İçeriğe atla

Gemini 2

Gemini 2
Gemini 2'nin pilot penceresinden izlenen atmosfere yeniden giriş
Görev türüTest uçuşu
UygulayıcıNASA[1]
Görev süresi18 dakika, 16 saniye
Menzil3.422,4 kilometre (1.847,9 nmi)
İrtifa171,1 kilometre (92,4 nmi)
Uzay aracı özellikleri
Uzay aracıGemini SC2
ÜreticiMcDonnell
Görev başlangıcı
Fırlatma tarihi19 Ocak 1965, 14:03:59.861 (19 Ocak 1965, 14:03:59.861) UTC
RoketTitan II GLV, s/n 62-12557
Fırlatma yeriCape Kennedy LC-19
Görev sonu
KurtaranUSS Lake Champlain (CV-39)
İniş tarihi19 Ocak 1965, 14:22:14 (19 Ocak 1965, 14:22:14) UTC
İniş yeri16°36′K 49°46′B / 16.600°K 49.767°B / 16.600; -49.767
 

Gemini 2 (Gemini-Titan 2, GT-2),[2] Titan tipi bir taşıyıcı roketle mürettebatsız Gemini uzay aracının ikinci fırlatılışıydı. Fırlatma işlemi, Cape Canaveral'dan 19 Ocak 1965'te 14:03 UTC'de gerçekleşti. Gemini 2 de tıpkı Gemini 1 gibi, Gemini uzay aracının test uçuşu olarak planlanmış mürettebatsız bir görevdi. Görevin ana hedefi, Gemini tipi bir kapsülün Dünya atmosferine yeniden girişi ve sonucunda ısı kalkanlarının test edilmesiydi. Bu nedenle, balistik tipte kısa bir yörünge altı uçuş gerçekleştirildi.

Nisan 1964'teki GT-1 görevinin başarısının ardından ve özellikle de elde edilen sonuçlar ve deneyimler dikkate alındığında NASA, aynı yılın Kasım ayında ilk mürettebatlı Gemini görevinin gerçekleştirileceğinden emindi. Bu nedenle Gemini 2 görevinin 24 Ağustos'ta yapılması planlandı. Temmuz ayının sonlarına doğru taşıyıcı roket, Cape Kennedy Uzay Merkezi'ndeki 19 numaralı fırlatma rampasına monte edildi. Ayrıca, harici elektrik şebekesine bağlandı.

Yaşanan pek çok sorun ve ertelemeden sonra görev 19 Ocak 1965'te gerçekleştirilebildi. Balistik uçuş Gemini 2'yi 171 km yüksekliğe ulaştırdı. Kapsül, fırlatmadan sadece 18 dakika 16 saniye sonra fırlatma noktasından 3.419 km uzaklıkta Güney Atlantik Okyanusu'nun sularına indi ve uçak gemisi USS Lake Champlain tarafından kurtarıldı. Bu görev sonucunda ısı kalkanları başarıyla test edilmiştir.

Daha sonra, Gemini 2 kapsülü yenilendi ve özellikle gelecekte MOL Programı için kullanılacak olan Gemini-B kapsüllerinin bir prototipi olarak hizmet etmek üzere ısı kalkanında bir çatı penceresiyle donatıldı. Bu konfigürasyon ile 3 Kasım 1966'da, başka bir yörünge altı uçuş için Titan IIIC tipi bir taşıyıcı roketle fırlatıldı. Böylece yeniden kullanılan ilk uzay aracı oldu.

Kaynakça

  1. ^ Hacker, Barton C.; Grimwood, James M. (Şubat 2003) [First published 1977]. "Table of Contents". On the Shoulders of Titans: A History of Project Gemini. NASA History Division, Office of Policy and Plans. NASA History Series. Washington, D.C.: NASA. NASA SP-4203. 13 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2013. 
  2. ^ "Gemini 2". NASA Space Science Data Coordinated Archive (NSSDCA). NASA. 2017. GEMINI2. 16 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">NASA</span> ABDde uzay programı çalışmalarından sorumlu kurum

NASA, Amerika Birleşik Devletleri'nin uzay programı çalışmalarından sorumlu olan kurum. 29 Temmuz 1958 tarihinde ABD Başkanı Dwight Eisenhower tarafından kurulmuştur. Daire, 1 Ekim 1958 tarihinden itibaren askerî amaçlardan ziyade sivil alanda barışçıl bir şekilde faaliyet göstermeye başlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Apollo Projesi</span> NASA insanlı ay yolculuğu programı

