NASA, Amerika Birleşik Devletleri'nin uzay programı çalışmalarından sorumlu olan kurum. 29 Temmuz 1958 tarihinde ABD Başkanı Dwight Eisenhower tarafından kurulmuştur. Daire, 1 Ekim 1958 tarihinden itibaren askerî amaçlardan ziyade sivil alanda barışçıl bir şekilde faaliyet göstermeye başlamıştır.
Gemini Projesi, NASA'nın ikinci mürettebatlı uzay uçuşu programıydı. Merkür ve Apollo projeleri arasında yürütülen proje, 1961 yılında başladı ve 1966'da tamamlandı. Gemini uzay aracı iki astronottan oluşan bir mürettebat taşıyordu. On Gemini mürettebatı ve 16 ferdi astronot, 1965 ve 1966 yılları arasında alçak Dünya yörüngesi (LEO) görevlerinde uçtu.
Apollo 11, Ay yüzeyine yapılan insanlı ilk uzay uçuşudur. Amerika Birleşik Devletleri'nin bu uzay uçuşunda astronotlar Neil Armstrong ve Buzz Aldrin 20 Temmuz 1969 günü saat 20.18'de (EEZ) Ay yüzeyine iniş yapan ilk insanlar oldu. İnişten altı saat sonra 21 Temmuz günü 01.56'da (EEZ) Armstrong ay yüzeyine adım atarak bu konuda da bir ilki gerçekleştirdi. Uçuşun mürettebatının üçüncü üyesi olan Michael Collins bu sırada Ay yörüngesinde Armstrong ve Aldrin'i taşıyan modülle bir araya gelmek için beklemedeydi. Görevin üç üyesi de sekiz gün uzayda kaldıktan sonra dünyaya döndü.
Edwin Eugene "Buzz" Aldrin, Jr., Amerikalı astronot, Ay'a ayak basan ikinci insandır. Görev Komutanı Neil Armstrong'un ardından Ay'a ayak bastı.
Apollo 9, NASA'nın Apollo programındaki üçüncü mürettebatlı uzay uçuşuydu. Alçak Dünya yörüngesinde uçan, Satürn V roketi ile fırlatılan ikinci mürettebatlı Apollo göreviydi ve Ay modülü (LM) ile komuta ve hizmet modülünü (CSM) içeren tam Apollo uzay aracının ilk uçuşuydu. Bu görevde, yükselme ve alçalma için kullanılan tahrik sistemlerinin çalışma kapasitesi, mürettebatının bağımsız olarak uçabilme olasılığı ve daha sonra CSM ile bir buluşma ve kenetlenme yapılabilmesinin mümkün olduğu gösterildi. Görevin diğer hedefleri arasında, iki mekiği acil durum modunda bir araya getirmek için LM iniş motorunu açmak ve birincil yaşam destek sistemi taşınabilir sırt çantasını kullanmak vardı.
Apollo 8, alçak Dünya yörüngesinden ayrılan ve Ay'a ulaşan ilk mürettebatlı uzay uçuşuydu. Mürettebat, Ay'a inmeden etrafında on kez döndü ve ardından güvenli bir şekilde Dünya'ya geri döndü. Bu üç astronot, Ay'ın uzak tarafına ve Dünya'nın doğuşuna şahsen tanık olan ve fotoğraflayan ilk insanlardı.
Apollo 7, NASA'nın Apollo programındaki ikinci mürettebatlı uçuştu. 27 Ocak 1967'de bir fırlatma provası testi sırasında üç Apollo 1 astronotunu öldüren yangından sonra insanlarla gerçekleştirilen ilk uzay uçuşu oldu. Apollo 7 mürettebatına Walter Schirra komuta etti. Komuta modülü pilotu Donn Eisele, ay modülü pilotu ise Walter Cunningham'dı.
Michael Collins, Amerikalı astronot ve test pilotudur. Ekip arkadaşları Neil Armstrong ve Buzz Aldrin, Ay yüzeyine ilk mürettebat inişini yaparken Apollo 11 Columbia Komuta Modülü'nü Ay'ın etrafında uçurdu. Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri'nde test pilotu ve tümgeneral olarak görev yaptı.
