İçeriğe atla

Georges Lacombe (ressam)

Georges Lacombe
Versay’daki kendi atölyesinde Georges Lacombe
Genel bilgiler
Doğum adıGeorges Lacombe
Doğum18 Haziran 1868(1868-06-18)
Versay,Yvelines,Fransa
Ölüm29 Haziran 1916 (48 yaşında)
Alençon, Orne,Fransa
UyrukFransız
Evlilik(ler)iMarthe Wenger
EbeveyniLaure Bonamour Lacombe,
AlanıResim, Heykel
Etkin yıllar1892-1896
Sanat eğitimiAlfred Philippe Roll ve Henri Gervex, Académie Julian
Katıldığı akımlarEmpresyonizm ve Sembolizm, Nabi
EtkilendikleriPaul Gauguin, Paul Sérusier
Ünlü yapıtlarıDeniz mavisi, Dalgaların etkisi, 1893, Rennes Güzel Sanatlar Müzesi, “Kırmızı zeminli orman”, 1891, Musée des Beaux-Arts de Quimper, “Sarı deniz, Camaret”, 1892, Brest Güzel Sanatlar Müzesi

Georges Lacombe (18 Haziran 1868 - 29 Haziran 1916) Fransız heykeltıraş ve ressamdı.

Hayatı

Georges Lacombe 1868'de Versay'da sanatla ilgilenen varlıklı ve seçkin bir ailenin oğlu olarak doğdu. Annesi ressam Laure Bonamour Lacombe (1834-1924) ustaca resim yapar ve çizerdi.[1] Babası gazeteci[2] ve eski bir kuyumcu, ahşap işçiliği konusunda deneyimliydi. Paris'te Académie Julian ’da öğretmenleri Empresyonistler Alfred Philippe Roll ve Henri Gervex ‘den sanat eğitimini aldı.

Ebeveynleri ona Versay 'daki Saint-Jean-de-Béthune' da Eudistler 'de sıkı bir din eğitimi verdirdi. Daha sonra ikna olmuş bir antislerik (özellikle politikada papaz sınıfına karşı olan) oldu. Ailesinin bahçesinin arkasında atölyeleri vardı, Versailles topluluğunun stüdyosuna sık sık gider, yazı Brittany ‘de geçirirdi. 1892 'de ortak arkadaşları aracılığıyla Versailles'daki stüdyosunda Breton temalı fresk yapan Paul Sérusier ile tanıştı.[3]Nabiler eserini incelemek için onu ziyaret etti.

1892’de Académie Julian'da Émile Bernard ve Paul Sérusier ile tanıştı. 1892'de Paul Gauguin ve kendini sanatı yenilemeye adamış genç Nabiler sanatçı grubuna katıldıktan sonra Nabi sanatçılar Paul Sérusier ve Emile Bernard ‘dan etkilendi.

1893’de, sembolist özelliklerine sahip olan ahşap oymalarının çalışmalarını etkilediği Paul Gauguin ile tanıştı.[4][5] Lacombe gruplarına katıldı ve 1893 'te Le Barc de Boutteville' de iki oyma ormanı sergiledi. 1893 'de Paul Gauguin ‘nin Durand-Ruel galerisindeki Tahiti' deki ilk kalışında yaptığı kırk dört resmini keşfetti. 1894 'de neo-izlenimcilik ile Théo Van Rysselberghe denedi. O zamanın birçok sanatçısı gibi yaz aylarını (1888'den 1897'ye kadar) Bretagne 'da geçirdi ve Camaret-sur-Mer' in resmini yaptı. 1899 'da, sağlığı kötüleşen ve evinin "The Hermitage" dekorasyonuna katılacak arkadaşı Paul Ranson'u kabul etti. 1905'e kadar ayrılmadı.

1910’da bilinmeyen bir sanatçı tarafından yapılan Georges Lacombe’in Portresi

Nabiler

1892’de sanatçı grubu Nabiler 'in üyesi oldu. Bu grupta Édouard Vuillard, Pierre Bonnard, Maurice Denis, Félix Vallotton ve Paul Ranson gibi katı sanattan akademisyen olarak ayrılmış kişiler vardı. Bu grup Gauguin'in ritmik şemasından etkilendi ve güçlü bir ifadeyle yoğun kromatizm ile dikkat çekti.[6] Teosofi ve Doğu dinleriyle ilgilendiler ve özellikle Stéphane Mallarmé ile Paris'in edebi ortamıyla yakın ilişkileri vardı. Daha önce Brady Geçidi'ndeki bir kafede ve daha sonra Ranson'un Boulevard de Montparnasse'deki "tapınak" dedikleri stüdyosunda buluşurlardı.[7] Nabiler, Gauguin ve sentetizme ek olarak Georges Seurat, Paul Cézanne, Odilon Redon ve Pierre Puvis de Chavannes tarafından etkilendi. Nabi macerası sadece beş yıl sürdü ancak ressamın sanat tarihi içindeki yerini sağlamlaştırdı.

