İçeriğe atla

Gemini 6A

Gemini VI-A
Gemini VI-A (ön planda) ve Gemini VII, iki mürettebatlı uzay aracı arasında yörüngedeki ilk buluşmayı gerçekleştiriyor
Görev türüUzay buluşması
UygulayıcıNASA
COSPAR kimliği1965-104A Bunu Vikiveri'de düzenleyin
SATCAT no.1839
Görev süresi1 gün, 1 saat, 51 dakika, 24 saniye
Katedilen mesafe694.415 kilometre (374.954 deniz mili)
Tamamlanan yörüngeler16
Uzay aracı özellikleri
Uzay aracıGemini SC6
ÜreticiMcDonnell
Fırlatma ağırlığı3.546 kilogram (7.818 lb)
Mürettebat
Mürettebat sayısı2
Üyeler
Görev başlangıcı
Fırlatma tarihi15 Aralık 1965, 13:37:26 (15 Aralık 1965, 13:37:26) UTC
RoketTitan II GLV, s/n 62-12561
Fırlatma yeriCape Kennedy LC-19
Görev sonu
KurtaranUSS Wasp (CV-18)
İniş tarihi16 Aralık 1965, 15:28:50 (16 Aralık 1965, 15:28:50) UTC
İniş yeriKuzey Atlantik Okyanusu
23°35′K 67°50′B / 23.583°K 67.833°B / 23.583; -67.833
Yörünge parametreleri
Referans sistemiYer merkezli
RejimAlçak Dünya yörüngesi
Perije yüksekliği270 kilometre (150 deniz mili)
Apoje yüksekliği274 kilometre (148 deniz mili)
Eğiklik28,9 derece
Süre89,95 dakika
Devir15 Aralık 1965[1]

(soldan sağa) Stafford, Schirra
 

Gemini 6A (resmi olarak Gemini VI-A),[2] NASA Gemini Projesi'nin 1965 yılındaki mürettebatlı bir uzay uçuşuydu. Wally Schirra ve Thomas P. Stafford tarafından gerçekleştirilen uçuş, başka bir uzay aracı olan kız kardeşi Gemini 7 ile ilk mürettebatlı buluşmayı gerçekleştirdi. Sovyetler Birliği daha önce iki kez eşzamanlı olarak Vostok uzay aracı çiftlerini fırlatmış ve birbirleriyle radyo teması kurmuşlardı, fakat buluşmak için yörüngelerini ayarlama yetenekleri yoktu ve birbirlerine birkaç kilometreden fazla yaklaşamamışlardı. Gemini 6 ve 7 uzay araçları ise birbirlerine 30 cm'ye kadar yaklaştılar ve yeterli donanıma sahip olsalardı kenetlenebilirlerdi.

Gemini 6A; beşinci mürettebatlı Gemini uçuşu, 13. mürettebatlı Amerikan uçuşu ve tüm zamanların 21. mürettebatlı uzay uçuşuydu (100 kilometrenin (54 deniz mili) üzerindeki X-15 uçuşları dahil).

Mürettebat

Mevki Astronot
Komutan pilot Walter M. Schirra Jr.
İkinci uzay uçuşu
Pilot Thomas P. Stafford
İlk uzay uçuşu

Yedek mürettebat

Mevki Astronot
Komutan pilot Virgil I. Grissom[3]
Pilot John W. Young[3]

Bu, Gemini 3'ün ana mürettebatıydı.

Destek ekibi

Kaynakça

  1. ^ McDowell, Jonathan. "SATCAT". Jonathan's Space Pages. 11 Ekim 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2014. 
  2. ^ Hacker, Barton C.; Grimwood, James M. (Eylül 1974). "Chapter 11 Pillars of Confidence". On the Shoulders of Titans: A History of Project Gemini. NASA History Series. SP-4203. NASA. s. 239. 13 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2022. 
  3. ^ a b "Gemini 6 Back-up Crew". NASA. 23 Mart 2008. 6 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2018. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">NASA</span> ABDde uzay programı çalışmalarından sorumlu kurum

NASA, Amerika Birleşik Devletleri'nin uzay programı çalışmalarından sorumlu olan kurum. 29 Temmuz 1958 tarihinde ABD Başkanı Dwight Eisenhower tarafından kurulmuştur. Daire, 1 Ekim 1958 tarihinden itibaren askerî amaçlardan ziyade sivil alanda barışçıl bir şekilde faaliyet göstermeye başlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Gemini Projesi</span> insanlı uzay uçuşu için tasarlanmış araç ailesi

