George Marshall

George Catlett Marshall
3. Amerika Birleşik Devletleri Savunma Bakanı
Görev süresi 21 Eylül 1950 - 12 Eylül 1951
Başkan	Harry S. Truman
Yerine geldiği	Louis A. Johnson
Yerine gelen	Robert A. Lovett
50. Amerika Birleşik Devletleri Dışişleri Bakanı
Görev süresi 21 Ocak 1947 - 20 Ocak 1949
Başkan	Harry S. Truman
Yerine geldiği	James F. Byrnes
Yerine gelen	Dean Acheson
ABD Kara Kuvvetleri Kurmay Başkanı
Görev süresi 1 Eylül 1939 - 18 Kasım 1945
Başkan	Franklin D. Roosevelt Harry S. Truman
Yerine geldiği	Malin Craig
Yerine gelen	Dwight D. Eisenhower
Kişisel bilgiler
Doğum	31 Aralık 1880(1880-12-31) Uniontown, Pensilvanya
Ölüm	16 Ekim 1959 (78 yaşında) Washington, DC
Evlilik(ler)	Katherine Boyce Tupper Elizabeth Carter Cole
Mesleği	Asker, Devlet Adamı
Ödülleri	Nobel Barış Ödülü (1953)
İmzası
Askerî hizmeti
Bağlılığı	ABD
Branşı	Amerika Birleşik Devletleri Ordusu
Hizmet yılları	1902–1945
Rütbesi	General
Komutası	ABD Kara Kuvvetleri Kurmay Başkanı
Çatışma/savaşları	Filipin-Amerikan Savaşı I. Dünya Savaşı II. Dünya Savaşı Çin İç Savaşı

George Catlett Marshall (d. 31 Aralık 1880 - ö. 16 Ekim 1959), II. Dünya Savaşı sırasında ABD Genelkurmay Başkanı (1939-1945).^[1] Daha sonra dışişleri (1947-1949) ve savunma bakanı (1950-1951) olarak hükûmette görev almıştır. Türkiye ve diğer 15 Avrupa ülkesinin ekonomik bağlılığını başlatan Marshall Planı olarak bilinen Avrupa Kalkınma Programı'nın yaratıcısıdır.

Bir kömür tüccarının oğluydu. 1901'de Lexington'daki Virginia Askeri Enstitüsü'nü bitirdi. 1902-1903 yıllarında Filipinler'de görev yaptı. Ordu içinde hızla yükselerek I. Dünya Savaşı sırasında 1. Tümen'in harekât dairesi başkanı olarak Fransa'ya gönderildi (1917). Meuse-Argonne harekâtı sırasında da 1. Ordu harekât dairesi başkanı olarak görev aldı (1918). Savaştan sonra beş yıl boyunca (1919-1924) General John J. Pershing'in yaverliğini yaptı.

II. Dünya Savaşı'nın başladığı 1 Eylül 1939'da Kara Kuvvetleri kurmay başkanlığına getirildi. Kazablanka, Washington, Québec, Kahire ve Tahran konferanslarına ABD kurmay başkanlarının baştemsilcisi olarak katıldı. Bu konferanslarda İngilizlerin Akdeniz stratejisi olarak bilinen planını benimsemeyerek, Müttefiklerin Alman güçlerine karşı Manş Denizi üzerinden bir saldırı düzenlemeleri gerektiğini ileri sürdü.

21 Kasım 1945'te genelkurmay başkanlığından ayrılmasından birkaç gün sonra, Başkan Harry Truman, Marshall'ı özel temsilcisi olarak Çin İç Savaşı'nda arabuluculuk yapmaya ikna etti. Bu girişiminde başarılı olamamasına karşın Ocak 1947'de dışişleri bakanlığına getirilen Marshall, aynı yıl haziranda kendi adıyla anılan ve savaş sırasında büyük yıkıma uğrayan Avrupa'nın yeniden inşasını amaçlayan Avrupa Kalkınma Planı'nı açıkladı. Ayrıca başlangıçta plan kapsamına alınmayan Yunanistan ve Türkiye'ye yardım sağlanmasında etkili oldu. İsrail Devleti'nin tanınması ve Kuzey Atlantik Antlaşması Teşkilatı'nın (NATO) kurulmasına ilişkin görüşmelerin başlatılması için çaba gösterdi. İki yıl sonra sağlığının bozulması nedeniyle görevinden ayrıldı.

1950'de 70 yaşındayken Başkan Harry Truman'ın Kore Savaşı sebebiyle yaptığı çağrıyı kabul ederek Savunma Bakanı oldu. 1951'de savunma bakanlığı görevinden ayrıldıktan sonra hükûmete askeri konularda danışmanlık yaptı. 1953'te, II. Dünya Savaşı'ndan sonra Avrupa'nın iktisadi kalkınmasına ve dünya barışına yaptığı katkılardan dolayı Nobel Barış Ödülü aldı.