Korece, Kore yarımadasında ve komşusu Çin'e bağlı Yanbian Kore Özerk İli'nde yaygın olarak kullanılan bir Kore dili. Hem Kuzey Kore hem de Güney Kore'nin resmî dilidir. Dil, hece alfabesi olan Hangıl veya Çince karakterler olan Hanja ile yazılabilir.
Koreliler, Kore ve Güneybatı Mançurya kökenli Doğu Asyalı bir etnik gruptur. Güney Kore ve Kuzey Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti vatandaşlarına da "Koreli" denir.
Bulgogi, genellikle marine ızgara sığır veya domuz etinden yapılan bir Kore yemeğidir. Bulgogi, kelime anlamıyla ateşte et anlamına gelmektedir. Başlangıçta Kore Yarımadası'nın kuzey bölgelerinden gelse de, günümüzde Güney Kore'de lüks restoranlardan yerel süpermarketlere kadar her yerde hazır kitler olarak bulunabilen çok popüler bir yemektir.
Galbi ya da kalbi, Kore mutfağında bir özgü soslu ızgara et yemeğidir. Galbi, Korecede kaburgaya yakın bir anlama sahiptir. Hazırlanmasında genellikle dana eti tercih edilir. Galbi çiğ olarak servis edilir, daha sonra masa üstü ızgaralarda genellikle yemek yiyenler tarafından pişirilir ve genellikle soya sosu, sarımsak ve şeker içeren tatlı ve tuzlu bir sosla marine edilebilir. Hem marine edilmemiş hem de marine edilmiş galbi genellikle Kore barbeküsünde bulunur.
Güney Kore'de İslam 'a inanan insanlar oldukça azdır. Müslüman topluma Malezya'nın İslam Misyonu ve diğer İslam ülkeleri tarafından 20. yüzyılda Seul'de bir cami yaptırıldı.
Kore mutfağı, Kore Yarımadası ve Güney Mançurya'daki eski tarım ve göçebe geleneklerinin doğal çevre ve farklı kültürel eğilimlerin karmaşık bir etkileşim yoluyla gelişmiştir.
Tteokguk, Kore mutfağında genellikle et suyuna dilimlenmiş pirinç kekiyle yapılan bir çorbadır. "Tteok" pirinç keki ve "guk" ise çorba anlamına gelmektedir. Kore’de geleneksel bir Yeni Yıl yemeğidir. Tteok’un şekersiz ve uzun bir silindir şeklinde olan garaetteok diye adlandırılan çeşidiyle yapılır. Çorba için garaetteok (가래떡) ince ince oval bir şekilde kesilir. Bu beyaz oval şekil parlak ve müreffeh bir yeni yılı simgeler.
Mandu, Kore mutfağında bir etli hamur yemeğidir. Mandu, buğulanmış, haşlanmış, tavada kızartılmış veya derin yağda kızartılmış halde sunulabilmektedir ve tarzları da Kore Yarımadası'ndaki bölgelere göre değişmektedir. Kore kraliyet sarayı mutfağının uzun bir parçası olup günümüzde süpermarketler, restoranlar ile pojangmacha ve bunsikjip gibi aperitif yerlerde bulunur.
Banchan, Kore mutfağında pişmiş pilav ile birlikte masanın ortasına servis edilen küçük yan yemekler için kullanılan bir tanımdır. Bansang (반상) denilen bir yemek için temel masa düzeni genellikle bap, guk veya tang (çorba), gochujang veya ganjang, jjigae ve kimchiden oluşur. Eklenen banchan sayısına göre, masa düzeni 3 cheop (삼첩), 5 cheop (오첩), 7 cheop (칠첩), 9 cheop (구첩), 12 cheop bansang olarak adlandırılır. 12 chep bansang Kore kraliyet mutfağında kullanılır.
Doenjang, Kore mutfağı tamamen soya fasulyesi ve salamura ile yapılan fermente edilmiş fasulye ezmesidir. Ayrıca çorba soya sosu üretiminin bir yan ürünüdür. Bazen bir çeşni olarak kullanılır.
