İçeriğe atla

Giovanni Francesco Maratti

Giovanni Francesco Maratti (1723 - 1777), İtalyan bitki bilimci, mikolog ve algolog. Özellikle Lazio florasına çalışmış olup, 1748 yılında profesör olarak Roma Botanik Bahçe'sinde çalışmaya başladı ve ölene kadar da bu görevde kaldı.[1] Bitki bilim mahlası Maratti'dir.[2]

Önemli eserleri

  • 1760. Descriptio de vera florum existentia vegetatione et forma in plantis dorsiferis, sivè epiphyllorspermis, vulgò capillaribus. Ed. Apud fratres Salvioni. 21 ss.
  • 1772. Plantarum Romuleae Et Saturniae: In Agro Romano Existentium. 28 ss. ISBN 1-104-89122-0 leer 14 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • 1776. De plantis zoophytis et lithophytis in Mari Mediterraneo viventibus. 62 ss.
  • johann peter Huperz, giovanni francesco Maratti. 1798. Specimen inaugurale medico-botanicum de Filicum propagatione: Cui annexa est A.J.F. Marattii Descriptio de vera Florum existentia in Plantis Dorsiferis : (Botanophili Romani ... epistola [datada en Roma, 1768] qua ... J.F. Marattium ... ab Adansonii ... censuris vindicat). 49 ss.
  • -----, d.j.p. Huperz. 1798. De vera florum existentia in plantis dorsiferis. 50 ss.
  • 1822. Flora romana d. Joannis Francisci Maratti abbatis Vallumbrosani opus postumum nunc primum in lucem editum. Ed. Typis Joseph Salviucci. Vol. 1: 415 pp; vol. 2: 543 pp. oku

Onuruna adlandırılan taksonlar

Marattiaceae ailesi ve Marattia cinsi onun adını taşımaktadır.[3]

Kaynakça

  1. ^ Enciclop. Ital. Vol. XXII pp.208-209
  2. ^ "IPNI". 31 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2020. 
  3. ^ Nova Genera et Species Plantarum seu Prodromus 1788 (APNI)

İlgili Araştırma Makaleleri

<i>Aloe vera</i>

Aloe vera, Aloe cinsine bağlı bir bitki türüdür. Dağılım alanı geniştir ve birçok bölgede istilacı tür olarak tanımlanır.

<span class="mw-page-title-main">Selüloz</span> Bitki hücre duvarının yapısal bileşeni

Selüloz, formülü (C6H10O5)n olan ve birkaç yüz ila binlerce β(1→4) bağlantılı D-glikoz biriminden ve doğrusal zincirden oluşan polisakkarit ve organik bir bileşiktir. Selüloz, yeşil bitkilerin, birçok alg türünün ve oomisitlerin birincil hücre duvarının önemli yapısal bir bileşenidir.

<i>Crocus ancyrensis</i> bitki türü

Crocus ancyrensis, Crocus cinsine bağlı bir bitki türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Donus</span> 78. Katolik Kilisesi papası (ö. 678; pd. 676-678)

Donus ya da diğer yazım şekliyle Domnus, 2 Kasım 676 tarihinden 678 yılındaki ölümüne kadar görev yapmış olan papa.

<span class="mw-page-title-main">John Ray</span>

John Ray, İngiliz doğabilimci ve bitki bilimci. Bitki bilim mahlası Ray'dir.

<span class="mw-page-title-main">Pierre Edmond Boissier</span> İsviçreli bitki bilimci, kaşif ve matematikçi (1810 - 1885)

Pierre Edmond Boissier İsviçreli botanikçi, kâşif ve matematikçi. Boissier, aralarında Fransa, Yunanistan, İtalya, Norveç, Portekiz, İspanya, Balear Adaları, İsviçre, Cezayir, Mısır, Libya, Ermenistan, Filistin, Ürdün, Lübnan, Suriye ve Türkiye'nin de bulunduğu çok sayıda ülke ve bölgeden bitki örnekleri toplamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Giovanni Battista Balbis</span> İtalyan bitkibilimci (1765-1831)

Giovanni Battista Balbis, Fransa ve İtalya'da çalışmış İtalyan politikacı ve botanikçi. Bitki bilim mahlası Balb.'dır.

<span class="mw-page-title-main">Augustin Pyramus de Candolle</span> İsviçreli bitki bilimci

Augustin Pyramus, İsviçreli botanikçi.

