İçeriğe atla

Giyinik Maya

Giyinik Maja (La maja vestida)
Sanatçı Francisco Goya
Yıl 1802 - 1805
Tür Yağlıboya
Boyutlar 95 cm × 188 cm (37 in × 74 in)
Konum Prado Müzesi, Madrid

Giyinik Maya[1] veya Giyinik Maja[2] (İspanyolca:La maja vestida) İspanyol ressam Francisco Goya'nın 1802 ile 1805 yılları arasında çizdiği tahmin edilen tablo. 95 cm uzunluğunda 188 cm genişliğinde olan tablo uzun yıllar boyunca San Fernando Sanat Akademisi'nde kaldıktan sonra 1910 yılında Prado Müzesi'nin koleksiyonuna alındı.

Tarih

Resim, Goya'nın önceki yıllardan yaptığı Çıplak Maya'nın eş resmi olması için çizildi. Manuel de Godoy bu eserin ilk sahibi oldu. İspanyol başbakanının nü tabloları asmak için gizli bir odası olduğu söylenir. İzleyenleri şaşırtmak için Godoy'un eserleri yan yana astırdığı tahmin edilmektedir. Bir diğer iddia ise Godoy'un eve gelen konuğuna göre iki eserden birini sergilediği yönündedir.

Giyinik Maya ilk defa 1808 yılında Joseph Bonaparte'ın emriyle Manuel Godoy'un koleksiyonunun sayımı yapıldığında kayıt altına alındı. Tablo, 1808'den 1813 yılına ve daha sonra 1836'dan 1901 yılına kadar San Fernando Güzel Sanatlar Akademisi'nde kaldı. 1901 yılında ise Prado Müzesi'nin koleksiyonuna geçti.[3]

Resim

Maya'nın üzerine yapışan beyaz kıyafeti onu Çıplak Maya'ya göre daha çıplak göstermektedir. Özellikle belinin pembe bir bağla sıkılmış olması göğüslerini daha da ortaya çıkarmıştır.

Giyinik Maya'nın üstünde Türk işi bir şalvar ve altın rengi terlikler vardır. Kadının bu kıyafeti akla on sekizinci yüzyılda İngiltere ve Fransa'da popüler olan Türk kıyafetleriyle portre yaptırma modasını getirir.[4] Bu konuda Avrupa resim sanatındaki en iyi örneklerden biri Jean Auguste Dominique Ingres'in Odalık isimli tablosudur.

Çıplak Maya ve Giyinik Maya arasında farklar mevcuttur. Örneğin ilk tabloda modelin yüzü solgun ve renksiz çizilmişken ikinci tabloda makyajlıdır. Ressam, Giyinik Maya'da altın, safran, siyah ve kırmızı tonları tercih etmişken Çıplak Maya'da inci grisi, pembe, solgun yeşil gibi tonları kullandı. Her iki sahnedeki yapay ve hayali özellikler kadını gerçek dünyadan kopartır.[5]

Kaynakça

  1. ^ Tablonun Türkçe isminin alındığı kitap: Goya: 1746-1828. Yapı Kredi Yayınları, Nisan 2011. Sayfa 120. ISBN 978-975-08-1928-5
  2. ^ Şenyapılı, Önder. Ressamlar ve Kadınları. Metu Press, 2003. Sayfa 13
  3. ^ Prado Müzesi'ndeki Çıplak Maya sayfası 6 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 12 Aralık 2008 günü erişildi.
  4. ^ Symmons, sayfa 220.
  5. ^ Symmons, sayfa 213

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Francisco Goya</span> İspanyol ressam and printmaker (1746-1828)

Francisco José de Goya y Lucientes, Romantizm akımının önde gelen isimlerinden olan İspanyol ressam ve gravür sanatçısı. 18'inci yüzyıl sonları ve 19'uncu yüzyıl başlarının en önemli İspanyol sanatçısı olarak kabul edilir. Resimleri, çizimleri ve gravürleri, çağdaş tarihsel çalkantıları yansıttı ve önemli 19. ve 20. yüzyıl ressamlarını etkiledi. Goya, genellikle Eski Ustaların sonuncusu ve modernlerin ilki olarak anılır.

