyon sırasında Sovyet yönetimi tarafından gerçekleştirilen uygulamalar da sahiplenilecektir. Kruşçev, Stalin'i eleştirirken leninizmi savunacaktır.

Kruşçev, Stalin döneminde yapılan tasfiye hareketini eleştirmesine rağmen tasfiye edilenlerin siyasi itibarlarının iade süreci çok uzun sürer. Moskova Davalarında suçlu bulunanlar ancak 1988 yılında aklanacaklardır.

Kruşçev, sovyet sosyalist toplumun ekonomik ve siyasi karakterini bozacağı süreci gizli söyleviyle resmîleştirmiştir. Öyle ki; istatistikler, SBKP Merkez Komitesi' nin 1952'deki 19. Kongresinde seçilen SBKP Merkez Komitesi üyelerinin yüzde yetmişinin, sırasıyla 1956 ve 1961'de düzenlenen 20. ve 22. Kongreler sırasında tasfiye edildiğini göstermektedir. Ve bu Kruşçev revizyonizmine karşı duran ya da durması muhtemel olan merkez komite üyelerinin yaklaşık yüzde ellisi tasfiye edilmiştir.[1]

Konuşmanın yayılması

Kruşçev konuşmasına gece yarısından hemen sonra başlayacak ve konuşmasını dört saatte tamamlayacaktır. Konuşma ile ilgili Batıya ilk haber Reuters muhabiri John Rettie tarafından geçilir. Rettie'nin Kostya Orlov tarafından bilgilendirildiği ileri sürülmektedir.[2]

5 Mart 1956 tarihinde Parti Prezidyumu Kruşçev'in Raporunun tüm parti ve Komsomol örgütlerinde okunması kararı alır. Belgenin içeriği 1956 yılında Sovyetler Birliği dahilinde bilinir hale gelmiştir.

Sovyetler Birliğinde bu serbestliğe sahip olan metin Doğu Bloku ülkelerindeki kardeş komünist partilere ancak kısım kısım ilan edilir. Batı Avrupa'daki komünist partilere ise hiçbir şekilde bilgi verilmez. Bu partiler metinden 5 Haziran 1956 günü The New York Times ve 10 Haziran 1956 günü The Observer gazetelerinin tüm metni yayınlamasıyla haberleri olur.[3]

Konuşmanın özeti

Konuşmanın kurgusu şu şekildedir:

  • Marksizm-Leninizm klasiklerinden örnekler
  • Stalin'in kişilik özelliklerinin eleştirisi için Lenin'in Vasiyeti' nin gündeme getirilmesi
  • Stalin tarafından Troçkistler' e karşı geliştirilen halkın düşmanı ifadesinin eleştirilmesi
  • Partide kolektif liderlik anlayışının çiğnenmesi
  • Öne çıkan Bolşevik liderlere uygulanan baskılar
  • Tasfiyenin NKVD tarafından arttırılması
  • Büyük Vatanseverlik Savaşı sırasında Stalin'in rolünün abartılması
  • Ulusların zorla göç ettirilmesi
  • Doktorlar davası
  • Kişi kültünün şarkı, şehir isimleri vb. işaretleri
  • 1925 yılından beri Lenin Ödülü'nün verilmemesi

Sonuçları

Sovyetler Birliği

Konuşma hem dinleyenler hem de daha sonra okuyanlar arasında büyük şaşkınlık yaşanmasına sebep olacaktır. Toplu olarak yapılan protesto eylemlerinin en büyüğü Stalin'in doğduğu topraklarda, Gürcistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyetinde yaşanır. Günlerce süren protesto ve eylemler ancak ordu birliklerinin müdahalesiyle 9 Mart 1956 günü sona erdirilebilir.[4][5] Konuşmadan sonraki dönemde Kruşçev yönetimi 1961 yılında Lenin'in Mozolesinde sergilenen Stalin'in naaşı Kremlin Duvarı Mezarlığına defnedilmiştir.

Uluslararası alan

Konuşma Mao Zedung önderliğindeki Çin ile Sovyetler Birliği arasındaki ilişkilerin son derece gerilmesine yol açmış, çok ciddi bir Çin-Sovyet ayrılığı ortaya çıkmıştır. Mao ve Arnavutluk lideri Enver Hoca, Kruşçev'i revisyonist olmakla suçlayacaktır. Ayrıca Macaristan Halk Cumhuriyeti'nde yönetimde bulunan Mátyás Rákosi'nin 1956 yılında tamamen tasfiye edilmesi, bu ülkenin Macar Devrimi olarak bilinen sovyet yönetimine karşı ayaklanmasına giden süreci başlatacaktır. Polonya Halk Cumhuriyetinde de aynı dönemlerde işçi ayaklanmaları yaşanacak ve iktidardaki Polonya Birleşik İşçi Partisi yönetimine Stalin zamanında tasfiye edilen Władysław Gomułka getirilecektir.

