İçeriğe atla

George Uhlenbeck

George Uhlenbeck
George Uhlenbeck, Hendrik Kramers ve Samuel Goudsmit, Ann Arbor'da (1928 civarı)
DoğumGeorge Eugene Uhlenbeck
6 Aralık 1900(1900-12-06)
Cakarta, Endonezya
Ölüm31 Ekim 1988 (87 yaşında)
Boulder, Amerika Birleşik Devletleri
VatandaşlıkHollandalı
Amerikalı
EğitimDelft Teknik Üniversitesi
Leiden Üniversitesi
ÖdüllerOersted Madalyası (1955)
Max Planck Madalyası (1964)
Lorentz Madalyası (1970)
Ulusal Bilim Madalyası (1977)
Wolf Fizik Ödülü (1979)
Kariyeri
DalıFizik
Çalıştığı kurumlarMichigan Üniversitesi
Utrecht Üniversitesi
Columbia Üniversitesi
Massachusetts Teknoloji Enstitüsü
Rockefeller Enstitüsü
Princeton Üniversitesi
Doktora
danışmanı
Paul Ehrenfest
Doktora öğrencileriMax Dresden
Emil Konopinski

George Eugene Uhlenbeck (6 Aralık 1900, Cakarta - 31 Ekim 1988, Boulder), Hollandalı-Amerikalı fizikçidir.

Delft Teknik Üniversitesi'nde kimya mühendisliği eğitimi almaya başlasa da, ertesi yıl fizik ve matematik eğitimi aldığı Leiden Üniversitesi'ne geçerek 1920 yılında buradan mezun oldu ve aynı üniversitede yüksek lisansını yaptı.[1] Samuel Goudsmit ile birlikte 1925'te, yörüngenin açısal momentumuna ek olarak bir elektronun bir içsel açısal momentumu ve manyetik iki kutup hareketi olduğunu belirtti.[2] Bu içsel açısal momentum, ilerleyen dönemlerde spin olarak adlandırıldı.[3] 1927'de çalışmaya başladığı Michigan Üniversitesi'nde 1934'e kadar kaldı.[4] 1935-1938 yılları arasında Utrecht Üniversitesi, 1938-1939 yıllarında Columbia Üniversitesi'nde görev aldı.[4] İlerleyen yıllarda Massachusetts Teknoloji Enstitüsü, Rockefeller Enstitüsü ve Princeton Üniversitesi bünyesinde yer aldı. 1955'te Oersted Madalyası, 1964'te Max Planck Madalyası, 1970'te Lorentz Madalyası, 1977'de Ulusal Bilim Madalyası, 1979'da Wolf Fizik Ödülü'nün sahibi oldu.

Kaynakça

  1. ^ Phillips, Melba (1992). The Life and Times of Modern Physics: History of Physics II (İngilizce). Amerikan Fizik Enstitüsü. s. 307. ISBN 0883188465. 
  2. ^ Uhlenbeck, G. E.; Goudsmith, S. (1925). "Ersetzung der Hypothese vom unmechanischen Zwang durch eine Forderung bezüglich des inneren Verhaltens jedes einzelnen Elektrons". Naturwissenschaften (Almanca). 13 (47). ss. 953-954. Bibcode:1925NW.....13..953E. doi:10.1007/BF01558878. 
  3. ^ Pauli, Wolfgang (1923). "Über die Gesetzmäßigkeiten des anomalen Zeemaneffektes". Zeitschrift für Physik (Almanca). 16 (1). ss. 155-164. Bibcode:1923ZPhy...16..155P. doi:10.1007/BF01327386. 
  4. ^ a b University of Michigan Official Publication (İngilizce). 41. UM Libraries. 1939. s. 361. 7 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2019. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Elektron</span> Temel elektrik yüküne sahip atomaltı parçacık

