İçeriğe atla

Giulia Tofana

Giulia Tofana
Doğum?
ÖlümHaziran 1659
Roma, İtalya
Cezaİdam cezası
Kurbanların sayısı600 evli erkek
Cinayetlerin süresi1633-1651
Cinayetlerin yer(ler)iİtalya
Cinayet yöntemiZehirli içecek
Tutuklama tarihiHaziran 1659

Giulia Tofana, (d. ?, İtalya - 1659, İtalya) profesyonel İtalyan zehir satıcısı. Kocalarını öldürmek isteyen kadınlara zehirli içecekler satmasıyla ünlüdür. Kendi ismiyle anılan Tofana Suyu (Aqua Tofana) isimli zehrin mucididir.

Biyografi

Hakkındaki bilgiler seyrektir. Annesinin, Francis isimli kocasını öldürmekten hüküm giymiş olup 12 Temmuz 1633'te Palermo'da idam edilen Thofania d'Adamo isimli kadın olduğu düşünülmektedir. Tofana, zehir üretimiyle uğraşmadan önce vaktini eczacılıkla ilgilenmeye harcardı. Sonunda da zehir üretimine geçti. Yine de bu zehri ilk önce annesinin üretip tarifi kızına öğrettiği de bir ihtimâldir.

Zehir satışında Tofana'nın kız kardeşi Girolama Spera da ona yardım etti. Böylece başka yerlerde de zehir satmak için Napoli ve Roma'ya gittiler.

Giulia, zor evlilik yapmış olan düşük statülü kadınlara karşı yakınlık hissediyordu. Bu yüzden zehirlerinin çoğunu böyle durumda olan kadınlara satmıştır. Böylece başı derde girmiş kadınların dostu olarak tanınmaya başlandı. Bu ünü yayıldıkça kendisine başka kadınlar da gelmeye başladı.

Tutuklanışı ve Ölümü

Tofana'nın ticareti sonunda müşteri kılığına girmiş bir Papalık Devleti yetkilisi tarafından açığa çıkarıldı. Fakat yaşadığı yerde o kadar ünlüydü ki yerel halk onun tutuklanmaktan kaçmasını sağladı. Kendisine sığınması için verilen bir kilisede yaşamaya başladı. Dedikodulara göre bu olayın ardından, Roma'ya doğru akan bir nehre zehir dökmüştür. Ardından polis kiliseye baskın yaparak onu sürükleyerek soruşturmaya götürür.

Sorgulama esnasında işkence görmüştür. İşkence altındayken kabul ettiğine göre 1651–1633 yılları arasında 600 evli erkeği zehirli içecekler ile öldürmüştür. Fakat bu itiraf işkence nedeniyle teyit edilemez. İtirafın ardından Haziran 1659'da Roma'nın Campo de' Fiori meydanında kız kardeşi Girolama Spera ve 3 yardımcısıyla birlikte idam edilmiştir. İdam edildikten sonra bedeni sığındığı kilisenin duvarlarına atılmıştır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">I. Elizabeth</span> İngiltere ve İrlanda Kraliçesi (1558–1603)

I. Elizabeth, 17 Kasım 1558'den 1603'teki ölümüne kadar İngiltere ve İrlanda kraliçesi idi. Bakire Kraliçe olarak da bilinen Elizabeth, Tudor Hanedanı'nın beş hükümdarının sonuncusudur.

<span class="mw-page-title-main">Anna Magnani</span> İtalyan oyuncu (1908-1973)

Anna Magnani, 20. yüzyıl İtalyan sinemasının en önemli ve tanınmış sinema ve tiyatro oyuncularından biri ve Oscar Ödülü alan ilk İtalyan oyuncudur.

<span class="mw-page-title-main">Diego Velázquez</span> İspanyol ressam (1599-1660)

Diego Rodríguez de Silva y Velázquez, İspanyol ressamdır.

<span class="mw-page-title-main">Caesonia</span>

Milonia Caesonia, Roma İmparatoriçesi, İmparator Caligula'nın dördüncü karısı.

<span class="mw-page-title-main">Juliette</span> Sadenin 1797 tarihli romanı

Juliette veya Erdemsizliğe Övgü — Fransız düşünür Marquis de Sade'ın başyapıtlarından Justine serisinin devamıdır. Her iki roman 1797'de toplam 10 cilt olarak isimsiz şekilde yayınlanmıştır. Serinin 6 cildi Juliette'e aittir ve 65 pornografik çizim içerir.

<span class="mw-page-title-main">Anne Boleyn</span> İngiltere Kralı VIII. Henrynin ikinci eşi

Anne Boleyn, İngiltere kraliçesi, VIII. Henry'nin ikinci karısı ve I. Elizabeth'in annesidir.

Severus Hanedanı, Roma İmparatorluğu'nun II. yüzyıl sonu ve III. yüzyıl başına damgasını vuran ve akrabalık bağıyla birbirine bağlı imparatorların oluşturduğu hanedanlık. İmparatorluğun III. yüzyıl krizlerine girmesinden önceki son Princep Dönemi imparatorlardır.

Octavia Thurina Minor, Ayrıca Genç Octavia ya da sadece Octavia olarak da bilinir, Roma İmparatoru Augustus'un kız kardeşi, Büyük Octavia'nın üvey kız kardeşi ve Marcus Antonius'un dördüncü karısı olan Roma'lı kadın. Roma tarihinde en dikkat çekici, çağdaşları tarafından sadâkati, asaleti, insanlığı ve geleneksel Romalı kadının erdemlerini devam ettirmesi açısından takdir edilen ve saygı duyulan, kadın figürüdür. Octavia, pek çok insanın ihanet ve entrikalara teslim olduğu bir zamanda yaşamıştır.

