İçeriğe atla

Giordano Vitale

Giordano Vitale
De componendis gravium momentis, 1687
Doğum15 Ekim 1633(1633-10-15)
Bitonto, İtalya
Ölüm3 Kasım 1711 (78 yaşında)
Milliyetİtalyan
Kariyeri
DalıMatematik
Çalıştığı kurumSapienza Üniversitesi

Giordano Vitale veya Vitale Giordano (15 Ekim 1633 - 3 Kasım 1711) İtalyan matematikçidir . En çok Saccheri dörtgenleri üzerindeki teoremi ile tanınır. Ayrıca Vitale Giordani, Vitale Giordano da Bitonto ve kısaca Giordano olarak da anılır.

Hayatı

Giordano, muhtemelen 15 Ekim 1633'te güneydoğu İtalya'daki Bitonto'da doğdu. Bir ergen olarak şehrini terk etti (ya da terk etmek zorunda kaldı) ve maceralı bir gençliğin ardından (kendisine tembel dediği için kayınbiraderini öldürmek de dahil) Papalık ordusunda asker oldu. Bu maceralar sırasında Clavius'un Aritmetica prattica'sını ilk matematik kitabı olarak okudu. Yirmi sekiz yaşında Roma'da yaşarken kendini matematiğe adamaya karar verdi. Çalıştığı en önemli kitap Commandino'nun İtalyanca tercümesi Öklid'in Elementleri idi.

Roma'da ünlü matematikçiler Giovanni Borelli ve arkadaşları olan Michelangelo Ricci ile tanıştı. Roma'daki son kalışı sırasında eski İsveç eski Kraliçesi Christina tarafından bir yıl boyunca matematikçi olarak işe alındı. XIV. Louis tarafından kurulmasından bir yıl sonra 1667'de Roma'daki Fransız Akademisi'nde matematik öğretim görevlisi oldu ve 1685'te Roma'nın prestijli Sapienza Üniversitesi'nde matematik kürsüsünü kazandı. Vincenzo Viviani'nin arkadaşı Giordano, Leibniz ile Roma'da 1689-90 İtalya üzerinden yaptığı yolculuk sırasında Roma'da kaldığı sırada tanışmıştır. Leibniz'e Euclide resttituto adlı kitabının ikinci baskısının bir kopyasını verdi. Giordano 3 Kasım 1711'de öldü ve Roma'daki Damaso bazilikasına gömüldü.

Çalışması

Giordano'nun bir doğruya eşit uzaklıktaki noktaların geometrik yerinin kendisinin bir doğru olduğunu kanıtlama girişimi
Giordano teoremi

Giordano bugünlerde en çok, 1668 tarihli Euclide restuto (Borelli'nin 1658 tarihli Euclides Restitutus'undan adını alan) kitabında kanıtladığı Saccheri dörtgenleri üzerine bir teoremi ile tanınmaktadır.

Borelli'nin paralel postulat ispatını incelerken Giordano, bunun düz bir çizgiden her yerde eşit uzaklıkta olan bir çizginin kendisinin düz olduğu varsayımına bağlı olduğuna dikkat çekti. Bu da, 1574 tarihli Euclid Yorumu'ndaki varsayımının kanıtı hatalı olan Clavius'tan kaynaklanmaktadır.[1][2] Giordano, Clavius'ta bulduğu ve şimdi Saccheri dörtgeni olarak adlandırılan bir figürü kullanarak, varsayımın kendi kanıtını bulmaya çalıştı ve bunu kanıtladı:

ABCD bir Saccheri dörtgeniyse (A ve B açıları dik açılar, AD ve BC kenarları eşit) ve HK, DC'den AB'ye herhangi bir dik ise, o zaman
  • (i) C ve D'deki açılar eşittir ve
  • (ii) ayrıca HK, AD'ye eşitse, o zaman C ve D açıları dik açılardır ve DC, AB'den eşit uzaklıktadır.

İlginç olan ikinci kısımdır (ilk kısım 11. yüzyılda Ömer Hayyam tarafından zaten ispatlanmıştı), bu şu şekilde yeniden ifade edilebilir:

Bir CD doğrusunun 3 noktası AB doğrusuna eşit uzaklıktaysa, tüm noktalar eşit uzaklıktadır.