Elektron, eksi bir temel elektrik yüküne sahip bir atomaltı parçacıktır. Lepton parçacık ailesinin ilk nesline aittir ve bileşenleri ya da bilinen bir alt yapıları olmadığından genellikle temel parçacıklar olarak düşünülürler. Kütleleri, protonların yaklaşık olarak 1/1836'sı kadardır. Kuantum mekaniği özellikleri arasında, indirgenmiş Planck sabiti (ħ) biriminde ifade edilen, yarım tam sayı değerinde içsel bir açısal momentum (spin) vardır. Fermiyon olmasından ötürü, Pauli dışarlama ilkesi gereğince iki elektron aynı kuantum durumunda bulunamaz. Temel parçacıkların tamamı gibi hem parçacık hem dalga özelliklerini gösterir ve bu sayede diğer parçacıklarla çarpışabilir ya da kırınabilirler.

<span class="mw-page-title-main">Enrico Fermi</span> İtalyan-Amerikalı fizikçi (1901 – 1954)

Enrico Fermi, dünyanın ilk nükleer reaktörü olan Chicago Pile-1'i inşa eden ve Manhattan Projesi'nin bir üyesi olarak tanınan, İtalyan ve daha sonra Amerikan vatandaşlığına kabul edilen bir fizikçiydi. Kendisine "atom çağının mimarı" ve "atom bombasının mimarı" adı verilmiştir. Hem teorik fizikte hem de deneysel fizikte üstün olan çok az fizikçiden biriydi. Fermi, nötron bombardımanı yoluyla indüklenmiş radyoaktivite üzerine yaptığı çalışmalar ve uranyum ötesi elementlerin keşfi nedeniyle 1938 Nobel Fizik Ödülü'ne layık görüldü. Fermi, meslektaşlarıyla birlikte nükleer enerjinin kullanımına ilişkin, tamamı ABD hükûmeti tarafından devralınan birçok patent başvurusunda bulundu. İstatistik mekaniğinin, kuantum teorisinin, nükleer ve parçacık fiziğinin gelişimine önemli katkılarda bulundu. Parlak bir öğrenciydi, henüz 21 yaşındayken Pisa Üniversitesi'nden fizik doktoru unvanını aldı.

Spin ya da dönü, temel parçacıklar ve dolayısıyla bileşik parçacıklar (hadronlar) ve atom çekirdeklerince taşınan korunan bir niceliktir.

<span class="mw-page-title-main">Hendrik Lorentz</span> Hollandalı fizikçi (1853–1928)

Hendrik Antoon Lorentz, Hollandalı fizikçidir. Zeeman etkisini aydınlattığı için 1902 Nobel Fizik Ödülü'nü Pieter Zeeman ile paylaştı.

<span class="mw-page-title-main">Wolfgang Paul</span>

Wolfgang Paul, Nobel ödüllü Alman fizikçi.

<span class="mw-page-title-main">Walther Bothe</span> Alman nükleer fizikçi, Nobel Ödülünü Max Born ile paylaştı

Walther Wilhelm Georg Bothe, 1954'te Max Born ile Nobel Fizik Ödülü'nü paylaşan bir Alman nükleer fizikçiydi.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Fridman</span> Rus ve Sovyet fizikçi ve matematikçi

Alexander Alexandrovich Friedmann, Rus ve Sovyet fizikçi ve matematikçi. Friedmann denklemleri olarak bilinen, geliştirdiği bir dizi denklem tarafından yönetilen, evrenin genişlediğine dair öncü teorisiyle tanınır.

Charles Kittel, Amerikalı katı hâl-yoğun madde fizikçisi. 1951'de Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley'de profesör oldu. 1978'de emekli oldu.