1891'de château de Saint-Germain-en-Laye 'de ilk sergilerini açtılar ve aynı yılın Aralık ayında "sembolist ikinci nesil" olarak selamlandıkları yer olan Paris, Galerie Le Barc de Boutteville'deki "Empresyonist ve Sembolist Ressamlar" sergisine katıldılar.[8] Diğer birçok Nabi gibi Lacombe yazlarını 1888'den 1897'ye kadar Brittany 'de geçirdi ve orada Bernard ve Sérusier ile tanıştı. Grubun Le Nabi heykeltraşı oldu. Aslında birçok kaynak ona sadece heykeltıraş olarak atıfta bulunur.[9]

Lacombe Salon des Indépendants 'da beş resmini sergiledi.

1901' de arkadaşı Paul-Élie Ranson tarafından yazılan ve çizilen "Abbé Prout" kuklalarının tiyatro başlarını, özellikle ona L'Armoire des voluptés oyunundaki sahnelerden birini, sonra Brittany'nin manzaralarını resmetti.

Marthe Wenger ile evliliğinden dolayı maddi kaygılardan kurtulmuştu ve resimlerini hiç satmaya çalışmadı.

Ressam arkadaşlarının süslemeye geleceği "L'Ermitage" da Alençon yakınlarında yaşadı.

Lacombe zaman zaman Ranson Academy 'de heykel dersi verdi.

1909 'daki ölümünden sonra Paul-Élie Ranson' un büstünü yaptı.

Birinci Dünya Savaşı ndan etkilendi.

Ölümü

Georges Lacombe, 48. doğum gününden on bir gün sonra 29 Haziran 1916'da, Fransa'nın Orne iline bağlı Alençon'da tüberküloz ‘dan öldü.

Eserleri

  • Hayatın çağları, Petit-Palais Müzesi, Genf
  • Kırmızı zeminli orman, 1891, Quimper Güzel Sanatlar Müzesi, Quimper
  • Sarı deniz, Camaret, 1892, Brest Güzel Sanatlar Müzesi, Brest
  • Parlak sakallı nabi (Paul Sérusier’in resmi), 1894, Maurice Denis Departman Müzesi "Le Prieuré", Saint-Germain-en-Laye
  • Marie Madeleine, 1897, Ahşap heykel, Lille Güzel Sanatlar Sarayı, Lille

Tarzı

Onun tarzı araştırmaya, sentetistler ‘e ve Japon sanatından, kromatik araştırmanın, tasarımın dışavurumunun ve duyguları plastik dille aktarma arzusunun gitgide daha fazla uzaklaştığı sanatı ilerletmeye dayanıyordu.[10] Lacombe, "Le Nabi heykeltıraş", "Nabilerin heykeltıraşı" olarak anılıyordu ve birçok kaynak onu yalnızca bir heykeltıraş olarak görür. Çalışmaları, dünyanın ezoterik vizyonu ile işaretli yaşam ve ölüm döngüsüne dayanan bir konuya odaklandı.[11] 1905 civarında Théo van Rysselberghe tarafından etkilenen bir Neo-Empresyonizm haline geldi.[9] Lacombe, inancı olmayan bir mistiktir. Resmindeki her şey hayrete düşürür, endişelendirir, icat eder, görünüşün ötesindeki dünya ile birleşme bilincidir. Ham sanat, sessizliğin çalılıklarından, sıra dışı denizlerden, dünyanın yaratımlarından, gizli mucizelerden, siyah bir binicinin geçtiği kızıl denizlerden, silüetlerden kesilmiş sarı göklerden, barbar putları gibi kayalardan, dünyanın başlangıcından manzaralardan oluşan gerçek ve içkin gizliliktir. Teorik ilkeleri tüm sanatları sentezleme, sanatın sosyal sonuçlarını derinlemesine inceleme ve sanatın bilimsel ve mistik temelleri üzerinde düşünme gibi sağlam bir niyete dayanıyordu.

