İçeriğe atla

Gian Carlo Wick

Gian Carlo Wick
Doğum15 Ekim 1909(1909-10-15)
Torino, İtalya
Ölüm20 Nisan 1992 (82 yaşında)
Torino, İtalya
Milliyetİtalyan
Vatandaşlıkİtalya
Mezun olduğu okul(lar)Turin Üniversitesi,
Göttingen Üniversitesi,
Leipzig Üniversitesi
ÖdüllerHeineman Ödülü, 1967
Ettore Majorana Ödülü, 1968
Kariyeri
DalıTeorik fizik, Kuantum fiziği
Çalıştığı kurumlarRoma La Sapienza Üniversitesi,
Palermo Üniversitesi,
Padova Üniversitesi,
Notre Dame Üniversitesi,
Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley,
Carnegie Teknoloji Enstitüsü,
Princeton İleri Araştırmalat Enstitüsü,
CERN Laboratuvarı,
Columbia Üniversitesi,
Doktora
danışmanı		Gleb Wataghin
EtkilendikleriWerner Heisenberg,
Enrico Fermi

Gian Carlo Wick (15 Ekim 1909 - 20 Nisan 1992), İtalyan teorik fizikçi. Kuantum Alan Teorisi'ne önemli katkılarda bulundu. Wick rotasyonu, Wick daralması, Wick teoremi ve Wick ürünü önemli çalışmalarıdır.[1]

Yaşamı

İsviçre ve Avusturya'dan İtalya'ya göç eden br ailenin üçüncü kuşağı olarak 1909 yılında Torino'da doğmuştur. Babası bir kimya mühendisi, annesi Barbara Allason (1877-1968) tanınmış bir yazar ve anti-faşistir. 1930 yılında Turin Üniversitesi'nde Gleb Wataghin yönetiminde metallerin elektronik teorisi üzerine yazdığı tezle doktorasını tamamlamış ve ardından Fizik okumak üzere Almanya'ya önce Göttingen Üniversitesi'ne sonra da Leipzig Üniversitesi'ne gitmiştir. Werner Heisenberg'in öğrencisi olmuştur.[2] Wick İtalya'ya döndükten sonra 1932'de Roma'da Enrico Fermi'nin asistanlığını yapmaya başlamış, 1937'de Palermo'da Teorik fizik profesörü olmuştur. 1946'da Fermi'nin peşinden Birleşik Devletlere gitmiş, önce Notre Dame Üniversitesi, sonra da Berkeley Üniversitesi'nde çalışmıştır. McCarthy döneminde annesinden miras olarak aldığı güçlü liberal fikirleri nedeniyle yemin etmeyi reddetmiştir. 1951'den 1957'ye kadar Pittsburg'daki Carnegie Teknoloji Enstitüsü'inde, Princeton İleri Araştırmalar Enstitüsü ve Genevre'deki CERN Laboratuvarlarında çalışır. 1957 yılında Brookhaven Ulusal Laboratuvarı'nda teori bölümü şefi olur. 1965 yılında ben Tsung-Dao Lee ile işbirliği New York, Columbia Üniversitesi'nde kadrolu profesör oldu; 1965'te Columbia Üniversitesi'nde Tsung-Dao Lee ile çalıştıktan sonra emekli olarak İtalya'ya döner, bir süre Pisa'daki "Scuola Normale Superiore"'de (Üstü zekalılar okulu) ders verir.[1] Wick'in iki kez evenmiştir ve iki oğlu olmuştur. Dağcılık sporuna meraklıdır. 1968'de Heinemann Ödülü'nü, 1968'de Ettore Majorana Ödülü'nü kazanmıştır. ABD Ulusal Bilimler Akademisi üyesidir.[1]

Çalışmaları

Roma'da Fermi'nin grubunun bir üyesi olarak, grubun teorik yöntemleri ile hidrojen molekülünün manyetik momentini hesaplanmıştır. Fermi'nin beta bozunma teorisi'ne pozitron emisyonu ve eksicik yakalanması ve bir kuvvet serisi ve kuvvet taşıyıcı parçacığın kütlesi arasındaki ilişkiyi açıklama konularında katkıda bulunmuştur. Gilberto Bernardini liderliğinde Müon'un ömrünü ölçen bir İtalyan fizikçi grubuna katılarak maddedeki nötronların yavaşlaması üzerinde çalıştı.[1]

Birleşik Devletler'deyken, Wick'in Kuantum Alan Teorisi'ne katkıları olmuştur. 1950'deki Wick teoremi ve Wick rotasyonu bunlardandır.[3] Geoffrey Chew ile birlikte helicity formulasyonunu geliştirdi. Mezon teorisinin fiziksel ilkeleri ile kuantum alan teorisinin çekim yapıları üzerinde çalıştı.[1]

Seçilmiş eserleri

Kaynakça

  1. ^ a b c d e Gian Carlo Wick, October 15, 1909—April 20, 1992, Maurice Jacob 11 Kasım 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., biographical memoir, National Academies Press. Accessed on line October 6, 2009.
  2. ^ Gian Carlo Wick, The Catcher was a Spy,Nicholas Dawidoff, New York 1994 p.178
  3. ^ a b The Wick rotation, D. M. O'Brien, Australian Journal of Physics 28 (February 1975), pp. 7–13, Bibcode: 1975AuJPh..28....7O.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Dubniyum</span>