Stern-Gerlach deneyi Alman fizikçi Otto Stern ve Walther Gerlach tarafından isimlendirilen taneciklerin sapmasının kuantum mekaniği alanında önemli bir deneydir. 1922 yılında Otto Stern ve Walther Gerlach tarafından gerçekleştirilen bu deney, genellikle parçacıkların saçınımını kullanarak kuantum mekaniğinin temel noktalarını açığa çıkarması açısından önemlidir. Bu deney elektronların ve atomların özünde kuantum özelliklerine sahip olduğunu ve ölçülürken kuantum mekaniğinin sistemi nasıl etkilediğini ispat etmek için yapılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Samuel King Allison</span> Amerikalı fizikçi (1900 – 1965)

Samuel King Allison Manhattan Projesi'ndeki rolüyle bilinen, bir Amerikalı fizikçidir, "Trinity" testindeki patlama için geri sayımı okumasıyla ve savaş sonrası çalışmalarıyla, özellikle de "bilim adamları hareketi" ile tanınmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Samuel Goudsmit</span> Hollanda Asıllı Amerikalı Fizikçi

Samuel Abraham Goudsmit, Hollandalı-Amerikalı fizikçidir. 1925 yılında George Uhlenbeck ile birlikte elektronlardaki spin kavramını önermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Mildred Dresselhaus</span> Amerikalı fizikçi (1930 – 2017)

Mildred Dresselhaus ya da bilinen adıyla karbon biliminin kraliçesi, Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nde fizik ve elektrik elektronik mühendisliği alanlarında profesördür.

<span class="mw-page-title-main">David M. Dennison</span> Amerikan fizikçi

David Mathias Dennison kuantum mekaniği, spektroskopi ve moleküler yapı fiziğine katkıda bulunmuş Amerikan fizikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Harold Jeffreys</span> İngiliz matematikçi, istatistikçi, jeofizikçi ve gökbilimci (1891 – 1989)

Sir Harold Jeffreys, İngiliz matematikçi, istatistikçi, jeofizikçi ve gökbilimcidir. İngiltere Kraliyet Akademisi'nin bir üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Abraham Pais</span> Hollandalı-Amerikalı fizikçi (1918 – 2000)

Abraham Pais Hollandalı-Amerikan fizikçi ve bilim tarihçisi. Pais doktora derecesini Utrecht Üniversitesi' nden Nazilerin, II. Dünya Savaşı sırasında Hollanda üniversitelerine Yahudi katılımının yasaklamasından hemen önce aldı. Naziler, Hollandalı Yahudilerin zorla yerini değiştirmeye başladığında, saklanmaya başladı, ancak daha sonra tutuklandı ve savaşın sonunda kurtarıldı. Daha sonra Danimarka' da Niels Bohr' un asistanlığını yaptı ve daha sonra Princeton, New Jersey' deki nde Institute for Advanced Study' de Albert Einstein' ın bir arkadaşıydı. Pais, bu iki büyük fizikçinin hayatını ve onların ve diğerlerinin modern fiziğe katkılarını belgeleyen kitaplar yazdı. Emekli olana kadar Rockefeller Üniversitesi' nde fizik profesörü olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Hertha Sponer</span> Alman fizikçi ve kimyager

Hertha Sponer, Alman fizikçi ve kimyager. Sponer, modern kuantum mekaniği ve moleküler fizik alanlarında katkılar veren ve Duke Üniversitesi Fizik Fakültesi'nde görev alan ilk kadın bilim insanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Otto Robert Frisch</span>

Otto Robert Frisch FRS Avusturya doğumlu, nükleer fizik üzerine çalışan İngiliz bir fizikçiydi. Lise Meitner ile nükleer fisyonun ilk teorik açıklamasını geliştirdi ve ilk olarak fisyon yan ürünlerini deneysel olarak tespit etti. Daha sonra, işbirlikçisi Rudolf Peierls ile, 1940 yılında bir atom bombasının patlaması için ilk teorik mekanizmayı tasarladı.

<span class="mw-page-title-main">Berni Alder</span> Amerikalı fizikçi (1925 – 2020)

Berni Julian Alder, Almanya doğumlu Amerikalı fizikçi.

<span class="mw-page-title-main">Maurice Goldhaber</span> Amerikalı fizikçi (1911 – 2011)

Maurice Goldhaber, 1957'de nötrinoların negatif sarmallığa sahip olduğunu belirleyen Amerikalı fizikçidir.

Frank Philip Bowden CBE FRS Avustralyalı fizikçi.