Kaynakça

  1. ^ "1964: On Khrushchov's Phoney Communism and Its Historical Lessons for the World". www.marxists.org. 30 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2022. 
  2. ^ Rettie, ayrıca Orlov'un Kruşçev'in talimatıyla kendisiyle konuştuğunu iddia eder. The day Khrushchev denounced Stalin 13 Aralık 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 18 Şubat 2006 BBC haberi, 22 Mart 2010 tarihinde erişilmiştir
  3. ^ Metin ABD'nin saygın gazetelerinden The New York Times yönetiminin eline geçinceye kadar uzun bir yol izler. Polonya Halk Cumhuriyeti'ne gönderilen konuşmanın bir örneği Polonyalı komünist lider Edward Ochab'ın sekreteri Lucia Baranowski'nin sevgilisi olan gazeteci Viktor Grayevsky'nin eline geçer. Yahudi olan Grayevsky, İsrail'de bulunan hasta babasını az bir zaman önce ziyaret etmiş ve İsrail'e göçmeye karar vermiştir. Gazeteci konuşmayı okuduktan sonra kendisinin İsrail'e geçmesine yardım eden İsrail Elçiliği görevlisi Yaakov Barmor'a verir. Barmor ise İsrail Gizli Servisi Şin Bet üyesidir. Barmor, bu çok önemli metnin fotoğrafını çekerek İsrail'e gönderir. 13 Nisan 1956 günü İsrail'deki Şin Bet merkezi belgeye sahiptir. ABD ile güvenlik antlaşması imzalamış olan İsrail fotoğrafları derhal CIA yetkililerine iletir. 17 Nisan günü CIA şefi Allen Dulles fotoğrafların ellerinde olduğunu ABD Başkanı Dwight D. Eisenhower'a iletir. Sonrasında belge CIA tarafından The New York Times gazetesine sızdırılır.
  4. ^ Suny, Ronald Grigor, The Making of the Georgian Nation, Indiana University Press, 1994, s.303–305 ISBN 0-253-20915-3
  5. ^ Kozlov, V.A, Mass Uprisings in the USSR: Protest and Rebellion in the Post-Stalin Years, New Edition, 2002 ISBN 0-7656-0668-2

Konuyla ilgili yazılan eserler

  • Tompson, William J., Khrushchev: A Political Life, New York, St. Martin's Press, 1995
  • Taubman, William, Khrushchev: The Man and His Era, London, Free Press, 2004
  • Kemal Okuyan, Stalin'i Anlamak, Yazılama Yayınları, 2008 ISBN 605-5892-08-1

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Josef Stalin</span> Sovyetler Birliği lideri (1924–1953)

Josef Stalin, Gürcü asıllı Sovyet devlet adamı ve Sovyetler Birliği Komünist Partisi Genel Sekreteri (1922-1953). Sovyetler Birliği'ni 1924'ten ölümüne kadar diktatörlük rejimi ile yönetti. Stalin; Sovyetler Birliği'ni endüstriyel ve askerî bir süper güce dönüştürdü, fakat bunu gerçekleştirirken totaliter politikalar uyguladı ve milyonlarca Sovyet vatandaşı diktatörlüğü sırasında hayatını kaybetti. Stalin döneminde; 3 ila 20 milyon arasında insan çalışma kampları, zorunlu kolektivizasyon, kıtlık ve yargısız infazlardan dolayı ölmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Nikita Kruşçev</span> 1953ten 1964e kadarki Sovyetler Birliği lideri

Nikita Sergeyeviç Kruşçev, Sovyet devlet adamı ve Sovyetler Birliği Komünist Partisi Birinci Sekreteri. Doğru okunuşu ve Türkçe yazım kurallarına göre soyadının doğru yazılışı Hruşçov olmasına rağmen, Türkçeye İngilizce Khrushchev kelimesinin okunuşu olan Kruşçev kelimesi geçmiş ve yaygınlık kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Destalinizasyon</span> Stalinin ölümünün ardından yeni genel sekreter seçilen Nikita Kruşçev ile başlayan bir dizi siyasî reform

Destalinizasyon, Sovyetler Birliği'nde Sovyetler Birliği Komünist Partisi Genel Sekreteri Josef Stalin'in ölümünün ardından yeni genel sekreter seçilen Nikita Kruşçev ile başlayan süreci ifade eden terim. Sovyetler Birliği Komünist Partisi’nin 20. Kongresi, Stalin'in ölümünden 3 yıl sonra 14 Şubat-25 Şubat 1956'da yapıldı ve bu tarihten itibaren Stalin dönemine ait uygulamalar, "kişinin putlaştırılması" olarak değerlendirildi ve destalinizasyon süreci başlatılmış oldu. Stalin'e ait görüşlerin etki ve gücünün çözülmesi, buna bağlı hiyerarşik yapı ve ideolojik hâkimiyetin geriletilmesi girişimi; destalinizasyon olarak ifade edilir.