SpaceX Dragon veya Dragon 1, Amerikalı uzay taşımacılığı şirketi SpaceX tarafından geliştirilen, kargo taşımaya yönelik, tekrar kullanılabilen bir uzay aracıdır. Dragon, SpaceX'in Falcon 9 isimli iki aşamada yörüngeye çıkabilen fırlatma aracı ile fırlatılarak Uluslararası Uzay İstasyonuna ikmal görevini tamamladı. Bu görevin ardından Dragon 1'in yerini SpaceX Dragon 2 aldı.
Gemini 2, Titan tipi bir taşıyıcı roketle mürettebatsız Gemini uzay aracının ikinci fırlatılışıydı. Fırlatma işlemi, Cape Canaveral'dan 19 Ocak 1965'te 14:03 UTC'de gerçekleşti. Gemini 2 de tıpkı Gemini 1 gibi, Gemini uzay aracının test uçuşu olarak planlanmış mürettebatsız bir görevdi. Görevin ana hedefi, Gemini tipi bir kapsülün Dünya atmosferine yeniden girişi ve sonucunda ısı kalkanlarının test edilmesiydi. Bu nedenle, balistik tipte kısa bir yörünge altı uçuş gerçekleştirildi.
Gemini 3 (GT-3), NASA Gemini Projesi'nin ilk mürettebatlı görevi ve iki Amerikalı astronotun birlikte uzaya uçtuğu ilk seferdi. 23 Mart 1965'te astronotlar Gus Grissom ve John Young, Molly Brown lakaplı uzay araçlarıyla alçak Dünya yörüngesinde uçtular. Mürettebatın, yörüngelerinin boyutunu ve durumunu değiştirmek için iticileri ateşlediği ilk ABD göreviydi ve bu, Ay'a planlanan uçuşlar için hayati önem taşıyan uzay aracı manevra kabiliyetinin önemli bir testiydi. Aynı zamanda, görev kontrol işlevlerinin Houston, Teksas'da yeni açılan İnsanlı Uzay Aracı Merkezinde yeni bir kontrol merkezine taşınmadan önce Florida'daki Cape Kennedy Hava Kuvvetleri İstasyonu'ndan kontrol edildiği son mürettebatlı uçuştu.
Gemini 4, Haziran 1965'te NASA'nın Gemini Projesi'ndeki ikinci mürettebatlı uzay uçuşuydu. Bu, onuncu mürettebatlı Amerikan uzay uçuşuydu. Astronotlar James McDivitt ve Ed White, dört günde Dünya'nın çevresini 66 kez dolaşarak Sovyet Vostok 5'in beş günlük uçuşuna yaklaşan ilk ABD uçuşunu gerçekleştirdiler. Görevin en önemli özelliği, White'ın yaklaşık 23 dakika boyunca uzay aracına bağlı olarak uzay aracının dışında özgürce süzüldüğü, bir Amerikalı tarafından yapılan ilk uzay yürüyüşüydü.
Gemini 5, NASA Gemini Projesi'nin 1965 yılındaki mürettebatlı bir uzay uçuşuydu. Üçüncü mürettebatlı Gemini uçuşu, on birinci mürettebatlı Amerikan uzay uçuşu ve tüm zamanların on dokuzuncu mürettebatlı uzay uçuşuydu. Aynı zamanda ilk kez bir Amerikan mürettebatlı uzay görevi, Sovyetler Birliği'nin 1963'te Vostok 5 tarafından elde edilen önceki rekoru kırarak, 26 Ağustos 1965'te bir süreliğine dünya rekorunu elinde tuttu. Bu rekor bir gün daha uzun olabilirdi, fakat Betsy Kasırgası'nın yaklaşması nedeniyle görev kesintiye uğradı.
