İçeriğe atla

Germaine Dulac

Germaine Dulac
DoğumCharlotte Elisabeth Germaine Saisset-Schneider
17 Kasım 1882(1882-11-17)
Amiens, Somme, Picardy, France
Ölüm20 Temmuz 1942 (59 yaşında)
Paris, France
MeslekFilm director, Screenwriter, Producer
Etkin yıllar1915–c.1934
EvlilikLouis-Albert Dulac (1906–1920)
Akraba(lar)Charles Schneider[1]
İmza

Germaine Dulac (French: ; Charlotte Elisabeth Germaine Saisset-Schneider doğumlu; 17 Kasım 1882 – 20 Temmuz 1942) [2] 1882 Fransa doğumlu. Müzik ve opera eğitimi aldı. Döneminin öncü radikal feministlerinden biri olarak Fransız sufrajet hareketinin yayın organlarından La Française'in editörlüğünü yaptı. Tiyatro ve sinema eleştiri yazıları yazdı. 1925'te küçük bir yapım şirketi kurdu ve küçük bütçeli işler yaptı. Madame Beudet'in Gülüşü Fransız sinemasında empresyonizmin öncülerinden biri oldu. Deniz Kabuğu ve Rahip filmi ve diğer deneysel filmleriyle Fransız sinemasının ikinci avangard döneminin önemli isimlerinden biri oldu. 1920'lerin sonlarında Fransa'da sinema kulüplerinin kuruluşunda emeği vardır. 1930'dan ölümüne kadar Pathé ve Gaumont'ta çalıştı. Avangard sinemanın ve feminist sinemanın ilk örnekleri sayılan 37 film yaptı.[3]

Bugün en iyi izlenimci filmi La Souriante Madame Beudet (The Smiling Madam Beudet, 1922/23) ve Sürrealist deneyi La Coquille et le Clergyman (The Seashell and Clergyman, 1928) ile tanınır.

Germaine Dulac, Amiens, Fransa'da dünyaya geldi. Babasının işi, ailenin küçük garnizon kasabaları arasında sık sık hareket etmesini gerektirdiği için Germaine, büyükannesi ile birlikte Paris'te yaşamaya gönderildi. Kısa süre sonra sanatla ilgilenmeye başladı ve müzik, resim ve tiyatro eğitimi aldı. Ebeveynlerinin ölümünden sonra Dulac Paris'e taşındı ve sosyalizm ve feminizme olan artan ilgisini gazetecilik kariyeriyle birleştirdi.[2] 1905'te üst sınıf bir aileden gelen bir ziraat mühendisi olan Louis-Albert Dulac ile evlendi. Dört yıl sonra Jane Misme tarafından düzenlenen ve sonunda drama eleştirmeni olduğu feminist bir dergi olan La Française için yazmaya başladı.[4] Dulac ayrıca zamanın radikal feminist dergisi La Fronde'nin editör kadrosunda çalışma zamanı buldu. Ayrıca film yapımına ilk girişinden önce hareketsiz fotoğrafçılığa olan ilgisini sürdürmeye başladı.[5]

Kariyer

Film yapımcılığı kariyerinden önce Dulac, 1900'den 1913'e kadar feminist dergi La Fronde için makaleler yazdı. Burada, Fransız toplumunda ve politikasında kadınların rollerini sağlamlaştırmak amacıyla Fransa'da çok sayıda kadın ile röportaj yaptı.[6]

Dulac 1914'te oyuncu arkadaşı Stacia Napierkowska aracılığıyla filmciliğe ilgi duymaya başladı . İki kadın I.Dünya Savaşı'ndan kısa bir süre önce İtalya'ya birlikte gitti. Napierkowska bir Film d'Art filminde rol alacaktı ve Dulac bu yolculuk sırasında filmlerin temellerini öğrendi. 1900'lü yılların başından 1920'lerin sonuna kadar Dulac, Fransız başkentinin modernliğini, filmlerinde yaygın bir ikilik olan kırsal Fransa'nın taşra doğasıyla sık sık karşılaştırdı.[7] Fransa'ya döndükten kısa bir süre sonra bir film şirketi kurmaya karar verdi. Şirket, 1915-1920 yılları arasında hepsi Dulac'ın yönettiği ve Hillel-Erlanger'in yazdığı birkaç film çekti. Bunlar arasında Les Sœurs ennemies (1915/16; Dulac'ın ilk filmi), Vénus victrix, ou Dans l'ouragan de la vie (1917), Géo, le mystérieux (ou La vraie richesse, 1916) ve diğerleri bulunmakta.[8][9]

