İçeriğe atla

Gelecek zaman

Grafikte yatay çizgi zamanı, çarpı işareti gelecekte gerçekleşmiş olay veya durumu sembolize eder.

Gelecek zaman, dilbilgisinde şu andan sonraki bir zamanda gerçekleşen bir olayı veya durumu anlatan zaman yapısıdır.[1]

Fiil cümlelerinde

Türkçede gelecek zaman kipi fiil sonuna büyük ünlü uyumuna uyacak şekilde eklenen -ecek ve -acak ekleri ile oluşturulur. Ünsüzden sonra ek doğrudan gelirken, ünlü ile biten eylemlere eklenmeden önce yardımcı ünsüz gelir.[2]

  • yaz-acak (ünsüz ile biten fiil)
  • oku-y-acak (ünlü ile biten fiil)

Türkçede farklı şahıslara göre basit gelecek zaman, çeşitli örneklerle aşağıda gösterilmiştir:

Kişi git- gel- ara-
1. tekil kişi (ben) gid-eceğ-im gel-eceğ-im ara-y-acağ-ım
2. tekil kişi (sen) gid-ecek-sin gel-ecek-sin ara-y-acak-sın
3. tekil kişi (o) gid-ecekgel-ecek ara-y-acak
1. çoğul kişi (biz) gid-eceğ-iz gel-eceğ-iz ara-y-acağ-ız
2. çoğul kişi (siz) gid-ecek-siniz gel-ecek-siniz ara-y-acak-sınız
3. çoğul kişi (onlar) gid-ecek-ler gel-ecek-ler ara-y-acak-lar

İsim cümlelerinde

İsim cümlelerinin gelecek zaman hâli yoktur. Farklı zamanlardaki isim cümleleri, "olmak" fiili eklenerek gelecek zamana dönüştürülür. Olmak fiili eklendiğinde cümle fiil cümlesine dönüşür:

  • Bugün hava çok güzel. (geniş zamanlı isim cümlesi)
  • Yarın hava çok güzel olacak. (gelecek zamanlı fiil cümlesi)

Gelecek zamanda süreklilik

Gelecek zamanda süreklilik, şimdiki zaman kipi (-iyor) ve gelecek zaman kipi eklerinin bir arada kullanılması ile gerçekleştirilir:

  • Yarın bu saatlerde Ankara'ya doğru uçuyor olacağım.

Diğer dil ve lehçelerde

Hakaniye lehçesinde

Karahanlı Türkçesine veya Türkçenin Karahanlı dönemine verilen isim olan Hakaniye Lehçesi'nde gelecek zaman çekiminin -ġa; -ge, -ġay; -gey ve -ġu; - ekleri ile yapıldığını göre biliriz. ol yag korgay; ol ewge bargay; ol manga kelgey;[3] barġay men[4] ve katıġlanġa men[5] gibi asıl kelimeye yapılan ekler Çiğil, Yağma, Toxsı, Argu, yukarı Çin'e kadar Uygur dillerinde bir kuraldır.

Eski Türkçede sıkça kullanılan -daçı; -deçi, -taçı; -teçi ekinin ise Hakaniye Lehçesi'nde çok az kullanılmıştır.[6][7]

Hakaniye Lehçesi'nde "yakın gelecek zaman" şeklinde ikinci bir gelecek zaman -ġalır; -gelir, -galur; -gelür gibi eklerden söz edilmektedir.[8][9]

Böyle eklerin örnekleri şöyledir:

alġalır,[10] atġalır,[11] köngelir,[12] yetgelür,[13] barġalır men.[14].. gibi.

Azericede

Gələcək zaman

Azericede gelecek zaman tablosu (-(y)acaq-, -(y)əcək- Gelecek Zaman Eki + Kişi Ekleri) böyledir:

