İçeriğe atla

Gergedan

Gergedan
Yaşadığı dönem aralığı: 40,4-0 myö
Bartoniyen-Günümüz[1] 
Beyaz gergedan (Ceratotherium simum)
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem:Animalia
Şube:Chordata
Sınıf:Mammalia
Takım:Perissodactyla
Üst familya:Rhinocerotoidea
Familya:Rhinocerotidae
J. E. Gray, 1821[2]
Cinsler
Metne bakınız.
Dağılımı

Gergedan, Gergedangiller (Rhinocerotidae) familyasından, ağır ve hantal gövdeli, burun kemiğinin üstünde derisine yapışık bir veya iki boynuzu bulunan, kalın derili otçul memelilerin genel adı. Atgiller ve tapir gibi tek toynaklılar (Perissodactyla) takımına dahildir.

Özellikler

Bugünkü gergedanların, üçü Asya'da, ikisi Afrika'da yaşayan beş türü vardır. Bunların hepsi iri yapılı, kısa ve kalın bacaklı hayvanlardır. Ayaklarında tek bir toynakla (geniş ve kalın tırnakla) çevrili üçer parmak bulunur. Kafaları iri ve ağır, kulakları geniş, ucu püsküllü olan kuyrukları ince ve oldukça kısadır. Son derece kalın olan derileri, kulaklarının tepesindeki tüy tutamları ile kuyruk püskülleri dışında tümüyle çıplaktır. Türleri ayıran en önemli fark burunlarının üstündeki boynuzların bir ya da iki tane olmasıdır. Asya'da yaşayan üç türden ikisi tek boynuzlu, öbür Asya türü ile iki Afrika gergedanı çift boynuzludur. İçlerinde en irisi olan Beyaz gergedanın ağırlığı beş tonu bulur. Gergedanların boynuzu öbür hayvanlarınki gibi kemikten değil, saç, kıl ve tırnakların yapısındaki keratin denen lifsi bir proteinden oluşmuştur. Bazı Asya ülkelerinde bu boynuzların doğaüstü güçler taşıdığına inanılır.

Davranış

Otçul hayvanlar olan gergedanlar genellikle tek başlarına ya da aile grupları hâlinde geniş otlaklarda, çalılık ve bataklık bölgelerde yaşarlar. Yalnız Sumatra gergedanı sık ormanlarda yaşar. Görme duyularının zayıf olmasına karşılık koku alma ve işitme duyguları çok gelişmiştir. Hayvanlar arasında kendilerinden daha güçlü düşmanları olmayan gergedanlar insanla karşılaştıklarında da genellikle kaçarlar.

Ama bazen kızgın bir erkeğin ya da yeni doğum yapmış bir dişinin alışık olmadığı bir koku ya da sesle uyarıldığında körlemesine saldırdığı olur. Gergedan bütün iriliğine karşın hiç de hantal bir hayvan değildir. Saatte 45 km hızla koşabilir ve bu körlemesine koşu sırasında koca gövdesinden hiç beklenmeyen bir çeviklikle bir anda yönünü değiştirebilir.

Soyunun tükenme riski

Günümüzde yalnız 5 türü kalmış olan gergedanın geçmişte, özellikle 19. ve 20. yüzyılda yapılan aşırı avlanma sonucunda büyük kısmı yok edildi. Öyle ki 1960'lı yıllarda 70.000 civarında olan siyah gergedan türünün,[3] 20 yıllık bir süre içerisinde %96'sı tükenmiştir. Fakat 1995 yılında 2.410'a inmiş olan siyah gergedan sayısı, sonrasında alınan önlem ve avlanma yasaklamaları ile son yıllarda tekrar yükselmiş ve 2007 rakamlarına göre 4.180'e ulaşmıştır.[4]