600 yıldır paralel varsayımı anlamada ilk gerçek ilerleme budur.[3][4]

Yayınları

Giordano'nun yayınlanmış çalışmaları şunları içerir:

  • Lexicon mathematicum astronomicum geometricum (1. baskı 1668, Paris. 2. baskı, eklemeler 1690, Roma)
  • Euclide restituto, ovvero gli antichi elementi geometrici ristaurati e facilitati da Vitale Giordano da Bitonto. Libri XV. ("Öklid Restore Edildi veya Giordano Vitale tarafından yeniden inşa edilen ve kolaylaştırılan antik geometrik unsurlar, 15 Kitap"), (1. baskı 1680, Roma. 2. baskı, 1686, Roma)
  • Fundamentum doctrinae motus grauium et comparatio momentorum grauis in planis seiunctis ad grauitationes (1689, Roma)

Kaynakça

  1. ^ [T. L. Heath (1908), "The Thirteen Books of Euclid's Elements, Vol. 1", p.194, University Press, Cambridge]
  2. ^ [George Bruce Halsted (1920), translator's preface to Saccheri's "Euclides Vindicatus", p.ix, The Open Court Publishing Company, Chicago]
  3. ^ [Roberto Bonola (1912), "Non-Euclidean Geometry", p.15, The Open Court Publishing Company, Chicago]
  4. ^ [George Edward Martin (1998), "The Foundations of Geometry and the Non-Euclidean Plane", p.272, Springer]

Konuyla ilgili yayınlar

  • M. Teresa Borgato, manoscritti non pubblicati di Vitale Giordano, corrispondente di Leibniz.
  • Leibniz Tradition und Aktualitat V. Internationaler Leibniz-Kongress, unter der Schirmherrschaft des Niedersachsischen Ministerprasidenten Dr. Ernst Albrecht, Vortrage Hannover 14 – 19 Kasım 1988.
  • Francisco Tampoia, Vitale Giordano, Un matematico bitontino nella Roma barocca, Arming Publisher Rome 2005.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Matematik</span> nicelik, yapı, uzay ve değişim gibi konularla ilgilenen bilim dalı

Matematik ; sayılar, felsefe, uzay ve fizik gibi konularla ilgilenir. Matematikçiler ve filozoflar arasında matematiğin kesin kapsamı ve tanımı konusunda görüş ayrılığı vardır.

<span class="mw-page-title-main">Pisagor teoremi</span> Öklid geometrisinde bir dik üçgenin üç kenarı arasındaki bağıntı

Pisagor teoremi veya Pisagor bağıntısı, Öklid geometrisinde üçgenin kenarları arasındaki temel ilişkiyi kuran ilk teoremlerden biridir. Teoreme gerçek hayattan örnek olarak telli çalgıları gösterilebilir; 'telin uzunluğu arttıkça titreşim artar' prensibine dayanır. Pisagor'un denklemi olarak da isimlendirilen bu teorem, a, b ve c kenarlarının arasındaki ilişkiyi şu şekilde açıklar:

<span class="mw-page-title-main">Öklid geometrisi</span> Öklide atfedilen matematiksel-geometrik sistem

Öklid geometrisi, İskenderiyeli Yunan matematikçi Öklid’e atfedilen matematiksel bir sistemdir ve onun Elemanlar adlı geometri üzerine ders kitabında tarif edilmektedir. Öklid'in yöntemi, sezgisel olarak çekici küçük bir aksiyom seti varsaymaktan ve bu aksiyomlara dayanarak birçok başka önermeyi (teoremleri) çıkarmaktan ibarettir. Öklid'in sonuçlarının çoğu daha önceki matematikçiler tarafından ifade edilmiş olsa da, Öklid, bu önermelerin kapsamlı bir tümdengelimli ve mantıksal sisteme nasıl uyabileceğini gösteren ilk kişi oldu. Elemanlar, ilk aksiyomatik sistem ve resmi ispatın ilk örnekleri olarak ortaokulda (lise) hala öğretilen düzlem geometrisi ile başlar. Üç boyutlu katı geometrisi ile devam ediyor. Elemanlar’ın çoğu, geometrik dilde açıklanan, şimdi cebir ve sayı teorisi olarak adlandırılan şeyin sonuçlarını belirtir.