Gelecek Zaman
Olumlu Olumsuz
gələcəyəm geleceğim oxuyacağam okuyacağım gəlməyəcəyəm gelmeyeceğim oxumayacağam okumayacağım
gələcəksən geleceksin oxuyacaqsan okuyacaksın gəlməyəcəksən gelmeyeceksin oxumayacaqsan okumayacaksın
gələcək(dir) gelecek(tir) oxuyacaq(dır) okuyacak(tır) gəlməyəcək(dir) gelmeyecek(tir) oxumayacaq(dır) okumayacak(tır)
gələcəyik geleceğiz oxuyacağıq okuyacağız gəlməyəcəyik gelmeyeceğiz oxumayacağıq okumayacağız
gələcəksiniz geleceksiniz oxuyacaqsınız okuyacaksınız gəlməyəcəksiniz gelmeyeceksiniz oxumayacaqsınız okumayacaksınız
gələcəklər gelecekler oxuyacaqlar okuyacaklar gəlməyəcəklər gelmeyecekler oxumayacaqlar okumayacaklar

Türkmencede

Türkmence gelecek zamanda şahıslara göre fiil çekimi yoktur. Gelecek zaman yerine zamirler kullanılır.

Gelecek Zaman
Olumlu Olumsuz
men geljek geleceğim men okajak okuyacağım men geljek däl gelmeyeceğim men okajak däl okumayacağım
sen geljek geleceksin sen okajak okuyacaksın sen geljek däl gelmeyeceksin sen okajak däl okumayacaksın
ol geljek gelecek ol okajak okuyacak ol geljek däl gelmeyecek ol okajak däl okumayacak
biz geljek geleceğiz biz okajak okuyacağız biz geljek däl gelmeyeceğiz biz okajak däl okumayacağız
siz geljek geleceksiniz siz okajak okuyacaksınız siz geljek däl gelmeyeceksiniz siz okajak däl okumayacaksınız
olar geljek gelecekler olar okajak okuyacaklar olar geljek däl gelmeyecekler olar okajak däl okumayacaklar

Özbekçede

Kelasi Zamon

Olumlu Olumsuz
Özbekçe Türkçe Özbekçe Türkçe
kelaman geleceğim kelmayman gelmeyeceğim
kelasan geleceksin kelmaysan gelmeyeceksin
keladi gelecek kelmaydi gelmeyecek
kelamiz geleceğiz kelmaymiz gelmeyeceğiz
kelasiz geleceksiniz kelmaysiz gelmeyeceksiniz
keladilar gelecekler kelmaydilar gelmeyecekler

Ulahçada

Balkanlar'da konuşulan doğu Romen dili olan Ulahçada gelecek zaman, "va" (düslemek) yardımcı değişmeyen cüzü ve dilek kipi kullanarak, aynen eski Rumencedeki gibi oluşturuluyor.

UlahçaRumence
(eski)
Türkçe
va s-cãntu va să cânt şarkı söyleyeceğim
va s-cãntsã va să cânţi şarkı söyleyeceksin
va s-cãntã va să cânte şarkı söyleyecek
va s-cãntãm va să cântăm şarkı söyleyeceğiz
va s-cãntats va să cântaţi şarkı söyleyeceksiniz
va s-cãntã va să cânte şarkı söyleyecekler

Litvanyacada

Gelecekte gerçekleşecek olayları anlatmaya yarayan zamandır. Göreceli olarak kolay bir yapılışı vardır:

  • Mastar eki -ti atılır,
  • Gelecek zaman son eki -s- eklenir,
  • Son olarak, uygun sonlandırma yapılır.
  dirbti = çalışmak norėti = istemek skaityti = okumak
Bendirbsiunorėsiuskaitysiu
Sendirbsinorėsiskaitysi
Odirbsnorėsskaitys
Bizdirbsimenorėsimeskaitysime
Sizdirbsitenorėsiteskaitysite
Onlardirbsnorėsskaitys
  • dirbsiu = 'Çalışacağım', norėsi = 'İsteyeceksin', skaitysime = 'Okuyacağız'

Kaynakça

  1. ^ Comrie, Bernard, Tense, Cambridge Univ. Press, 1985.
  2. ^ Prof. Dr. Muharrem Ergin, Türk Dil Bilgisi, Bayrak Yayını, İstanbul, 2002
  3. ^ Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt II, sayfa 66.
  4. ^ Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt III, sayfa 236.
  5. ^ Kutadgu Bilig - 541
  6. ^ Hacıeminoğlu, 1996: sayfa 187.
  7. ^ Ercilasun, 1984: sayfa 126, 129.
  8. ^ Hacıeminoğlu, 1996: sayfa 188.
  9. ^ Ercilasun, 1984: sayfa 133-135.
  10. ^ Kutadgu Bilig - 116-11.
  11. ^ Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt II, sayfa 20-23
  12. ^ Kutadgu Bilig - 5976
  13. ^ Kutadgu Bilig - A, 176-7.
  14. ^ Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt II, sayfa 67-1

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Dîvânu Lugâti't-Türk</span> Kâşgarlı Mahmudun yazdığı Türkçe-Arapça sözlük

Kitâbu Dîvânu Lugâti't-Türk Orta Türkçe döneminde Kâşgarlı Mahmud tarafından Bağdat'ta 1072-1074 yılları arasında yazılan Türkçe-Arapça bir sözlüktür.