Dulac'ın ilk büyük başarısı, kendi yazdığı bir seri melodram olan Âmes de fous (1918) idi.

film yapma kariyerine hem ticari filmlerle hem de karmaşık en ünlü eserlerinden ikisi gibi basit ticari filmler ve karmaşık ön-sürrealist anlatılar üretti: La Souriante Madame Beudet (The Smiling Madame Beudet, 1922/23) ve La Coquille et le Clergyman (The Seashell) ve Din Adamı, 1928).[8] Her iki film de Luis Buñuel ve Salvador Dalí tarafından çığır açan Un Chien Andalou'dan (1929) yayınlandı. La Coquille et le Clergyman tarafından ilk Sürrealist film olarak bahsedilir. Ancak, Ephraim Katz gibi bazı bilim adamları Dulac'ı her şeyden önce bir İzlenimci film yapımcısı olarak görürler.[10] Dulac'ın " saf sinema " hedefi ve bazı çalışmaları Fransız Cinema pur film hareketine ilham verdi.

Sesli filminin ortaya çıkmasıyla Dulac'ın kariyeri değişti. 1930'dan itibaren Pathé için ve daha sonra Gaumont için haber yayınları yaparak ticari işlere döndü. 20 Temmuz 1942'de Paris'te öldü.

Dulac'ın çalışmalarının kesin kronolojisi henüz belirlenmemiştir.[11]

Yıl Film Yaygın Kullanılan Adı Görevi
1915 Les Sœurs ennemiesYönetmen
1917 Géo, le mystérieuxMysterious George, True WealthYönetmen
1917 Venus victrixDans l'ouragan de la vieYönetmen
1918 Âmes de fousYönetmen
1918 La Jeune Fille la plus méritante de FranceYönetmen
1919 Le Bonheur des autresYönetmen
1919 La CigaretteThe CigaretteYönetmen
1920 La Fête espagnoleSpanish FiestaYönetmen
1920 MalencontreYönetmen
1921 La Belle Dame sans merciYönetmen
1922 La Mort du soleilThe Death of the SunYönetmen
1922 WertherYönetmen
1923 GossetteYönetmen
1923 La Souriante Madame BeudetThe Smiling Madame BeudetYönetmen, Yazar
1924 Âme d'artisteHeart of an ActressYönetmen,

Yazar

1924 Le Diable dans la villeThe Devil in the CityYönetmen
1925 Le Réveil- Yönetmen
1926 La Folie des vaillantsThe Madness of the ValiantsYönetmen
1927 Antoinette SabrierYönetmen,

Yazar

1927 Le Cinéma au service de l'histoireYönetmen
1927 L'Invitation au voyageInvitation to a JourneyYönetmen, Yapımcı
1928 <i id="mwAQ4">La Coquille et le Clergyman</i> The Seashell and the ClergymanYönetmen, Yazar, Yapımcı
1928 Danses espagnolesYönetmen
1928 Disque 957Disque 927Yönetmen
1928 La Germination d'un haricotYönetmen
1928 Mon ParisDanışman
1928 Princesse MandaneYönetmen
1928 Thèmes et variationsYönetmen
1929 Étude cinégraphique sur une arabesqueArabesqueYönetmen
1930 Autrefois, aujourd'huiYönetmen
1930 Celles qui s'en fontYönetmen
1930 Ceux qui ne s'en font pasYönetmen
1930 Jour de fêteYönetmen
1930 Un peu de rêve sur le faubourgYönetmen
1932 Le PicadorDanışman
1934 Je n'ai plus rienYönetmen
1935 Le Retour à la vieYönetmen