Tteokbokki, Kore mutfağında küçük boyutlu garaetteoktan yapılan bir silindir biçimli pirinç kekidir. Balık kekleri, haşlanmış yumurtalar ve yeşil soğan en yaygın olarak eklenen maddelerden bazılarıdır. Acılı gochujang veya acısız ganjang bazlı sos ile terbiyeli olabilir. Günümüzde körili, krem soslu, jajang, deniz ürünlü veya galbili olmak üzere birçok çeşidi bulunmaktadır. Yaygın olarak bunsikjip ve pojangmachada yenilmektedir.
Tteok, yapışkan veya yapışkan olmayan pirinç de dahil olmak üzere çeşitli tahıllardan ve buğulanmış un ile yapılan bir Kore pirinç kekleridir. Buğulanmış un, tteok yapmak için dövülebilir, şekillendirilebilir veya tavada kızartılabilir. Bazı durumlarda, tteok pişmiş tanelerden dövülür.
Japchae, Kore mutfağında tavada kızartılmış erişte ve sebzelerden elde edilen tatlı ve tuzlu bir yemektir. Genellikle tatlı patates nişastasından yapılmış bir tür cam eriştesi olan dangmyeon ile hazırlanır.
Koryo-saram, eski Sovyet ülkelerinde yaşayan etnik Korelilerin kendilerini tanımlamak için kullandıkları isimdir. Bu terim iki öğeden oluşur: "Koryo", Kore'nin Korecedeki isimlerinden biridir, "saram" ise "insan" veya "halk" anlamına gelir.
Jeolpyeon yapışkan olmayan pirinç unundan yapılan bir tür tteok'tur. Siru-Tteok ve baekseolgi yapımının aksine, jeolpyeon yaparken pirinç unu buharda Siruda pişirildikten sonra bir hamur halinde ezilip küçük parçalara ayrılır. Desenli tteoksal ile hamura çiçek, harf veya bir çember gibi şekiller verilebilir. Jeolpyeon servis edildiğinde üzerine susam yağı sürülür.
Perilla yağı, perilla tohumlarından elde edilen yenilebilir bir bitkisel yağdır. Farklı bir ceviz aroması ve tada sahip olan kızartılmış perilla tohumlarından preslenen yağ, Kore mutfağında lezzet arttırıcı, çeşni ve yemeklik yağ olarak kullanılmaktadır. Kızartılmamış perilla tohumlarından preslenen yağ, mutfak dışı amaçlar için kullanılmaktadır.
Jeotgal veya jeot, , karides, istiridye, deniz tarağı, balık ve havyar gibi deniz ürünleriyle yapılan, korunmuş tuzlu yemekler kategorisidir. Jeotgal içeriğine bağlı olarak yumuşak, katı parçalardan berrak, et suyu benzeri sıvıya kadar değişebilir.
Jeon, dilimlenmiş ya da kıyılmış balık, et, sebze vb.ni yağda kızartmadan önce buğday unu ve yumurta bulamacına daldırılmasıyla yapılan böreklere verilen genel addır. Jeon, balık, et, kümes hayvanları, deniz ürünleri ve sebze gibi malzemelerle yapılabilir ve ordövr, banchan (meze) veya anju olarak servis edilebilir. Bazı jeonlar tatlıdır, bu tür jeonlara hwajeon denir.
Koryo-mar, Goryeomal veya Koryŏmal, aksi takdirde Gore-mal olarak da bilinir lehçenin konuşmacıları tarafından, eski Sovyetler Birliği ülkelerindeki etnik Koreliler olan Koryo-saram tarafından konuşulan bir Korece lehçesidir. Hamgyŏng lehçesinden ve diğer birçok Kuzeydoğu Korece türünden türemiştir. Koryo-saram'ın standart Korece konuşanlar tarafından anlaşılmasının genellikle zor olduğu bildirilir; Bu, Koryo-saram'ın çoğunluğunun bugün ana dilleri olarak Korece değil Rusça kullanması gerçeğiyle daha da karmaşık hale gelebilir.
Hoe, çiğ et veya çiğ balık kesilerek yenen bir Kore deniz ürünü yemeğidir. Çiğ balık ve et yeme kavramı hwe veya Kuai olarak adlandırılır ve antik çağlarda Çin'den kaynaklanır ve adlandırılır. Balığa ek olarak karides ve kalamar gibi diğer deniz ürünleri, kara hayvanlarının çiğ eti ve bitkisel malzemelerle de yapılır, ancak herhangi bir özel önek olmadan, esas olarak çiğ balığa atıfta bulunur.