Gergedan boynuzunun avlanmadaki etkisi

Genelde boynuzunun ticareti için avlanan gergedanlar, boynuzunun özellikle Yemen ve Çin'deki istek nedeniyle, avcıların hedefi olmaktadır. Yemen'de hançer sapı olarak kullanılan Gergedan boynuzu,[5] Çin'de ise geleneksel tıpta kullanılmaktadır. Ayrıca Gergedan boynuzunun cinsel gücü artırıcı (afrodizyak) etkisi olduğuna inanıldığından,[6] gergedanlar avcıların hedefi olmayı sürdürüyor.[6]

Yayılış

At ve eşek gibi tek toynaklılardan olan bu memeli hayvan günümüzde yalnızca Afrika, Hindistan, Malezya ve Endonezya'da yaşar. Ama fosillerden anlaşıldığı kadarıyla tarih öncesi çağlarda Avrupa'da da gergedanlar varmış. Bu soyu tükenmiş türlerin daha soğuk olan Avrupa iklimine uyum sağlayabilmek üzere yumuşak tüylü bir postla örtünmüş olduğu da gene fosillerden anlaşılmaktadır.

Bugün doğada yabani yaşamlarını sürdüren gergedanların sayısı iyice azalmıştır. Bunun nedeni bir yandan insanların yerleşmesi sonucunda doğal yaşam alanlarının daralması, bir yandan da özellikle boynuzları için gergedanların kaçak olarak avlanmasıdır.

Sınıflandırma

  • Familya Rhinocerotidae[7]
    • Teletaceras
    • Uintaceras
    • Alt familya Rhinocerotinae
      • Oymak Aceratheriini
        • Aceratherium (33.9–3.4 myö)
        • Acerorhinus (13.6–7.0 myö)
        • Alicornops[8] 13.7–5.3 Ma
        • Aphelops (20.43–5.33 myö)
        • Chilotheridium[9] (23.0–11.6 myö)
        • Chilotherium (13.7–3.4 myö)
        • Floridaceras (20.4–16.3 myö)
        • Hoploaceratherium[10] 16.9–16.0 Ma
        • Mesaceratherium
        • Peraceras (20.6–10.3 myö)
        • Plesiaceratherium (20.0–11.6 myö)
        • Ronzotherium (37–23 myö)
        • Shansirhinus
        • Sinorhinus[11]
        • Subchilotherium[12]
      • Oymak Teleoceratini
        • Aprotodon[13] (28.4–5.330 myö)
        • Brachydiceratherium[14]
        • Brachypotherium (20.0–5.33 myö)
        • Diaceratherium (28.4–16.0 myö)
        • Prosantorhinus (16.9–7.25 myö)
        • Shennongtherium
        • Teleoceras (16.9–4.9 myö)
        • Oymak Rhinocerotini (40.4–11.1 myö–Günümüz)
          • Gaindatherium[15] (11.6–11.1 myö)
          • Alt oymak Rhinocerotina (17.5 myö–Günümüz)[16]
            • Nesorhinus 0.709 myö
            • Rusingaceros 17.5 myö
            • Rhinoceros – Rhinoceros unicornis & Rhinoceros sondaicus
        • Oymak Dicerorhinini
        • Oymak Dicerotini 23.0–Günümüz
          • Ceratotherium – Ceratotherium simum 7.25–Gergedan
          • Diceros – Diceros bicornis 23.0–Günümüz
          • Paradiceros[18] (15.97–11.61 myö)
        • Rhinocerotinae incertae sedis
          • Protaceratherium[19]
    • Alt familya Elasmotheriinae
      • Gulfoceras (23.03–20.43 myö)
      • Victoriaceros[20] (15 myö)
      • Oymak Diceratheriini
        • Diceratherium (33.9–11.6 myö)
        • Penetrigonias
        • Subhyracodon (38.0–26.3 myö)
        • Trigonias (37-34 myö)
      • Oymak Elasmotheriini (20.0–0.1 myö)
        • Bugtirhinus (20.0–16.9 myö)
        • Caementodon
        • ElasmotheriumElasmotherium (3.6–0.039 myö)
        • Hispanotherium Huaqingtherium ile sinonim (16.0–7.25 myö)
        • Iranotherium
        • Kenyatherium[9]
        • Meninatherium
        • Menoceras (23.03–16.3 myö)
        • Ningxiatherium[21]
        • Ougandatherium[9] (20.0–16.9 myö)
        • Parelasmotherium[22]
        • Procoelodonta[23]
        • Sinotherium (9.0–5.3 myö)