<span class="mw-page-title-main">Stalinizm</span> Marksist-Leninist ideolojinin teori ve pratiği

Stalinizm veya Stalincilik, Marksist-Leninist ideolojinin 1928-1953 yılları arasında Sovyetler Birliği’ni yöneten Sovyetler Birliği Komünist Partisi Genel Sekreteri Josef Stalin’in uyguladığı siyasi sistemde kullanılan teori ve pratiğine verilen addır.

<span class="mw-page-title-main">Vyaçeslav Molotov</span> Sovyet siyasetçi

Vyaçeslav Mihayloviç Molotov (Rusça: Вячеслав Михайлович Молотов, II. Dünya Savaşı sırasında Stalin ile birlikte görev yapmış Sovyetler Birliği dışişleri bakanı. Alman Dışişleri Bakanı Ribbentrop ile Molotov Ribbentrop Paktı'nı imzaladı. 1920'lerde Stalin ile beraber hızla yükseldi ve 1950'lerde Nikita Kruşçev'in yükselişiyle siyasetten çekilmek zorunda kaldı.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği Komünist Partisi</span> Sovyetler Birliğini yöneten parti

Sovyetler Birliği Komünist Partisi, Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi'nin Bolşevik kanadınca kurulan ve 1917 Büyük Ekim Sosyalist Devrimi'nden sonra 1991 yılına dek Sovyetler Birliği'ni yöneten parti. Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi olarak iktidara gelen parti 1918 yılında Komünist Parti adını aldı.

<span class="mw-page-title-main">Anastas Mikoyan</span>

Anastas İvanoviç Mikoyan,, Bolşevik önder ve Ermeni Sovyet politikacıdır.

<span class="mw-page-title-main">Büyük Temizlik</span> Sovyet siyasi baskı, hapis ve infaz kampanyası

Büyük Temizlik, Büyük Tasfiye veya Büyük Terör, Sovyetler Birliği'nde 1936-1938 yılları arasında yapılan siyasi baskı kampanyasıdır. Komünist Parti ve devlet görevlileri arasında temizliğe yol açarken, Kızıl Ordu ile toprak sahiplerinin baskı altına alınmasına ayrıca geniş çapta polis araştırması, tutuklamalara ve keyfî infazlara yol açmıştır. Rus tarihçesinde en yoğun tasfiye harekâtıdır, 1937-1938 arası Yejovşçina, Sovyet gizli polisi NKVD'nin şefi Nikolay Yejov'un adından kaynaklanır. 600.000 ila 1.2 milyon kişinin öldüğü tahmin edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Bulganin</span>

Nikolay Aleksandroviç Bulganin Rus asker ve siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Mihail Kalinin</span> Bolşevik devrimci

Mihail İvanoviç Kalinin, 1919-1946 yılları arasında Yüksek Sovyet Prezidyumu Başkanı olmuş Bolşevik devrimci. 1926 yılından itibaren Sovyetler Birliği Komünist Partisi (SBKP) Politbüro üyesi olmuştur. SBKP Genel Sekreteri Josef Stalin’in yakın çalışma arkadaşı ve "Eski Bolşevik"tir.

<span class="mw-page-title-main">Lenin'in Vasiyeti</span>

Lenin'in Vasiyeti, Bolşevik lider Vladimir Lenin tarafından 1922 yılı sonu – 1923 yılı başında yazılan belge. Belgede Lenin Sovyetler Birliği yönetim organlarında değişiklik yapılması gereğini bildirmektedir. Ayrıca Sovyet liderleri hakkında düşüncelerini de sıraladığı belgede özellikle Josef Stalin'in Sovyetler Birliği Komünist Partisi Genel Sekreteri görevinden alınmasını önermiştir. Yaptırım özelliği olmayan belgenin Merkez Komite'de gündem edilmesi üzerine Stalin görevinden istifa etse de, Merkez Komite tarafından buna izin verilmemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği Komünist Partisi 20. Kongresi</span>

Sovyetler Birliği Komünist Partisi 20. Kongresi, 14 – 26 Şubat 1956 tarihinde yapılmıştır. Kongre özellikle parti genel sekreteri Nikita Kruşçev’in yaptığı ve Gizli söylev olarak bilinen, Josef Stalin ve döneminin şiddetle eleştirildiği konuşmayla hatırlanır. Sovyet dış politikasında Barış içinde bir arada yaşama yaklaşımının ilan edildiği kongredir.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Poskryobışev</span>

Aleksandr Nikolayeviç Poskrebişev Sovyet asker, siyasetçi ve devlet adamı. 1917 yılından itibaren Sovyetler Birliği Komünist Partisi üyesi ve 1928 – 1953 yılları arasında Merkez Komitesi Sekretaryası sorumlusu.