Kaynakça

  1. ^ Tami Williams, Germaine Dulac: A Cinema of Sensations. Champaign, Illinois: University of Illinois Press, 2014. p. 164. [1] 30 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. ^ a b Flitterman-Lewis 1996
  3. ^ "Filmmor" (PDF). Filmmor. 30 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 29 Haziran 2020. 
  4. ^ Williams 1992, 144–47.
  5. ^ Pallister 1997, 64.
  6. ^ To Desire Differently. New York, NY: Columbia University Press. 1990. s. 48. 
  7. ^ Tami Williams, Germaine Dulac: A Cinema of Sensations. Champaign, Illinois: University of Illinois Press, 2014. p. 104.
  8. ^ a b Williams 1992, 146.
  9. ^ Dates from Pallister 1997, 64.
  10. ^ Ephraim Katz, The International Film Encyclopedia. London: Macmillan, 1980. p. 362.
  11. ^ The dates given here are from the lists compiled on IMDb and Ciné-Ressources 23 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..

İlgili Araştırma Makaleleri

20 Temmuz, Miladi takvime göre yılın 201. günüdür. Yıl sonuna kadar kalan 164 gün vardır.

15 Nisan, Miladi takvime göre yılın 105. günüdür. Yıl sonuna kadar kalan 260 gün vardır.

11 Mayıs, Miladi takvime göre yılın 131. günüdür. Yıl sonuna kadar kalan 234 gün vardır.

9 Ekim, Miladi takvime göre yılın 282. günüdür. Yıl sonuna kadar kalan 83 gün vardır.

<span class="mw-page-title-main">Agnès Varda</span> Fransız film yönetmeni (1928-2019)

Agnès Varda, asıl ismiyle Arlette Varda,, Fransız fotoğrafçı ve sinemacı. "Yeni Dalga akımının büyükannesi" diye de anılır. Özellikle La Pointe Courte, Cléo de 5 à 7, Çatısız Kuralsız ve Les Glaneurs et la glaneuse (Toplayıcılar) filmleriyle tanınır. Agnès Varda Fransa’daki feminist politikaların içinde de etkin olarak yer almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Marie Antoinette</span> Fransa Kraliçesi, Avusturya Arşidüşesi

Josephe Jeanne Marie Antoinette von Habsburg-Lorraine veya Maria Antonia Josepha Johanna, Fransa Kraliçesi ve Avusturya arşidüşesi. Kısaca Marie Antoinette veya Maria Antonia olarak bilinir. Kutsal Roma İmparatoru I. Franz ve eşi Avusturya İmparatoriçesi Maria Theresa'nın kızıdır. Henüz 14 yaşındayken Fransa veliahtı XVI. Louis ile evlendi. 1774 Mayıs'ında XVI. Louis Fransa kralı olunca Marie Antoinette Fransa kraliçesi oldu. XVII. Louis'nin annesidir. Fransız Devrimi esnasında "Vatan hainliği" ile suçlanarak giyotinle idam edildi (1793).

Avrupa Avantgarde Sineması, özellikle iki dünya savaşı arasındaki dönemde, Avrupa sinemasında etkili olan bir dizi akıma verilen toplu isimdir.

<span class="mw-page-title-main">Antonin Artaud</span> Fransız oyuncu

Antoine Marie Joseph Artaud ya da bilinen adıyla Antonin Artaud, Fransız oyun yazarı, oyuncu, yönetmen ve şair. Vahşet Tiyatrosu kavramının kuramcısıdır.

<i>Ve Allah Kadını Yarattı</i>

Ve Allah Kadını Yarattı, Brigitte Bardot'nun başrolünü oynadığı, Roger Vadim'in yönettiği 1956 Fransa-İtalya ortak yapımı filmdir. Bardot'yu ünlü yapan ve onun "sex kitten" olarak tanınmasını sağlayan film olarak biliniyor. Film 24 Ocak 1958 tarihinde Türkiye'de sinemalarda "Ve Allah Kadını yarattı" adıyla gösterime girdi, yıllar sonra video dağıtımlarında "Ve Tanrı Kadını Yarattı" adı da kullanıldı.

<i>Sinema El Kitabı</i>

Sinema El Kitabı, 1964 yılında Elif Yayınları'ndan çıkan bu kitap, sinema yazarı Nijat Özön tarafından kaleme alınmıştır. Sinemanın tarihi, tekniği ve sanatı hakkında bilgiler vermektedir. Kitap siyah beyaz fotoğraflar ve çizimlerle desteklenmiştir. Kitabın sonunda kapsamlı bir dizini vardır.