<span class="mw-page-title-main">Öklid</span> Yunan matematikçi, aksiyomatik geometrinin mucidi

Öklid (Grekçe: Εὐκλείδης Eukleídēs; MÖ 330 - 275 yılları arasında yaşamış, İskenderiyeli bir matematikçidir. Megaralı Öklid'den ayırmak için bazen İskenderiyeli Öklid olarak anılır, genellikle "geometrinin kurucusu" veya "geometrinin babası" olarak anılan bir Yunan matematikçiydi. Ptolemy I döneminde İskenderiye'de aktifti. Elemanlar, yayınlandığı zamandan 19. yüzyılın sonlarına veya 20. yüzyılın başlarına kadar matematik öğretimi için ana ders kitabı olarak hizmet veren, matematik tarihindeki en etkili çalışmalardan biridir. Elemanlar’da, Öklid, küçük bir aksiyom setinden, şimdi Öklid geometrisi olarak adlandırılan şeyin teoremlerini çıkardı. Öklid ayrıca perspektif, konik kesitler, küresel geometri, sayı teorisi ve matematiksel kesinlik üzerine eserler yazdı.

<span class="mw-page-title-main">Ömer Hayyam</span> Fars şair, filozof, matematikçi ve astronom (1048–1131)

Gıyaseddin Ebu'l-Feth Ömer ibni İbrahim Nişaburi, yaygın olarak bilinen ismiyle Ömer Hayyam, Fars polimat, matematikçi, astronom, tarihçi, filozof ve şairdi. Selçuklu İmparatorluğu'nun ilk başkenti olan Nişabur'da doğdu. Bir bilgin olarak, Birinci Haçlı Seferi sırasında Selçuklu hanedanının yönetimiyle çağdaştı.

<span class="mw-page-title-main">Dik açı</span> 90° açı (π/2 radyan): düz bir doğrunun oluşturduğu açıyı (180°) iki yarıya bölen açı

Geometri ve trigonometride, bir dik açı, bir çeyrek dönüşe tam olarak 90° (derece) bir açıdır. Bir ışın, uç noktası bir doğru üzerinde olacak şekilde yerleştirilirse ve bitişik açılar eşitse, o zaman bunlar dik açılardır. Terim, Latince angulus rectus’tan öykünmedir; burada rectus, yatay bir taban çizgisine düşey olan dikey manasında "dik (direk)" anlamına gelir.

<span class="mw-page-title-main">Guido Grandi</span>

Dom Luigi Guido Grandi, O. S. B Cam. İtalyan keşiş, rahip, filozof, ilahiyatçı, matematikçi ve mühendisti.

<span class="mw-page-title-main">Brocard noktaları</span>

Brocard noktaları, geometride bir üçgen içinde yer alan özel noktalardır. Fransız matematikçi Henri Brocard'ın çalışmalarından dolayı bu adı almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Thales teoremi</span>

Geometride, Thales teoremi, A, B ve C, AC çizgisinin bir çap olduğu bir daire üzerinde farklı noktalar ise, ∠ABC açısının bir dik açı olduğunu belirtir. Thales teoremi, çevre açı teoreminin özel bir durumudur ve Öklid'in Elemanlar adlı eserinin üçüncü kitabında 31. önermenin bir parçası olarak bahsedilmiş ve kanıtlanmıştır. Genellikle, teoremin keşif için şükran kurbanı olarak bir öküz sunduğu söylenen Miletli Thales'e atfedilir, ancak bazen Pisagor'a da atfedilir.

<i>Öklidin Elementleri</i> Öklidin matematik hakkındaki bir incelemesi

Öklid'in Elementleri İskenderiye'li Antik Yunan Öklid'e atfedilmiş 13 geometri kitabı bütünüdür. Öklid'in Elementler'i, tanımlar, aksiyomlar, önermeler ve bu önermelerin ispatlarından oluşur. Konuları iki ve üç boyutlu şekillerde öklidyen geometri, sayı teorisini, perspektif, konik kesitler, küresel geometri ve kuadrik yüzeyleri içerir. En eski geniş çaplı matematiksel tez olan Elementler hala ders kitabı olarak kullanılmaktadır. Kitapta kullanılan aksiyomatik yöntem birçok filozof ve matematikçiyi etkilemiştir.