Gemini Projesi, NASA'nın ikinci mürettebatlı uzay uçuşu programıydı. Merkür ve Apollo projeleri arasında yürütülen proje, 1961 yılında başladı ve 1966'da tamamlandı. Gemini uzay aracı iki astronottan oluşan bir mürettebat taşıyordu. On Gemini mürettebatı ve 16 ferdi astronot, 1965 ve 1966 yılları arasında alçak Dünya yörüngesi (LEO) görevlerinde uçtu.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 11</span> Aya ilk insanlı iniş (1969)

Apollo 11, Ay yüzeyine yapılan insanlı ilk uzay uçuşudur. Amerika Birleşik Devletleri'nin bu uzay uçuşunda astronotlar Neil Armstrong ve Buzz Aldrin 20 Temmuz 1969 günü saat 20.18'de (EEZ) Ay yüzeyine iniş yapan ilk insanlar oldu. İnişten altı saat sonra 21 Temmuz günü 01.56'da (EEZ) Armstrong ay yüzeyine adım atarak bu konuda da bir ilki gerçekleştirdi. Uçuşun mürettebatının üçüncü üyesi olan Michael Collins bu sırada Ay yörüngesinde Armstrong ve Aldrin'i taşıyan modülle bir araya gelmek için beklemedeydi. Görevin üç üyesi de sekiz gün uzayda kaldıktan sonra dünyaya döndü.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 10</span>

Apollo 10, Amerika Birleşik Devletleri Apollo programındaki dördüncü mürettebatlı ve Ay'ın yörüngesindeki ikinci insanlı uzay uçuşuydu. Bu F görevi: İlk Ay inişi için, asıl inişten kısa bir süre önce tüm bileşenleri ve prosedürleri test eden bir kıyafet denemesiydi. Astronot John Young, Ay'ın yörüngesindeki Komuta Modülünde kalırken diğer astronotlar Thomas Stafford ve Eugene Cernan, Apollo Ay Modülünü (LM) motor tahrikli alçalma için inişin başlayacağı nokta olan ay yüzeyinin 8,4 deniz mili (15,6 km) içindeki bir alçalma yörüngesine uçurdu. Apollo 10, Ay'ın yörüngesinde 31 kez döndükten sonra güvenli bir şekilde Dünya'ya döndü ve başarısı, iki ay sonra gerçekleşecek olan ilk gerçek inişi mümkün kıldı.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 9</span>

Apollo 9, NASA'nın Apollo programındaki üçüncü mürettebatlı uzay uçuşuydu. Alçak Dünya yörüngesinde uçan, Satürn V roketi ile fırlatılan ikinci mürettebatlı Apollo göreviydi ve Ay modülü (LM) ile komuta ve hizmet modülünü (CSM) içeren tam Apollo uzay aracının ilk uçuşuydu. Bu görevde, yükselme ve alçalma için kullanılan tahrik sistemlerinin çalışma kapasitesi, mürettebatının bağımsız olarak uçabilme olasılığı ve daha sonra CSM ile bir buluşma ve kenetlenme yapılabilmesinin mümkün olduğu gösterildi. Görevin diğer hedefleri arasında, iki mekiği acil durum modunda bir araya getirmek için LM iniş motorunu açmak ve birincil yaşam destek sistemi taşınabilir sırt çantasını kullanmak vardı.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 8</span> Ayın yörüngesinde bulunan ilk ekip

Apollo 8, alçak Dünya yörüngesinden ayrılan ve Ay'a ulaşan ilk mürettebatlı uzay uçuşuydu. Mürettebat, Ay'a inmeden etrafında on kez döndü ve ardından güvenli bir şekilde Dünya'ya geri döndü. Bu üç astronot, Ay'ın uzak tarafına ve Dünya'nın doğuşuna şahsen tanık olan ve fotoğraflayan ilk insanlardı.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 7</span> NASA ay yolculuğu projesi

Apollo 7, NASA'nın Apollo programındaki ikinci mürettebatlı uçuştu. 27 Ocak 1967'de bir fırlatma provası testi sırasında üç Apollo 1 astronotunu öldüren yangından sonra insanlarla gerçekleştirilen ilk uzay uçuşu oldu. Apollo 7 mürettebatına Walter Schirra komuta etti. Komuta modülü pilotu Donn Eisele, ay modülü pilotu ise Walter Cunningham'dı.