<span class="mw-page-title-main">Alice Guy-Blaché</span> Fransız film yönetmeni (1873 – 1968)

Alice Guy-Blaché Fransız film yapımcısı ve yönetmeni, çocuk kitapları yazarı.

<i>Sıkıysa Yakala</i> 2002 yapımı komedi-drama türünde bir sinema filmi

Sıkıysa Yakala veya orijinal adıyla Catch Me if You Can, Frank Abagnale Jr.'nin hayat öyküsünden esinlenilerek oluşturulan 2002 yapımı komedi-drama türünde bir sinema filmidir. Steven Spielberg'in yönetmenliğini üstlendiği filmde, 19 yaşında dahi olmayan Frank Abagnale Jr.'ın, Pan American World havayolu şirketinde pilot, Georgia'da doktor ve Louisiana'da savcı kılığına bürünerek milyonlarca dolarlık çek sahtekârlığını nasıl yaptığı anlatılmaktadır. Abagnale'i Leonardo DiCaprio canlandırırken, filmin diğer önemli oyuncuları Tom Hanks, Christopher Walken, Amy Adams, Martin Sheen ve Nathalie Baye'dir.

Max Ophüls, asıl adı Maximillian Oppenheimer,, Alman sinema yönetmeni. Akıcı kamera hareketlerindeki ustalığıyla filmlerine lirik bir anlatım katmış, ulusal farklılıklara ve karakterlerinin insani niteliklerine verdiği önemle gerçek anlamda ilk uluslararası yönetmenlerden biri sayılmıştır.

<i>Paris Yolculuğu</i> 1956 Fransa-İtalya ortak yapımı dramatik güldürü film

Paris Yolculuğu, 1956 Fransa-İtalya ortak yapımı dramatik güldürü filmdir. Özgün adı olan La traversée de Paris Türkçeye "Paris'i baştan başa geçmek" ya da "bir baştan bir başa Paris" şeklinde çevrilebilir.

Fransız sineması bir yüzyılı aşkın bir süredir Lumiere Kardeşler'den başlayarak Amélie Poulain'e, yeni dalga akımından avant-garde akıma, Georges Méliès'den Cannes film festivali'ne kadar oluşturduğu kendine özgü kültürüyle başta Avrupa sineması olmak üzere dünya sinemalarını birçok yönden etkilemiştir. Fransız film endüstrisi, 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılda dünyanın en önemli film endüstrisi olmuştur.

48. Cannes Film Festivali 17- 28 Mayıs 1995 tarihleri arasında yapıldı. Altın Palmiye, Emir Kusturica'nın yönettiği Yeraltı filmine verildi.

<span class="mw-page-title-main">Astrid Whettnall</span> Belçikalı oyuncu (d. 1971)

Astrid Whettnall, Belçikalı tiyatro ve sinema oyuncusu.

<span class="mw-page-title-main">Mareva Galanter</span> Fransız sinema oyuncusu (d. 1979)

Mareva Galanter, Fransız şarkıcı, oyuncu ve eski güzellik kraliçesidir.

<span class="mw-page-title-main">Jacques Baumer</span> Fransız komedyen (1885 – 1951)

Jacques Baumer, Fransız tiyatro yönetmeni, aktör ve komedyen.

<i>Lumiére Fabrikasından Çıkan İşçiler</i>

Lumiére Fabrikası'ndan Çıkan İşçiler, Lumière Kardeşler'in en eski filmi olarak kabul edilen ve Cinématographe'ın ilk halka açık sunumunda gösterilen 1895 yapımı bir Fransız filmidir. Film, 28 Aralık 1895'te Paris'teki Salon Indien du Grand Café'de ücretli olarak seyircilere gösterilen on filmin ilkiydi. Yaklaşık 50 saniye süren filmin günümüzde üç versiyonu mevcut olup muhtemelen 1895 ve 1896 baharında ya da yazında Lyon'da çekilmiştir. Film, birçok sinema tarihçisi tarafından ilk gerçek sinema filmi olarak kabul edilir.