İçeriğe atla

Giorgio d'Antiochia

Giorgio d'Antiochia
Giorgio'yu tasvir eden dönemin mozağiyi, Santa Maria dell'Ammiraglio Kilisesi
Kişisel bilgiler
Doğum 1090
Antakya
Ölüm 1151/1152
Palermo
Giorgio d'Antiochia tarafından kurulan Palermo'da bulunan Santa Maria dell'Ammiraglio kilisesinin içi.
Giorgio d'Antiochia, Meryem Ana'nın önünde yalvarırken. Santa Maria dell'Ammiraglio kilisesinden bir mozaik.

Giorgio d'Antiochia (ö. 1151 ya da 1152) ilk gerçek ammiratus ammiratorum'dir, büyük Christodulus'un ardılıdır. Giorgio, Suriye doğumlu, Yunan kökenli Bizans Hristiyanıdır.[1][2] Antakya'da doğmuştur, oradan babası Mihail ve annesi Tunus'a göç etmişlerdir. Orada ebeveynleri Ziri Sultanı Tamim ibn al-Mu'izz himayesinde iş bulmuşlardır. Giorgio'nun Tamim'in oğlu ve ardılı Yahya ile arası bozulmuş ve kılık değiştirip Palermitan'a giden bir gemiye binmiş ve Mehdiye'de Müslüman efendileri ibadet ederken karaya çıkmak suretiyle gizlice Hristiyan Sicilya'ya geçmiştir. Sicilya başkentine ulaşır ulaşmaz, saraya gidip, Norman Kontu II. Rugerro'nun hizmetine girmiştir.

Yükselişi ve erken dönem kariyeri: Puglia'nın fethi

Hem Yunanca hem de Arapça bilmesi ve Akdeniz ile olan aşinalığı sayesinde, kısa sürede Mısır'da bulunan Fâtımî Devleti ile ilgili görevlerde elçi olarak çalışmaya başladı. 1123 yılında sarayın familiaris'ı unvanı aldı ve Christodulus'un donanmasında komutada ikinci sıraya yükseldi. Aynı yıl Mahdia'ya yapılan saldırıda, Giorgio ad-Dimas kalesini ele geçirdi fakat sefer sona erdirildi. Ertesi beş yıl Giorgio, Chrisotodulus'u gölgede bıraktı ve 1127 yılında Palermo Emirliği makamında onun yerine geçti. O yıl, her iki emir Kont Rugerro ile Montescaglioso'da mevcuttular, fakat Christodulus bu noktadan hemen sonra öldüğü düşünülmektedir, Giorgio onun ölümünden sonra ardılı oldu.

Giorgio, Rugerro'ın Puglia ve Calabria'yı yönetmesinden sonraki yıllarda bağımsız fikirli oraları bastırmak için etkin görev aldı. 1129'da Giorgio, kuşatılmış Bari'ye, daha sonra Bari Prensi Grimoald altında asilere kuvvet uygulamak için altmış gemi getirdi. Teslim zorlandı, ama Rugerro prensi affetti. 1131'de, Rugerro, Amalfi vatandaşlarından şehirdeki savunmaları üzerinde tam kontrolün yanı sıra kale anahtarlarının da devrini istedi. Amalfililer reddetti ve Giorgio şehri kuşattı ve tüm Amalfi gemilerini ele geçirdi, şehri teslim olmaya zorladı. 1132 yılında, Giorgio'ya ammiratus ammiratorum unvanı verildi, bu unvan Amirallerin amirali olarak günümüz Türkçesine çevrilebilir fakat onun çağdaşları tarafından Emirlerin Emiri olarak anlaşılır. Ona ayrıca archōn archontōn (Yunanca: Grekçe: άρχων archon lider) unvanı da verilmiştir.

1143 yılında, Giorgio, Palermo'da Martorana olarak da bilinen Rum Ortodoks Santa Maria dell'Ammiraglio Kilisesi'ni kurdu. Kilisede, İsa tarafından tac giydirilen II. Rugerro'nun ünlü mozaiği yanında Giorgio tasvir eden dönemin mozaiği vardır.

Kariyerinde yükselişi: Afrika ve Yunanistan'da fetihler

Giorgio d'Antiochia'nın mührü, Yunanca unvanlarını (archōn archontōn ve amēras) taşıyor.

1146 yılında Trablus, Trablus'u ele geçirdi ve Kuzey Afrika'da sabit bir üs ile Sicilya otoritesini kurdu. On beş yıl önce birkaç küçük kıyı kentini ele geçirmişti, ama 1123 başarısız saldırısından bu yana Abul-Hasan el-Hasan ibn Ali'nin elinde bulunan Mahdia henüz teslim olmadı.