  • Georges Lacombe'un eserleri
  • Sarı Deniz, Camaret (vers 1892), musée des beaux-arts de Brest.
    Sarı Deniz, Camaret (vers 1892), musée des beaux-arts de Brest.
  • Deniz mavisi, Dalgaların etkisi (1893), tuval üzerine tempera, 49 x 65 cm, Rennes Güzel Sanatlar Müzesi.
    Deniz mavisi, Dalgaların etkisi (1893), tuval üzerine tempera, 49 x 65 cm, Rennes Güzel Sanatlar Müzesi.
  • Sonbahar, Fındık Toplayıcıları (1894), Pasadena, Norton Simon Museum.
    Sonbahar, Fındık Toplayıcıları (1894), Pasadena, Norton Simon Museum.
  • L'Existence (1894 ve 1896), ceviz ağacına oyma, 68,5 x 141,5 x 6 cm, Paris, Orsay müzesi.
    L'Existence (1894 ve 1896), ceviz ağacına oyma, 68,5 x 141,5 x 6 cm, Paris, Orsay müzesi.
  • Marie-Madeleine, (1896), plâtre, Kunsthalle de Brême
    Marie-Madeleine, (1896), plâtre, Kunsthalle de Brême
  • Georges Lacombe- La Conception musée beaux arts Quimper, La Belle enchantée ‘nin kapağı
    Georges Lacombe- La Conception musée beaux arts Quimper, La Belle enchantée ‘nin kapağı

Galeri

  • Körfez, 1892
    Körfez, 1892
  • Deniz mavisi, Dalgaların etkisi, 1893
    Deniz mavisi, Dalgaların etkisi, 1893
  • Paul Sérusier ‘ın resmi, 1894
    Paul Sérusier ‘ın resmi, 1894
  • Isis, 1895
    Isis, 1895
  • Manzara, 1894
    Manzara, 1894
  • Sarı deniz, Camaret (1892), Musée des beaux-arts de Brest
    Sarı deniz, Camaret (1892), Musée des beaux-arts de Brest
  • Sonbahar, Fındık Toplayıcıları (1894), Norton Simon Museum, Pasadena
    Sonbahar, Fındık Toplayıcıları (1894), Norton Simon Museum, Pasadena
  • Marie-Madeleine (1896), Kunsthalle de Bremen
    Marie-Madeleine (1896), Kunsthalle de Bremen

Literatür

  • Frèches-Thory, Claire ve Perucchi-Petry, Ursula, ed .: Die Nabis: Propheten der Moderne, Kunsthaus Zürich & Grand Palais, Paris & Prestel, Münih 1993.3-7913-1969-8 (Almanca)
  • Joelle Ansieau: Georges Lacombe. 1868-1916, Catalogue raisonné. Somogy Éditions d’Art, Paris 1998
  • Claire Frèches-Thory/Ursula Perucchi-Petry (Hrsg.): Die Nabis: Propheten der Moderne, Kunsthaus Zürich & Grand Palais, Paris & Prestel, München 1993, ISBN 3-791-31969-8
  • Diccionario de arte, Ian (2007), Madrid, Chilvers, editorial = Alianza Editorial, ISBN 978-84-206-6170-4
  • Dempsey, Amy, Estilos, escuelas y movimientos, 2002, editorial= Blume, Barselona, ISBN 84-89396-86-8
  • Diccionario Larousse de la Pintura, 1988, editorial = Planeta-Agostini, Barselona, ISBN 84-395-0976-6
  • Fernández Polanco, Aurora, Fin de siglo: Simbolismo y Art Nouveau, 1989, editorial = Historia 16, Madrid
  • Gibson, Michael, El simbolismo, 2006| editorial = Taschen, Colonia, ISBN 978-3-8228-5030-5

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Georges Lacombe (ressam) ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

Kaynakça

  1. ^ À Versailles elle fut l'élève du peintre Auguste Bigand, source: notice n° 26 du catalogue de l'exposition : Les belles feuilles du musée Lambinet, 2007.
  2. ^ Ami et ancien secrétaire d'Alphonse de Lamartine.
  3. ^ Selon Versailles Magazine, novembre 2012, p. 12, c'est à l'Académie Julian qu'ils auraient fait connaissance.
  4. ^ Georges Lacombe 5 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., all-art.org, abgerufen am 2. April 2011
  5. ^ Georges Lacombe, christies.com, abgerufen am 1. April 2011
  6. ^ Harvnp|Chilvers|2007|p=669
  7. ^ Harvnp|Gibson|2006|p=49
  8. ^ Harvnp|Dempsey|2002|p=51
  9. ^ a b Harvnp|texto=Diccionario Larousse de la Pintura|1988|p=1100
  10. ^ Harvnp|Fernández Polanco|1989|pp=32-33
  11. ^ Harvnp|Gibson|2006|p=235

