NASA, Amerika Birleşik Devletleri'nin uzay programı çalışmalarından sorumlu olan kurum. 29 Temmuz 1958 tarihinde ABD Başkanı Dwight Eisenhower tarafından kurulmuştur. Daire, 1 Ekim 1958 tarihinden itibaren askerî amaçlardan ziyade sivil alanda barışçıl bir şekilde faaliyet göstermeye başlamıştır.
Gemini Projesi, NASA'nın ikinci mürettebatlı uzay uçuşu programıydı. Merkür ve Apollo projeleri arasında yürütülen proje, 1961 yılında başladı ve 1966'da tamamlandı. Gemini uzay aracı iki astronottan oluşan bir mürettebat taşıyordu. On Gemini mürettebatı ve 16 ferdi astronot, 1965 ve 1966 yılları arasında alçak Dünya yörüngesi (LEO) görevlerinde uçtu.
Apollo 11, Ay yüzeyine yapılan insanlı ilk uzay uçuşudur. Amerika Birleşik Devletleri'nin bu uzay uçuşunda astronotlar Neil Armstrong ve Buzz Aldrin 20 Temmuz 1969 günü saat 20.18'de (EEZ) Ay yüzeyine iniş yapan ilk insanlar oldu. İnişten altı saat sonra 21 Temmuz günü 01.56'da (EEZ) Armstrong ay yüzeyine adım atarak bu konuda da bir ilki gerçekleştirdi. Uçuşun mürettebatının üçüncü üyesi olan Michael Collins bu sırada Ay yörüngesinde Armstrong ve Aldrin'i taşıyan modülle bir araya gelmek için beklemedeydi. Görevin üç üyesi de sekiz gün uzayda kaldıktan sonra dünyaya döndü.
Apollo 8, alçak Dünya yörüngesinden ayrılan ve Ay'a ulaşan ilk mürettebatlı uzay uçuşuydu. Mürettebat, Ay'a inmeden etrafında on kez döndü ve ardından güvenli bir şekilde Dünya'ya geri döndü. Bu üç astronot, Ay'ın uzak tarafına ve Dünya'nın doğuşuna şahsen tanık olan ve fotoğraflayan ilk insanlardı.
Skylab 2, ilk Amerikan yörünge uzay istasyonu olan Skylab'a yapılan ilk mürettebatlı görevdi. Görev, 25 Mayıs 1973'te Satürn IB roketi ile fırlatılan bir Apollo komuta ve hizmet modülünde başlatıldı ve NASA astronotları Pete Conrad, Joseph P. Kerwin ve Paul J. Weitz'i istasyona taşıdı. Skylab 2 adı aynı zamanda bu görev için kullanılan aracı da ifade eder. Skylab 2 görevi, insanlı uzay uçuşu süresi için yirmi sekiz günlük bir rekor kırdı. Mürettebatı Dünya'ya güvenli bir şekilde geri dönen ilk uzay istasyonu sakinleriydi. Önceki tek uzay istasyonu sakinleri, Salyut 1 istasyonunu yirmi dört gün boyunca kullanan 1971 Soyuz 11 görevinin mürettebatı, beklenmedik kabin basıncı düşmesi nedeniyle atmosfere girişte ölmüşlerdi.
Gemini 1, NASA'nın Gemini Projesi'ndeki ilk görevdi. Gemini uzay aracının mürettebatsız test uçuşunun ana hedefi, yeni uzay aracının ve modifiye edilmiş Titan II fırlatma aracının yapısal bütünlüğünü test etmekti. Aynı zamanda Gemini Projesi için yeni takip ve iletişim sistemlerinin ilk testiydi ve ilk mürettebatlı görevler için yer destek ekiplerine eğitim imkanı sağlamıştı.
Gemini 2, Titan tipi bir taşıyıcı roketle mürettebatsız Gemini uzay aracının ikinci fırlatılışıydı. Fırlatma işlemi, Cape Canaveral'dan 19 Ocak 1965'te 14:03 UTC'de gerçekleşti. Gemini 2 de tıpkı Gemini 1 gibi, Gemini uzay aracının test uçuşu olarak planlanmış mürettebatsız bir görevdi. Görevin ana hedefi, Gemini tipi bir kapsülün Dünya atmosferine yeniden girişi ve sonucunda ısı kalkanlarının test edilmesiydi. Bu nedenle, balistik tipte kısa bir yörünge altı uçuş gerçekleştirildi.