Barış içinde bir arada yaşama, Soğuk Savaş döneminde Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği tarafından geliştirilmiş teoridir. Buna göre nükleer silahlara sahip Sovyetler Birliği ve sosyalist ülkeler ile kapitalist devletler bir arada barışçıl bir şekilde varlıklarını devam ettirebilirler. Bu teori sosyalizm ile kapitalizmin uzlaşmaz çelişki içinde olduklarından bir arada yaşayamayacaklarını söyleyen marksizmin genel söylemiyle çelişmektedir. Teori Sovyetler Birliği ve Varşova Paktı ülkeleri tarafından ABD ve NATO örgütüne üye ülkeleriyle olan ilişkilerinde bir dönem hakim olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Hocaizm</span>

Hocaizm, adını Arnavutluk Sosyalist Halk Cumhuriyeti lideri Enver Hoca'dan alan, 1970'lerin sonunda dünya komünist hareketindeki bölünme sonucunda ortaya çıkan, Marksizm-Leninizm'in revizyonizm karşıtı bir çeşididir. Stalin sonrası dönemin ve iktidardaki iki komünist parti olan Çin Komünist Partisi ve Arnavutluk Emek Partisi arasındaki 1978'deki keskin ayrılığın ardından Enver Hoca'nın görüşlerini tanımlamak için kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği Komünist Partisi 19. Kongresi</span>

Sovyetler Birliği Komünist Partisi 19. Kongresi 5 Ekim ile 14 Ekim 1952 tarihleri arasında Moskova'da toplanmıştır. II. Dünya Savaşı sonrası toplanan ilk Partisi kongresidir. Ayrıca Josef Stalin'in liderliğindeki son kongredir. Çin'den Liu Shaoqi olmak üzere yabancı Komünist partilerden birçok önemli misafir kongreye katılmıştır. Stalin son konuşmasını bu kongrede yapmıştır. 19. Merkez Komite de bu kongrede seçilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Anti Parti Grubu</span>

Anti Parti Grubu, Sovyetler Birliği Komünist Partisi genel sekreteri Nikita Kruşçev'in başlattığı destalinizasyon sonrası Haziran 1957'de Kruşçev'i görevden alınmasına çalışan fakat başarısız olan grup. Kruşçev'in tanımlaması olan Anti Parti Grubu, Bolşevik liderler Georgi Malenkov, Vyaçeslav Molotov, Lazar Kaganoviç, Dmitri Şepilov gibi isimlerin önderliğindeki muhaliflerden oluşmaktaydı. Grup destalinizasyon sürecinde Stalin'in etkisizleştirilmesine şiddetle karşı çıktı.

<span class="mw-page-title-main">Kruşçev çözülmesi</span> 1950li ve 1960lı yıllarda SSCBdeki baskı ve sansürün azaldığı dönem

Kruşçev çözülmesi Sovyetler Birliği'nin 1950'lerin sonu ve 1960'ların başındaki Nikita Kruşçev dönemi için kullanılan terim. Sovyetler Birliği'ndeki siyasi baskıların ve sansürün görece azaldığı, destalinizasyon süreci ile birlikte Gulag kamplarındaki çok sayıda siyasi mahkûmun tahliye edildiği ve diğer uluslarla barış içinde bir arada yaşama politikalarının benimsendiği dönemi ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Lazar Kaganoviç</span> Sovyet siyasetçi

Lazar Moiseyeviç Kaganoviç Sovyet siyasetçi ve devlet adamı. Özellikle Sovyetler Birliği Komünist Partisi genel sekreteri Josef Stalin'in yakın çalışma arkadaşı ve önde gelen Eski Bolşeviklerden. Stalin döneminde Sovyet siyasetinde aktif rol almış, sonrasında Nikita Kruşçev döneminde Anti Parti Grubu sürecinde tasfiye edilmiştir.

Tasfiye ya da temizlik, belirli kişi veya kişilerin siyasi, dinî yahut toplumsal manada belirli bir çevreden dışlanmasıdır. Tasfiyelerin şiddet içeren ya da içermeyen çeşitli biçimleri olabilir. Genellikle hedef alınan kişinin görevden alınmasıyla uygulanan tasfiye işlemi bazı durumlarda hapis, sürgün yahut öldürülmeyle de sonuçlanabilir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.