<span class="mw-page-title-main">Karaevli boyu</span> Oğuz boyu

Karaevli boyu Oğuz Kağan Destanı'na göre Oğuzların 24 boyundan biri ve Kaşgarlı Mahmud'a göre Divân-ı Lügati't-Türk'teki yirmi iki Oğuz bölüğünden onikincisi; "Karabölük"lerdir. Belgeleri şudur : diye tanımladığı bir Oğuz boyudur. Bu boyların Bozoklar kolundan Oğuz Kağan'ın oğlu Gün Han'ın soyundan geldikleri kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Alp Er Tunga</span> Türk hakanı

Alp Er Tunga veya Alp Er Tonğa, efsanevi bir Türk hakanıdır. Alp", Er" ve tonğa" (babür/bebür) anlamındadır. Zaman zaman Saka Hanı olarak bahsedilir.

<span class="mw-page-title-main">Balasagun</span>

Balasagun, Eski Çağ'da Soğdiana, günümüzde Kırgızistan'da, Çu Nehri vadisinde Bişkek ile Issık Gölü arasında tarihî bir şehirdir.

<span class="mw-page-title-main">Kimekler</span>

Kimekler,, Kimeklerin eski tarihi "İyanmo" kavimi ile alakalıdır. Bu kavimin adı Çin kaynaklarında, VII. yüzyıl Batı Türk yurdunda vuku bulan olaylarla ilgili olarak geçer. Sinologlar İyanmo kavminin Yemek ya da İmek kavimi olduğunu sanmaktadırlar. Birçok araştırmacının da dediği gibi kelimenin ses değişikliği Kimek olabilir. Araştırmacıların Kimek ve Kıpçakların tamamen aynı kavim olduğu hakkındaki fikirleri yanlıştır. Çünkü Orta Çağ yazılı kaynaklara bakarak bunların köken akraba ama ayrı ayrı kavim olduklarını kabul etmeliyiz. İyanmo, topluluğu kuzey-batı Moğolistan'ın Kobdo bölgesinde VII. yüzyılda yaşamıştır. Onların doğusunda Oğuzlar, güneyinde Türkeşler ile Karluklar yaşamakta idi. VII. yüzyılın ortalarında İymekler (Kimekler) kuzey Altay dağlarına ve İrtiş ırmağı civarına doğru göç etmişlerdir. Bu kavimin güçlenmesi 656 senesinde Batı Göktürk devletinin yıkılışından sonradır. Asıl bu zaman Kimek kavim birliğinin esası oluşmuştur.

Karahanlı Türkçesi, Hakaniye Türkçesi, Karahanlıca veya Hakaniye lehçesi, Türk dilinin tarihinde konuşulmuş ve yazılmış olan tarihî dönemlerinden biridir. Türk dilini eski, orta, yeni olarak üç döneme ayıran Türkologlara göre Karahanlı Türkçesi, Orta Türkçenin ilk dönemini oluşturur. Böyle düşünen Türkologlara göre 10.-15. yüzyıllar arası Orta Türkçe dönemidir. 13. yüzyıldan itibaren Türk yazı dilinin (Kuzey-) Doğu ve (Güney-) Batı olarak iki ayrı kol hâlinde geliştiğini göz önünde bulunduran diğer bir kısım Türkologlar, Karahanlı Türkçesini Eski Türkçe içine alır. Bugüne ulaşan metinleri 11. ve 12. yüzyıllara ait olan Karahanlı Türkçesi, Eski Uygur Türkçesiyle çağdaştır.

