Giulio Mancinelli
Giulio Mancinelli | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 1537 Macerata |
| Ölüm | 1618 Napoli |
| Meslek | Misyoner |
Giulio Mancinelli (d. 1537, Macerata - ö. 1618, Napoli), İtalyan bir misyoner Cizvit rahibiydi.[1]
Hayatı
Giulio Mancinelli soylu bir İtalyan ailesinde doğdu.[2] 1558'de Cizvitlere katıldı ve tüm Cizvit eğitimini (adayların Cizvitler’e kabul edilmesi/Cizvit olması veya Cizvitler’e kardeşçe hizmet etmeleri için hazırlanma süreci.) Roma Koleji’nde aldı. 1570'te Floransa Koleji’nin rektörü olarak atandı. 1575'ten itibaren hayatı değişerek gezgin bir misyoner olur. İlk gezileri onu Bosna ve Dalmaçya'ya götürdü. Daha sonra 1583'te Papa XIII. Gregorius’un isteği üzerine oradaki ilk Cizvit misyonunu kurmak için Konstantinopolis'e gitti.[3] Cizvitlere -daha sonra bir okula dönüştürdükleri- Saint-Benoit kilisesi emanet edilmişti.[4] Mancinelli’nin yolculuğu burada bitmedi Polonya-Litvanya Birliği’nde birkaç ay geçirdi, Napoli Kralı'nın isteği üzerine Cezayir'de tutulan Hristiyan köleleri kurtarmak için bir göreve liderlik etmeden önce (1592) Rusya'ya gitti.[5] Akabinde ve ölümüne kadar zamanının çoğunu Napoli Krallığı içinde dolaşmaya adadı.
Görüm Sahibi
Giulio Mancinelli, Cezayir gezisi sırasında vecd ile kendinden geçmiş bir halde olduğunu anlatıyor: "Azizler ve melekler, görevin olumlu sonucu konusunda güvence vermek için ona göründüler". 1608'de İngiltere'de bir görevdeydi ve kendi ifadesine göre bir kez daha Tanrı tarafından lütuf aldığını ve meleksel görümler gördüğünü söyledi.[6] Tüm seyahatleri olağanüstü tezahürleriyle birlikte “Historia della vocazione e peregrinazione del Padre” (Peder'in Çağrısı ve İman Yolculuğu Tarihi) adlı büyük bir otobiyografik yazıda kaleme alınmıştır ve buna manevi yaşam üzerine iki küçük ilmî eser; Compendio di vita spirituale ridotto in oration e meditationi (Manevi yaşamın özeti, dualara ve meditasyonlara indirgenmesi) ve Dove si tratta delle sue rivelationi (Vahiyleri hakkında) eklemiştir. Mistik görümleri nedeniyle, ölümünden sonra olası bir aziz olarak kabul edildi ancak aziz ilan edilmedi.
Kaynakça
- ^ Chinchilla, Perla; Romano, Antonella (2008). Escrituras de la modernidad: los jesuitas entre cultura retórica y cultura científica (İspanyolca). Universidad Iberoamericana. ISBN 978-607-417-030-6. 25 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2023.
- ^ Coulton, G. G. (1950). Five Centuries Of Religion Vol IV. Osmania University, Digital Library Of India. At The University Press.
- ^ Frazee, Charles A. (22 Haziran 2006). Catholics and Sultans: The Church and the Ottoman Empire 1453-1923 (İngilizce). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-02700-7. 25 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2023.
- ^ Darnault, Sezim Sezer (2004). Latin Catholic Buildings in Istanbul: A Historical Perspective, 1839-1923 (İngilizce). Isis. ISBN 978-975-428-275-7. 25 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2023.
- ^ "MANCINELLI, Giulio in "Dizionario Biografico"". www.treccani.it (İtalyanca). 24 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2023.
- ^ Marystone, Cyril (1963). The Coming Type of the End of the World and the Universal Conversion of the Nations (İngilizce). o.V. 25 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2023.
Bibliyografya
- Fabre, Pierre-Antoine (2008). Escrituras de la modernidad: los jesuitas entre cultura retórica y cultura científica. Universidad Iberoamericana. ISBN 978-607-417-030-6.
- Frazee, Charles A. (2006) [1983]. Catholics and Sultans: The Church and the Ottoman Empire 1453-1923. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 9780521027007.
- Coulton, G.G. (1950). Five Centuries of Religion. CUP. p. 750. GGKEY:881G3EASSLN.
