Giorgio de Chirico
| Giorgio de Chirico | |
|---|---|
 Carl Van Vechten tarafından çekilen fotoğrafı (1936) | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum adı | Giorgio de Chirico |
| Diğer ad(ları) | Népo |
| Doğum | 10 Temmuz 1888 Volos, Yunanistan |
| Ölüm | 20 Kasım 1978 (90 yaşında) Roma, İtalya |
| Uyruk | İtalyan |
| Alanı | Resim, heykel, çizim, kostüm tasarımı, sahne tasarımı |
| Sanat eğitimi | Münih Güzel Sanatlar Akademisi |
| Katıldığı akımlar | scuola metafisica, Gerçeküstücülük |
| İmzası | |
 | |
Giorgio de Chirico (d. 10 Temmuz 1888 - ö. 20 Kasım 1978), diğer adıyla Népo, gerçeküstücü ressam. Volos, Yunanistan'da İtalyan bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Scoulo metafisica sanat hareketinin kurucusudur.
Hayatı ve Eserleri
Yunanistan ve Floransa'da sanat eğitimi aldıktan sonra 1906'da Münih Güzel Sanatlar Akademisi'ne girdi. Burada Nietzsche ve Schopenhauer'in felsefelerini okudu, Arnold Böcklin ve Max Klinger'in eserlerini inceledi.
1909 yazında İtalya'ya döndü, önce Milano, sonra Floransa'ya yerleşti. Bu kentte "fizikötesi şehir meydanı" serilerine başladı. Haziran 1911'de Paris'e giderken Torino'da birkaç gün geçirdi. Bu kentin tonozlar ve piazzalardan oluşan yapısı, "fizikötesi" atmosferi, Chirico'yu çok etkiledi. Paris'te düzenlediği sergiler Pablo Picasso ve Guillaume Apollinaire tarafından fark edildi. Yine bu sıralarda resimleri satılmaya başlandı.
I. Dünya Savaşı'nda İtalya'ya döndü. Savaştan sonra eserleri tüm Avrupa'da sergilenmeye başlandı. 1924'te ilk eşi Rus balerin Raysa Gurieviç ile evlendi. 1928'de New York ve Londra'da sergiler açtı. 1930'da ömür boyu evli kalacağı ikinci eşi yine Rus olan Isabella Pakszwer Far ile evlendi. Birlikte İtalya'ya yerleştiler.
Chirico, en çok 1909 - 1919 arasındaki "fizikötesi dönem" eserleriyle ve bu eserlerde yarattığı duygu atmosferiyle tanınır. Ressam bu dönemin başında, parlak bir Akdeniz güneşinde yıkanan şehir manzaralarını konu almıştır, sonlara doğru ise tıkışık depolardaki manken benzeri hibrid figürleri konu etmiştir. Chirico ilerleyen yıllarda metafizik konuları bırakarak daha gerçekçi bir resme yöneldi. Ancak sonraki dönem resimleri metafizik dönemdeki kadar başarılı bulunmadı.
Chirico, 1925'te Fiziköteci Hebdomeros adlı bir roman yayımladı. Kardeşi Andrea de Chirico da Alberto Savinio adıyla tanınan bir ressam ve yazardır.
Etkisi
Yazar Guillaume Apollinaire, Chirico'yu övdü ve gerçeküstücülerle tanıştırdı. Ressam Yves Tanguy, Chrico'nun bir tablosunu bir resim galerisinde gördüğünde çok etkilendiğini ve - o güne kadar eline fırça almamış olmasına rağmen - resme başlamaya karar verdiğini anlatır. Chirico'dan etkilendiğini belirten diğer sanatçılar arasında Max Ernst, Salvador Dalí, René Magritte ve Philip Guston bulunmaktadır. Chrico, gerçeküstücülük akımını derinden etkilemiştir.
İtalyan film yönetmeni Michelangelo Antonioni da Chirico'dan etkilendiğini belirten sanatçılar arasındadır. Antonioni'nin 1960'lı yıllarda yaptığı filmlerde kamera ıssız veya birbirinden uzak kişilerin bulunduğu kent mekanlarında uzun uzun dolaşır, filmin kahramanları ortada görünmez.
Fotoğraf sanatçısı Duane Michals'nun eserlerinde de Chirico'nun etkisi görülür.
John Ashbery, Chirico'nun romanı Hebdomeros için "muhtemelen gerçeküstücü romancılığın en iyi yapıtı" demiştir.