<span class="mw-page-title-main">Yağma</span> Orta Çağda yaşamış bir Türk boyu

Yağma, Orta Çağ'daki bir Türk boyudur, bu boy günümüz Uygurlar'ın ve Özbekler'in atalarıdır. Bu boy bir kolu olan ve Üç Oğuzlar denilen birlik, Yağma, Karluk ve Çiğil boylarından oluşmuştur. 7. yüzyıldan itibaren Karahanlılar dönemi boyunca Yağma boyu Müslüman Araplar ve Çinliler tarafından kuvvetli ve kudretli siyasi varlıklar olarak Tarım Havzası, Cungarya havzası ve Yedinehir (Yedisu) bölgesinde göze çarpmışlardır.

Yabaku, oldukça gizemli ve on tanınmış seçkin Türk boylarından biridir. Kâşgarlı Mahmud, Divân-ı Lügati't-Türk'te;

<span class="mw-page-title-main">Yüreğir boyu</span>

Yüreğir boyu Oğuz Kağan Destanı'na göre Oğuzların 24 boyundan biridir. Bu boyların Üçoklar kolundan Oğuz Kağan'ın oğlu Dağ Han'ın soyundan geldikleri kabul edilir.Simgeleri kılıç tır. Orta Çağ dönemine kadar Ortaasya'da Seyhun ve Ceyhun ırmaklarının arasındaki Yüreğir havzasında yaşıyorlardı.

Kençek Señir veya Kençek Senğir, Kaşgarlı Mahmud'un Türk Dili'nin en eski ve değerli sözlüklerinden Divân-ı Lügati't-Türk'te Talas yanında Kıpçak sınırı olan şehrin adıdır.

Çomul, Türklerden bir boy.

İkiöküz veya İkki Öküz Kâşgarlı Mahmud,Divân-ı Lügati't-Türk'te adı geçen Oğuzların bir şehridir. O devirde Türk ülkesinde bulunan birçok sular, dereler "öküz" adıyla anılır.

Oğrak veya Iğrak, Divân-ı Lügati't-Türk'te "sınırda oturan bir Türk oymağı. Bunlara "قرا ي يغج Kara Yıgaç" dahi denir." ve "الايغاج Ala Yıgaç" "Sınıra yakın bir yer adı." şeklinde tanımladığı Orta Asya'da yaşamış olan Ortaçağa özgü bir Türk oymağıdır.

Kençekler, Kaşgarlı Mahmud'un çeşitli Türk toplulukları hakkında bilgiler verirken değindiği boylardandır. Kençekler ve Kençekçe ile ilgili bilgiler Divânü Lugâti’t-Türk ile sınırlıdır.

Kümi Talas, Divân-ı Lügati't-Türk'te adı geçen, İslam hududunda, veya kümi كمى “kümi talas = Uygarlar sınırında bir yerin adı” "تلس Talas" Taraz diye tanınmış olan bir şehir. Talas, ikidir; birine Uluğ Talas denir; ikincisi İslâm sınırında bulunur, Kiçi Talas denir." Kümi Talas, harita'da yukarı İrtiş ile Tarbagatay Dağları arasında yer alır. Uluğ Talas(Tirâz)'ın Argu ilinde, diğeri Kümi veya Kiçik Talas, Uygur sınırında olduğu anlaşılıyor. Bazı araştırmacılara göre Talas, Uluğ Talas ve Kumi Talas Yedisu bölgesindedir.

Yanğı balık, "ينكيبَلِغ Yanğı balık" "bir Uygur şehri." şeklinde tanımladığı Uygur ilinde çizdiği haritada işaret etmediği tarihi bir şehirdir.

Suvar Beyliği tahminen 940 yılı civarında oluşmuştur. Nüfusu, Suvarlar (Suar), diğer yerel Türk boyları ve Finno-Ugric dilini konuşan Mari gibi kabilelerden oluşmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Özçent</span>

Özçent veya Özçend, Türk Dili'nin en eski ve değerli sözlüklerinden Divânu Lügati't-Türk'te;

Çarukluğ, Kaşgarlı Mahmud, Türk Dili'nin en eski ve değerli sözlüklerinden Divân-ı Lügati't-Türk'te;

Kinğüt veya Künğüt,, Kaşgarlı Mahmud, Türk Dili'nin en eski ve değerli sözlüklerinden Divân-ı Lügati't-Türk'te;