Gemini 5, NASA Gemini Projesi'nin 1965 yılındaki mürettebatlı bir uzay uçuşuydu. Üçüncü mürettebatlı Gemini uçuşu, on birinci mürettebatlı Amerikan uzay uçuşu ve tüm zamanların on dokuzuncu mürettebatlı uzay uçuşuydu. Aynı zamanda ilk kez bir Amerikan mürettebatlı uzay görevi, Sovyetler Birliği'nin 1963'te Vostok 5 tarafından elde edilen önceki rekoru kırarak, 26 Ağustos 1965'te bir süreliğine dünya rekorunu elinde tuttu. Bu rekor bir gün daha uzun olabilirdi, fakat Betsy Kasırgası'nın yaklaşması nedeniyle görev kesintiye uğradı.
Gemini 7, NASA Gemini Projesi'nin 1965 yılındaki mürettebatlı bir uzay uçuşuydu. Dördüncü mürettebatlı Gemini uçuşu, on ikinci mürettebatlı Amerikan uzay uçuşu, Sovyet uçuşları ve Kármán hattının üzerindeki X-15 uçuşları da dahil olmak üzere yirmi birinci mürettebatlı uzay uçuşuydu. Frank Borman ve Jim Lovell, uzayda yaklaşık 14 gün geçirdi ve toplam 206 kez yörünge uçuşu gerçekleştirdi. Gemini 7 uzay aracı, Gemini 6A mürettebatı tarafından gerçekleştirilen ilk mürettebatlı uzay buluşması için pasif bir hedefti.
Gemini 8, NASA Gemini Projesi'nin 1966 yılındaki bir uzay uçuşuydu. 6. mürettebatlı Gemini uçuşu, 14. mürettebatlı Amerikan uçuşu ve genel olarak 22. mürettebatlı uzay uçuşuydu. Gemini 8 görevi, yörüngede iki uzay aracının ilk kez kenetlenmesini gerçekleştirdi, fakat aynı zamanda astronotların hayatını tehdit eden ve görevin derhal iptal edilmesini gerektiren, bir ABD uzay aracının uzaydaki ilk kritik sistem arızasını yaşadı. Mürettebat güvenli bir şekilde Dünya'ya döndü.
Gemini 10, NASA Gemini Projesi'nin 1966 yılındaki mürettebatlı bir uzay uçuşuydu. 8. mürettebatlı Gemini uçuşu, 16. mürettebatlı Amerikan uçuşu ve tüm zamanların 24. uzay uçuşuydu. John Young ve gelecekteki Apollo 11 Komuta Modülü pilotu Michael Collins tarafından uçurulan görev sırasında Collins, iki defa araç dışı etkinlik (EVA) gerçekleştiren ilk kişi olmuştu.
Gemini 11, NASA'nın 12-15 Eylül 1966 tarihleri arasında gerçekleştirilen Gemini Projesi'nin dokuzuncu mürettebatlı uzay uçuşu göreviydi. O zamana kadar yapılan 17. mürettebatlı Amerikan uçuşu ve genel olarak 25. uzay uçuşuydu. Astronotlar Charles "Pete" Conrad Jr. ve Richard F. Gordon Jr., fırlatmadan 1 saat 34 dakika sonra Agena Hedef Aracı ile ilk doğrudan yükseliş buluşmasını gerçekleştirdiler.
Gemini 12, NASA Gemini Projesi'nin 1966 yılındaki mürettebatlı bir uzay uçuşuydu. Bu, 10. ve son mürettebatlı Gemini uçuşu, 18. mürettebatlı Amerikan uzay uçuşu ve tüm zamanların 26. uzay uçuşuydu. Gemini 7 ile uzayda kalma rekoruna ulaşan kıdemli James A. Lovell görevin komutanlığına atandı. Ona uzaydaki ilk deneyimiyle astronot Edwin "Buzz" Aldrin eşlik etti.
Apollo 5 , astronotları Ay yüzeyine taşıyacak olan Apollo Ay Modülü'nün (LM) mürettebatsız ilk uçuşuydu. Ay modülü'nü taşıyan Saturn IB roketi 22 Ocak 1968'de Cape Kennedy'den fırlatıldı. Görev başarılı oldu, fakat programlama sorunları nedeniyle başlangıçta planlanandan farklı; alternatif bir görev yürütüldü.