Gemini 7, NASA Gemini Projesi'nin 1965 yılındaki mürettebatlı bir uzay uçuşuydu. Dördüncü mürettebatlı Gemini uçuşu, on ikinci mürettebatlı Amerikan uzay uçuşu, Sovyet uçuşları ve Kármán hattının üzerindeki X-15 uçuşları da dahil olmak üzere yirmi birinci mürettebatlı uzay uçuşuydu. Frank Borman ve Jim Lovell, uzayda yaklaşık 14 gün geçirdi ve toplam 206 kez yörünge uçuşu gerçekleştirdi. Gemini 7 uzay aracı, Gemini 6A mürettebatı tarafından gerçekleştirilen ilk mürettebatlı uzay buluşması için pasif bir hedefti.
Gemini 8, NASA Gemini Projesi'nin 1966 yılındaki bir uzay uçuşuydu. 6. mürettebatlı Gemini uçuşu, 14. mürettebatlı Amerikan uçuşu ve genel olarak 22. mürettebatlı uzay uçuşuydu. Gemini 8 görevi, yörüngede iki uzay aracının ilk kez kenetlenmesini gerçekleştirdi, fakat aynı zamanda astronotların hayatını tehdit eden ve görevin derhal iptal edilmesini gerektiren, bir ABD uzay aracının uzaydaki ilk kritik sistem arızasını yaşadı. Mürettebat güvenli bir şekilde Dünya'ya döndü.
Gemini 11, NASA'nın 12-15 Eylül 1966 tarihleri arasında gerçekleştirilen Gemini Projesi'nin dokuzuncu mürettebatlı uzay uçuşu göreviydi. O zamana kadar yapılan 17. mürettebatlı Amerikan uçuşu ve genel olarak 25. uzay uçuşuydu. Astronotlar Charles "Pete" Conrad Jr. ve Richard F. Gordon Jr., fırlatmadan 1 saat 34 dakika sonra Agena Hedef Aracı ile ilk doğrudan yükseliş buluşmasını gerçekleştirdiler.
Gemini 12, NASA Gemini Projesi'nin 1966 yılındaki mürettebatlı bir uzay uçuşuydu. Bu, 10. ve son mürettebatlı Gemini uçuşu, 18. mürettebatlı Amerikan uzay uçuşu ve tüm zamanların 26. uzay uçuşuydu. Gemini 7 ile uzayda kalma rekoruna ulaşan kıdemli James A. Lovell görevin komutanlığına atandı. Ona uzaydaki ilk deneyimiyle astronot Edwin "Buzz" Aldrin eşlik etti.
Lyndon B. Johnson Uzay Merkezi (JSC) NASA'nın insanlı uzay uçuş merkezidir, insanlı uzay uçuşu eğitimi, araştırması ve uçuş kontrolünün yürütüldüğü yerdir. Joseph L. Smith & Associates, Inc. tarafından inşa edilmiş ve NASA'ya kiralanmıştır. 19 Şubat 1973'te Amerika Birleşik Devletleri Senatosu'nun kararıyla son ABD başkanı ve Teksaslı Lyndon B. Johnson'ın onuruna yeniden adlandırıldı.
Gemini 9A, NASA Gemini Projesi'nin 1966 yılındaki mürettebatlı uzay uçuşuydu.
Gemini 6A, NASA Gemini Projesi'nin 1965 yılındaki mürettebatlı bir uzay uçuşuydu. Wally Schirra ve Thomas P. Stafford tarafından gerçekleştirilen uçuş, başka bir uzay aracı olan kız kardeşi Gemini 7 ile ilk mürettebatlı buluşmayı gerçekleştirdi. Sovyetler Birliği daha önce iki kez eşzamanlı olarak Vostok uzay aracı çiftlerini fırlatmış ve birbirleriyle radyo teması kurmuşlardı, fakat buluşmak için yörüngelerini ayarlama yetenekleri yoktu ve birbirlerine birkaç kilometreden fazla yaklaşamamışlardı. Gemini 6 ve 7 uzay araçları ise birbirlerine 30 cm'ye kadar yaklaştılar ve yeterli donanıma sahip olsalardı kenetlenebilirlerdi.