Apollo Projesi, NASA tarafından gerçekleştirilen insanlı Ay yolculuğu projesi. Gemini Projesi'nden sonraki proje olmakla birlikte Uzay Yarışı ve Soğuk Savaş, Apollo Projesi aşamasına gelinmesinde etkili olmuştur. Proje, Apollo uzay araçları ve Saturn V ile 1961 ile 1975 yılları arasına uygulandı. Apollo Projesi, adını Yunan tanrısı Apollon'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 1</span> Apollo serisi uzay araçlarının ilki

Apollo 1, Amerika Birleşik Devletleri Apollo programının ilk mürettebatlı göreviydi ve ilk insanı Ay'a çıkarma taahhüdünde bulunmuştu. Apollo komuta ve servis modülünün (CSM) ilk alçak Dünya yörünge testi, 21 Şubat 1967 tarihi için planlanmıştı. Planlanan bu uçuş gerçekleşemedi. 27 Ocak'ta Cape Canaveral AFS Fırlatma Kompleksi 34'te fırlatma provası esnasında çıkan bir kabin yangını komuta modülünü imha etti (CM) ve üç mürettebat üyesinin tamamının ölümüne yol açtı. Mürettebat tarafından seçilen Apollo 1 ismi, yangından sonra NASA tarafından onurları adına resmîleştirildi.

<span class="mw-page-title-main">Cape Canaveral</span>

Canaveral Burnu, Florida, ABD'de bulunan Atlantik kıyısında uzun ve dar bir alandır. Uzay kumsalı olarak da bilinir ve Kennedy Uzay Merkezi'nin bir parçasıdır. Birçok Amerikan uzay mekiği bu parçalardan herhangi birinden fırlatılmaktadır. ABD'nin gerçekleştirdiği tüm insanlı uzay uçuşları da Cape Canaveral'den yapılan fırlatışlarla gerçekleşmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Uzay aracı</span> araştırma yapmak üzere uzaya gönderilen insanlı veya insansız araçların ortak adı

Uzay aracı ya da uzay gemisi, Dünya'nın atmosferi dışında, özellikle dış uzayda çalışmak üzere tasarlanmış araç ya da makinedir. Uzay araçları insanlı ya da insansız olabilir. Bir uzay aracı telekomünikasyon, Dünya'nın gözlemlenmesi, meteoroloji, yolbul, uzay kolonizasyonu, gezegen keşfi, uzay turizmi, uzay savaşımı, uzay ortamında insan ve kargo taşınması gibi görevler için yapılmış olabilir. Bu tanım aynı zamanda yapay uyduları da kapsamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Gemini Projesi</span> insanlı uzay uçuşu için tasarlanmış araç ailesi

Gemini Projesi, NASA'nın ikinci mürettebatlı uzay uçuşu programıydı. Merkür ve Apollo projeleri arasında yürütülen proje, 1961 yılında başladı ve 1966'da tamamlandı. Gemini uzay aracı iki astronottan oluşan bir mürettebat taşıyordu. On Gemini mürettebatı ve 16 ferdi astronot, 1965 ve 1966 yılları arasında alçak Dünya yörüngesi (LEO) görevlerinde uçtu.

<span class="mw-page-title-main">Mercury Projesi</span> Uzay yolculuğu projesi

Mercury Projesi, ABD'nin insanlı ilk uzay yolculuğu projesidir. 1959'dan başlanılarak 1963'e değin Dünya yörüngesine insan gönderinceye kadar sürdürülmüştür. İlk planlar ve araştırmalar -NASA kurulana dek- NACA tarafından yürütüldü. Mercury Projesi, adını hızın simgesi olan Roma tanrısı Mercury'den almıştır. Ayrıca Merkür, Samanyolu gökadasındaki Güneş'e en yakın olan gezegen olduğundan yörüngede en hızlı dönen gezegendir. Merkür gezegeniyle ilişkili bir proje olmamasına karşın bu bakımdan Merkür adı uygun görülmüştür. Bu proje 2,38 milyar dolara mal oldu.

<span class="mw-page-title-main">Saturn IB</span>

Satürn IB Amerikan Uzay Ajansı NASA tarafından Apollo Projesi için ortaya çıkarılan ve kullanılan Satürn roket ailesinin bir modelidir. Kullanıldığı yerler Apollo Projesi, Skylab uzay istasyonu ve ABD/SSCB Apollo Soyuz Test Projesidir.