1147'de Rugerro, güney İtalya'daki kazanımlarına itiraz eden Bizans İmparatorluğu'na saldırdı. Giorgio, yetmiş Kadırga ile Otranto'dan Korfu'ya saldırmak üzere gönderildi. Nikitas Honiatis'e göre, Ada, imparatoluğun vergi yükü ve Giorgio'nun vaatleri nedeniyle teslim oldu. Arkasında bir garnizon bırakarak Giorgio Mora Yarımadası'na doğru yola çıktı. Atina'yı yağmaladı ve hızla İyon Adaları'na geçti. Eğriboz Adası ve Korint Körfezi boyunca sahili tahrip etti ve ipek fabrikalarını yağmalayıp, Yahudi ipek dokumacılarını kaçırdığı Tebai'ye kadar nüfuz etti. Giorgio, Aziz Theodore'un kalıntılarının çalıp ve daha sonra Sicilya'ya getirildiği Korint'in yağmalanmasını içeren bir sefer yaptı.

1148 yılında, Giorgio sonunda Mahdia'yı ele geçirdi. Öncesinde, Gabes valisi el-Hasan'a karşı isyan etmişti ve vali olarak teyit edilirse kentini Rugerro'ya teslim etme sözü vermişti. Savaş kaçınılmaz olarak 1148 yazında patlak verdi. Giorgio, Mahdia'ya karşı bir filoya komuta etti. Sultan, gönüllü olarak, çok az hazineyle birlikte sürgüne gitti ve Mahdia teslim oldu. Safakes ve Soussa şehirleri kısa bir süre sonra teslim oldu. Yalnızca Sicilya ve Mezzogiorno'nun değil, aynı zamanda Korfu ve Tunus'un da bulunduğu Giorgio'nun fetihleriyle en geniş topraklarına ulaşan Sicilya Krallığı'na Tunus (İfrikiye) dahil edildi.

1149'da Korfu yeniden ele geçirildi ve Giorgio, kırk gemi filosu ile Boğaziçi'ne ulaşıp Konstantinopolis'in surlarına gelip, karaya çıkmayı denedi. Bunda başarısız oldu, Asya kıyısında birkaç villae yağmaladı ve imparatorluk sarayına oklar attı. Bundan kısa bir süre sonra, Ali İbnü'l-Esîr'e göre 1151 ya da 1152 yıllarına karşılık gelen Hicrî 546 yılında öldü. Yerine Filippo di Mahdia geçti.

Giorgio birden çok dil bilen ve çok kültürlü bir adamdı. Mazara del Vallo'daki San Michele kilisesini kurdu. Bu kilisenin yanı sıra kendi adıyla anılan kilisesi olan Giorgio d'Antiochia Palermo'daki Oreto Nehri üzerindeki yedi kemerli Amiral Köprüsü'nü mimari bir anıt olarak bıraktı. Bu köprüde 27 Mayıs 1860'ta Giuseppe Garibaldi'nin kırmızı gömleklileri ile Sicilyateyn Kraliyeti'nin kralı II. Francesco'nun birlikleri Risorgimento sırasında ilk çarpışmalarını yapmışlardı.

Kaynakça

Özel
  1. ^ Cultural Relations between East and West in the Twelfth Century, Anthony Bryer, Relations between East and West in the Middle ages, ed. Derek Baker, (Transaction Publishers, 2010), 85.
  2. ^ The Norman Kingdom of Sicily and the Crusades, Helene Wieruszowski, The Later Crusades, 1189-1311, Vol. II, ed.Kenneth M. Setton, Robert Lee Wolff, Harry W. Hazard, (The University of Wisconsin Press, 1969), 19.
Genel
  • Norwich, John Julius. The Normans in the South 1016–1130. London: Longman, 1967.
  • Norwich, John Julius. The Kingdom in the Sun 1130–1194. London: Longman, 1970.
  • Aubé, Pierre. Roger II de Sicile. 2001.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sicilya Emirliği</span>

Sicilya Emirliği, 10. ve 11. yüzyılda 107 yıl süreyle Sicilya adasında hüküm sürmüş olan Müslüman bir devletti. Başkenti bu dönemde Müslüman dünyasının önemli bir kültürel ve politik merkezi haline gelen Palermo idi.

<span class="mw-page-title-main">Sicilya Krallığı</span>

Sicilya Krallığı, genel kabul gören kısaltması Regno 1130 tarihinden 1816 tarihine kadar hüküm süren ve II. Rugerro tarafından İtalya'nın güneyinde kurulmuş olan bir devletti. Sicilya Krallığı sadece Sicilya'yı değil aynı zamanda İtalya'nın Mezzogiorno diye adlandırılan tüm güney bölgesini ve 1530 yılına kadar Malta ve Gozo adalarını kapsıyordu. Ada yöre idaresi bakımdan "Valle di Mazzara", "Valle di Demona" ve "Valle di Noto" olarak üç bölgeye bölünmüştü.