Dinostratus, Menaechmus'un kardeşi olan Yunan matematikçi ve geometriciydi. Daireyi kareleştirme problemini çözmek için kuadratrisi kullanmasıyla tanınır.

Sakız Adalı Oenopides, MÖ 450 civarında yaşamış eski bir Yunan geometrici ve astronom.

<span class="mw-page-title-main">Açıortay teoremi</span> Bir üçgeni bölen iki parçanın göreli uzunlukları hakkında

Geometride açıortay teoremi, bir üçgenin kenarının karşı açıyı ikiye bölen bir çizgiyle bölündüğü iki parçanın göreli uzunluklarıyla ilgilidir. Göreli uzunluklarını, üçgenin diğer iki kenarının göreli uzunluklarına eşitler.

<span class="mw-page-title-main">Geometri tarihi</span> Geometrinin tarihsel gelişimi

Geometri, mekansal ilişkilerle ilgilenen bilgi alanı olarak ortaya çıkmıştır. Geometri, modern öncesi matematiğin iki alanından biriydi, diğeri ise sayıların incelenmesi yani aritmetikti.

Dış açı teoremi, bir üçgenin bir dış açısının ölçüsünün, uzak iç açılarının ölçülerinden daha büyük olduğunu belirten Ökllid'in Elemanlar'ı Önerme 1.16'dır. Bu, mutlak geometride temel bir sonuçtur çünkü ispatı paralellik postülatına bağlı değildir.

Abbas bin Saîd Cevherî, Al-ʿAbbās ibn Saʿid al-Jawharī Bağdat'taki Beyt'ül Hikmet'inde ve kısa bir süre Şam'da astronomik gözlemler yapan bir geometriciydi. Muhtemelen İran asıllıydı. En önemli eseri, yaklaşık 50 ek önerme içeren ve paralellik postülatını ispatlamaya çalışılan bir kanıtını da içeren Öklid'in Elemanları Üzerine Yorumu idi.

<span class="mw-page-title-main">John Casey (matematikçi)</span>

John Casey saygın bir İrlandalı geometricidir. Batlamyus teoreminin bir uzantısı olan diğer dört çembere teğet olan bir çember üzerindeki Casey teoremi ile ünlüdür. Bununla birlikte, Öklid geometrisi üzerine birkaç yeni kanıt ve perspektifle katkıda bulundu. Emile Lemoine ile birlikte, çemberin ve üçgenin modern geometrisinin kurucu ortakları olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">János Bolyai</span> Macar matematikçi

János Bolyai veya Johann Bolyai, hem Öklid geometrisini hem de hiperbolik geometriyi içeren bir geometri olan mutlak geometriyi geliştiren bir Macar matematikçiydi. Evrenin yapısına tekabül edebilecek tutarlı bir alternatif geometrinin keşfi, matematikçilerin fiziksel dünyayla olası herhangi bir bağlantıdan bağımsız olarak soyut kavramları incelemelerine yardımcı oldu.

<span class="mw-page-title-main">Giovanni Girolamo Saccheri</span> İtalyan matematikçi

Giovanni Girolamo Saccheri, İtalyan Cizvit rahip, skolastik filozof ve matematikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Kirişler dörtgeni</span> tüm köşeleri tek bir çember üzerinde yer alan dörtgen

Öklid geometrisinde, bir kirişler dörtgeni veya çembersel dörtgen veya çevrimsel dörtgen, köşeleri tek bir çember üzerinde bulunan bir dörtgendir. Bu çembere çevrel çember denir ve köşelerin aynı çember içinde olduğu söylenir. Çemberin merkezi ve yarıçapı sırasıyla çevrel merkez ve çevrel yarıçap olarak adlandırılır. Bu dörtgenler için kullanılan diğer isimler eş çember dörtgeni ve kordal dörtgendir, ikincisi, dörtgenin kenarları çemberin kirişleri olduğu içindir. Genellikle dörtgenin dışbükey (konveks) olduğu varsayılır, ancak çapraz çevrimsel dörtgenler de vardır. Aşağıda verilen formüller ve özellikler dışbükey durumda geçerlidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.