<span class="mw-page-title-main">Gemini 1</span>

Gemini 1, NASA'nın Gemini Projesi'ndeki ilk görevdi. Gemini uzay aracının mürettebatsız test uçuşunun ana hedefi, yeni uzay aracının ve modifiye edilmiş Titan II fırlatma aracının yapısal bütünlüğünü test etmekti. Aynı zamanda Gemini Projesi için yeni takip ve iletişim sistemlerinin ilk testiydi ve ilk mürettebatlı görevler için yer destek ekiplerine eğitim imkanı sağlamıştı.

<span class="mw-page-title-main">Gemini 12</span>

Gemini 12, NASA Gemini Projesi'nin 1966 yılındaki mürettebatlı bir uzay uçuşuydu. Bu, 10. ve son mürettebatlı Gemini uçuşu, 18. mürettebatlı Amerikan uzay uçuşu ve tüm zamanların 26. uzay uçuşuydu. Gemini 7 ile uzayda kalma rekoruna ulaşan kıdemli James A. Lovell görevin komutanlığına atandı. Ona uzaydaki ilk deneyimiyle astronot Edwin "Buzz" Aldrin eşlik etti.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 5</span>

Apollo 5 , astronotları Ay yüzeyine taşıyacak olan Apollo Ay Modülü'nün (LM) mürettebatsız ilk uçuşuydu. Ay modülü'nü taşıyan Saturn IB roketi 22 Ocak 1968'de Cape Kennedy'den fırlatıldı. Görev başarılı oldu, fakat programlama sorunları nedeniyle başlangıçta planlanandan farklı; alternatif bir görev yürütüldü.

<span class="mw-page-title-main">Fırlatma aracı</span> uzaya bir obje taşımayı sağlayan roket

Uzay yolculuğu alanında fırlatma aracı ya da taşıyıcı roket bir görev-yükünü Dünya'nın yüzeyinden uzaya taşımak için kullanılan bir rokettir. Bir fırlatma sistemi fırlatma aracından, fırlatma rampasından ve diğer çeşitli altyapı bileşeninden oluşmaktadır. Genelde taşıyıcı roketler yörüngeye yapay uydu yerleştirmek için kullanılırken, araştırma roketi gibi bazı uzay uçuşları Yörünge-altı uzay uçuşu olarak sınıflandırılır. Bazı roketler ise bir uzay aracının Dünya'nın yörüngesinden tamamen kurtulamasını sağlarlar.

SpX-1 olarak da bilinen SpaceX CRS-1, Space Exploration Technologies Corporation'ın (SpaceX) mürettebatsız Dragon kargo uzay aracının üçüncü uçuşuydu. Şirketin iki aşamalı Falcon 9 fırlatma aracının dördüncü genel uçuşu ve birincisi SpaceX operasyonel görevi, NASA ile Ticari İkmal Hizmetleri sözleşmesi kapsamında. Fırlatma 8 Ekim 2012'de 00:34:07 UTC'de gerçekleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Mercury-Redstone 3</span>

Mercury-Redstone 3 veya Freedom 7, 5 Mayıs 1961'de astronot Alan Shepard tarafından yönetilen ilk ABD insanlı uzay uçuşuydu. Mercury Projesi'nin ilk mürettebatlı uçuşuydu. Projenin nihai amacı, bir astronotu Dünya çevresinde yörüngeye çıkarmak ve onu güvenli bir şekilde Dünya'ya geri getirmekti. Shepard'ın görevi, fırlatmanın yüksek g-kuvvetlerine ve atmosferik yeniden girişe dayanma yeteneğini göstermek olan birincil amacı olan 15 dakikalık bir yörünge altı uçuştu.

<span class="mw-page-title-main">AS-201</span>

AS-201, ilk kez bir Saturn IB roketinin kullanıldığı, komuta ve hizmet modülünün test edileceği NASA Apollo programının mürettebatsız bir uçuşuydu. Genel hedefler, yapısal bütünlük, fırlatma yükleri, aşamaların ayrılması ve Saturn IB'nin alt sistemlerinin işleyişini doğrulamak; ayrıca, Apollo uzay aracının yardımcı sistemlerini, ısı kalkanını ve görev destek yapılandırmasını değerlendirmekti. Hem roket, hem de faydalı yük için ilk uçuştu. Daha önce kullanılan Saturn I'den daha fazla itme gücüne ulaşan ve yeni bir ikinci aşamaya sahip bir roket olarak Saturn IB geliştirilmişti. Saturn IB'yi tanımlamak için görev tanımının yüzler basamağında "2" kullanıldı.