<span class="mw-page-title-main">Gemini 1</span>

Gemini 1, NASA'nın Gemini Projesi'ndeki ilk görevdi. Gemini uzay aracının mürettebatsız test uçuşunun ana hedefi, yeni uzay aracının ve modifiye edilmiş Titan II fırlatma aracının yapısal bütünlüğünü test etmekti. Aynı zamanda Gemini Projesi için yeni takip ve iletişim sistemlerinin ilk testiydi ve ilk mürettebatlı görevler için yer destek ekiplerine eğitim imkanı sağlamıştı.

<span class="mw-page-title-main">Gemini 2</span>

Gemini 2, Titan tipi bir taşıyıcı roketle mürettebatsız Gemini uzay aracının ikinci fırlatılışıydı. Fırlatma işlemi, Cape Canaveral'dan 19 Ocak 1965'te 14:03 UTC'de gerçekleşti. Gemini 2 de tıpkı Gemini 1 gibi, Gemini uzay aracının test uçuşu olarak planlanmış mürettebatsız bir görevdi. Görevin ana hedefi, Gemini tipi bir kapsülün Dünya atmosferine yeniden girişi ve sonucunda ısı kalkanlarının test edilmesiydi. Bu nedenle, balistik tipte kısa bir yörünge altı uçuş gerçekleştirildi.

<span class="mw-page-title-main">Gemini 3</span>

Gemini 3 (GT-3), NASA Gemini Projesi'nin ilk mürettebatlı görevi ve iki Amerikalı astronotun birlikte uzaya uçtuğu ilk seferdi. 23 Mart 1965'te astronotlar Gus Grissom ve John Young, Molly Brown lakaplı uzay araçlarıyla alçak Dünya yörüngesinde uçtular. Mürettebatın, yörüngelerinin boyutunu ve durumunu değiştirmek için iticileri ateşlediği ilk ABD göreviydi ve bu, Ay'a planlanan uçuşlar için hayati önem taşıyan uzay aracı manevra kabiliyetinin önemli bir testiydi. Aynı zamanda, görev kontrol işlevlerinin Houston, Teksas'da yeni açılan İnsanlı Uzay Aracı Merkezinde yeni bir kontrol merkezine taşınmadan önce Florida'daki Cape Kennedy Hava Kuvvetleri İstasyonu'ndan kontrol edildiği son mürettebatlı uçuştu.

<span class="mw-page-title-main">Gemini 4</span>

Gemini 4, Haziran 1965'te NASA'nın Gemini Projesi'ndeki ikinci mürettebatlı uzay uçuşuydu. Bu, onuncu mürettebatlı Amerikan uzay uçuşuydu. Astronotlar James McDivitt ve Ed White, dört günde Dünya'nın çevresini 66 kez dolaşarak Sovyet Vostok 5'in beş günlük uçuşuna yaklaşan ilk ABD uçuşunu gerçekleştirdiler. Görevin en önemli özelliği, White'ın yaklaşık 23 dakika boyunca uzay aracına bağlı olarak uzay aracının dışında özgürce süzüldüğü, bir Amerikalı tarafından yapılan ilk uzay yürüyüşüydü.

<span class="mw-page-title-main">Gemini 5</span>

Gemini 5, NASA Gemini Projesi'nin 1965 yılındaki mürettebatlı bir uzay uçuşuydu. Üçüncü mürettebatlı Gemini uçuşu, on birinci mürettebatlı Amerikan uzay uçuşu ve tüm zamanların on dokuzuncu mürettebatlı uzay uçuşuydu. Aynı zamanda ilk kez bir Amerikan mürettebatlı uzay görevi, Sovyetler Birliği'nin 1963'te Vostok 5 tarafından elde edilen önceki rekoru kırarak, 26 Ağustos 1965'te bir süreliğine dünya rekorunu elinde tuttu. Bu rekor bir gün daha uzun olabilirdi, fakat Betsy Kasırgası'nın yaklaşması nedeniyle görev kesintiye uğradı.

<span class="mw-page-title-main">Gemini 7</span>

Gemini 7, NASA Gemini Projesi'nin 1965 yılındaki mürettebatlı bir uzay uçuşuydu. Dördüncü mürettebatlı Gemini uçuşu, on ikinci mürettebatlı Amerikan uzay uçuşu, Sovyet uçuşları ve Kármán hattının üzerindeki X-15 uçuşları da dahil olmak üzere yirmi birinci mürettebatlı uzay uçuşuydu. Frank Borman ve Jim Lovell, uzayda yaklaşık 14 gün geçirdi ve toplam 206 kez yörünge uçuşu gerçekleştirdi. Gemini 7 uzay aracı, Gemini 6A mürettebatı tarafından gerçekleştirilen ilk mürettebatlı uzay buluşması için pasif bir hedefti.