Keşif: 1970 - Birleşik Nükleer Araştırmalar Enstitüsü, yapay, radyoaktif. İsmini Moskova'nın kuzeyindeki Dubna kasabasından almıştır, çünkü element ilk olarak orada üretilebilmiştir. Doğada bulunamaz, yalnızca laboratuvar ortamında elde edilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Kuark</span> Temel parçacık türü

Kuark, bir tür temel parçacık ve maddenin temel bileşenlerinden biridir. Kuarklar, bir araya gelerek hadronlar olarak bilinen bileşik parçacıkları oluşturur. Bunların en kararlıları, atom çekirdeğinin bileşenleri proton ve nötrondur. Renk hapsi olarak bilinen olgudan ötürü kuarklar asla yalnız bir şekilde bulunmaz, yalnızca baryonlar ve mezonlar gibi hadronlar dahilinde bulunabilir. Bu sebeple kuarklar hakkında bilinenlerin çoğu hadronların gözlenmesi sonucunda elde edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Leonard Susskind</span> Amerikalı fizikçi

Leonard Susskind, Stanford Üniversitesi'nde teorik fizik profesörü ve Stanford Teorik Fizik Enstitüsü yöneticisidir. Araştırmaları sicim teorisi, kuantum kozmolojisi, kuantum statik mekaniği ve kuantum alan teorisini içerir. ABD Ulusal Bilimler Akademisi ve Amerikan Bilim ve Sanat Akademisi üyesi, Kanada’nın Perimeter Teorik Fizik Enstitüsünün kısmi üyesi ve Kore Modern Araştırma Enstitüsü’nün seçkin bir profesörüdür.

Parçacık fiziğinde bir hadron, güçlü etkileşim tarafından bir arada tutulan taneciklerden oluşan bir bileşik parçacıktır.

Yukarı kuark en hafif kuarktır, temel bir parçacıktır ve maddenin önemli bir bileşenidir. Aşağı kuarkla birlikte atom çekirdeğini meydana getiren proton ve nötronu oluşturur. Birinci nesil olarak sınıflandırılırlar. Elektrik yükü +2/3 e olup çıplak kütleleri 2,2+0,5
-0,4 MeV/c2 olarak ölçülmüştür. Bütün kuarklar gibi yukarı kuark da 1/2 spine sahip temel fermiyondur ve dört temel etkileşimin hepsinden etkilenir. Yukarı kuarkın antiparçacığı olan yukarı antikuark ile elektriksel yük işareti gibi birkaç özellikte farklılaşır.

Hüseyin Cavid Erginsoy, Türk fizikçi ve bilim insanı.

<span class="mw-page-title-main">David Lee (fizikçi)</span> Amerikalı fizikçi

David Lee Morris "helyum-3 süperakışkanlık buluşları için" Robert C. Richardson ve Douglas Osheroff ile Fizik 1996 Nobel Ödülü'nü kazanan Amerikalı fizikçi.

<span class="mw-page-title-main">Walter Kohn</span> Amerikalı fizikçi (1923 – 2016)

Walter Kohn, John A. Pople ile birlikte 1998 Nobel Kimya Ödülü sahibi Yahudi kökenli Amerikalı fizikçi. Walter Kohn ve John Pople bu ödülü kuantum kimyası üzerine bir birlerinden bağımsız olarak yaptıkları çalışmalar üzerine almaya hak kazanmışlardır. Kohn özelde bu ödülü Atomlar arasındaki kimyasal bağları açıklamak üzere karmaşık matematiği kuantum mekaniğine uygulayarak geliştirdiği yoğunluk fonksiyonları teorisi sayesinde kazanmıştır.

Arthur Strong Wightman, Amerikalı matematiksel fizikçi. Kuantum Alan Teorisi için aksiyomatik yaklaşımın kurucularından ve Wightman aksiyomlar kümesinin yaratıcısıdır.