<span class="mw-page-title-main">Agena hedef aracı</span>

Agena Hedef Aracı, NASA tarafından Gemini programı sırasında yörünge alanı buluşması ve yanaşma teknikleri geliştirmek ve uygulamak için kullanılan mürettebatsız bir uzay aracıydı. ve Apollo programı ay görevlerine hazırlanırken büyük yörünge Manevralarını gerçekleştirdi.Uzay aracı, Lockheed Aircraft'ın McDonnell uçak firması tarafından üretilen bir yanaşma hedefiyle donatılmış Agena-D üst aşama roketine dayanıyordu. Agena adı Agena olarak da bilinen Beta Centauri yıldızından türetilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Little Joe (roket)</span>

Little Joe, NASA'nın katı yakıtlı roket fırlatma araçlarına verilen takma isimdi. Roketin Little Joe I adlı ilk versiyonu, 1959'dan 1960'a kadar Virginia'daki Wallops Adası'ndan sekiz fırlatmada kullanıldı. Görevlerin amacı, Mercury Projesi'nde kullanılacak kapsüller için fırlatma kaçış sistemi (LES) ve ısı kalkanını test etmekti. Little Joe sadece mürettebatlı uzay aracını fırlatmak için tasarlanmış ilk roket olmakla kalmayıp, aynı zamanda kademeli roketlerin geliştirilmesinde öncülerden biriydi. Daha sonraki bir versiyon olan Little Joe II, 1963 ile 1966 yılları arasında Apollo kapsülleri fırlatma kaçış sisteminin uçuş testleri için kullanıldı.

<span class="mw-page-title-main">Mercury-Redstone 1</span>

Mercury-Redstone 1 (MR-1), Mercury Projesi'ndeki ilk Mercury-Redstone mürettebatsız uçuş testi ve Mercury-Redstone Fırlatma Aracı ile Mercury uzay aracını fırlatmaya yönelik ilk girişimdi. Mürettebatsız bir alt yörüngesel uzay uçuşu olması amacıyla, 21 Kasım 1960'ta Florida'daki Cape Canaveral Uzay Kuvvetleri Üssü'nden fırlatılması planlandı. Fırlatma anormal bir şekilde başarısız oldu. Geri sayım "sıfıra" kadar kesintisiz devam etmiş ve Doğu Standart Zamanı ile sabah 9:00'da olağan programa göre itici motor ateşlenmişti. Ancak, fırlatma rampasından havalandıktan hemen sonra motor kapandı. Roket, pistin üzerine geri yerleşmeden önce sadece 4 inç (10 cm) kadar yükselmişti. Bu esnada Fırlatma Kaçış Sistemi'nin (LES) roketi ateşlendi, üç saniye sonra Mercury kapsülünün kurtarma paraşütleri açıldı ve kapsül, roketin dışında asılı kaldı. Soruşturma sonucu, Redstone'un motorunun kapanmasının iki elektrik kablosunun yanlış sırada ayrılmasından kaynaklandığı ortaya çıkarıldı.

<span class="mw-page-title-main">Mercury-Redstone BD</span>

Mercury-Redstone BD ABD Mercury projesi dahilinde gerçekleştirilen mürettebatsız bir takviye motoru (booster) geliştirme test uçuşuydu. 24 Mart 1961'de Florida, Cape Canaveral'daki Fırlatma Kompleksi (LC) 5'ten fırlatıldı. Görevde, Mercury uzay aracının metal modeli ve Redstone MRLV MR-5 kullanıldı.

<span class="mw-page-title-main">Mercury-Redstone 1A</span>

Mercury-Redstone 1A (MR-1A) 19 Aralık 1960 tarihinde Cape Canaveral, Florida'daki LC-5'ten fırlatıldı. Bu mürettebatsız yörünge altı uçuşun görev hedefleri, uzay aracını uzay uçuşu için test etmek ve sistemi bir sonraki primatlı yörünge altı uçuşu için kalifiye etmekti. Uzay aracı enstrümantasyonunu, posigrade roketlerini, retro roketlererini ve kurtarma sistemini test etti. Görev tamamen başarılı oldu. Mercury kapsülü 130 mil (210 km) irtifaya ve 235 mil (378 km) menzile ulaştı. Fırlatma aracı 4.909 mil/saat (7.900 km/sa) ile beklenenden biraz daha yüksek bir hıza ulaştı. Mercury uzay aracı inişten yaklaşık 15 dakika sonra kurtarma helikopterleri tarafından Atlantik Okyanusu'ndan kurtarıldı. Mercury Uzay Aracı #2, Kapsül #8'den kaçış kulesi ve Kapsül #10'dan anten kaplaması ile birlikte MR-1A'da yeniden kullanıldı. Redstone MRLV-3 kullanıldı. Uçuş süresi 15 dakika 45 saniye idi.