<span class="mw-page-title-main">VI. Heinrich (Kutsal Roma imparatoru)</span> Hohenstaufen hanedanından olan Kutsal Roma İmparatoru

VI. Heinrich, Almanya Kralı, 1190-1197 tarihleri arası, Kutsal Roma İmparatoru 1191-1197 tarihleri arası Sicilya Kralı 1194 den 1197 ye kadar.

Kelbîler, Sicilya'ya 948-1052 yıllarında egemen olan Arap hanedan. Hanedan'ın kurucusu Hasan bin Ali el-Kelbî 917-936 adlı kişidir.

<span class="mw-page-title-main">IV. Mihail</span>

IV. Mihail Paflagonyalı, , 11 Nisan 1034 ile 10 Aralık 1041 döneminde Bizans imparatoru olmuştur. Tahta çıkışı VIII. Konstantinos'un kızı olan Zoi ile birlikte hazırladığı bir komplo ile Zoi ile daha önce evlenip imparator olarak tahta geçen III. Romanos'u Saray'da öldürmeleri sonucunda olmuştur. Zoi ile evlenen IV. Mihail Paflangonyalı tahta çıkmış ve 1041'de ölene kadar karısı Zoi ile birlikte imparatorluk yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">I. Carlo (Napoli)</span>

Napolili I. Carlo, Anjulu I. Carlo veya Charles d'Anjou, Fransa kralı VIII. Louis ile Blanche Kastilli'nin en küçük oğlu idi ve sonra Fransa Kralı olacak IX. Louis'in ve Toulouse Kontu II. Alfonso'nun küçük kardeşi idi.

<span class="mw-page-title-main">Sekizinci Haçlı Seferi</span> 1270de Fransa Kralı IX. Louisin başlattığı Haçlı seferi

Sekizinci Haçlı Seferi 1270 yılında Fransa Kralı IX. Louis'in başlattığı Haçlı seferidir.

<span class="mw-page-title-main">Mansûr (Fâtımî halifesi)</span>

Mansur veya El-Mansur Nasrillah veya Arapça tam adıyla Ebu Tahir İsmail Mansur bi-Nasrillah, 18 Mayıs 946 – 19 Mart 953 arasında Fatımi Devleti halifesi.

Maria Komnini, Bizans İmparatoru I. Manuil ile Sulzbachlı Bertha'nın en büyük kızıdır. Porphyrogenneta ya da Porfirogenita, olarak tanınır. Hüküm süren imparatorun eşinin Konstantinopolis'te bulunan sarayda yaptığı doğumlar için kullanılan bir kelimedir, "Mor Oda'da Doğan" anlamına gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Güney İtalya'da Müslümanların tarihi</span>

Güney İtalya'da Müslümanların tarihi, 7. yüzyılda Kuzey Afrika'da gelişmiş olan Arap-Berber asıllı Müslümanların İtalya'nın Akdeniz adaları ve İtalya yarımadasının özellikle güneyini ellerine geçirip buraların Müslümanlar tarafından idare edilmesi ve bu süreçte söz konusuydu. Güney İtalya'da Müslümanların tarihi, yerel halkın bir kısmının Müslüman olması sürecini de ele almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Güney İtalya'nın Normanlar tarafından fethi</span>

Güney İtalya'nın Normanlar tarafından fethi, 11. ve 12. yüzyıllarda güney İtalya bölgesindeki çok sayıda muharebe ve farklı Norman asıllı siyasi aktör tarafından gerçekleştirilen fetih dönemini anlatır. İlerleyen dönemlerde Sicilya Krallığı olarak birleşecek özneler ilk başlarda dağınık olarak bölgede hüküm sürecektir. Krallık, Sicilya Adası ve Güney İtalya'nın yanı sıra Malta ve Kuzey Afrika'da da topraklar elde edecektir.

<span class="mw-page-title-main">Hauteville ailesi</span>

Hauteville ailesi Normandiya kökenli feodal Norman derebeyi hanedanını anlatır. Aile üyelerinin özellikle İtalya ve Sicilya'da yaptıkları fetihlerle ele geçirdikleri topraklar sonucu Avrupa çapında bilinen bir hale gelmişlerdir. Güney İtalya'nın Normanlar tarafından fethinin yanı sıra İngiltere'nin de fethine katılmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Bizans-Norman savaşları</span>

Doğu Roma-Norman savaşları, Doğu Roma İmparatorluğu ile Normanlar arasında yaklaşık 1050 yılından 1185 yılına kadar yapılan çok sayıda çarpışmayı anlatır. Savaşların sonunda iki taraf da birbirine kesin üstünlük sağlayamayacak ve güçten düşecektir. Doğu Roma İmparatorluğu Anadolu bölgesine doğru egemenliğini genişleterek ilerleyen Türk kavimlerinin saldırıları sonucu güçten düşecek, Normanların ve özellikle Hauteville ailesinin Sicilya Krallığındaki egemenliği ise Hohenstaufen Hanedanı tarafından devrilecektir.