Dış bağlantılar

Kaynakça

Genel
Özel
  1. ^ "Rhinocerotidae". paleobiodb.org. 27 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2021. 
  2. ^ "Rhinocerotidae". Mindat.org. 
  3. ^ "WWF Factsheet; Black Rhinoceros Diceros Bicornis" (PDF). World Wide Fund for Nature. 19 Kasım 2008 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011. 
  4. ^ "IUCN2008/IUCN SSC African Rhino Specialist Group". 
  5. ^ "Esmond Bradly Martin Reports From Yemen". Gcci.org. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2011. 
  6. ^ a b Chinese Herbal Medicine: Materia Medica, Third Edition,, Dan Bensky, Steven Clavey, Erich Stoger & Andrew Gamble. Eylül 2004
  7. ^ Haraamo, Mikko (15 Kasım 2005). "Mikko's Phylogeny Archive entry on "Rhinoceratidae"". 27 Kasım 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2008. 
  8. ^ Deng, T. (November 2004). "A new species of the rhinoceros Alicornops from the Middle Miocene of the Linxia Basin, Gansu, China". Palaeontology. 47 (6): 1427-1439. doi:10.1111/j.0031-0239.2004.00420.x. 
  9. ^ a b c Handa, N.; Nakatsukasa, M. (2015). "New specimens of Chilotheridium (Perissodactyla, Rhinocerotidae) from the Upper Miocene Namurungule and Nakali Formations, Northern Kenya". Paleontological Research. 19 (3): 181-194. doi:10.2517/2014PR035. 
  10. ^ Giaourtsakis, I.X. (2003). "Late Neogene Rhinocerotidae of Greece: distribution, diversity and stratigraphical range". Deinsea. 10 (1): 235-254. 3 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2020. 
  11. ^ Barasoain, D.; Azanza, B. (September 2017). "Geoheritage and education: a practical example from the rhinoceros of Toril 3 (Calatayud-Daroca Basin, Spain)". Geoheritage. 10 (3): 364-374. doi:10.1007/s12371-017-0258-8. 
  12. ^ Lu, X.; Ji, X. (2019). "Palaeoenvironment examination of the terminal Miocene hominoid locality of the Zhaotong Basin, southwestern China, based on the rhinocerotid remains". Historical Biology. 31 (2): 234-242. doi:10.1080/08912963.2017.1360294. 
  13. ^ Deng, T. (2013). "Incisor fossils of Aprotodon(Perissodactyla, Rhinocerotidae) from the Early Miocene Shangzhuang Formation of the Linxia Basin in Gansu, China" (PDF). Vertebrata PalAsiatica. 51: 131-140. 3 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Ağustos 2020. 
  14. ^ Mörs, T. (April 2016). "Biostratigraphy and paleoecology of continental Tertiary vertebrate faunas in the Lower Rhine Embayment (NW-Germany)". Netherlands Journal of Geosciences. 81 (Sp2): 1771-1783. doi:10.1017/S0016774600022411Özgürce erişilebilir. 
  15. ^ Khan, A.M.; Cerdeno, E. (June 2014). "New fossils of Gaindatherium (Rhinocerotidae, Mammalia) from the Middle Miocene of Pakistan". Turkish Journal of Earth Sciences. 23: 452-461. doi:10.3906/yer-1312-24Özgürce erişilebilir. 
  16. ^ Geraads, Denis (2010). "Chapter 34: Rhinocerotidae". Werdelin, L.; Sanders, W.J. (Ed.). Cenozoic Mammals of Africa. University of California Press. ss. 675-689. ISBN 978-0-520-25721-4. 
  17. ^ Pandolfi, L.; Rivals, F.; Rabinovich, R. (January 2020). "A new species of rhinoceros from the site of Bethlehem: ‘Dihoplus’ bethlehemsis sp. nov. (Mammalia, Rhinocerotidae)". Quaternary International. 537: 48-60. doi:10.1016/j.quaint.2020.01.011. 
  18. ^ Pandolfi, L. (2018). "Evolutionary history of Rhinocerotina (Mammalia, Perissodactyla)". Fossilia. 2018: 26-32. doi:10.32774/FosRepPal.20.1810.102732Özgürce erişilebilir. ISBN 9791220034081. 
  19. ^ Becker, Damien; Pierre-Olivier, Antoine; Maridet, Olivier (22 Mart 2013). "A new genus of Rhinocerotidae (Mammalia, Perissodactyla) from the Oligocene of Europe" (PDF). Journal of Systematic Palaeontology. 11 (8): 947-972. doi:10.1080/14772019.2012.699007. 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 
  20. ^ Geraads, Denis; McCrossin, Monte; Benefit, Brenda (2012). "A New Rhinoceros, Victoriaceros kenyensis gen. et sp. nov., and Other Perissodactyla from the Middle Miocene of Maboko, Kenya". Journal of Mammalian Evolution. 19: 57-75. doi:10.1007/s10914-011-9183-9. 
  21. ^ Deng, Tao (2008). "A new elasmothere (Perissodactyla, Rhinocerotidae) from the late Miocene of the Linxia Basin in Gansu, China" (PDF). Geobios. 41 (6): 719-728. doi:10.1016/j.geobios.2008.01.006. 21 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 
  22. ^ Deng, T. (2007). "Skull of Parelasmotherium (Perissodactyla, Rhinocerotidae) from the Upper Miocene in the Linxia Basin (Gansu, China)". Journal of Vertebrate Paleontology. 27 (2): 467-475. doi:10.1671/0272-4634(2007)27[467:SOPPRF]2.0.CO;2. 
  23. ^ Antoine, P. (February 2003). "Middle Miocene elasmotheriine Rhinocerotidae from China and Mongolia: taxonomic revision and phylogenetic relationships". Zoologica Scripta. 32 (2): 95-118. doi:10.1046/j.1463-6409.2003.00106.x. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Tek toynaklılar</span> memeli takımı

