İçeriğe atla

George Ripley (simyacı)

George Ripley
Ripley, 16. yüzyıl bir Ripley Parşömeni baskısında gösterildiği haliyle.[1]
Tam adıGeorge Ripley
Doğumuy. 1415
İngiltere Krallığı
Ölümü1490 (74-75 yaşlarında)
İlgi alanlarıSimya
Önemli eserlerThe Compound of Alchemy, Cantilena Riplaei, Ripley Parşömeni (tartışmalı olarak)
Etkiledikleri

Sör George Ripley (y. 1415 - 1490) İngiliz Augustinian kanonu, yazar ve simyacıydı.

Biyografi

Yedi Mühür Kitabı'ndan Sırları Açığa Çıkaran Simyacılar, Ripley Parşömeni, detay

George Ripley, İngiltere'nin en ünlü simyacılarından biriydi. Simyayla ilgili yazıları yalnızca 15. yüzyılda yayımlandığında değil, daha sonra 16. ve 17. yüzyıllarda da ilgi gördü ve dikkat çekti. Yazıları, simyacı John Dee, Robert Boyle (ilk modern kimyager olarak kabul edilir) ve hatta Isaac Newton gibi tanınmış kişiler tarafından incelenmiştir.[2]

Ripley'nin hakkında, İtalya'da yirmi yıl eğitim gördüğü ve Papa VIII'ün favorisi olduğu gibi birçok efsane oluşmuştur. Ancak kıtada birkaç yıl geçirdi ve İngiltere'ye döndükten sonra 1471'de The Compound of Alchemy; or, the Twelve Gates leading to the Discovery of the Philosopher's Stone (Liber Duodecim Portarum) adlı eseri yazdı.[3] Cantilena Riplaei, simya konusundaki ilk şiirsel eserlerden biridir.[] Ripley'nin çalışmalarının çoğu Ramon Lull'un çalışmalarına dayanmaktadır, ancak The Compound of Alchemy büyük ölçüde on beşinci yüzyılda az tanınan Guido de Montanor adlı bir simyacının çalışmalarına dayanmaktadır.[4]

Onunla ilgili başka bir hikâye, Thomas Fuller tarafından Worthies of England'da aktarılmıştır; bu hikâye, saygın bir İngiliz beyefendisinin Malta adasında Ripley'in adanın şövalyelerine yılda yüz bin sterlin gibi muazzam bir meblağ verdiğini belirten bir kayıt gördüğünü anlatıyor. Bu hikâyeye göre Ripley, bu parayı yıllık adanın ve Rodos'un şövalyelerinin Türklere karşı olan savaşlarını desteklemek için veriyordu.

Ripley, "Bridlington'ın Kanonu" olarak bilinir. Son yıllarını Boston (Yorkshire) yakınlarında bir münzevi olarak geçirdi.

The Wheel

George Ripley'nin Çarkı, Elias Ashmole, 1652

Bazı akademisyenler, The Compound of Alchemy'nin yazılarının, Ripley tarafından yapılan The Wheel (Çark) adlı simyasal çizim ışığında okunması gerektiğini iddia ediyor. Bu çizim, özünde, o zamanlar merkezi Dünya olarak kabul edilen güneş sistemimizin gezegenlerinin bir analojisidir. Ripley, simya tariflerini bu çizime kodladı ve onları dünyanın etrafında dönen gezegenler veya daha spesifik olarak eserinin unsurları olarak tasvir etti. Simyada, genellikle cennet ve dünya arasında analojik bir bağlantı kurulur ve bu bağlantı yedi gezegen sembolünün kullanımıyla sembolize edilir: Sol (Güneş), Luna (Ay), Mercurius (Merkür), Venüs, Mars, Jüpiter ve Satürn. Bu gezegenler sırasıyla altın, gümüş, cıva, bakır, demir, kalay ve kurşuna karşılık gelir.[5]

Sör George Ripley'in Vizyonu

Ripley'in çalışmaları üzerine bir yorum, İngiliz simyacı Eirenaeus Philalethes tarafından bir dizi incelemede yazılmıştır. Twelve Gates'de yazılan Ripley'nin Vizyonu (Vision), 1677'de Londra'da yayımlanan Eirenaeus'un bir açıklamasının konusu haline geldi. Vision'ın İngilizce çevirisi imalı üslubun iyi bir örneğini verir.