Sybota Deniz Muharebesi, Korkyra ile Korint arasında MÖ 433 yılında gerçekleşen bir deniz muharebesidir. Tukididis'e göre Grek kent devletleri arasında o tarihe kadar, en azından muharebeye katılan gemi sayısı yönünden en geniş çaplı deniz muharebesidir. Sybota Deniz Muharebesi'nin bu ünü, iki yıl sonra patlak verecek olan Peloponez Savaşı'nın bazı deniz muharebeleriyle gölgede bırakılacaktır. Muharebenin bir başka yönden önemi, Peloponez Savaşı'na yol açan en başta gelen olay olarak kabul edilmesidir. Muharebe, Peloponez Savaşı'nın bir muharebesi olmamakla birlikte sırf bu nedenle Peloponez Savaşı ile ilişkilendirilir.

<span class="mw-page-title-main">II. Rugerro (Sicilya kralı)</span> Sicilya Kralı

II. Rugerro – Sicilya Kralı, Sicilya Kontu I. Rugerro'nun oğlu, kardeşi Sicilya Kontu Simone'nin ardılı. Hükümdarlığına Sicilya Kontu olarak 1105 yılında başladı, 1127 yılında Puglia ve Calabria Dükü oldu ve 1130 yılında Sicilya Kralı oldu. 58 yaşında öldüğünde, Rugerro Güney İtalya'nın Normanlar tarafından fethini tamamlamış, İtalyan Normanları güçlü merkezi bir hükamdarlık altında birleştirmeyi başarmıştı.

<span class="mw-page-title-main">Puglia ve Calabria Düklüğü</span>

Puglia ve Calabria Kontluğu, sonra Puglia ve Calabria Düklüğü,

<span class="mw-page-title-main">II. Guglielmo (Sicilya kralı)</span> Sicilya Kralı

II. Guglielmo, İyi olarak isimlendirilen, 1166 ile 1189 yılları arası Sicilya kralı. Guglielmo'nun karakteri çok belirsizdir. Askeri teşebbüsten yoksun, gözlerden uzak ve zevk düşkünü olduğu için, Palermo'daki saray hayatından nadiren uzaklaşmıştır. Yine de onun saltanatı, iddialı bir dış politika ve güçlü bir diplomasi ile işaretlenmiştir. Papalık şampiyonu ve Lombard şehirleriyle gizli bir ittifak ile, genel düşman I. Friedrich Barbarossa'ya karşı koydu. İlahi Komedya'da Dante, II. Guglielmo'yu Cennete yerleştirir. Ayrıca Giovanni Boccaccio'nun Decameron'unda kendisinden bahsedilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Cefalù</span> İtalyanın Sicilya bölgesinde, Palermo iline bağlı ilçe (komün)

Cefalù, Sicilya'nın Tiren kıyılarında, eyalet başkentinin yaklaşık 70 km doğusunda yer alan İtalyan Metropolitan Şehri Palermo'da bir şehir ve komündür ve Messina'nın 185 km batısındadır. Nüfusu 14.000'in biraz altında olan kasaba, bölgedeki en önemli turistik yerlerden biridir. Büyüklüğüne rağmen, her yıl Sicilya'nın her yerinden ve ayrıca İtalya ve Avrupa'nın her yerinden milyonlarca turisti kendine çekiyor.

Filippo di Mahdia, Yunan yahut Afrika kökenli olup Norman döneminde Palermo emiriydi. Giorgio d'Antiochia'dan sonra amirallik görevini devralmıştır. Hadım edilmiş olan Filippo, Palermo'da krallık curiasında yükselmiş ve II. Rugerro'nun en güvendiği adamlardan biri haline gelmiştir.

Emîrü’l Ümerâ, ; 10. yüzyılda Abbâsî Halifeliği'nde, sahipleri 936'dan sonraki on yılda vezir yönetimindeki sivil bürokrasinin yerini alarak etkili birer naip haline geldiler ve Abbasi halifelerini salt törensel bir role indirgediler. Bu makam daha sonra Büveyhîlerin 11. yüzyılın ortalarına kadar Abbasi halifeleri ve Irak üzerindeki denetiminin temelini oluşturmuştur.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.