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Paul Cézanne</span> Fransız ressam (1839 – 1906)

Paul Cézanne, Fransız post-empresyonist ressam ve gezgin. Modern sanatın gelişmesine yaptığı katkılar ve etkisi nedeniyle çoğu zaman modern sanatın babası olarak anılmıştır. Empresyonizm ile kübizm arasında bir köprü oluşturmuştur.

Art İzlenimcilik ya da Post-Empresyonizm, Fransa'da, izlenimciliğin kurallarına tepki olarak doğan sanatı ifade etmek için İngiliz eleştirmen Roger Fry tarafından 19. yüzyılın sonlarına doğru bulunan bir terimdir. Art izlenimciliğin temsilcileri olan sanatçılar, sanat yaşamlarına izlenimcilikle başlamışlardır. Ancak bu izlenimcilik akımının kimi sınırlamalarını aşmak ve resimlerine kendi kişiselliklerini katmak istiyorlardı.

<span class="mw-page-title-main">Paul Gauguin</span> Fransız ressam (1848 – 1903)

Eugène Henri Paul Gauguin, Fransız ressam.

<span class="mw-page-title-main">Paul Signac</span> Fransız ressam (1863 – 1935)

Paul Victor Jules Signac, Fransız neo-empresyonist ressam. Georges Seurat ile beraber puantilist (noktacı) stili geliştirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Berthe Morisot</span> Fransız ressam (1841 – 1895)

Berthe Marie Pauline Morisot, bir Fransız ressamı ve Paris'te İzlenimcilik (Empresyonizm) akımıyla tanınan ressam çevresinin üyesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Orangerie Müzesi</span> Pariste sanat müzesi

Orangerie Müzesi, Paris'te bulunan bir sanat müzesidir. Müzede izlenimcilik, ard izlenimcilik ve Paris Okulu akımlarına ait tablolar sergilenir. Paul Cézanne, Henri Matisse, Amedeo Modigliani, Claude Monet, Pablo Picasso, Pierre-Auguste Renoir, Henri Rousseau, Chaim Soutine, Alfred Sisley ve Maurice Utrillo gibi ressamların eserleri müzede yer alır.

Gustave Moreau, çoğunlukla İncil'le ilgili ya da mitolojik figürlere odaklanmış Fransız sembolist ressam. Bir ressam olarak görsel şekillerden çok, edebi fikirlere yöneldi. Bu yönüyle pek çok sembolist yazar ve ressamın ilgisini çekti. Bu sanatçılar Moreau'yu akımlarının öncüsü olarak kabul etti.

<span class="mw-page-title-main">Orsay Müzesi</span> Pariste sanat müzesi

Orsay Müzesi veya orijinal dilinde Musée d'Orsay, Fransa'nın başkenti Paris'te bulunan bir devlet müzesidir. Sen Nehri'nin sol yakasında bulunan müze eski bir tren garıydı. Bina 1898 - 1900 yılları arasında inşa edildi. Orsay Müzesi'nde çoğunlukla Fransız sanatına ait, 1848 - 1915 yıllarında arasında yaratılmış heykeller, resimler, mobilyalar ve fotoğraflar bulunur. Müze daha çok içlerinde Monet, Degas, Renoir, Cezanne gibi ressamların eserlerinin bulunduğu geniş izlenimci koleksiyonu ile tanınır. Bu koleksiyon, müzenin 1986 tarihindeki açılışına kadar Galerie nationale du Jeu de Paume'de sergileniyordu.

<span class="mw-page-title-main">Françoise Cachin</span> Fransız sanat tarihçisi (1936-2011)

Françoise Cachin, Fransız sanat tarihçisi ve küratördür.

Armand Guillaumin, Fransız izlenimci ressam ve taşbaskıcı.

Gustave Caillebotte, Fransız ressam. İzlenimcilik akımının hem üyesi hem de koruyucularından biridir. Gruptaki diğer sanatçılara göre gerçekçilik akımına daha yakın durmuştur. Caillebotte fotoğrafçılığa olan ilgisi ile de tanınmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Aristide Maillol</span> Fransız heykeltıraş (1861 – 1944)

Aristide Maillol, Katalan asıllı Fransız heykeltıraş, grafiker ve dokuma duvar halısı yapımcısı.