SpaceX Demo-2 Crew Dragon uzay aracının planlanan ilk mürettebatlı test uçuşudur. Dragon uzay aracı, 30 Mayıs 2020 günü Kennedy Uzay Merkezinden Falcon-9 roketi üzerinden fırlatılmıştır. 15 Ekim günü saat 18.03 (UTC) itibarıyla görev başlayalı 1598 gün, 22 saat ve 41 dakika geçmiştir. 27 Mayıs 2020 günü 20:33:33 UTC (16:33:33) EDT'de Uluslararası Uzay İstasyonu'na fırlatılacaktı ancak olumsuz hava koşulları nedeniyle 30 Mayıs 2020'ye ertelendi. Demo-2, 2011 yılında Douglas G. Hurley'in pilot olduğu son Uzay Mekiği misyonu STS-135'ten bu yana Amerika Birleşik Devletleri'nden başlatılan ilk mürettebat yörünge uzay uçuşu olacak. Hurley, Robert L. Behnken'in ortak operasyon komutanı olarak katıldığı Crew Dragon Demo-2'de uzay aracı komutanı olacak. Crew Dragon Demo-2, 1982'de STS-4'ten bu yana Amerika Birleşik Devletleri'nden başlatılan ilk iki kişilik yörünge uzay uçuşudur. Görevde kullanılan Falcon-9 roketi, ilk kez uzaya insan taşıyıp tekrar Dünya'ya iniş gerçekleştiren ilk Falcon-9 roketidir.
STS-7 NASA'nın yedinci Uzay Mekiği görevi ve Uzay Mekiği Challenger'ın ikinci göreviydi. Görev sırasında Challenger yörüngeye birkaç uydu yerleştirdi. Mekik, 18 Haziran 1983'te Kennedy Uzay Merkezi'nden fırlatıldı ve 24 Haziran'da Edwards Hava Kuvvetleri Üssü' ne indi. STS-7, Amerika'nın ilk kadın astronotu olan Sally Ride'ı taşıdı.
Lyndon B. Johnson Uzay Merkezi (JSC) NASA'nın insanlı uzay uçuş merkezidir, insanlı uzay uçuşu eğitimi, araştırması ve uçuş kontrolünün yürütüldüğü yerdir. Joseph L. Smith & Associates, Inc. tarafından inşa edilmiş ve NASA'ya kiralanmıştır. 19 Şubat 1973'te Amerika Birleşik Devletleri Senatosu'nun kararıyla son ABD başkanı ve Teksaslı Lyndon B. Johnson'ın onuruna yeniden adlandırıldı.
Mercury-Redstone 3 veya Freedom 7, 5 Mayıs 1961'de astronot Alan Shepard tarafından yönetilen ilk ABD insanlı uzay uçuşuydu. Mercury Projesi'nin ilk mürettebatlı uçuşuydu. Projenin nihai amacı, bir astronotu Dünya çevresinde yörüngeye çıkarmak ve onu güvenli bir şekilde Dünya'ya geri getirmekti. Shepard'ın görevi, fırlatmanın yüksek g-kuvvetlerine ve atmosferik yeniden girişe dayanma yeteneğini göstermek olan birincil amacı olan 15 dakikalık bir yörünge altı uçuştu.
Gemini 6A, NASA Gemini Projesi'nin 1965 yılındaki mürettebatlı bir uzay uçuşuydu. Wally Schirra ve Thomas P. Stafford tarafından gerçekleştirilen uçuş, başka bir uzay aracı olan kız kardeşi Gemini 7 ile ilk mürettebatlı buluşmayı gerçekleştirdi. Sovyetler Birliği daha önce iki kez eşzamanlı olarak Vostok uzay aracı çiftlerini fırlatmış ve birbirleriyle radyo teması kurmuşlardı, fakat buluşmak için yörüngelerini ayarlama yetenekleri yoktu ve birbirlerine birkaç kilometreden fazla yaklaşamamışlardı. Gemini 6 ve 7 uzay araçları ise birbirlerine 30 cm'ye kadar yaklaştılar ve yeterli donanıma sahip olsalardı kenetlenebilirlerdi.
Mercury-Atlas 9, ABD Mercury Projesi'nin 15 Mayıs 1963'te Florida, Cape Canaveral'daki 14. Fırlatma Kompleksi'nden fırlatılan son mürettebatlı uzay göreviydi. Faith 7 adındaki uzay aracı, o zamanlar ABD Hava Kuvvetleri binbaşısı olan astronot Gordon Cooper tarafından yönlendirilerek Pasifik Okyanusu'na başarıyla iniş yapmadan önce 22 kez Dünya yörüngesini tamamladı. Atlas roketi No. 130-D, Mercury uzay aracı ise No. 20 idi. 2023 itibarıyla bu görev, bir Amerikalının tamamen tek kişilik bir yörünge görevi yapmak üzere fırlatıldığı son sefer olma özelliğini taşıyor.