Kitabımla meşgulken, belli bir Gecedeydim,

Bu Vizyon burada açıkça belirdi, karartılmış görüşüme:

Gördüğüm kıpkırmızı bir kurbağa, Üzüm suyunu çok hızlı içti,

Suyla aşırı dolana kadar içti, Bağırsakları patladı:

Ve ardından, zehirli Karnından o kötü Zehrini kustu,

Acı ve Ağrı nedeniyle tüm Organları şişmeye başladı;

Zehirli ter damlalarıyla, gizli Yuvasına yaklaştı,

Dumanlı Havanın şiddetli esintileriyle Onun Mağarası tümüyle beyaza boyandı:

Ve uzayda buradan Altın Renginde bir Madde ortaya çıktı,

Ve yüksekten düşen damlaları toprağı kızıla boyadı.... (vb.)

"Ripley Parşömeni"

Ripley Parşömeni'nin bir kopyasından bir alıntı

Ripley Parşömeni'nin (Ripley Scroll) yaklaşık 23 kopyası bulunmaktadır.[6] Bu parşömenler boyut, renk ve ayrıntı bakımından farklılık göstermekle birlikte, hepsi kaybolmuş 15. yüzyıl orijinaline dayanan varyasyonlardır. Adlarını George Ripley'den almalarına rağmen, parşömenleri Ripley'in kendisinin tasarladığına dair hiçbir kanıt yok. Bazıları simyacıyla ilişkilendirilen şiirler içerdiğinden Ripley parşömenleri olarak adlandırılırlar. Parşömendeki görüntüler, felsefe taşına sembolik referanslardır.[7]

  • Londra, British Library, Add MS 5025 (Simya parşömenleri), Lübeck 1588'de dört parşömen çizilmiştir.
  • Londra, Bilim Müzesi, A21950, 18. yüzyıl.
  • Londra, Wellcome Enstitüsü, 692 ve 693, iki parşömen 16. yüzyıl.
  • Cambridge, Fitzwilliam Müzesi, MS 276, 16. yüzyıl.
  • ref. ayrıca James Standysh'in yazdığı Ripley Scrowle'un bir versiyonu, 16. yüzyıl, British Library, Add MS 32621.
  • Oxford, Bodleian Kütüphanesi MS Bodl Rolls 1 | Simya Rulosu
  • Oxford, Bodleian Kütüphanesi MS Ash. Rulo 40 | Simya Rulosu
  • Oxford, Bodleian Kütüphanesi MS Ash. Rulolar 52 | Simya Rulosu
  • Oxford, Bodleian Kütüphanesi MS Ash. Rulolar 53 | Simya Rulosu

Kanonik eserler

  • George Ripley, Cantilena Riplaei
  • George Ripley, Opera omnia chemica . Kassel, 1649.
  • George Ripley, Liber duodecim portarum, ayrıca JJ Mangetus, Bibliotheca Chemica Curiosa (Cenevre 1702), Cilt. II, s 275–285.
  • Aeyrenaeus Philalethus, Ripley Reviv'd; veya An Exposition on Sir George Ripley's Hermetico-Poetical Works (Londra 1678).

Kaynakça

  1. ^ "What's On? - George Ripley and the Philosopher's Stone". www.bodleian.ox.ac.uk. 11 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023. 
  2. ^ Rampling, Jennifer.
  3. ^ Rampling, Jennifer. "Transmission and Transmutation: George Ripley and the Place of English Alchemy in Early Modern Europe". 14 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023. 
  4. ^ Rampling, "Establishing the Canon."
  5. ^ Rampling, Jennifer M. "Depicting the Medieval Alchemical Cosmos."
  6. ^ "10/05/2012, Material World - BBC Radio 4". BBC. 14 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023. 
  7. ^ "See and do - Science Museum". Science Museum. 2 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023. 

Daha fazla okuma

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Felsefe taşı</span> Efsanevi madde

Felsefe taşı, Simya ilmine göre dokunduğu her nesneyi altına dönüştüreceğine inanılan taştır. Kimya bilimine göre herhangi bir maddeyi altına dönüştürmek mümkün değildir. Zira altın bir bileşik değil bir elementtir. Bu taşı elde edebilmek için birçok formül ve deneme yapılmıştır. Bu çalışmalar altın elde etmekte başarısız olmuşlardır ama bu çalışmalar modern kimyanın temellerinin atılmasına vesile olmuştur.