Édouard Manet, Fransız ressam. 19. yüzyılda modern hayatı konu alan resimler yapmaya başlamış ilk ressamlardandır. Manet, gerçekçilik akımından izlenimciliğe geçişte önemli bir rol oynadı. İlk dönem başyapıtlarından Kırda Öğle Yemeği ve Olympia, kendisinden genç ressamlara esin kaynağı oldu. Daha sonraki yıllarda ise o ressamlar izlenimciliğin en önemli isimleri oldular. Günümüzde, bu iki resim, modern sanatın başlangıcı kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Prado Müzesi</span>

Prado Müzesi, İspanya'nın başkenti Madrid'de yer alan bir müze ve sanat galerisidir.

<i>2 Mayıs 1808</i>

2 Mayıs 1808,, İspanyol ressam Francisco de Goya'nın tablosu. Eser, eş resmi 3 Mayıs 1808 ile birlikte Madrid'deki Prado Müzesi'nde sergilenmektedir. Ressam, bu iki eseri 1814 yılında iki ay arayla çizmiştir.

<i>Korede Katliam</i> Pablo Picassonun 1951 tarihli tablosu. Çalışma dışavurumculuk akımının örneklerinden birisidir

Kore'de Katliam, İspanyol ressam Pablo Picasso'nun 1951 tarihli tablosu. Çalışma dışavurumculuk akımının örneklerinden biridir ve Francisco Goya'nın 1814 tarihli Madrid'de 3 Mayıs 1808 isimli tablosundan esinlenerek yaratılmıştır. Madrid'de 3 Mayıs 1808'de, Napoleon'un askerlerinin İspanyol sivillerini öldürmesi anlatılır. Goya'nın bu tablosundan ilk olarak Manet etkilenmiş ve 1867 yılında İmparator I. Maximilian'ın İnfazı isimli bir tablo çizmişti. Picasso da bu geleneğe devam etti.

<i>3 Mayıs 1808</i> İspanyol ressam Francisco Goyanın tablosu

3 Mayıs 1808 ya da Madrid'de 3 Mayıs 1808, İspanyol ressam Francisco Goya'nın 1814 yılında tamamladığı tablosudur. Eser şu anda, Madrid'deki Prado Müzesi'nde sergilenmektedir. Goya bu çalışmayı, Fransızların 1808'de Madrid'i işgali sırasında, Napolyon'un ordularına direnen İspanyolların anısına çizdi. Bu direniş aynı zamanda Yarımada Savaşı'nın tetikleyicisiydi. İspanyol ressamın, aynı boyutlardaki eş çalışması 2 Mayıs 1808 de tıpkı bu tablo gibi İspanya'nın geçici hükûmeti tarafından, Goya'nın önerisi ile, ressama ısmarlandı. Goya, Aragonca yazdığı bir mektupta bu tabloları yapma amacını şöyle açıkladı:

José de Madrazo y Agudo, İspanyol ressam ve gravür sanatçısı. Hem barok hem de neoklasik tarzda eserler üretti. Oğlu Federico Madrazo, torunu ise Raimundo Madrazo'dur.

<i>Savaşın Felaketleri</i>

Savaşın Felaketleri, İspanyol ressam Francisco de Goya'nın 1810 ile 1815 yılları arasında çizdiği 82 gravürden oluşan bir dizi resimdir. Serideki resimlerde savaşın korkunçluğu olduğu gibi ve etkileyici şekilde anlatılmıştır. Baskı resimlerde, İspanyol Bağımsızlık Savaşı sırasında işlenen acımasız suçlar ayrıntılı şekilde betimlenmiştir.

<i>Bir Köpek</i> resim

Bir Köpek ya da kısaca Köpek, İspanyol ressam Francisco de Goya'nın 1819 yılında aldığı evin duvarlarına dekorasyon amaçlı çizdiği Kara Resimler'den biri. Goya'nın bu çalışması evin üst katında, kapı girişinin sol tarafında yer alıyordu.

<span class="mw-page-title-main">María Cayetana de Silva</span>

13. Alba Düşesi María del Pilar Teresa Cayetana de Silva Alvarez de Toledo y Silva Bazán, İspanyol aristokratı ve ressam Francisco de Goya'nın eserlerinin popüler modellerinden biri.

<i>Aynadaki Venüs</i> Diego Velázquez tablosu

Aynadaki Venüs, İspanyol Altın Çağı'nın önde gelen ressamlarından Diego Velázquez'in (1599–1660) tablosu. Eser Londra'daki Ulusal Galeri'de sergilenmektedir. Velázquez bu tabloyu 1647 ile 1651 yılları arasında tamamlamıştır.