Livia Drusilla, 14 yılından sonra Livia Augusta olarak bilinir, Roma İmparatorluğu'nun ilk imparatoru Augustus'un karısı ve birkaç kez imparator naipliği yapmış, imparatorun sadık danışmanı, 1. yüzyıl Roma'sının en güçlü kadını ve Roma imparatoriçesi olan Julio-Claudian Hanedanı mensubu Romalı kadın.

<span class="mw-page-title-main">Petronius Maximus</span>

Flavius Anicius Petronius Maximus, 17 Mart 455 ve 31 Mayıs 455 tarihleri arasında kısa bir süre için Dominus Noster Flavius Anicius Petronius Maximus Augustus adıyla Batı Roma tahta çıkmış olan Romalı aristokrat.

<span class="mw-page-title-main">I. Mary</span> İngiltere ve İrlanda Kraliçesi

I. Mary İngiltere'nin ilk hükümdar kraliçesidir. Tahta geçtiğinde İngiltere Protestanlığın etkisi altındaydı lakin İngilizler hâlâ büyük ölçüde Katolik idi. Kraliçe katı kurallar uygulayarak protestanları idam ettirdi hatta canlı canlı yaktırdı ve koyu katolik olan İspanya kralı II. Felipe ile evlendi, hiç çocuğu olmadı. II. Felipe ile evlenerek Habsburg ve Tudor hanedanları birleşmiştir ve I. Mary ve II. Felipe şu unvanları kullanmışlardır: "Philip ve Mary, Tanrının lütfuyla, İngiltere, İspanya, Fransa, Napoli, Kudüs, İrlanda ve Sicilya Kralı ve Kraliçesi, inancın Savunucuları, Avusturya Arşidük ve Arşidüşesi, Burgunya, Milano ve Brabant Dükü ve Düşesi, Habsburg, Flandre ve Tirol Kontu ve Kontesi". Protestanları idam ettirmesinden ve Protestan propagandasından dolayı Kanlı Mary olarak anılır. I. Elizabeth döneminde geliştirilen birçok yeniliğin temeli, Mary'nin hükümdarlığında başlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Il trovatore</span>

Il trovatore Giuseppe Verdi'nin bestelediği, "Antonio García Gutiérrez"' in "El Trovador" adlı tiyatro oyunundan uyarlanan İtalyanca libretto'sunu Leone Emanuele Bardare ve Salvatore Cammaran'ın yazdığı 4 perdelik opera eseri. Prömiyeri 19 Ocak 1853'te Roma'da "Teatro Apollo" sahnelenmiştir ve çok yakın ilgi görüp Ocak 1855'te birçok defa oynanmıştır. Verdi bu operanın Fransızcasını Le Trouvère olarak revize etmiş ve bu eser 1854/55 sezonunda Paris'te "Théatre des Italiens"'de sahnelenmiştir.

Kan iftirası veya kan suçlaması, dini azınlıkların çocukların kanlarını dini ayinlerde ve bayramlarda kullandıkları yönündeki iftira ve suçlamalardır. Kan iftirası -kuyu zehirlemek ve ekmek pisletmek iddialarıyla birlikte- Avrupa'da Yahudilere karşı yapılan zulümlere neden oldu.

<span class="mw-page-title-main">Borgia ailesi</span> Papalık Devleti Ailesi

Borgia ailesi; aynı zamanda Borja, Borjia veya Borges olarak da bilinen Rönesans döneminde öne çıkan İtalya ve İspanya asıllı Papalık Devleti ailesi.

Kız kardeş katili kişinin kendi kız kardeşini öldürmesidir.

<span class="mw-page-title-main">Zehirin tarihi</span>

Zehirin tarihi, MÖ 4500'den günümüze kadar uzanır. İnsanlık tarihi boyunca zehirler en yaygın olanları silahlar, antiveninler ve ilaçlar olmak üzere birçok amaç için kullanılmış, toksikoloji ve teknoloji gibi birçok bilim dalında gelişmelere yol açmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Zehir Davası</span>

Zehir Davası Kral XIV. Louis döneminde Fransa’da yaşanan büyük bir cinayet skandalıydı. 1677 ve 1682 yılları arasında, aristokrasinin bir dizi önde gelen üyesi zehirleme ve cadılık ile suçlandı. Skandal kralın iç çemberine girdi. 36 kişinin infaz edilmesine yol açtı.

<span class="mw-page-title-main">Allison Balfour</span> İskoç cadı

Allison Balfour ya da Margaret Balfour, cadı olduğu öne sürülerek çarptırıldığı ölüm cezası sonucu öldürülen bir İskoçtu. 1594'te gerçekleştirilen cadılık davası, en çok bahsedilen İskoç büyücülük vakalarından biridir. Balfour'un yaşadığı İskoçya'nın Orkney Adaları'ndaki Stenness bölgesinde, o dönem yürürlükte olan 1563 İskoç Cadılık Yasası'na göre büyücülük, ölüm cezası gerektiren bir suçtu.

<span class="mw-page-title-main">Andromahi (oyun)</span> Evripides trajedisi

Andromahi oyunu, Truva Prensi Hektor'un karısı Andromahi'yi anlatmaktadır. Euripides'in günümüze ulaşan oyunlarından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Orestes (oyun)</span> Evripides trajedisi

Orestes, Euripides Makedonya'ya göç etmeden önce Atina'da sergilenen son oyunudur. Bu oyunun M.Ö. 480 civarında sergilendiği düşünülmektedir. Adaletin koruyucusu mitolojik yaratıklar olan Erinyeler, Orestes'in işlediği cinayet yüzünden Orestes'in peşine düşerler. Ancak ona halisülasyonlar gördürür ve hem bedensel hem de zihinsel olarak zayıf düşmesini sağlarlar.