Oxford Üniversitesi'nin ana araştırma kütüphanesi olan Bodleian Kütüphanesi, Avrupa'nın en eski kütüphanelerinden biridir. On iki milyonun üzerinde esere sahip olan kütüphane İngiliz Kütüphanesi'nden sonra İngiltere'nin en büyük ikinci kütüphanesidir. 2003 Resmi Derleme Kütüphaneleri Kanunu'na göre İngiltere'de yayınlanan eserlerin derlendiği altı resmi derleme kütüphanesinden biri olduğu gibi İrlanda Kanunu'na göre de İrlanda Cumhuriyeti'nde yayınlanan her kitaptan bir nüsha talep etme hakkı bulunmaktadır. Oxford'a mensup kişiler arasında “Bodley” veya “Bod” olarak bilinen kütüphane öncelikli olarak araştırma kütüphanesi hizmeti verdiğinden belgeler genelde okuma salonlarının dışına çıkartılamaz.

<span class="mw-page-title-main">Papirüs Rylands 457</span> el yazması

Papirüs 52, Yunanca Kutsal Yazıların en eski el yazmasıdır. Bu papirüs Yuhanna Fragmanı ya da Papirüs Rylands 457 adları altında da tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Kimya tarihi</span> kimya biliminin tarihi

Kimya tarihi, antik çağdan günümüze kadar uzanan zaman aralığında kimya biliminin ortaya çıkışı ve gelişimini konu alır. MÖ 1000 yılına gelindiğinde antik uygarlıklar ileride kimyanın çeşitli dallarının temelini oluşturacak teknolojileri kullanmaktaydı. Ateşin keşfi, cevherlerden metal elde edilmesi, çömlek ve sır yapımı, bira ve şarabın fermantasyon ile elde edilmesi, ilaç ve parfüm yapmak için bitkilerden kimyasalların özütlenmesi, yağın sabuna dönüştürülmesi, cam imâli ve bronz gibi çeşitli alaşımların üretimi bu teknolojiler arasında sayılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Yeni Ahit'in Metin Tarihi</span>

Yeni Ahit'in Metin Tarihi, Yunanca ve diğer dillerde günümüze ulaşan çok sayıda el yazmasının aktarılmasıdır. Yeni Ahit'in el yazısı aktarılması, diğer tüm eski edebi eserlerden daha iyi ve daha kapsamlıdır. En eski metin tanıkları, yazarların orijinal metinlerinin çıkış zamanına çok yakındır.

<span class="mw-page-title-main">Simyacılar listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bir simyacı, simya sanatında usta bir kişidir. Batı simyası Yunan-Roma Mısır'ı, Orta Çağ boyunca İslam dünyası ve ardından 13. yüzyıldan 18. yüzyıla kadar Avrupa'da gelişmiştir. Hint simyacıları ve Çin simyacıları sanatın Doğu çeşitlerine katkıda bulunmuşlardır. Simya, günümüzde hala az sayıda kişi tarafından ilgi duyulan bir alan olup simyacı karakterler son dönem kurgusal eserlerde ve video oyunlarında halen yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Simyacı Kleopatra</span>

Simyacı Kleopatra bir Yunan simyacı, yazar ve filozoftu. Pratik simya ile deneyler yaptı ancak aynı zamanda felsefe taşını üretebilen dört kadın simyacıdan biri olarak da kabul edildi. Bazı yazarlar, onu bir damıtma cihazı olan imbik'in mucidi olarak görüyor.

Samuel Norton (1548-1621), İngiliz taşra beyefendisi ve simyacıdır.

<span class="mw-page-title-main">Yahudi Meryem</span>

Meryem veya Yahudi Meryem, aynı zamanda Kâhin Meryem ya da Kıptî Meryem Yunan simya geleneği temsilcileri ve Panopolisli Zosimos'un çalışmalarıyla tanınan erken dönem simyacılardan biridir. Zosimos'un aktardıkları kapsamında İskenderiye'de milattan önce birinci ve üçüncü yüzyıllar arasında yaşamıştır. Birinci yüzyıldan daha erkene dayanmayan çalışmaları nedeniyle French, Taylor ve Lippman tarafından ilk simya yazarlarından biri olarak kabul edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Magnum opus (simya)</span>

Başyapıt veya Büyük İş, filozof taşını yaratmak için prima materia ile çalışma süreci için kullanılan simyasal bir terimdir. Hermetik gelenekte kişisel ve ruhsal dönüşümü tanımlamak için kullanılmış, laboratuvar süreçlerine ve kimyasal renk değişikliklerine bağlı, bireyselleşme süreci için bir model, sanat ve edebiyatta bir araç olarak kullanılmıştır. Magnum opus, süreçlere yeni sembolizm ve önem atfeden New Age ve neo-Hermetik hareketlerde ileriye taşınmıştır. Özgün süreç felsefesinin dört aşaması vardır:

George Starkey (1628-1665) veya George Stirk, Kolonyal Amerikalı bir simyacı, tıp doktoru ve Batı Avrupa'da geniş çapta gezen ve Robert Boyle ile Isaac Newton da dahil olmak üzere önde gelen bilim adamlarını etkileyen çok sayıda yorum ve kimyasal incelemenin yazarıdır. 1650'de New England'dan Londra, İngiltere'ye taşındıktan sonra Starkey, Eirenaeus Philalethes takma adıyla yazmaya başladı. Starkey İngiltere'de kaldı ve 1665'te Büyük Londra Vebası'ndaki ölümüne kadar tıp ve simya kariyerine devam etti.