Tek toynaklılar ya da tek parmaklılar, memeliler (Mammalia) sınıfından otobur hayvanları barındıran bir takımdır. Ayaklarında genelde tek sayıda toynağı bulunan bu takımdaki hayvanlar büyük ve çok büyük hayvanlar olarak nitelenebilir. Çift toynaklılar takımının geviş getiren hayvanlarının aksine tek toynaklılar bitki selülozunu midede değil bağırsaklarda sindirir. Atgiller, gergedanlar ve tapirler mevcut tek toynaklılardır.

<span class="mw-page-title-main">Homininae</span> hominid alt familyası

Homininae veya Afrika insansıları, ilk kez John Edward Gray tarafından 1825 yılında tanımlanmış bir Hominidae alt familyasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Afrika'nın beş büyükleri</span>

Afrika'nın beş büyükleri, Afrika kıtasına özgü büyük hayvanların en tehlikelilerini belirtmek için kullanılır. Bu hayvanlar; aslan, pars, gergedan, fil ve Afrika mandasıdır. Bunlar, popüler kültürde belirgin bir şekilde yer alan karizmatik megafauna örnekleridir ve Afrika'nın en büyük hayvanları arasındadır. Büyük hayvan avcıları tarafından ortaya atılan bu terim, Afrika'da yaya olarak avlanması en zor beş hayvanı ifade etmektedir ancak artık oyun izleyen turistler ve safari tur operatörleri tarafından daha yaygın olarak kullanılmaktadır.