<span class="mw-page-title-main">Giovanni Antonio Scopoli</span> Avusturyalı hekim ve doğa bilimci

Giovanni Antonio Scopoli Avusturyalı hekim ve doğa bilimci. Biyografi yazarı Otto Guglia O'nu "ilk uluslararası Avrupalı" ve "Avusturya İmparatorluğu'nun Linnaeus'u " olarak tanımlamıştır. Bitki bilim mahlası Scop.'tur.

Gaius Julius Hyginus, M.Ö. 64 ile M.S. 17 yılları arasında yaşamış oyun yazarıdır. Alexander Polyhistor'un öğrencisi ve Augustus'un azatlısıdır. Suetonius'un De Grammaticis'inde yazdığına göre, Augustus tarafından Palatine kütüphanesinin yöneticiliğine atanmıştır. Yine Suetonius'a göre ilerleyen yaşlarda sefalete düşmüş ve Clodius Licinus'un maddi desteği ile hayatına devam edebilmiştir.

Baron Friedrich August Marschall von Bieberstein Kafkasya ve Yeni Rusya dahil olmak üzere İmparatorluk Rusya'sının güney kısmının flora ve arkeolojisini ilk inceleyenlerden biriydi. Ayrıca Kırım-Kafkas bölgesinin ilk kapsamlı flora kataloğunu derledi. Bitki bilim mahlası M. Bieb.'dir.

<span class="mw-page-title-main">Antoine Laurent de Jussieu</span> Fransız bitki bilimci (1748 – 1836)

Antoine Laurent de Jussieu Fransız botanikçi. Çiçekli bitkileri ilk defa sınıflandıran bilim insanıdır ve sınıflandırma sistemi günümüzde büyük ölçüde kullanılmaya devam etmektedir. Sınıflandırması, amcası botanikçi Bernard de Jussieu'nun başladığı ancak yayımlamadığı bir çalışmanın genişletilmiş halidir. Bitki bilim mahlası Juss.'tur.

Francesco Antonio Sebastiani, İtalyan hekim ve bitki bilimci. Bitki bilim mahlası Sebast.'dır.

Augusto Béguinot, İtalyan bitki bilimci, algolog ve bitki coğrafyası uzmanı. Bitki bilim mahlası Bég.'dir.

<span class="mw-page-title-main">Domenico Cirillo</span> İtalyan doktor, böcek bilimci, botanikçi ve vatansever

Domenico Maria Leone Cirillo İtalyan doktor, böcek bilimci, botanikçi ve vatansever. 29 Ekim 1799 tarihinde asılarak idam edildi. Bitki bilim mahlası Cirillo'dur.

<span class="mw-page-title-main">Karel Bořivoj Presl</span> Çekyalı botanikçi

Karel Bořivoj Presl, Çek botanikçi. Bitki bilim mahlası C.Presl'dir.

<i>Species Plantarum</i> Carl Linnaeusun eseri

Species Plantarum, Carl Linnaeus tarafından 1753'te yayımlanan ve o dönemde bilinen tüm bitki türlerinin cinslere göre sınıflandırıldığı bir eserdir. Eser, ikili adlandırma sistemini tutarlı bir şekilde uygulayan ilk çalışmadır ve bitkilerin bilimsel olarak isimlendirilmesi için başlangıç noktası olmuştur.

Jean Kickx, Belçikalı botanikçi ve mineralog. Oğlu Jean Kickx (1803-1864) ve torunu Jean Jacques Kickx (1842-1887) de bitki bilimcidir. Bitki bilim mahlası J.Kickx'tir.

<span class="mw-page-title-main">IV. Ioannes</span> papa

Papa IV Ioannes, 24 Aralık 640'tan ölümüne kadar Roma piskoposudur. Seçimi, dört aylık bir boşluğun ardından geldi. İrlanda ve İskoçya din adamlarına Paskalya'yı kutlama zamanıyla ilgili yaptıkları hataları anlatmak için yazdı ve monotelitizmi sapkınlık olarak kınadı. Kutsal geleneğe göre, Abbot Martin ile birlikte Hırvatistan'da Katolik Kilisesi'ni kurdu.

<span class="mw-page-title-main">VI. Stephanus</span> 113. Katolik Kilisesi papası (ö. 897; pd. 896-897)

VI. Stephanus, 22 Mayıs 896'dan ölümüne kadar Roma Piskoposu ve Papalık Devleti'nin hükümdarıdır. En çok onun düşüşüne ve ölümüne yol açan Kadavra Sinodu'nu kışkırtmasıyla tanınır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.