<span class="mw-page-title-main">Gemini 8</span>

Gemini 8, NASA Gemini Projesi'nin 1966 yılındaki bir uzay uçuşuydu. 6. mürettebatlı Gemini uçuşu, 14. mürettebatlı Amerikan uçuşu ve genel olarak 22. mürettebatlı uzay uçuşuydu. Gemini 8 görevi, yörüngede iki uzay aracının ilk kez kenetlenmesini gerçekleştirdi, fakat aynı zamanda astronotların hayatını tehdit eden ve görevin derhal iptal edilmesini gerektiren, bir ABD uzay aracının uzaydaki ilk kritik sistem arızasını yaşadı. Mürettebat güvenli bir şekilde Dünya'ya döndü.

<span class="mw-page-title-main">Gemini 10</span>

Gemini 10, NASA Gemini Projesi'nin 1966 yılındaki mürettebatlı bir uzay uçuşuydu. 8. mürettebatlı Gemini uçuşu, 16. mürettebatlı Amerikan uçuşu ve tüm zamanların 24. uzay uçuşuydu. John Young ve gelecekteki Apollo 11 Komuta Modülü pilotu Michael Collins tarafından uçurulan görev sırasında Collins, iki defa araç dışı etkinlik (EVA) gerçekleştiren ilk kişi olmuştu.

<span class="mw-page-title-main">Gemini 11</span>

Gemini 11, NASA'nın 12-15 Eylül 1966 tarihleri arasında gerçekleştirilen Gemini Projesi'nin dokuzuncu mürettebatlı uzay uçuşu göreviydi. O zamana kadar yapılan 17. mürettebatlı Amerikan uçuşu ve genel olarak 25. uzay uçuşuydu. Astronotlar Charles "Pete" Conrad Jr. ve Richard F. Gordon Jr., fırlatmadan 1 saat 34 dakika sonra Agena Hedef Aracı ile ilk doğrudan yükseliş buluşmasını gerçekleştirdiler.

<span class="mw-page-title-main">Gemini 12</span>

Gemini 12, NASA Gemini Projesi'nin 1966 yılındaki mürettebatlı bir uzay uçuşuydu. Bu, 10. ve son mürettebatlı Gemini uçuşu, 18. mürettebatlı Amerikan uzay uçuşu ve tüm zamanların 26. uzay uçuşuydu. Gemini 7 ile uzayda kalma rekoruna ulaşan kıdemli James A. Lovell görevin komutanlığına atandı. Ona uzaydaki ilk deneyimiyle astronot Edwin "Buzz" Aldrin eşlik etti.

<span class="mw-page-title-main">Johnson Uzay Merkezi</span>

Lyndon B. Johnson Uzay Merkezi (JSC) NASA'nın insanlı uzay uçuş merkezidir, insanlı uzay uçuşu eğitimi, araştırması ve uçuş kontrolünün yürütüldüğü yerdir. Joseph L. Smith & Associates, Inc. tarafından inşa edilmiş ve NASA'ya kiralanmıştır. 19 Şubat 1973'te Amerika Birleşik Devletleri Senatosu'nun kararıyla son ABD başkanı ve Teksaslı Lyndon B. Johnson'ın onuruna yeniden adlandırıldı.

<span class="mw-page-title-main">Thomas P. Stafford</span> Amerikalı uzay adamı

Thomas Patten Stafford, Amerikalı eski bir Hava Kuvvetleri subayı, test pilotu, NASA astronotu ve Ay'a uçan 24 kişiden biridir. Ayrıca 1969'dan 1971'e kadar Astronot Ofisi Şefi olarak görev yaptı. Amerika Birleşik Devletleri Deniz Harp Okulu'ndan mezun olduktan sonra, Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri'nde görevlendirildi ve test pilotu olmadan önce F-86 Sabre'yi uçurdu. 1962'de astronot olmak için seçildi ve Gemini 6A ile Gemini 9A görevlerinde uçtu. 1969'da Stafford, Ay'ın yörüngesindeki ikinci mürettebatlı görev olan Apollo 10'un komutanıydı ve Ay yörüngesinde dokuz mil irtifaya inen bir Ay modülü'nü uçuran ilk kişiydi.

<span class="mw-page-title-main">Gemini 9A</span>

Gemini 9A, NASA Gemini Projesi'nin 1966 yılındaki mürettebatlı uzay uçuşuydu.