<i>Siyah gergedan</i> Afrikaya özgü gergedan türü

Siyah gergedan, Afrika kıtasında yaşayan tek toynaklı takımına mensup büyük bir gergedan türüdür. Birçok alttürü bulunmaktadır.

<i>Dicerorhinus</i> Gergedan cinsi

Dicerorhinus, tek bir mevcut tür olan iki boynuzlu Sumatra gergedanı ve birkaç soyu tükenmiş türden oluşan Gergedan (Rhinocerotidae) familyasına ait bir cinstir. Bu cinse atfedilen birçok tür muhtemelen Stephanorhinus'a aittir.

<span class="mw-page-title-main">Mammutidae</span>

Mammutidae, Miyosen ile Pleistosen ya da Holosen arasında yaşamış olan, hortumlular takımından soyu tükenmiş bir familyadır. Familya ilk olarak 1922 yılında Mammut (mastodonlar) cinsinin fosil kemiklerinin incelenmesi sonucunda tanımlanmış ve o zamandan beri değişik şekillerde sınıflandırılmıştır. Mastodon adı Yunanca μαστός "meme" ve ὀδούς "diş" kelimelerinden gelir ve bu familyayı diğer familyalardan ayıran özelliği tanımlar.

<i>Elasmotherium</i> dev gergedan

Elasmotherium, geç Miyosen ila geç Pleyistosen dönemleri arasında yaşamış bir megafauna cinsidir. Elasmotherium, Avrasya topraklarına özgü dev bir gergedandı. Yaşayan son elasmotherine olan Elasmotherium'un soyu yaklaşık 39 bin yıl önce tükendi.

<i>Paraceratherium</i> bilinen en büyük kara memelisi

Paraceratherium [Aceratherium'a yakın], Oligosen'de Avrasya'da yaşamış büyük bir tek toynaklı memeli cinsi. Paraceratheriidae familyasından bir rhinocerotoiddir, dolayısıyla yaşayan en yakın akrabası gergedanlardır.

<span class="mw-page-title-main">Beyaz gergedan</span>

Beyaz gergedan günümüzde var olan beş gergedan türünden ve kalan birkaç megafauna türünden biridir. Ot yemek için geniş bir ağzı vardır ve tüm gergedan türlerinin en sosyal olanıdır. Kuzey alttürünün çok az bireyi kaldı, 2018'de onaylanmış – ikisi de esaret altında – iki birey kaldı. Dünyanın bilinen son erkek kuzey beyaz gergedanı Sudan, 19 Mart 2018'de Kenya'da öldü.

<span class="mw-page-title-main">Amynodontidae</span> soyu tükenmiş tek toynaklı familyası

Amynodontidae, Eosen ila Oligosen dönemleri arasında Avrasya ve Amerika'da yaşamış, gergedanlarla ilişkili tek toynaklıları içeren bir familya.

<i>Graecopithecus</i> hominid türü

Graecopithecus, ilk olarak 1944'te Yunanistan'da bulunan tek bir çene ile tanımlanan bir büyük insansı maymun cinsi. Geç Miyosen'e tarihlenen diş örneklerinin analizi, Graecopithecus'un şempanze hariç, insanların olası en eski doğrudan atası ya da alternatif olarak insanların ve şempanzelerin olası bir son ortak atası olabileceği önerilerine yol açmıştır. Ancak diğer bilim insanları bu iddialara kuşkuyla bakıyorlar. Fosil, bilim insanları tarafından El Graeco olarak adlandırıldı.

<span class="mw-page-title-main">Ferae</span> memeli kladı

Ferae, Carnivora ve Pholidota takımlarından oluşan bir memeli kladıdır. Carnivora ve Pholidota'nın bir grubu için alternatif bir isim olan Ostentoria da önerildi. Moleküler genetik çalışmalarca, günümüze kadar gelen Ferae'nin son ortak atasının yaklaşık olarak 78.9 milyon yıl önce yaşadığı tahmin edilmiştir. Creodonta gibi soyu tükenmiş birkaç takım da Ferae'nin üyeleridir.

