İçeriğe atla

Gerardus Cremonensis

Gerard of Cremona'nın Recueil des trateés de médecine 1250–1260'daki İranlı doktor Râzî'in Avrupa tasviri. Gerardus Cremonensis, Fars ve Arap bilim adamlarının sayısız eserini tercüme etti.[1]

Gerardus Cremonensis (y. 1114 – 1187), bilimsel kitapların Arapçadan Latinceye çeviren İtalyan tercümandır. Kastilya Krallığı'nda Toledo'da çalıştı ve Toledo'daki kütüphanelerden Arapça kitaplar aldı. Kitaplardan bazıları orijinal olarak Yunanca yazılmıştı ve o zamanlar Konstantinopolis'te iyi bilinmesine rağmen, Batı Avrupa'da Yunanca veya Latince olarak mevcut değildi. Gerardus Cremonensis, on ikinci yüzyılda Arapların ve eski Yunanlıların astronomi, tıp ve diğer bilimlerdeki bilgilerini Latince olarak kullanıma sunarak Batı ortaçağ Avrupa'sını canlandıran Toledo Çevirmenler Okulu arasında en önemli çevirmendir. Gerardus'un en ünlü çevirilerinden biri, Toledo'da bulunan Arapça metinlerden Batlamyus'un Almagest eseridir.

Kafa karıştırıcı bir şekilde, Arapça metni Latinceye çeviren Gerardus Cremonensis olarak bilinen, 12. yüzyılda astronomi ve diğer bilimsel çalışmalara odaklanan ve 13. yüzyılda aktif olan ve tıbbi çalışmalara odaklanan iki çevirmen var gibi görünmektedir.

Hayatı

Gerardus, kuzey İtalya'daki Cremona'da doğdu. İtalyan öğretmenlerinin felsefelerinden memnun olmayan Gerardus, Toledo'ya gitti. Orada, başlangıçta bilginler arasında geleneksel olarak yüksek bir üne sahip olan, ancak Kastilya'ya gitmeden önce Latince çevirisi henüz bilinmeyen Batlamyus'un Almagest eserini[2] okuyabilmek için Arapça öğrendi. Yunancadan ilk Latince çeviri 1160 civarında Sicilya'da yapılmıştır.[3] Gerard'ın Kastilya'ya gittiği tarih hakkında detaylı bilgiye sahip olmamakla birlikte en geç 1144 yılıdır.

Cordoba Halifeliği'nde bir eyalet başkenti olan ve bir ilim merkezi olarak kalan Toledo, 1085'te Kastilya Kralı VI. Alfonso tarafından Morolar'dan fethedildiği için Gerardus gibi bir Katolik için güvenli bir şekilde erişilebilirdi. Toledo, yöneticileri büyük Yahudi ve Müslüman mahallelerini koruduğu ve ganimet şehirlerini Arap ve İbrani kültürünün önemli bir merkezi olarak koruduğu sürece çok kültürlü bir başkent olarak kaldı. Toledo ile ilişkili büyük bilim adamlarından biri, Gerardus'un çağdaşı olan Haham Abraham ibn Ezra idi. Bölgede Mozarabik kültürü yaygındı. Şehir, kütüphaneler ve el yazmalarıyla doluydu ve Orta Çağ Avrupa'sında bir Hristiyan'ın Arap dili ve kültürüyle tanışabileceği birkaç yerden biriydi.

Toledo'da Gerardus, hayatının geri kalanını Arap bilim literatüründen Latince çeviriler yapmaya adadı.

Gerardus'un çevirileri

Râzî'nin Recueil des trateés de médecine adlı kitabı Gerardus Cremonensis tarafından çevrilmiştir, 13. yüzyılın ikinci yarısı.

Gerardus Cremonensis'anın yaklaşık 1175'te yaptığı Batlamyus'un Almagest eserinin Arapça versiyonunun Latince tercümesi Rönesans'tan önce Batı Avrupa'da en çok bilineniydi. Gerardus'un haberi olmadan, daha önce bir Almagest çevirisi Sicilya'da orijinal Yunancadan yaklaşık 1160'da Henricus Aristippus'un himayesi altında çevrilmişti, ancak bu versiyon Orta Çağ'da Gerardus'un versiyonu kadar yaygın olarak kullanılmadı.[4] Georgios Trapezuntios ve ardından Regiomontanus, 15. yüzyılda Yunanca orijinalinden yeniden tercüme ettiler. Almagest, Kopernik'in teorileri tarafından gölgede bırakılıncaya kadar Batı astronomisinin temelini oluşturdu.