Per-Olov Löwdin İsveçli fizikçi, Uppsala Üniversitesi'nde profesör, paralel olarak 1993'e kadar Florida Üniversitesi'nde profesör. Ivar Waller adı altındaki eski lisans öğrencisi, Löwdin 1950 yılında moleküler orbital hesaplamalar için simetrik ortogonalizasyon düzenlemeleri yapmıştır. Bu şema Yarı-ampirik teorileri kullanılan sıfır diferansiyel örtüşme (ZDO) yaklaşım temelidir. Löwdin ayrıca kolay kuantum mekaniğinin çeşitli teoremlerin türetmelerini matrisleri için sembolleri kullanarak oluşturmuştur. ROHF,UHF ve RES-GVB teorilerinde kullanılan meşhur “Löwdin’s pairing theorem” onun değildir. Kendisine göre George G. Hall ve King Löwdin 'in resmi olmayan önerisinden sonra resmi bir sunum yapmışlardır. 1963 ve 1971 yılları arasında yayınlanmış pertürbasyon teorisi üzerindeki 14 sayfa dizi kuantum kimyası için en iyi bölümleme tekniği olarak görülmüştür. Löwdin ayrıca 1958 yılında Uppsala'da kuantum kimyası yaz okulundan başlayarak çok etkili ve aktif bir öğretmendir. 1958 ve 1960'ta Uppsala Üniversitesi kuantum kimyası grubuna kardeş olarak Florida Üniversitesi'nde kuantum teorisi projesine başlamıştır. Uluslararası Kış Enstitüleri yüzlerce Latin Amerikanların seksenler ve doksanlar boyunca katılımlarını sağladı. 1960 yılında Kış Enstitüsünün içindeki birleşimde Sanibel sempozyumunu kurdu. 1960'tan sonra her yıl düzenlenmiştir. Löwdin 1969'da İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi üyesi olarak seçilmiş ve 1972'den 1984'e kadar Fizik Nobel Ödülü komitesinde bulunmuştur. Kuantum kimyası uluslararası gazetesi ve kuantum kimyası gelişmeler serisi kurucudur. Uluslararası Kuantum Moleküler Bilimler Akademisi'nin de vakıf üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Jacob Bekenstein</span>

Jacob David Bekenstein, Meksika doğumlu Amerikalı-İsrailli teorik fizikçi ve profesör.

<span class="mw-page-title-main">Elliott H. Lieb</span>

Elliott Hershel Lieb Amerikalı fizikçi ve Princeton Üniversitesi'nde matematik ve fizik profesörüdür. Matematiksel fiziğe özellikle istatistiksel mekanik ve çoklu parçacık kuramına katkıları olmuştur.

Tetrakuark, parçacık fiziğinde, dört valans kuarktan oluşan ve varlığı tahmin edilmesine karşın henüz kanıtlanamamış egzotik mezondur. Prensipte, bir tetrakuark durumu kuantum renk dinamiği içinde yer alabilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Derin inelastik saçılma</span>

Derin inelastik saçılma, elektron, müon ve nötrino kullanarak hadronların iç yapılarının incelenmesi işlemidir. 1968'de, SLAC Ulusal Hızlandırıcı Laboratuvarı'nda yapılan derin inelastik saçılma deneyleri sayesinde, daha önceleri teorik olarak varlığı tahmin edilen kuarkların varlığına dair ilk somut veriler elde edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">J/psi mezonu</span>

J/psi mezonu veya psion bir atomaltı parçacık. Bir tane tılsım kuark ve bir de tılsım antikuarktan oluşan bir çeşni değiştiren yüksüz mezonudur. Bir tılsım kuark ve bir tılsım antikuarkın bağlı hali ile oluşan mezonlar "karmoniyum" olarak anılır. En yaygın karmoniyum, düşük değişim kütlesi, 3.0969 GeV/c23,0969 GeV/c2 yani ηc̅ ' nin (2.9836 GeV/c22,9836 GeV/c2) biraz üzerinde, sebebi ile J/psi mezondur. Bu mezon ortalama 7.2×10−21 s7,2×10-21 s ömre sahiptir.Fakat bu süre tahmin edilen 1000 kat daha uzundur.

Parçacık fiziğinde asimptotik özgürlük, enerji ölçeği yükseldikçe ve ilgili uzunluk ölçeği azaldıkça iki parçacık arası bağın asimptotik olarak zayıf olmasına sebebiyet veren ayar teorilerinin özelliklerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">CP2K</span>

CP2K, katı hal, sıvı, moleküler ve biyolojik sistemlerin atomistik simülasyonlarını gerçekleştirmek için Fortran 2003'te yazılan serbestçe kullanılabilen (GPL) bir programdır.

<span class="mw-page-title-main">John Pendry</span>

Sir John Pendry, İngiliz fizikçi. Imperial College London'da teorik katı hâl fiziği anabilim dalında profesörlük yapan Pendry, metamalzemeler ve perdeleme teorileri üzerine yaptığı çalışmalar ile tanınmaktadır. 2004 yılında Sir unvanını alan fizikçi, 2014 yılında nano-optik alanına olan katkılarından dolayı Norveç Bilimler Akademisi tarafından Kavli Nanobilim Ödülü'ne layık görülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Yaroslav Blanter</span>

Yaroslav Mihayloviç Blanter, ekstraktif metalurji ve yoğun madde fiziği alanında uzmanlaşmış Rus fizikçidir. 2011'den beri Delft Teknoloji Üniversitesi'nde profesör olarak görev yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Raymond Thayer Birge</span> Amerikalı kimyager (1887–1980)

Raymond Thayer Birge Amerikalı fizikçi. Özellikle moleküler spektroskopi ve atom fiziği alanlarındaki çalışmaları ile tanınan Birge, Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley'de uzun yıllar öğretim üyesi olarak görev yapmış ve burada fizik bölümünü yönetmiştir. Fiziksel sabitlerin hassas ölçümleri ve bu sabitlerin doğruluğunun artırılması konularında önemli katkılarda bulunmuştur.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.