<i>Çıplak Maya</i> İspanyol ressam Francisco de Goyanın 1790 ile 1800 yılları arasında tamamladığı tahmin edilen tablosu

Çıplak Maya ya da Çıplak Maja, İspanyol ressam Francisco de Goya'nın 1790 ile 1800 yılları arasında tamamladığı tahmin edilen tablosudur. Eser şu anda Madrid'deki Prado Müzesi'nde sergilenmektedir. Ressam bu tabloyu, İspanyol engizisyonunun çıplak kadın resimlerinin yapılmasını yasakladığı bir dönemde, İspanya başbakanı Manuel de Godoy'un isteği üzerine yaptı. Resim, Godoy'un koleksiyonuna 12 Kasım 1800 tarihinde katıldı.

<span class="mw-page-title-main">Manolo</span>

Manololar, on dokuzuncu yüzyılın başlarından itibaren Madrid sanat dünyası içerisinde yer alan, katıksız ve kibar Kastilya aksanıyla İspanyolca konuşan, özenli kıyafetleri ile dikkat çeken insanlara verilen isimdir. Manoloların kadınlarına maya (maja), erkeklerine ise majo denmektedir. Manolo kelimesi İspanyolca bir isim olan "Manuel"'in değiştirilmesi sonucunda oluşturulmuştur. Genellikle toplumun alt tabakalarından gelmelerine rağmen tarz sahibi, enerji dolu, her zaman iyi göründüklerine emin olan insanlardı. Kendilerini aristokrat gibi göstermek için büyük çaba harcayan manoloları bir süre sonra gerçek aristokratlar da taklit etmeye başladılar. Fransa'nın İspanya büyükelçisi J.-F. de Bourgoing gezi notlarına 1788 yılında mayalarla ilgili şunları yazdı:

Eugenio Lucas Velázquez, romantik İspanyol ressamdır. Savaş manzaralarını ve insan figürlerini içeren tablolar ile freskler çizmiştir.

<i>Balkondaki Mayalar</i>

Balkondaki Mayalar ya da Balkondaki Majalar, İspanyol ressam Francisco Goya'nın 1808 - 1812 yılları arasında çizdiği yağlı boya tablosu. Eser, şu anda özel bir koleksiyondadır.

<i>Victorine Meurent İspanyol Kıyafetleri İçinde</i>

Victorine Meurent İspanyol Kıyafetleri İçinde ya da Miss V. İspanyol Kıyafetleri İçinde, Fransız ressam Édouard Manet'nin 1862 yılında tamamladığı tablosu. Eser, 1863 yılında açılan Reddedilenler Salonu'nda ressamın diğer iki eseri Kırda Öğle Yemeği ve Majo Kıyafetleri İçindeki Genç Adam ile birlikte sergilendi. Tablodaki model, Manet'nin uzun yıllar boyunca favori ressam modeli olan Victorine Meurent'dir.

<i>San Isidro Festivali</i>

San Isidro Festivali, İspanyol ressam Francisco de Goya'nın 1819 yılında aldığı, Sağırın Beşi olarak bilinen, evinin duvarlarına dekorasyon amaçlı çizdiği Kara Resimler'den biri. Goya'nın bu çalışması evin zemin katında, kapı girişinin sağ tarafında yer alıyordu.

<i>Ölümün Zaferi</i>

Ölümün Zaferi, Flaman ressam Pieter Brueghel tarafından çizilmiş bir tablodur. Yaklaşık 1562'de, ahşap üzerine yağlı boya ile çizilmiştir. 117 x 162 cm boyutlarındaki tablo Madrid'deki Prado Müzesi'nde sergilenmektedir.

<i>Kırda Öğle Yemeği</i> Fransız ressam Édouard Manetnin tablosu

Kırda Öğle Yemeği ya da Kırda Piknik Fransız ressam Édouard Manet'nin 1862 - 1863 yılları arasında tamamladığı tablosudur. Eser, şu anda Paris'teki Orsay Müzesi'nde sergilenmektedir.

<i>Nedimeler</i> (tablo) Diego Velazquezin eseri tablo

Nedimeler, Geç Orta Çağ İspanyası'nın en önemli ressamı sayılan Diego Velazquez'in 1656 tarihli tablosudur. Velazquez'in 1656 yılında yaptığı bu tablo, İspanyol sanatının örneklerindendir. Ayrıca, sanat tarihinin de ilk üç boyutlu tablosu olarak kabul edilir. Madrid'deki Prado Müzesi'nde sergilenmekte olan tablo, sanat eleştirmenleri tarafından Velazquez'in başyapıtı olarak görülür.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.