Gerardus, Latin okuyucular için, o zamanlar Avrupa'da şimdiye kadar görülen astronomik verilerin en doğru derlemesi olan Toledo Cetvelleri'ni düzenledi. Cetveller kısmen, on birinci yüzyılda Cordoba'da gelişen bir matematikçi ve astronom olan Zerkâlî'nin (Batı'da Arzachel olarak bilinir) eseriydi.

Aristoteles'ten sonra İslami "ikinci öğretmen" olan Fârâbî, yüzlerce risale yazdı. Bilimler üzerine kitabı Kitab lhsa al Ulum, tasnif ve bilimin temel ilkelerini benzersiz ve faydalı bir şekilde ele aldı. Gerardus, onu De scientiis (Bilimler Üzerine) olarak tercüme etti.

Gerard, Öklid'in Geometri ve Fergânî'nin (Batı'da Alfraganus olarak bilinir) Astronominin Unsurları eserlerini tercüme etti.[5]

Gerard ayrıca cebir, aritmetik ve astroloji üzerine orijinal incelemeler yazdı. Astroloji metninde boylamlar hem Cremona hem de Toledo'dan hesaplanmıştır.

Gerardus Cremonensis[6] Arap dilinden 87 kitap tercüme etti,[7] bunlar arasında orijinal Yunanca Batlamyus'un Almagest, Arşimet'in Çemberin Ölçümü Üzerine, Aristoteles'in Gökler Üzerine ve Öklid'in Geometri Elemanları ile orijinal Arapça Hârizmî'nin Cebir ve Almucabala Üzerine adlı eseri, Câbir bin Eflah'ın Elementa astronomica[8] Râzî'nin (Rhazes) gibi eserler yer alır.[9] Gerardus Cremonensis anatomik terimlerin de yaratıcısıdır.[10] Córdoba Takvimi'nin Liber Anoe başlıklı Latince çevirisi de Gerard'a atfedilmiştir.[11]

İkinci bir Gerard Cremonensis

Theorica Planetarum, Gerardus Cremonensis, 13. yüzyıl.

Gerardus Cremonensis'a atfedilen eserlerden bazıları muhtemelen on üçüncü yüzyılda çalışan ve Gerard de Sabloneta (Sabbioneta) olarak da bilinen daha sonraki bir Gerardus Cremonensis'in eseridir.[12] Daha sonra Gerard, astronomik metinler yerine tıbbi metinleri çevirmeye odaklandı[12] ancak iki çevirmen anlaşılır bir şekilde birbiriyle karıştırıldı. İbn-i Sina'nın eserlerinden yaptığı çevirilerin imparator II. Frederick'in emriyle yapıldığı söylenmektedir.

İkinci Gerardus'a atfedilen diğer incelemeler arasında Theoria veya Theorica planetarum,[13] ve İbn-i Sina (Avicenna) El-Kanun fi't-Tıb (Canon medicinae) kitabının versiyonları - bu iyi bilinen eserin daha sonraki sayısız Latince baskısının temeli - ve Râzî'nin (Rhazes) Almansor yer alır. Theorica'nın Gerard de Sabloneta'ya atfedilmesi, el yazması kanıtlarla pek iyi desteklenmemektedir ve kesin olarak görülmemelidir.