Bohlinia, Afrika ve Avrasya'da Geç Miyosen döneminde yaşamış, çift toynaklı familyası Giraffidae'nin soyu tükenmiş bir cinsidir. İlk olarak 1929 yılında paleontolog Dr. W. Matthew tarafından isimlendirilmiştir ve B. adoumi ve B. attica olmak üzere iki tür içerir. B. attica türü, tanımının ilk olarak Camelopardalis attica olarak adlandırılmasından ve daha sonra Giraffa attica olarak yeniden sınıflandırılmasından bu yana birkaç kez yeniden sınıflandırılmıştır.

<i>Heteroprox</i>

Heteroprox, Avrupa'nın Miyosen döneminden soyu tükenmiş bir geviş getiren çift toynaklı memeli cinsi.

<i>Coelodonta antiquitatis</i> soyu tükenmiş gergedan

Yünlü Gergedan, Pleistosen dönemi boyunca Avrasya'da yaşamış tek toynaklı memeli türü.

<i>Desmostylia</i>

Desmostylia, Tethytheria'ya ait soyu tükenmiş deniz memelilerinden oluşan bir plasentalı memeli grubudur.

<span class="mw-page-title-main">Kondilart</span> tarih öncesi memeli takımı

Kondilartlar (Condylarthra), öncelikle Paleosen ve Eosen dönemlerinden bilinen, soyu tükenmiş plasentalı memelilerin resmi olmayan bir grubudur - daha önce bir takım olarak kabul edilmiştir. Erken, ilkel toynaklılar olarak kabul edilirler. Artık, Perissodactyla veya Cetartiodactyla'nın bir parçası olarak açıkça belirlenmemiş olan toynaklıları sınıflandırmak için bir çöplük olarak hizmet eden ve bu nedenle birçok ilgisiz soydan oluşan bir çöp sepeti taksonu olarak kabul edilmektedir.

<i>Nesorhinus</i> soyu tükenmiş gergedan

Nesorhinus, Asya'nın Pleistoseninden bir gergedan cinsidir. İki tür içerir, Luzon, Filipinler'den Nesorhinus philippinensis ve Tayvan'dan Nesorhinus hayasakai.

<span class="mw-page-title-main">Rhinocerotoidea</span> gergedanları ve gergedanlarla tapirlere göre daha yakın akraba olan tüm canlıları kapsayan üst familya

Rhinocerotoidea, Amynodontidae, Hyracodontidae ve grubun tek mevcut familyası olan, beş canlı türü barındıran Rhinocerotidae'yi kapsayan bir tek toynaklı üst familyası. Bu üst familyanın soyu tükenmiş üyelerine, Rhinocerotidae familyasının üyeleriyle birlikte genellikle "gergedan" denir, ancak bunlar modern gergedanlara yakından benzemeyen Paraceratherium gibi cinsleri içerir.

<i>Sinotherium</i>

Sinotherium geç Miyosen'den (Tortoniyen-Messiniyen) Erken Pliyosen'e kadar yaşamış bir tek boynuzlu elasmotheriine gergedan cinsidir. Elasmotherium'un atasıydı ve nazal boynuzlu elasmotheriinelerden ön boynuzlu elasmotheriinelere çok önemli bir evrimsel geçişi gösteriyordu. İlk fosilleri Kazakistan'ın Karabulak Oluşumu'nda bulundu, alt çenesi ve dişleri Moğolistan'da bulunmuştur ve batı Çin'deki Liushu Oluşumu'nun üst kesiminden parçalı bir kafatası bilinmektedir. Sinoterium, erken Pliyosen döneminde ilk olarak İran'da bulunan ata cinsi Iranotherium'dan ayrıldı. Bazı uzmanlar Sinotherium ve Iranotherium'u Elasmotherium cinsine koymayı tercih ediyor.