<span class="mw-page-title-main">Michael Maier</span>

Michael Maier bir Alman doktor ve Habsburglu II. Rudolf'un danışmanıydı. Bilgili bir simyacı, epigramcı ve amatör besteciydi.

<span class="mw-page-title-main">The Mirror of Alchimy</span>

Simyanın Aynası, Latincede Speculum Alchemiae olarak bilinmekte olan kısa bir simya kılavuzudur. 1597 yılında çevirisi yapılmıştır. İngilizce dilinde basılan ikinci simya metni olarak kabul edilmektedir. Uzun bir süre Roger Bacon'a (1214-1294) atfedilen eser, büyük olasılıkla on üçüncü ve on beşinci yüzyıllar arasında yazan kimliği belirsiz bir yazarın ürünüdür.

<span class="mw-page-title-main">Theatrum Chemicum Britannicum</span> Elias Ashmoleun derlediği İngilizce simya metinleri kitabı

İlk olarak 1652'de yayınlanan Theatrum Chemicum Britannicum, Elias Ashmole tarafından seçilen İngiliz simya literatürünün kapsamlı açıklamalı bir derlemesidir. Kitap, daha önce yalnızca özel el yazmalarında bulunan birçok eseri korudu ve kullanıma açtı. Thomas Norton, George Ripley, Geoffrey Chaucer, John Gower, John Lydgate, John Dastin, Abraham Andrews ve William Backhouse gibi kişilerin simya ayetlerini içeriyor.

<span class="mw-page-title-main">Theatrum Chemicum</span>

Latince: Theatrum Chemicum, altmış yılda altı cilt halinde yayınlanan erken dönem simya yazılarının bir özetidir. İlk üç cilt 1602'de, son altıncı cildin tamamı ise 1661'de yayınlandı. Latince: Theatrum Chemicum Batı dünyasında şimdiye kadar simya konusunda yayınlanmış en kapsamlı toplu çalışma olmaya devam ediyor.

<i>Tripus Aureus</i>

Tripus Aureus veya The Golden Tripod, Michael Maier'in 1618'de Lucas Jennis tarafından yayınlanan bir simya kitabıdır. İçerisinde üç simya metni içerir: Basil Valentine'in "twelve keys ", Thomas Norton'un Ordinal of Alchemy (1477) ve The Testament of Cremer.

<span class="mw-page-title-main">Simya ve Kimya Tarihi Derneği</span>

1935 yılında Society for the Study of Alchemy and Early Chemistry olarak kurulan Simya ve Kimya Tarihi Derneği, iki yılda bir toplantılar ve yılda bir Mezunlar Atölyesi düzenler, Ambix dergisini ve iki yılda bir yayınlanan Chemical Intelligence haber bültenini yayınlar ve akademisyenlere ödüller ve bağışlar sunar. Dünya çapında bir üyeliği vardır.

<span class="mw-page-title-main">Sanat ve eğlencede simya</span>

Simyanın, hem simya metinlerinde hem de ana akım eğlencede görülen, sanatla uzun süredir devam eden bir ilişkisi vardır. Edebi simya, Shakespeare'den modern fantezi yazarlarına kadar İngiliz edebiyat tarihi boyunca görülmektedir. Burada karakterler veya olay örgüsü, simyasal bir magnum opus'u takip eder. On dördüncü yüzyılda Chaucer, Terry Pratchett'inkiler gibi son zamanlardaki fantezi eserlerinde hala görülebilen bir simya hiciv akımı başlattı.

Antik dünyadaki kütüphaneler listesi Antik dünyanın büyük kütüphaneleri, imparatorluklar için arşivler, kutsal yazılar için mabetler ve edebiyat ile günlüklerin depondıkları yerler olarak hizmet etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Alexander Wylie</span>

Alexander Wylie, Çin'e giden bir İngiliz Protestan misyoneriydi. Çing Hanedanlığı'nın son dönemlerinde yaptığı çeviri çalışmaları ve bilimsel çalışmalarıyla tanınır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.