Kaynakça

  1. ^ Inventions et decouvertes au Moyen-Age, Samuel Sadaune, p. 44.
  2. ^ Grant, Edward, (Ed.) (1974), "The Translation of Greek and Arabic Science into Latin", A Source Book in Medieval Science, Cambridge: Harvard University Press, s. 35, ISBN 9780674823600, For love of the Almagest, which he could not find at all among the Latins, he went to Toledo; there seeing the abundance of books in Arabic on every subject … he learned the Arabic language in order to translate. 
  3. ^ R. W. Southern, The Making of the Middle Ages New Haven: Yale University Press, 1953, p. 64-65.
  4. ^ R. W. Southern, The Making of the Middle Ages, New Haven: Yale University Press, 1953, p. 64-65; L. D. Reynolds and Nigel G. Wilson, Scribes and scholars: A guide to the transmission of Greek and Latin literatureOxford: Clarendon Press, 1974, p. 106.
  5. ^ For a list of Gerard of Cremona's translations see: Edward Grant (1974) A Source Book in Medieval Science, (Cambridge: Harvard Univ. Pr.), pp. 35-8 or Charles Burnett, "The Coherence of the Arabic-Latin Translation Program in Toledo in the Twelfth Century," Science in Context, 14 (2001): at 249-288, at pp. 275-281.
  6. ^ C. H. Haskins, Renaissance of the Twelfth Century, p. 287, "more of Arabic science passed into Western Europe at the hands of Gerard of Cremona than in any other way."
  7. ^ Edward Grant A Source Book in Medieval Science, (Cambridge: Harvard Univ Press, 1974), pp. 35-38.
  8. ^ V. J. Katz, A History of Mathematics: An Introduction, p. 291.
  9. ^ Jerome B. Bieber. Medieval Translation Table 2: Arabic Sources 18 Mart 2001 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Santa Fe Community College.
  10. ^ Arráez-Aybar, Luis-A (2015). "Toledo School of Translators and their influence on anatomical terminology". Annals of Anatomy - Anatomischer Anzeiger. 198: 21-33. doi:10.1016/j.aanat.2014.12.003. PMID 25667112. 
  11. ^ Miquel Forcada, 'Calendar of Córdoba', in Encyclopaedia of Islam, 3rd edn, ed. by Kate Fleet and others (Leiden: Brill, 2007-), DOI:10.1163/1573-3912_ei3_COM_24375.
  12. ^ a b Ostler, Nicholas (2009). Ad Infinitum. Harper Press. s. 211. ISBN 978-0007343065. 
  13. ^ Pedersen, Olaf. The origins of "Theorica Planetarum" 27 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Journal for History of Astronomy. Vol. 12 (1981), pp 113-123.

Kaynakça

  • Burnett, Charles (2001). "The Coherence of the Arabic-Latin Translation Program in Toledo in the Twelfth Century". Science in Context. 14 (1–2). ss. 249-288. doi:10.1017/s0269889701000096. 
  • Campbell, Donald (2001). Arabian Medicine and Its Influence on the Middle Ages. Routledge. (Reprint of the London, 1926 edition). 0-415-23188-4.
  • Haskins, Charles Homer. The Renaissance of the Twelfth Century. Cambridge: Harvard Univ. Pr., 1927. See especially chapter 9, "The Translators from Greek and Arabic".
  • Katz, Victor J. (1998). A History of Mathematics: An Introduction. Addison Wesley. 0-321-01618-1.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Batlamyus</span> Yunan matematikçi, astronom ve coğrafyacı (100–170)

Klaudyos Batlamyus, İskenderiyeli Yunan matematikçi, coğrafyacı, astronom ve müzik teorisyeniydi ve üçü daha sonra Bizans, İslam ve Batı Avrupa bilimi için önemli olan yaklaşık bir düzine bilimsel tez yazmıştır. MS 100–170 yılları arasında yaşadığı tahmin edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Hârizmî</span> Fars matematikçi, astronom ve coğrafyacı

Hârizmî ya da tam künyesiyle Ebû Ca'fer Muhammed bin Mûsâ el-Hârizmî ; matematik, gök bilim, coğrafya ve algoritma alanlarında çalışmış Fars bilim insanı. Hârizmî 780 yılında Harezm bölgesinin Hive şehrinde dünyaya gelmiştir. 850 yılında Bağdat'ta ölmüştür.

<span class="mw-page-title-main">İbnü'l-Heysem</span> Arap fizikçi, matematikçi ve astonom (965–1040)

İbn-i Heysem, Ḥasan Ibn el-Heysem, Batılıların söyleyişiyle Alhazen veya tam ismiyle Ebū ʿAlī el-Ḥasan ibn el-Ḥasan ibn el-Heysem, Arap matematikçi, astronom, ve İslam'ın Altın Çağının önemli fizikçilerinden biriydi. "Modern optiğin babası" olarak da anılır. Özellikle görsel algı dinamiklerine önemli katkılarda bulunmuştur. En etkili eseri, 1011–21 yılları arasında oluşturduğu ve Latince baskılar sayesinde günümüze kadar gelmiş Kitāb el-Manāzir olmuştur. Polimat, felsefe, teoloji ve tıp üzerine yaptığı birçok çalışmayı da kitaplarına kaydetmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Canes Venatici (takımyıldız)</span>

Av Köpekleri takımyıldızı, Uluslararası Astronomi Birliği (IAU) tarafından belirlenen 88 takımyıldızdan biridir. 17. yüzyılda Johannes Hevelius tarafından oluşturulmuş küçük bir kuzey takımyıldızıdır. Adı Latince "av köpekleri" anlamına gelir ve çizimlerde genellikle komşu takımyıldız olan Çoban Boötes'in köpeklerini temsil eder şekilde tasvir edilir.