<span class="mw-page-title-main">Fernand Léger</span> Fransız ressam (1881 – 1955)

Fernard Léger, 20. yüzyıl Paris Ekolü sanatçılarından başta gelen ressam, heykeltıraş, seramikçi ve film yapımcısıdır.

<span class="mw-page-title-main">École des Beaux-Arts</span>

École des Beaux-Arts tam adıyla École Nationale Supérieure Des Beaux-arts Paris'te 1671 yılında Académie Royale d’Architecture adıyla Jean-Baptiste Colbert tarafından kurulan güzel sanatlar okulu. 1793 yılında Académie Royale de Peinture et de Sculpture okuluyla birleştirilmiştir. Okul çizim, resim, heykel ve mimarlık gibi güzel sanat alanlarında eğitim vermektedir. 1935'ten itibaren okulun müfredatı Alman müfredatına yakınlık göstermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Eugène Carrière</span> Fransız ressam (1849 – 1906)

Eugène Anatole Carrière, Fin de siècle döneminde eser vermiş Fransız sembolist ressam ve taşbaskı sanatçısı. Kahverengi tonlarda monokrom tablolarıyla bilinir. Heykeltıraş Auguste Rodin'in yakın arkadaşı olmuştur. Monokrom tarzıyla, Picasso'nun özellikle mavi dönemini etkilediği düşünülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Georges Rouault</span> Fransız ressam (1871 – 1958)

Georges Henri Rouault fovizm ve dışavurumculuk akımları dahilinde eserler vermiş Fransız ressam ve baskı resim sanatçısı.

<span class="mw-page-title-main">Nabiler</span>

Nabiler, 1888 ile 1900 yılları arasında etkin olmuş, izlenimcilik ve akademik sanattan soyut sanat, sembolizm ve diğer erken dönem modernist hareketlere geçişte önemli bir rol oynamış genç Fransız sanatçılardan oluşan grup. Grubun üyeleri arasında Pierre Bonnard, Maurice Denis, Paul Ranson, Édouard Vuillard, Ker-Xavier Roussel, Félix Vallotton ve Paul Sérusier vardı. Bu sanatçıların pek çoğu 1880'lerin ikinci yarısında Paris'teki Académie Julian'de öğrenciydi. Gruptaki ressamlar Paul Gauguin ve Paul Cézanne'ın eserlerini beğeniyor, resim sanatını yenileme isteğini paylaşıyordu, ancak bireysel tarzları birbirinden oldukça farklıydı. Onlara göre bir sanat eseri doğanın betimlemesi değil, metaforların ve sembollerin sanatçı tarafından oluşturulmuş bir sentezi olmalıydı. 1900'de son sergisini düzenleyen grup üyeleri, bu tarihten sonra kariyerlerine bireysel olarak devam etti.

<span class="mw-page-title-main">Maxime Maufra</span> Fransız ressam (1861 – 1918)

Maxime Maufra, bir Fransız manzara ve deniz ressamı, gravür ve litografi uzmanıydı.

<span class="mw-page-title-main">Albert Marquet</span> Fransız sanatçı (1875 – 1947)

Albert Marquet, Fauvist hareketiyle ilişkili bir Fransız ressamdı. Başlangıçta Fauve ressamlarından biri ve Henri Matisse'in ömür boyu arkadaşı oldu. Marquet daha sonra daha natüralist bir tarzda, öncelikle manzaralar, aynı zamanda birkaç portre ve 1910 ile 1914 arasında birkaç çıplak kadın resmini çizdi.

Pierre Bonnard, Fransız illüstratör, ressam ve baskı resim sanatçısı. Eserlerinde oldukça stilize dekoratif unsurlar ile birlikte göze çarpan renkleri kullanmasıyla tanınır. Avangart ressamlar tarafından kurulan ard-izlenimci bir sanat akımı olan Nabiler'in kurucularındandır. Erken dönem eserlerinde Paul Gauguin'in tablolarının yanı sıra Hokusai ve diğer Japon baskı resim sanatçılarının etkisi görülür. Manzara resimleri, şehir resimleri ve portrelerin yanı sıra, arka planların, renklerin ve boyama biçiminin konunun önüne geçecek kadar baskın olduğu samimi iç mekan sahneleri çizmiştir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.