<span class="mw-page-title-main">Zerkâlî</span>

Zerkali veya tam adıyla Ebu İshak İbrahim el-Zerkali,, Endülüs'lü Arap asıllı astronom.

Bu, Arapça yıldız isimleri listesidir. Batı astronomisinde kabul edilen yıldız isimlerinin çoğu Arapça, pek az miktarı Yunanca, bazıları ise bilinmeyen kökenlidir. Genellikle sadece parlak olan yıldızlar bir isme sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Dîneverî</span> Kürt bilim insanı

Ebu Hanife Dinaverî veya sadece Dinaverî, 9. yüzyıl'da yaşamış, astronomi, botanik, metalürji, coğrafya, matematik, tarih ve Kürdoloji gibi pek çok alanlarda çalışmalarda bulunmuş Fars bilim insanı.

<span class="mw-page-title-main">Abdurrahman es-Sufî</span> Fars astronom

Abdurrahman es-Sufî, 10. yüzyılda yaşamış Farisi gökbilimci.

<span class="mw-page-title-main">Fergânî</span>

Ebu el-Abbas Ahmed bin Muhammed bin Kesir el-Fergani Batı'da Alfraganus olarak da bilinen Türk Müslüman astronom ve 9. yüzyıl'da yetişmiş en ünlü astronomlardan biridir. Ay'daki "Alfraganus" kraterinin ismi O'na ithafen verilmiştir.

Antakyalı Stefan Arapça bilimsel eserleri tercüme etmiş, 12. yüzyılda yaşamış İtalyan mütercim. İlk olarak Pisa'da, daha sonra Salerno'da eğitim görmüştür. Yaklaşık 1127 yılında Müslümanlar tarafından yazılmış bilimsel eserleri, başta Ali bin Abbas'ın tıp üzerine yazdığı çalışmalar olmak üzere, Latince'ye çevirmiştir. Bu çeviriler ilk eksiksiz çeviriler olup, daha önceleri aynı şekilde Arapça eserleri tercüme etmiş Constantinus Africanus'un Pantegni adlı çalışmaları kısmi çevirilerdir.

<span class="mw-page-title-main">İskenderiyeli Menelaus</span> Helenistik dönem matematikçi ve astronom

İskenderiyeli Menelaus, Yunan matematikçi ve gökbilimcidir.

<span class="mw-page-title-main">Beytü'l-Hikme</span> Abbâsîlerin 800lü yılların başında Bağdatta kurduğu, dönemin en büyük kütüphanesi ve çeviri merkezi

Beytülhikme veya Bilgelik Evi, aynı zamanda Büyük Bağdat Kütüphanesi olarak da bilinen, ya büyük bir Abbasi devlet akademisini ve Bağdat'taki entelektüel merkezini ya da İslam'ın Altın Çağı sırasında Abbasi halifelerine ait büyük bir özel kitaplığı belirtir. Bilgelik Evi, Abbasi Halifeliğinin çöküşünün ardından fiziksel kanıt eksikliği ve bir anlatı oluşturmak için edebi kaynakların doğrulanmasına güvenerek, resmi bir akademi olarak işlevlerine ve varlığına ilişkin aktif bir tartışmanın konusudur. Bilgelik Evi, 8. yüzyılın sonlarında Halife Harun Reşid'in koleksiyonları için bir kütüphane olarak veya el-Mansur (754-775) tarafından hem Arapça hem de Farsça nadir kitaplara ve şiir koleksiyonlarına ev sahipliği yapmak üzere oluşturulan özel bir koleksiyon olarak kuruldu.

<span class="mw-page-title-main">Almagest</span>

Almagest, Batlamyus'un eserlerinden en tanınmışıdır. Orijinal adı He Mathematike Syntaxis'tir. Yunanca matematiksel oluşum anlamına gelir. Kitap, aslında bir astronomi eseridir, ama astronomi o dönemlerde matematiğin dalı olduğundan, eser matematik klasiği olarak anılır. Batlamyus'un astronomisi, kendi gözlemleriyle birlikte Yunan ve Mezopotamyalı meslektaşlarının gözlemlerine dayanmaktaydı. Çevresindeki bilgileri sentezleyerek birçok alanda eser verdi.

<span class="mw-page-title-main">Antik Yunan astronomisi</span>

Yunan astronomisi klasik antik dönemde Yunan dilinde yazılmıştır ve antik Yunan, Helenistik, Greko-Romen ve geç dönem antik çağlarını kapsar. Yunanca, Helenistik dönemden Büyük İskender'in fethini takip eden süreçte bilimin dili haline geldiği için antik Yunan astronomisi coğrafi sınırları aşmıştır. Bu yüzden Helenistik astronomi olarak da adlandırılır. Helenistik ve Roma dönemleri boyunca Yunan olan veya olmayan birçok astronom, çalışmalarını Yunan geleneklerini kullanarak Ptolemaios krallığındaki İskenderiye kütüphanesini de içeren büyük bir enstitüde yürütüyordu.

<span class="mw-page-title-main">Rönesans'ta bilim tarihi</span>

Rönesans döneminde coğrafya, astronomi, kimya, fizik, matematik, imalat, anatomi ve mühendislikte büyük ilerlemeler olmuştur. Eski bilimsel metinlerin yeniden keşfi 1453'te Konstantinopolis'in Osmanlı hâkimiyetine girmesinden sonra ivmelendi, matbaanın icadı öğrenmeyi demokratikleştirmiş ve yeni fikirlerin daha hızlı yayılmasını sağlamıştır. Ancak, en azından ilk döneminde, bazıları Rönesansı bilimsel bir geriye dönüklük olarak görmektedir. George Sarton ve Lynn Thorndike gibi tarihçiler ilerlemenin bir süre yavaşladığını savunarak Rönesans'ın bilimi nasıl etkilediğini eleştirirler. Hümanistler, siyaset ve tarih gibi insan merkezli konuları doğa felsefesine ve uygulamalı matematikğe tercih ettiler. Diğerleri ise kayıp veya belirsiz metinlerin yeniden keşfedilmesi ve dilin incelenmesi ve metinlerin doğru okunması üzerinde artan vurgu gibi etkenlere işaret ederek Rönesans'ın olumlu etkisine odaklanmıştır.

Toledo Çevirmenler Okulu on ikinci ve on üçüncü yüzyılda İslami-Yahudi literatürü ve Klasik Arapçadaki(Fusha) ilmi eserleri hususan Latinceye tercüme etmek maksadıyla teşkil edilmiş bir müessesedir.

Gerald James Toomer, antik Yunan ve Orta Çağ İslam astronomisi üzerine çok sayıda kitap ve makale yazmış bir astronomi ve matematik tarihçisidir.

<span class="mw-page-title-main">Toledo Cetvelleri</span> Orta Çağ astronomi Cetvelleri

Toledo Cetvelleri, Güneş, Ay ve gezegenlerin sabit yıldızlara göre hareketlerini tahmin etmek için kullanılan astronomi cetvelleridir. Takvim tarihlerinin tahmini, kozmik olayların zamanları ve kozmik hareket dahil olmak üzere kozmosun farklı yönlerini tanımlayan bir matematik cetvelleri koleksiyonudur.

<span class="mw-page-title-main">Campanus Nouariensis</span>

Campanus Nouariensis, Euclid's Elements üzerine yaptığı çalışmalarla tanınan bir İtalyan matematikçi, astronom, astrolog ve doktordur. Dönemin belgeleri ondan Magister Campanus olarak bahseder ve adının tam tarzı Magister Campanus Nouariensis'tir. Ayrıca Campano da Novara, Giovanni Campano veya benzeri olarak da anılır. Daha sonraki yazarlar bazen Johannes Campanus veya Iohannes Campanus ön adlarını kullandılar.

<span class="mw-page-title-main">Plato Tiburtinus</span> 12. yüzyıl İtalyan astronomu ve matematikçisi

Platon Tiburtinus, 1116-1138 yılları arasında Barselona'da yaşamış 12. yüzyıl İtalyan matematikçisi, astronomu ve çevirmeniydi. En çok İbranice ve Arapça belgeleri Latinceye çevirmesiyle tanınır ve göründüğü kadarıyla usturlap hakkındaki bilgileri Arapçadan çeviren ilk kişidir.